کاظمیان: مربی شوم نه کت‌وشلوار می‌پوشم، نه گرمکن!/ بعداً متوجه شدم با علی کریمی همکلاسم
بازیکن پیشین تیم فوتبال پرسپولیس که در کلاس‌های مربیگری ثبت‌نام کرده، می‌گوید خبر نداشته با علی کریمی همکلاس است.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، کلاس مربیگری دوره C آسیا با حضور بازیکنان نه چندان قدیمی پرسپولیس، استقلال و چند بازیکن دیگر که به تازگی فوتبال را کنار گذاشته‌اند، آغاز شده است. بازیکنانی چون علی کریمی، علیرضا نیکبخت واحدی، محسن بیاتی‌نیا، محمد محمدی، میثم رضاپور، فرزاد آشوبی و... که حالا قصد مربی شدن دارند. جواد کاظمیان یکی از این بازیکنان است که در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در خصوص مسائل مختلف صحبت کرده است.
تسنیم: چه شد که در کلاس مربیگری شرکت کردی و همکلاس شدن با هم‌تیمی‌های سابقت چگونه است؟
یک سال و نیم است که فوتبال بازی نمی‌کنم و تصمیم گرفتم به کلاس مربیگری بروم. این کلاس‌ها دوره C مربیگری برتر آسیاست و همه آنهایی که در کلاس هستند، از دوستانم محسوب می‌شوند. این کلاس‌ها را از روز گذشته آغاز کردیم و همان روز اول متوجه شدم که دنیای مربیگری هم با دنیای بازیگری کاملاً متفاوت است و امیدوارم کلاس‌های خوبی را پشت سر بگذارم.
تسنیم: زمانی که بازی می‌کردی، بین هواداران به خصوص پرسپولیسی‌ها محبوبیت داشتی. فکر می‌کنی اگر مربی شوی، همان محبوبیت را داشته باشی؟
تماشاگران پرسپولیس همیشه به من لطف داشتند. همانطور که گفتم دوران بازیگری و مربیگری متفاوت است و آنهایی که به فوتبال علاقه دارند وارد این کلاس‌ها می‌شوند. من هم کلاس‌های C را دنبال می‌کنم تا ببینم می‌توانم بازهم به این کلاس‌ها و اصلاً مربیگری ادامه بدهم یا نه. اول باید مدارک C و B و A را در ایران بگیرم و بعد از آن اگر بتوانم به اروپا بروم تا با دانش به دنیای مربیگری بیایم.
تسنیم: مربیگری یک کاریزمای خاص هم می‌خواهد. این کاریزما را در خودت می‌بینی؟
بله، مربیگری کاریزمای شخصیتی متفاوت می‌خواهد و من هم یکسری چیزها در ذهنم دارم.
تسنیم: دوست داری مربیگری را از چه رده‌ای و در چه پستی آغاز کنی؟ فوتبال پایه یا بزرگسالان، سرمربی یا مربی؟
تا وارد این عرصه نشویم و چیزی را تجربه نکنیم، نمی‌توان در این باره صحبت کرد. به کار مربیگری علاقه داشتم که به این کلاس‌ها آمدم. حالا یکسری مربیان در ایران یا در دنیای فوتبال هستند که از سرمربیگری استارت می‌زنند. برخی از لیگ جوانان و نوجوانان شروع می‌کنند و برخی هم لیگ دسته اول و دوم را شروع کارشان انتخاب می‌کنند. اکنون تعداد مربی خوب و بادانش در ایران زیاد است که بیکار هستند و سن بالاتری نسبت به ما دارند. امیدوارم شرایطی رقم بخورد تا نوبت مربیگری به آنها هم برسد تا توانایی‌های‌شان را نشان دهند. فوتبال ما در یک چرخه مربیانی قرار گرفته که چند سال است از این تیم به آن تیم می‌روند و امیدوارم این چرخه برداشته شود تا نوبت به جوان‌ها نیز برسد.
تسنیم: به نظرت بتوانی در مربیگری موفق شوی؟
بستگی دارد به اینکه کار را چگونه شروع کنم. شاید مثلاً خودم دوست نداشته باشم کمک مربی باشم، اما شاید جای دیگری یک بازیکن اسم و رسم‌دار باشد و بتوانم به او کمک کنم. به نظرم باید به مربیان جوان میدان داد و می‌بینیم که اکنون مربیان خوب تیم‌های اروپایی جوان هستند که 7، 8 سال است نتیجه می‌گیرند. من در جلسه اول فهمیدم اگر 14، 15 سال سابقه فوتبال بازی کردن و در تیم ملی هم بازی کرده باشی، بازهم تضمینی نیست که مربی خوبی شوید.
تسنیم: حالا فکر کرده‌ای که اگر مربی شوی، کت‌وشلوار بپوشی یا گرمکن؟!
سعی می‌کنم از آن مربیان نباشم. نه کت‌وشلوار می‌پوشم، نه گرمکن. لباس عادی می‌پوشم.
تسنیم: با علی کریمی هم و خیلی‌های دیگر همکلاس هستی. از این موضوع خبر داشتی و همه با هم هماهنگ بودید؟
نه، هماهنگ نبودیم. من رفتم و در کلاس‌ها ثبت‌نام کردم و هم‌کلاسی شدن‌مان خیلی اتفاقی شد و بعد متوجه شدم علی کریمی هم در کلاس حضور دارد. محسن بیاتی‌نیا، علیرضا نیکبخت، فرزاد آشوبی، میثم رضاپور، مرتضی کاشی، محمد محمدی و خیلی‌های دیگر در این کلاس هستند. حتی مهدی زارعی که در بانک ملی با او همبازی بودم را در کلاس‌ها دیدم و خیلی خوشحال شدم.
تسنیم: در کلاس شلوغ هم می‌کنید؟
دنیای مربیگری متفاوت بوده و برای ما خیلی جالب و شاید خنده‌دار است. فریدون معینی و آقای صالح که هر دو مدرسان فیفا هستند، دو هفته ما را آموزش خواهند داد.
تسنیم: علی کریمی در کلاس‌ها چگونه است؟
آرام گوش می‌کند و یادداشت برمی‌دارد. علیرضا نیکبخت، کاشی، آشوبی و همه 24 نفری که در کلاس هستیم، بیشتر با هم همبازی بودیم. من 20 نفر را در کلاس می‌شناسم و همه فوتبالی هستند. به نظرم جزو معدود کلاس‌هایی است که این همه فوتبالی کنار هم قرار دارند.
تسنیم: اخیراً علیرضا حقیقی از تو تشکر کرده بود که در روزهای سخت کنارش بودی. گویا با هم تمرین می‌کردید، ماجرا از چه قرار بود؟
علیرضا را از سال 82 که در تیم نوجوان پرسپولیس بود می‌شناسم. او 16، 17 سال داشت و من 6،7 سال بزرگتر از او بودم. بعد از آن با هم دوست بودیم و صمیمی هستیم. البته چند سالی من از فوتبال ایران رفتم و بعد از من علیرضا به فوتبال اروپا رفت که هم دیگر را ندیدیم. علیرضا لطف دارد که از من تشکر کرده، اما به نظرم او خودش به اندازه کافی بزرگ است و نیازی به کمک من ندارد. کلاً 7،8 جلسه با هم تمرین کردیم و ان‌شاالله علیرضا روز به روز موفق‌تر باشد.
انتهای پیام/
