ادبیات بومی در داستان‌های امروزی بسیار کمرنگ شده/ غفلت نویسندگان اصفهانی از دیار نصف جهان

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مرکز آفرینش‌های ادبی قلمستان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، تلاش دارد تا با اجرای برنامه‌های متفاوت در حوزه داستان‌نویسی، نسل جوان شهر اصفهان را به سمت داستان‌نویسی اصیل و علمی سوق دهد.

برگزاری برنامه‌های مختلف در حوزه داستان‌نویسی، آن گاهِ داستان، کارگاه‌های نقد و ده‌ها ویژه‌برنامه دیگر در این حوزه، در دستور کار این مرکز ادبی قرار گرفته که مراسم رونمایی از ماهنامه همشهری داستان ویژه اصفهان نیز با همین رویکرد در آذرماه جاری اجرایی شد.

"مینا فرشید نیک"، سردبیر ماهنامه همشهری داستان، در حاشیه برگزاری این مراسم به بیان دیدگاه‌های خود درباره مراسم پرداخت.

همشهری داستان، رویکرد خود را مطابق سلیقه مخاطبان تنظیم می‌کند

فرشید نیک در گفت‌‌و‌گوی اختصاصی خود پیرامون برگزاری مراسم رونمایی از ماهنامه همشهری داستان ویژه اصفهان گفت: حضور در این جلسه برای ما بسیار جالب بود چراکه به ما این اجازه را می‌داد تا با مخاطبان خودمان ارتباط بگیریم. در واقع، شنیدن انتقادات و پیشنهادات به ما کمک می‌کند که رویکردهای آتی مجله را بر اساس سلیقه مخاطبان تنظیم کنیم.

هیچ کس نمی‌تواند تمام ابعاد اصفهان را پوشش دهد

وی درباره تدوین ماهنامه داستانی همشهری درباره اصفهان بیان کرد: در واقع حجمی که مجله در اختیار ما می‌گذارد، بیش از این نیست و قطعاً از اصفهان گفتن همان‌طور که مابقی اعضای تحریریه نیز اشاره کردند صفحات زیادی را نیاز دارد. نه‌تنها ما بلکه هیچ رسانه‌ای نمی‌تواند این ادعا را داشته باشد که به سراغ اصفهان رفتیم و تمام ابعاد آن را پوشش دادیم!

سردبیر ماهنامه همشهری داستان در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا قرار است که شماره دیگری از این ماهنامه به شهر اصفهان اختصاص پیدا کند، افزود: اینکه بخواهیم شماره دیگری را نیز به اصفهان اختصاص دهیم احتمالاً به زمان دیگری موکول خواهد شد چرا که شهرهای دیگر هم منتظر هستند که به سراغ آن‌ها برویم.

وی ادامه داد: به هر حال، شهرهای دیگری در ایران وجود دارند که به لحاظ فرهنگی و هنری و قدمت بسیار با سابقه هستند و از آنجایی که ما نمی‌توانیم در سال بیش از دو شماره را به‌صورت موضوعی به ادبیات شهرها اختصاص دهیم، این روند بسیار طولانی خواهد شد.

شیراز، تبریز و رشت، گزینه‌های بعدی همشهری داستان هستند

فرشید نیک تصریح کرد: برای امسال شهر دیگری را در نظر نداریم که به آن بپردازیم اما شهرهای بزرگی چون شیراز، تبریز و رشت گزینه‌های بعدی ما هستند.

وی در ارتباط با به‌کارگیری زبان طنز در داستان‌های مجله اظهار داشت: قطعاً ما از این زبان ادبی هم استقبال خواهیم کرد اما با توجه به آماری که از آثار ارسالی به مجله به دست آمده و نویسندگانی که با ما در ارتباط هستند، تولید آثار طنز در بین آن‌ها بسیار کم است.

نویسندگان اصفهانی از این شهر کوچ کرده‌اند

سردبیر ماهنامه همشهری داستان با اشاره به آثار ارسال شده به مجله از طرف نویسندگان اصفهانی تصریح کرد: متأسفانه امری که ما بسیار روی آن تأکید داشتیم و پیگیر بودیم، این بود که نویسندگان اصفهانی خودشان خیلی کمتر از اصفهان و این شهر مطلب می‌نویسند و مشهود است که خودشان نیز این کمبود را احساس می‌کنند.

وی افزود: عموم نویسندگان اصفهانی یا از این شهر کوچ کردند یا به دنبال نوشتن داستان‌های بی‌زمان و مکانی هستند که مخاطب عام داشته باشد و خودشان روزنگاری مردم اصفهان را انجام نمی‌دهند.

دعوت از نویسندگان اصفهانی برای نگارش داستان با موضوع نصف‌جهان

فرشید نیک با اشاره به برگزاری «جایزه داستان»در مجله گفت: هدف ما این بود از نویسندگان تمام شهرها بخواهیم از شهر خودشان بنویسند چون لزومی ندارد ما فراگیر بنویسیم و مخاطب عام را مدنظر قرار دهیم. اتفاقاً همین مخاطبان، اگر داستان ما جزییات روایت زادگاه‌مان را نداشته باشد، جذب نمی‌شوند.

وی تصریح کرد: با توجه به این موضوع، دعوتم از نویسندگان جوان این است که خودشان از اصفهان بنویسند و اگر داستانی متناسب با استانداردهای مجله به دست ما برسد قطعاً چاپ خواهد شد.

سردبیر ماهنامه همشهری داستان پیرامون استاندارهای ماهنامه همشهری داستان برای چاپ اثرات خاطرنشان کرد: افرادی که تمایل به چاپ داستان در ماهنامه را دارند، بهتر است مروری بر شماره‌های گذشته و داستان‌های ماهنامه داشته باشند تا متوجه فضای نویسندگی ما شوند.

کسی از شهر، دیار و محله خود نمی‌نویسد

وی با بیان اینکه داستان‌های قصه‌گو بیشتر مد نظر ماست، اظهار داشت: این داستان‌ها، داستان‌هایی هستند که در بیرون اتفاق می‌افتند و شهر و خیابان و مردم را روایت می‌کند. در واقع این داستان‌ها به گونه‌ای دغدغه‌های مردم و اتفاقات روزمره را برای خودشان بازگو کرده و از انتزاع و خیال دور هستند.

فرشید نیک اضافه کرد: ادبیات بومی برای ما بسیار قابل‌احترام است ولی متأسفانه داستان بومی و این ادبیات در داستان‌های امروزی بسیار کمرنگ شده و همه دنبال نوشتن داستان‌های جهانی هستند. متأسفانه کسی از شهر و دیار و محله خودش نمی‌نویسد که این یک آسیب جدی است.

گفت و گو از فوزیه یکتاپور

انتهای پیام/