شما هم روزی جوان و دانشجو بودید!
موفق‌ترین اثر جشنواره دانشجویی دروه هجدهم در حالی در تالار سایه روی صحنه می‌رود که تالار مولوی شرایط را برای اجرای این اثر نمایشی فراهم نکرده است، سالنی که در اختیار دبیر همان جشنواره است.
باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» - احسان زیورعالم
هجدهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی، جشنواره کم حاشیه‌ای نبود. از عدم حضور مجید سرسنگی، دبیر جشنواره در نشست خبری تا نبودنش در دو اختتامیه مجزای جشنواره. جشنواره‌ای که قرار بود با مدیریت سرسنگی به محل رقابت جذاب‌تری مبدل شود تا به امروز حواشی خود را با خود یدک کشیده است. سرسنگی نتوانست آنچه را در نخستین نشست خبری جشنواره ترسیم کرده بود را از یک پیرنگ به یک تصویر قابل تشخیص تبدیل کند.
آن زمان که در اختتامیه نام یک یک منتخبان برده می‌شد، مسئولان و متولیان مدام وعده می‌دادند که قرار است کمکی به اجرای در آمدن نمایشهای برگزیده کنند. حتی فهرستی از جانب مدیریت وقت تماشاخانه سنگلج ارائه شد تا آثار منتخب آنان در این تالار روی صحنه روند. این رویکر نویدبخش چیزی بیش از جوایز نه چندان گران‌بهای جشنواره بود. نتیجه کار اما عجیب بود.
در حالی که برخی از آثار نه چندان موفق جشنواره هجدهم رنگ اجرا به خود دیدند؛ هنوز موفق‌ترین نمایش جشنواره به کارگردانی مجتبی کریمی تا چند مدت پیش موفق به گرفتن یک سالن برای اجرا نشده بود. نمایشهای که می‌توان آنها را در این مقال فهرست کرد در همان دوران مدیریت سرسنگی در ایرانشهر روی صحنه رفتند و کارگردانان خود را از اضطراب اجرا نجات دادند. حتی در میان خیل اسامی می‌شد انگشت اتهام را به این گونه دراز کرد که در دو سالن تحت امر سرسنگی - ایرانشهر در گذشته و مولوی در حال حاضر - بخش عمده از فضای موجود اجرایی را به دانشجویان دانشگاه متبوع داده شده است. با این حال این تنها یک فرض است.
با بازگشایی تالار مولوی این امید پدیدار شد که نمایشهای جامانده موفق به اجرا شوند؛ اما در کمال تعجب سهم نمایش موفق هجدهمین دوره جشنواره کماکان هیچ بوده است. این مسئله در ایام برگزاری جشنواره نوزدهم نیز مطرح شده بود که چرا موفق‌ترین اثر دوره قبل رنگ اجرا ندیده است. فضل‌اله ایرجی کجوری، مدیر کل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در نشست خبری جشنواره نوزدهم در پاسخ به این سؤال که چرا نمایش مجتبی کریمی تاکنون رنگ اجرا ندیده است از مهیا شدن فضای اجرا برای کار و البته «شنل قرمزی» احسان شایان‌فر خبر داد. با گذشت بیش از شش ماه از آن جلسه تازه خبری از اجرای عموم یکی از کارها منتشر شده است.
مجتبی کریمی در گفتگو با تسنیم گفته بود: «تابستان گذشته و در حالی که تالار مولوی در تعمیرات بود با من تماس گرفتند و گفتند قرار است در شروع به کار مولوی به شما اجرا دهیم و از ما خواسته شد سه نسخه از نمایشنامه کار را تحویل دهیم. این کار انجام شد و صحبتهای شفاهی صورت گرفت تا مقرر شود حدود زمان اجرا پایان سال یا آغاز سال بعد باشد. پیگیری‌های بعدی ما فقط یک جواب داشت؛ به شما اطلاع می‌دهیم.»
وی درباره نتیجه پیگیری خود این گونه سخن می‌گوید: «بهمن 94 در حالی که در مسافرت بودم از تالار مولوی با من تماس گرفته شد و گفتند برای هشت روز آینده آماده بازبینی باش. در حالی که از روز اول صحبتی از بازبینی نبود و بارها و بارها از طرف من تأکید شده بود که برای نمایشی که هفت ماه پیش اجرا شده است حداقل یک ماه زمان نیاز است. تالار مولوی با تعجب زیاد تعدادی اثر را در این مرحله به عنوان رپرتوار آثار برگزیده تئاتر دانشگاهی اجرا کرد؛ بدون حضور اثر برگزیده قطعی جشنواره با سه تندیس.»
او می‌افزاید: «در اردیبهشت ماه همراه با دبیر دوره نوزدهم جلسه دیگری با تالار مولوی داشتیم که این بار قرار بود به ما اجرا داده شود. من برای فصل پاییز درخواست دادم و قرار شد در شهریور ماه بازبینی داشته باشیم. این بار هم از طرف مولوی غافلگیر شدیم و مجبور شدیم فیلم ارائه کنیم. با نهایت تعجب این‌بار هم بلافاصله بعد از بازبینی از افراد مختلفی می‌شنیدم و می‌دیدم که اجرای آنان در پاییز نهایی شده و قرار نیست به کار ما اجرایی داده شود.»
داستان دراز مولوی و کریمی تا همین چند روز پیش ادامه داشت. به یاد دارم که زمان تماشای نمایش «زبان کوهستانی/ایمان به خود» علی‌اکبر علیزاد مجتبی کریمی در حال تلاش برای گرفتن نوبت اجرا بود. اما ناگهان نام او در فهرست اجراهایی است که در تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.
نمایش «سربسته از تهران» از 23 آبان در تالار سایه روی صحنه می‌رود. فرزانه میدانی و پژمان یاوری دو بازیگر این نمایشند. نمایش جشنواره با بازی داوود پژمانفر همراه بود. با این حال کریمی در این دو سال به شکل مداوم مشغول به تمرین بوده است، به امید روزی که اثرش رنگ اجرا ببیند. 17:30 ساعت اجرای نمایشی است که تا 23 آذر روی صحنه می‌ماند.
با این حال هنوز این سوال مطرح است که چرا موفقیت یک اثر هنری دانشجویی در مهمترین رویداد تئاتری دانشجویی، پس از دو سال در نهایت با کمک یک تهیه‌کننده - محمد قدس - رنگ صحنه را می‌بیند. کار سختی هم نیست تا دریابیم محمد قدس چگونه به این اثر راه یافته است. کار سخت آن است وزارت علوم که همواره وعده حمایت در نشستهای خبری - از جمله وعده عجیب دکتر هاشمی در نشست سران تئاتر غرب آسیا - داده است تا به امروز وعده‌هایش را به کجا منتهی کرده است.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
