قرارداد یونیت سرمایه گذاری نیست، فاینانس است
رئیس سندیکای صنعت برق گفت: بحث قراردادهایی که ضمانت دولتی برای خرید محصول آن وجود دارد و بیمه در خود اصل و فرع و بازگشتش وجود دارد، سرمایه گذاری نیست از نظر من نوعی فاینانس است .
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، «علیرضا کلاهی» رئیس سندیکای صنعت برق در همایش توانمندی های صنعت نیروگاهی فرصت ها و چالش ها در دانشگاه تهران اظهار داشت: صنعت برق ایران جزو صنایع پیشرو کشور و مایه افتخار است، اما به علت یک سری سیاست گذاری های غلط، صنایعی که دارای ارزش افزوده خوبی بودند به شدت دچار پدیده خام فروشی شدند .
رئیس سندیکای صنعت برق با بیان اینکه "اکثریت ارزش بورس کشور را شرکت های معدنی و وابسته به مواد اولیه تشکیل می دهند"، گفت: ظرفیت نصب شده تولید برق ایران 75 هزار مگاوات و رتبه 14 دنیا است و این ظرفیت، عمدتاً توسط شرکت های داخلی انجام شده و زیر ساخت های توزیع و انتقال آن آماده شده است.
وی افزود: ما در این صنعت تقریبا 95 درصد خود کفا هستیم؛ خود کفایی واقعی که کیفیت لازم را دارد . 99 درصد صادرات فنی و مهندسی سال پیش مربوط به صنعت آب و برق بوده است.
کلاهی با بیان اینکه "اشتغال ایجاد شده توسط شرکت هایی که ارزش افزوده دارند خیلی متفاوت از صنایعی است که خام فروشی می کنند"، گفت: باید سرمایه گذاری را از فاینانس و استقراض جدا کنیم. سرمایه گذاری مستقیم خارجی یعنی اگر شرکت های خارجی بیایند خیلی مفید خواهد بود . ما باید بتوانیم با شرکت های مختلف و بزرگ جهانی تعامل کنیم، البته با رعایت اقتضائات؛ این به آن معنا نیست که بازارمان را تقدیم آنها کنیم و بتوانیم از این طریق رشد کشور را تأمین کنیم.
وی ادامه داد: من کاملا مخالف واردات بی رویه هستم، اگر نتوانیم رشد اقتصادی ایجاد کنیم با این سرمایه نیرو انسانی که داریم، در آینده وضعیت خطرناکی خواهیم داشت.
رئیس سندیکای صنعت برق تصریح کرد: بحث قراردادهایی که ضمانت دولتی برای خرید محصول آن وجود دارد و بیمه در خود اصل و فرع و بازگشتش وجود دارد، سرمایه گذاری نیست از نظر من نوعی فاینانس است .
وی در پاسخ به اینکه "آیا ملاحظات انتقال فناوری و سرمایه گذاری در زمینه ارتقای توانمندی داخل در قراردادهای وزارت نیرو به خصوص قرارداد یونیت دیده شده است؟"، گفت: در بحث قرارداد یونیت خیر. ولی در قراردادهایی که برق تهران، در پست ها بسته است امتیازات خوبی داده شده است. حتی مناقصه مثلا شرکت ABB به دلیل عدم رعایت حداقل توانمندی ساخت داخل رد شده است. حداقل در بخش GIS که ما حداقل توان ساخت داخل نداشته ایم، شرایط خوبی دیده شده است. موضوع بعدی این است که بحث سر اجرای این شروط است. یعنی اگر بحث توان داخل و انتقال فناوری درست اجرا شود و درست نظارت و پی گیری شود، روند درستی در پیش گرفته شده است. اینگونه نباشد که برخی شرکت های داخلی ورود کنند، اسمشان را بگذارند و فقط بشوند راه گشای آن شرکت خارجی؛ نظارت بر اجرای آن هم خیلی مهم است.
انتهای پیام/