وزیر سابق افغانستان:فارغ التحصیلان مهاجر! با خیال آسوده برگردید،فرصت شغلی وجود دارد
برنامه وطندار در هجدهمین قسمت خود با حضور نمایندگانی از جامعه نخبگانی مهاجران افغانستانی، شرایط بازگشت فارغ التحصیلان به افغانستان را مورد بحث و بررسی قرار داد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حسن عبداللهی از نخبگان مهاجر افغانستانی در ایران و وزیر راه و شهرسازی دولت کرزی در هجدهمین قسمت از برنامه وطندار در ارتباط با نیاز جامعه افغانستان به متخصصان تحصیلکرده گفت: امروز افغانستان نیاز به ظرفیت های تخصصی و حضور افراد تحصیلکرده دارد و اتفاقا چنین ظرفیتی هایی در داخل کشور هم وجود دارد.
وی افزود: توصیه من به تمامی متخصصان تحصیلکرده هموطنم این است که با خیال آسوده به افغانستان بازگردند چرا که مطمئنا برای آنها فرصت شغلی وجود دارد.
وزیر راه و شهرسازی دولت کرزی در پاسخ به این پرسش که چطور وی در دولت کرزی وزیر شد، اظهار کرد: زمانی که ما به افغانستان رفتیم سال 80 بود و تازه حکومت موقت بعد از طالبان تشکیل شد، یادم می آید کرزی در آن زمان به ایران آمد و ما در جلسه ای به وی گفتیم امروز افغانستان نیاز به بازسازی داشته و این بازسازی باید با حضور چهره های متخصص از هر بخشی چه فرهنگی، سیاسی، حوزوی، اجتماعی و اقتصادی انجام بگیرد.
عبداللهی ادامه داد: در آن جلسه کرزی گفت ما از شما دعوت می کنیم که هر تعدادی هستید به افغانستان بازگردید و به عبدالله هم گفته شد پس از حضور ما در افغانستان بلافاصله ما با کرزی دیدار کنیم، یک هفته بعد با تعدادی از دوستان به افغانستان رفتیم و خوشبختانه کرزی هم به عهد خود وفا کرد.
وی در واکنش به اینکه چرا با وجود فعالیت در بخش وزارت و معاونت وزارت به ایران بازگشته است، یادآور شد: آنچه مشخص بوده عمر کارهای سیاسی کوتاه است، بعد از اینکه کار حکومتی و دوران وزارت من تمام شد برای ادامه خدمت به مردم خود به ایران بازگشتم.
این نخبه مهاجر افغانستانی خاطرنشان کرد: ماموریت ما در هر صورت خدمت به مردم بوده و ما همچنان در ایران در حال خدمت به ملت افغانستان هستیم و البته از ذکر این نکته نباید غافل شد که در زمان مناسب قصد بازگشت به افغانستان را دارم، به هر حال قرار نیست هر فردی مادام العمر وزیر یا معاون وزیر بماند، در هر جایی چه داخل و چه در جامعه مهاجرت نیاز به خدمت ببینم از هیچ تلاشی دریغ نخواهم کرد و تاکنون هم برنامه هایم مبتنی بر همین اصل پیش رفته است.
عبداللهی افزود: در حال حاضر در ایران، تمرکز بر فعالیت های اقتصادی و فرهنگی دارم و در همین راستا قرار است انجمن سرمایه گذاران و فعالان اقتصادی افغانستان را راه اندازی کنیم تا ارتباط عمیق تری میان ایران و افغانستان شکل بگیرد.
وزیر راه و شهرسازی دولت کرزی در ادامه به چند اصل مهم در بازگشت دانشجویان افغانستان به کشورشان اشاره کرد و یادآور شد: نخستین و مهم ترین موضوع این است که برای هر متخصص و فارغ التحصیلی این امر بدیهی باشد که افغانستان مملکت اوست و اجازه کار و فعالیت دارد، اگر قرار باشد دانشجوی ما دست و دلش از نبود فرصت شغلی بلرزد این یعنی او هنوز باور پیدا نکرده که افغانستان مملکت وی بوده و هیچ کسی نمی تواند مانع فعالیتش شود.
وی افزود: نکته دیگر اصل حضور است به این معنی که باید حضور داشت و سختی ها را به جان خرید تا به حد مطلوب و موقعیت شغلی مناسب دست پیدا کنیم، متخصصان افغانستانی مهاجر این نکته را به یاد داشته باشند که جاذبه های اقتصادی و اجتماعی در افغانستان چند برابر ایران است، حقوق ها چند برابر بوده و شاید راحت تر بتوان به موقعیت های اجتماعی دست یافت اما تمامی اینها مستلزم رعایت اصل حضور و به جان خریدن سختی ها است.
عبداللهی تصریح کرد: یک مشکل دیگر که سبب شده فارغ التحصیلان ما به کشور خود بازنگردند این بوده که نگاه و تعریف آنها از دولت با تعریف خود دولت مغایر و متفاوت است، دانشجویان ما دولت را ملزم به بسترسازی و فراهم سازی فرصت های شغلی برای متخصصان می دانند اما دولت افغانستان عقیده بر بازار آزاد دارد.
وی عنوان کرد: در حال حاضر دولت افغانستان کوچک شده بطوریکه مقوله اشتغال فارغ التحصیلان بدست دولت نبوده و اتفاقا دولت از دانشجویان می خواهد که خودشان به دنبال ایجاد موقعیت و فرصت باشند.
