بخاطر رفتن دوستم به شبکه جم گریه کردم

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، نفیسه روشن در گفتگو با فردا می گوید: کم شدن پروژه ها تاثیرات زیادی دارد و اول از همه به روحیه ی بچه ها اثر میگذارد هم چنین تاثیر رقابتی یه وجود می آورد. شاید این موضوع باعث شود هنرمندان یک جایی رابطه ی دوستی شان را از دست بدهند. من خاطرم هست سال 88 سر سریال ساختمان85 و قفس پرواز احمد کاوری بودم و جالب است آن زمان نابرده رنج و دلنوازان هم به من پیشنهاد شد یعنی دو تا سریال داشتم برای کار و دو سریال الف دیگر هم به من پیشنهاد شد که من نمیتوانستم با آنها هماهنگ کنم و طبعا آنها برای آن سریالها با یکسری بازیگران دیگر کار کردند.

من یادم است آن سال شاید ده دوازده تا سریال تولید میشد و بچه ها همه پرکار بودند، ما تماس می گرفتیم با هم و خبر می گرفتیم که تو مشغول چه کاری هستی و برای هم آرزوی موفقیت می کردیم و همه سر کار بودند، الان از هر ده نفر دو نفر سر کار هستن و هشت نفر خانه نشین شده اند!

وی افزود: الان وقتی یکی نفر میگوید فلانی رفته سر کار بلافاصله با این برخورد مواجه میشود که چرا و چه جور رفته سرکار؟ نوعی رنجش دل و ناراحتی بین بچه ها ایجاد شده، بماند که گاهی برخی بازیگران در طول سال از این سریال به آن سریال و با یک تیم ثابت کار می کنند، معلوم هست این افراد روابط و گروه های خودشان را دارند که بحثشان فرق می کند.

اینها همه درد است!

این بازیگر سینما و تلوزیون در ادامه می افزاید: اینقدر تولیدات پایین آمده است که باعث ضربه مالی شده و اکثر هنرمندان به دنبال شغل دوم و سوم هستند، در هزینه های خود به مشکل برمیخورند، من بازیگری میشناسم که سکه فروخته یا ماشینش را فروخته و از جیب میخورند و درآمدی ندارند یا خانه اش را واگذار کرده و دنبال خانه کوچکتر می گردد.

روشن مشکلات مالی را یکی از مهمترین عوامل دلسردی بازیگران میداند: میگویند که فقر باعث بی ایمانی میشود،  متاسفانه فقر وقتی سراغ فرهنگ میرود اتفاقات ناگواری می افتد، هنرمندانی که در آرامش روحی و روانی نباشند نمیتوانند الگوهای مناسبی باشند.
من به خانم اسکویی حق میدهم، خانم اسکویی چرا باید به عنوان یک بازیگر خوب طنز چند سال در خانه بیکار باشد؟ خانم اسکویی به هر حال اجاره خانه دارد و هزینه های جانبی دارد، وقتی که از طرف خود ما قشر هنرمندان به یک بازیگر این طوری توجه نمیشود او میرود، ایشان دوست من بودند و من به شخصه از وقوع این اتفاقات گریه کردم، این فرد وقتی بی محلی دید به امید زندگی بهتر رفت. ما نباید کاری کنیم که بچه های ما به جای دیگر پناه ببرند.

جشنواره های اضافی و هزینه بدون بازده فرهنگی

وی در خصوص تکثر جشنواره های فرهنگی و سینمایی می گوید: من راجع به جشنواره ها اطلاع زیادی ندارم، من به عنوان بازیگر جشنواره ای که می‌شناسم جشنواره پروین اعتصامی هست که سالهاست جا افتاده و در واقع نشانی از زنان فعال سینمای ما هست و دیگری جشنواره فجر هست، باقی جشنواره ها را من نمیشناسم. چیزی که من به عنوان بازیگر می دانم این است که بسیاری از همکاران من و بازیگرانی که روزی ستاره ی تلوزیون بودند الان از بیکاری رنج میبرند و هیچکس نیست که به اینها بگوید که خرج تان از کجاست و چگونه امورات تان را میگدرانید و امیدوارم که روزی بودجه وارد تلوزیون و هنر بشود و اسپانسرهای شخصی وارد کار شوند و برای کارهای سینمای سرمایه بگذارند که ما بتوانیم به سینما به عنوان یک صنعت در کنار هنر نگاه کنیم.

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه‌ها