تشویش اذهان یا تنویر افکار؟
در حالی که بسیاری از صاحب نظران و آگاهان منتقد به عملکرد دستگاه های دولتی با شکایت دستگاه های دولتی و اجرایی تحت فشار هستند و امنیت شغلی آنان از سوی دولت به بهانه نشر اکاذیب و تشویش اذهان با شکایات فله ای در معرض تهدید است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در حالی که بسیاری از صاحب نظران و آگاهان منتقد به عملکرد دستگاه های دولتی با شکایت دستگاه های دولتی و اجرایی تحت فشار هستند و امنیت شغلی آنان از سوی دولت به بهانه نشر اکاذیب و تشویش اذهان با شکایات فله ای در معرض تهدید است ، برخی از وزرا همان موضعی را ابراز و اظهار و اعتراف می کنند که منتقدین مطرح می کنند و این رفتار پارادوکسیکالی دولت حکایت از سردرگمی در حوزه قوه مجریه است که می رود تا به دیگر قوای سه گانه کشور از جمله قوه قضائیه که مرجع و ملجاء تظلمات مردم است ، تسری یابد . دقت در عبارات زیر موید این ادعاست.
1- به مسئله پیشگیری از سوانح جاده ای توجه چندانی نمی شود .
2-اینکه معادل هفته ای دو هواپیما سقوط کند و همه افراد بمیرند به امری عادی تبدیل شده است.
3-همکاری (عدم) سه قوه تاسفبار است.
4-اتومبیل بی کیفیت تولید می کنیم اگر حرفی در این باره گفته شود،
می گویند ضد اشتغال است.
5-کوتاهی در حوزه سلامت قابل کنترل است به شرط آنکه خط ویژه و رانت وجود نداشته باشد.
6-پنجمین کشور دنیا از بابت تصادفات هستیم.
7-ما در هیچ جای نظام تصمیم گیری قرار نداریم.
8- چرا مسئولین تولید موتورسیکلت را متوقف نمی کنند؟
9-چه کسی اجازه تولید در بخش صنعت را می دهد؟
10-در حادثه قطار سمنان، اورژانس و آتش نشانی کجا بودند؟
11-باید با مسئولان به نحوی برخورد شود که درس عبرت باشد.
12-مردم ما به قضا و قدر معتقدند. مردم می گویند این حوادث قضا و قدر بوده و راضی می شوند.
عبارات فوق سخن منتقدین دولت نیست که با حربه توهین، اهانتهایی نظیر بی سواد و بی شناسنامه و با تمسک به اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان و تهدید به شکایت دلسوزان نظام از میدان به در شوند. بلکه 12 فراز از سخنان عضو محترم دولت یعنی وزیر بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی است که اخیرا در کنگره تروما از تریبون عمومی اظهار شده و در جراید روز منعکس گردیده است.(1)
وزیر محترم بهداشت چه کسی جز دولت را متهم به عدم توجه به سوانح جاده ای
می کند؟ مخاطب وزیر بهداشت که مرگ و میر دو برابر مسافران یک هواپیما برای آنها عادی شده کیست؟ بقال سر کوچه یا وزارتخانه های ذیربط؟
تاسف وزیر بهداشت از همکاری یا عدم همکاری سه قوه متوجه کدام یک از روسای سه قوه است؟
وزیر می گوید خودروی بی کیفیت تولید می کنیم ، مسئولیت این تولید متوجه چه کسی جز خود دولت است؟
خط ویژه و رانتی که وزیر بهداشت مدعی است واقعیت دارد یا ندارد ؟ صدق است یا کذب؟
وزیر بهداشت می گوید ما هیچ جایی در نظام تصمیم گیری کشور نداریم. مخاطب وزیر کیست ؟ پس وزرا در هیئت دولت چه کارهاند . آیا آنها ماموران مسلوب الاختیار در هیئت دولت هستند؟ اعتراض وزیر به تولید موتورسیکلت متوجه بقال سر کوچه است یا وزیر صنعت ، معدن و تجارت ؟ آیا وزیر بهداشت نمی داند اجازه تولید خودروی بی کیفیت یا موتورسیکلت که عامل اصلی تصادفات است ، را چه کسی در وزارت صنعت ، معدن و تجارت یا سازمان گسترش صنایع ایران می دهد؟
آنچه را که منتقدین دولت به عملکرد دولت و مجموعه دستگاه های اجرایی گفته و می گویند از جنس همان مطالبی است که وزیر بهداشت به عنوان عضوی از اعضای دولت بخشی از آن را می گوید.پس چه جای شکایت و بگیر و ببند منتقدین است؟ آیا وزیر بهداشت هم نشر اکاذیب می کند آن هم به منظور تشویش اذهان؟
کمتر از 6 ماه به پایان عمر دولت یازدهم باقی نمانده ، آیا بهتر نیست دولت و مسئولین دستگاهها با یک معذرت خواهی از منتقدین و پوزش از دلسوزان و صاحب نظران به گونه ای رفتار کنند که بعد از اتمام دوره تصدی در یک رفتار مقابله به مثل تحت پیگرد منتقدین در مراجع قضائی قرار نگیرند ؟ خواهید پرسید برای چه ؟ پاسخ روشن است . برای اعاده حیثیت از انواع افترا، توهین و اتهامات واهی نشر اکاذیب.
پی نوشت :
1- کیهان 25/9/95
انتهای پیام/