این نخبه مهاجر گفت: آمدیم و دانشجویان رفتنند و از قضا شرایط فراهم نبود و آنها برای یافت یک شغل مناسب شکست خوردند، حالا چه می شود؟ این سوالی است که در ذهن تمامی فارغ التحصیلان ما وجود دارد و علتش هم این است که اگر یک بار به افغانستان رفتند روادید به شکلی نیست که امکان بازگشت آنها وجود داشته باشد و شاید همین ترس سبب محافظه کاری و عدم ریسک آنها می شود.
وی خاطرنشان کرد: خواسته من از جمهوری اسلامی ایران این بوده که تدبیری در تسهیل روادید اتخاذ کند تا دانشجویی که به کشور خود می رود و پروژه کاریابی وی با مشکل مواجه می شود امکان بازگشت به ایران را داشته باشد، در سال های گذشته طرح آی. او. ام برگزار شد که در قالب آن حجم عظیمی از دانشجویان مهاجر کار در داخل افغانستان را تجربه کردند و روال کار بدین صورت بود که پس از ثبت نام و تایید تخصص فرد، وی به مدت شش ماه تا یکسال به افغانستان اعزام و در یک پست و جایگاه شغلی فعالیت می کرد و سازمان جهانی مهاجرت نیز حقوق ماهیانه وی را پرداخت می کرد، به عقیده من در چنین شرایطی وجود این طرح ها الزامی و تاثیرگذار است.
عبداللهی در پاسخ به این سوال که چرا دولت برای تامین امنیت و بازگشت نیروهای متخصص کاری نمی کند، گفت: باید قبول کنیم در افغانستان جنگ است، همه در تلاش هستند امنیت بر افغانستان حاکم شود اما بضاعت و توانایی حکومت همین قدر است.
وزیر راه و شهرسازی دولت کرزی یادآور شد: یکی دیگر از مشکلات دانشجویان در جامعه مهاجرت این است که تحصیلکردگان ما که حدود 17 هزار نفر هستند نمی توانند از تخصص خود استفاده کنند، مثلا کسی که مهندسی خوانده تا تجربه کسب نکند فقط مدرک علمی داشته و واقعا مهندس نیست، خواهش ما از جمهوری اسلامی ایران این بوده که به متخصصان در ایران اجازه فعالیت رسمی بدهد تا با توانمندی بیشتر دانشجویان ما بتوانند به کشور خود برگشته و موقعیت باثبات شغلی و کاری داشته باشند.
مصطفی برهانی رییس انجمن طبی مهاجران افغانستانی نیز در این برنامه به موضوع مشکلات بازگشت فارغ التحصیلان به افغانستان اشاره کرد و گفت: متاسفانه در کشورهای جهان سوم بخصوص در افغانستان روابط بر ضوابط حاکمیت دارد و این وموضوع بویژه از سال 2001 به این طرف پررنگ تر شده است.
وی افزود: علت این موضوع هم عدم اعتماد میان فردی در جامعه افغانستان است، ببینید در افغانستان بسیار افرادی هستند که با رابطه به موقعیت های شغلی رسیده اند و حالا مانع حضور متخصصان می شوند چرا که حضور آنها خطر خروج افراد غیرمتخصص را از سیستم سبب می شود و آنها با این ممانعت سعی در محکم ساختن جایگاه خود دارند.
رییس انجمن طبی مهاجران افغانستانی ادامه داد: متاسفانه در داخل افغانستان شرایط مناسبی برای کار و حضور متخصصان وجود ندارد، یک دانشجو و نخبه هزینه های فراوانی متحمل می شود تا درس خوانده و فارغ التحصیل شود اما پس از بازگشت واقعا ناامیدتر از ناامید می شود، نمونه های فراوانی را می شناسم، برای مثال یک پزشک مهاجر متخصص مغز و اعصاب بود که برای کار به کشورش بازگشت و پس از دو سال دلیل نبود شرایط مناسب به ایران آمد و چون موقعیت اولیه خود را از دست داده بود راهی کشورهای اروپایی شد.
این نخبه افغانستانی در ادامه یادآور شد: من همسرم هم متخصص و عضو هیئت علمی دانشگاه قم و برادرم نیز متخصص چشم است، سال 93 به نمایندگی آنها یک سفر یکماهه به افغانستان برای ارزیابی شرایط بازگشت داشتم اما در آن سفر خودرو ما را به رگبار بستند و مادرم زخمی و پسرعمویم که راننده ما بود از دنیا رفت، این است شرایط امنیت افغانستان که به عقیده من تمامی اینها نتیجه اهمال کاری دولت بوده که فقط از مردم قربانی می گیرد.
برهانی گفت: بازگشت به وطن برای هر مهاجر به مثابه بازگشت به آغوش مادر بوده اما حقیقت ماجرا این است که نخبگان ما امیدی به آینده روشن در افغانستان ندارد و لذا خطراتی چون سفر غیرقانونی را پذیرفته و راهی کشورهای اروپایی می شوند.
وی تاکید کرد: پیشنهاد من به جمهوری اسلامی ایران این بوده که اجازه بدهد دانشجویان بعد از فارغ التحصیلی از تخصص خود استفاده و در همان رشته مشغول بکار شوند چرا که واقعا شرایط برای بازگشت به افغانستان هم آماده نیست و همین سبب مهاجرت آنها به کشورهای ثالث می شود. این نه تنها خسارت برای ایران و افغانستان که خسارت برای جهان اسلام است.
انتهای پیام/