اعتبارات راه و شهرسازی ساوه پاسخگوی نیاز ایمن سازی جادهها نیست
رئیس راه و شهرسازی ساوه گفت: برای اینکه بتوانیم مناسبسازی جادهها و ایمن سازی آنها را به حداقل استاندارد برسانیم نیازمند بیش از ۱۵۰ میلیارد ریال اعتبار هستیم اما اعتباری که استان به این شهرستان اختصاص داده ۱۰۰ میلیارد ریال است و پاسخگوی نیازها نیست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ساوه ، ابراهیم مردانی ظهر امروز در جمع خبرنگاران با اشاره به افزایش تصادفات در جادههای ساوه به نسبت متوسط کشوری اظهار داشت: اگر گفته شود آمار تصادفات در شهرستان ساوه به نسبت متوسط کشور بیشتر است، بهخاطر موقعیت جغرافیایی این شهرستان بوده زیرا تمام محورهای این شهرستان مانند محور ساوه-سلفچگان، ساوه-همدان و ساوه -تهران محورهای شریانی اصلی به شمار میروند و ساوه جعبه تقسیم بین استانهای شمالی و شمال غربی، غرب به شرق و شمال به جنوب محسوب میشود.
وی افزود: همچنین شلوغی جادههای شهرستان و نزدیکی به پایتخت بهطوری که متوسط روزانه ترافیک در محورهای اصلی بالای 20 هزار خودرو است، بنابراین احتمال وقوع تصادفات به تبع ترافیک موجود افزایش مییابد که از عوامل افزایش وقوع تصادفات در این شهرستان است.
رئیس راه و شهرسازی ساوه تصریح کرد: در محدوده حوزه استحفاظی ساوه به نسبت طول محور، جاده قدیم ساوه- سلفچگان خطرناکترین و پرحادثهترین محورها هستند که از دلایل عمده آن اشباع ظرفیت و کم بودن عرض آسفالت، وجود دسترسیهای محلی متعدد و همچنین بالا بودن نسبت وسایط نقلیه سنگین به سبک در این محور است این محور در سال 94 برای 25 کیلومتر جاده بیش از 25 فوتی داشتیم یعنی برای هر کیلومتر شاهد بیش از یک نفر فوتی در این محور هستیم.
مردانی بیان کرد: این اداره در چند سال اخیر اقداماتی به منظور رفع نقاط پرحادثه محورهای ساوه داشته است که میتوان به ساخت پل دوم قره چای در محور ساوه-سلفچکان و اصلاح هندسی پیچ آینه در کیلومتر 10 محور ساوه - تهران اشاره کرد.
در آینده نزدیک با احداث زیرگذر آوه شاهد حذف یکی از نقاط پرحادثه هستیم
رئیس راه و شهرسازی ساوه با اشاره به احداث زیرگذر آوه گفت: از دیگر محورهای حادثه خیز محور آزاد راه ساوه- همدان است که این جاده از نظر ساختار جاده، جادهای امن، استاندارد و بالاترین معیارهای استاندارد راه سازی در آن رعایت شده، عمده تصادفات در این محور عدم رعایت اصول ایمنی از سوی رانندگان، سرعت بالا، خواب آلودگی و واژگونی خودور است.
وی ادامه داد: همچنین به منظور ایمن سازی جادهها، تکمیل تابلو، خط کشی و روکش آسفالت بصورت کوتاه مدت، بلند مدت و سالیانه برنامهریزی شده ولی لازمه تحقق این برنامه مستلزم تامین اعتبار مورد نیاز است که در سالهای گذشته اعتباری به این حوزه به ویژه در راه های فرعی و روستایی اختصاص داده نشده است.
رئیس راه و شهرسازی ساوه عنوان کرد: متاسفانه برای راههای روستایی و فرعی ما به سبب اینکه در استانداردها به عنوان راه روستایی شناخته میشوند، در اعتبارات ملی، اعتباری برای نهگداری و ایمن سازی راههای روستایی تعیین نشده و تنها بودجه ای که میتوان برای حل مشکلات جاده روستایی از آن استفاده کنیم اعتبارات استانی است که اعتبارات استانی هم جوابگو نیست، با وجود اینکه از نظر سهم فرمانداری بیشترین اعتبارات را در شهرستان به راه و شهرسازی تخصیص داده اما با توجه به اینکه هزینهها در راهداری بسیار بالا است جوابگو نیاز ما نیست.
وی افزود: برای آنکه به مطلوب سازی جادهها و ایمن سازی آنها به حداقل استاندارد دست یابیم در این شهرستان بالای 150 میلیارد ریال اعتبار نیاز است اما کل اعتباری که استان به شهرستان اختصاص داده 100 میلیارد ریال است و سهمی که به راه و شهرسازی و برای پروژههایی که در راه و شهرسازی تعریف شده 20 میلیارد ریال که با این براورد سهمی که به ایمن سازی جادهها تعلق میگیرد نزدیک 2500 میلیون ریال است که این میزان اعتبار با توجه به وضعیت جادههای ما بسیار ناچیز است.
رئیس راه و شهرسازی ساوه خاطرنشان کرد: روشنایی مسیر ساوه -تهران، روکش ساوه جاده ساوه-تهران، لکه گیری و روکش ساوه سلفچگان از برنامههای در حال انجام است که در صورت تامین اعتبار در فاصله زمانی کمتری به اتمام میرسد.
مردانی تصریح کرد: بحث کنارگذر ساوه شروع شده که یک باند آن حدفاصل جاده تهران-همدان آماده است و تلاش بر این است تا اعتبارات در دهه فجر به بهرهبرداری برسد و بحث کامیون ممنوع داخل ساوه را اجرا کنیم.
وی بیان کرد: در بحث تصادفات فوتی در جادهها ما همه تصادفات را رصد میکنیم و در اسرع وقت با حضور در محل وقوع حادثه، مشکلات احتمالی مربوط به نقص راه را پیگیری و در حد امکان رفع میکنیم ولی یکی از معضلات ما نبود آمار درست در حوزه تصادافات است، با وجود اینکه مرجع اصلی تعداد نفرات فوتی تصادفات، پزشکی قانونی است ولی هر ارگانی با توجه به حوزه کاری خود آمار تصادفات را اعلام میکند که سبب انحراف در برنامهریزیها و تعیین اولویتها میشود.
انتهای پیام/