فدراسیون فوتبال ایران با کشورهای عربی یا بر آنها؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم در اقدامی که می‌توان آن را «از قبل هماهنگ‌ شده» خواند، کشورهای آسیایی به برگزاری انتخابات شورای فیفا رأی منفی دادند تا علی کفاشیان برای تکیه زدن بر کرسی فیفا همچنان منتظر بماند. او یک رقیب قطری داشت که از سوی فیفا، بنا به آنچه گفته می‌شود به اتفاقات جام جهانی 2022 ارتباط پیدا می‌کند، محروم شده و نمی‌توانست در این انتخابات شرکت کند و به همین دلیل کشورهای عربی تصمیم گرفتند رأی به عدم برگزاری انتخابات بدهند. 42 عضو از 44 عضو AFC از جمله ایران امروز رأی منفی دادند و با بالا بردن تابلوی «NO» اعلام کردند مخالف برگزاری انتخابات هستند. امید جمالی (مسئول روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال) که کنار مهدی تاج و علیرضا اسدی نشسته بود نیز تابلوی «NO» را بالا برد.

* ایران با کشورهای عربی یا بر آنها؟

حال سؤال این است: چرا ایران همپای کشورهای عربی خواستار لغو انتخابات شده است؟ در این میان دو نظریه وجود دارد؛ عده‌ای بر این باور هستند که فدراسیون فوتبال ایران نباید در زمین اعراب بازی و با آنها همراهی می‌کرد. کشورهای عربی به‌ویژه عربستان و امارات که از هیچ تلاشی برای ضربه زدن به فوتبال ایران دریغ نمی‌کنند قطعاً با نامزد قطری هستند و به کفاشیان رأی نمی‌دهند، حتی رئیس فدراسیون فوتبال عراق رسماً اعلام کرد که به گزینه قطری (پیش از اعلام محرومیت قطعی) رأی می‌دهد و لزومی ندارد که  ایران همپای آنها برای لغو انتخابات تلاش کند.

گروهی دیگر اما بر این اعتقاد هستند که فدراسیون فوتبال کشورمان چاره‌ای جز این کار نداشت چرا که وقتی کشورهای پرشمار عربی و البته شرق آسیایی تصمیمی واحد می‌گیرند ایران نمی‌تواند یک‌تنه مقابل آنها بایستد و باید حداقل ظاهر ماجرا را حفظ کند. این کار می‌تواند ایران را از رودررویی با کشورهای عربی دور نگه دارد. این نظریه البته مخالفانی دارد که معتقدند کشورهای عربی کاری برای ایران نکرده‌اند که ایران بخواهد گامی هرچند ظاهری برای آنها بردارد به‌ویژه آنکه علی کفاشیان در غیاب گزینه قطری وارد انتخابات شورای فیفا می‌شد و قطعاً کار راحت‌تری برای انتخاب شدن داشت و ایران باید حداقل در ظاهر پشت گزینه خود درمی‌آمد.

* انتخاباتی که دیگر معنی ندارد

رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا پس از لغو انتخابات شورای فیفا گفت که این کار نشان‌دهنده وحدت کشورهای آسیایی است، اما واقعاً این‌گونه است؟ آیا دموکراسی در فوتبال آسیا وجود دارد؟ آیا می‌توان اسم آنچه را در AFC می‌گذرد انتخابات گذاشت یا باید به آن انتصابات گفت؟ اینکه به‌خاطر یک نامزد قطری انتخابات لغو شود، نشانه‌ای از دموکراسی است؟ آیا در این شرایط علی کفاشیان همان اندک شانس را برای موفقیت دارد؟

همه منتظر آینده 

حال همه منتظر آینده هستند و اینکه چه اتفاقی رخ می‌دهد و اینکه سرنوشت کفاشیان و فدراسیون فوتبال ایران چه خواهد شد. آیا تابلوی «NO» بار دیگر برای کفاشیان تکرار می‌شود یا اینکه این بار روزگار روی خوش خود را به ایران نشان خواهد  داد؟

انتهای پیام/*