ما می‌توانیم‌های «باروت» + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» در بحبوحه سالهای بدون جنگ در ایران و در شرایطی که بعضی فکر می‌کردند، چه می‌شد در زمان جنگ بودند و شهید می‌شدند، او راه جهاد را یافته بود. فهمیده بود امروز باید جنگ اقتصادی را پیروز شویم. برای همین به او «آقای ما می‌توانیم» می‌گفتند. به نقل اطرافیانش در سال 88 و در اوج درگیریها راهش را پیدا کرده بود. با دقت صحبتهای امام و پیشوای جامعه را دنبال می‌کرد. از میان همین صحبتها هم فهمیده بود کجا باید فعالیت کند. در یکی از سخنرانیها، مقام معظم رهبری در مورد علتهای به وجود آمدن فتنه، اطلاع نداشتن مردم از تواناییهای داخلی و عدم اعتماد به نفس داخلی را مطرح کرده بود.  وقتی از زمین پر کشید خیلی‌ها فهمیدند هنرمند جوان انقلابی «حسین احمدی سخا» همان آقای «ما می‌توانیم»، همان «باروت» و همان «کتاب بخوانیم» است.

«علی حیاتی» رئیس کارگاه  طراحی «سه در چهار» در باره او می‌نویسد: «بعضی ها هستند که فرصت زیادی نمی‌خواهند تا برای همیشه جاودانه بشوند، تو را یادم نمی‌رود. پسر، لاغر و سبک وزن با یه کتانی قرمز آمدی سه در چهار ، به تو باروت می‌گفتند و الحق که پشت آن چهره معصومت، یک پاره آتش بودی، کتاب زیاد می‌خواندی، عشق آوینی بودی، چند سال بعد رحلت امام به دنیا آمده بودی اما مرادت خمینی کبیر بود و دلت میخواست به همه مردم ایران بگویی «ما می‌توانیم». خیلی درس به ما دادی پسر لاغر ِغُدِ دوست‌داشتنی... »

حاشیه شهر کربلا سال 92 - خدمت به زائران اربعین 

احمدی سخا که خودش کار با نرم افزارهای گرافیکی را آموخته بود، با زبان ساده به بیان تواناییهای کشورش می‌پرداخت. نکته مهم این بود که هیچگاه درگیر تجملاتی کردن اثرش نبود.

صاحب وبلاگهای «باروت»، «کتاب بخوانیم» و «ما می‌توانیم» فعالیتهای مختلفی داشت. در «باروت» حرف سیاسی می‌زد. در «کتاب بخوانیم» کتاب معرفی می‌کرد و تشویق به خواندن کتاب می‌کرد. در «ما می‌توانیم» دستاوردهای کشورش را به رخ دیگران می‌کشید.

بعد‌ها مجموعه تفکرات حسین سخا به کمک مجموعه‌های فرهنگی به مجموعه با کیفیتی به نام «تا قاف» تبدیل شد. که کیفیتی بالاتر از مجموعه ما می‌توانیم داشت. موشن گرافیکهایی نیز در همین زمینه ساخته شد که برخی از آنها را در ادامه می‌بینیم.

«حسین احمدی سخا» 10 اردیبهشت ماه 1394 در سن 24 سالگی  برا اثر ایست قلبی درگذشت. او مجاهدی واقعی و پیرو راه خمینی کبیر بود و تنها هدفش سعادت و سربلندی مردم جمهوری اسلامی ایران بود. 

«صادق لطفی زاده» گرافیست و دوست صمیمی سخا درباره او می‌گوید: حسین دغدغه پیشرفت داشت و هیچگاه از پا نمی‌افتاد. خاطرم هست حتی در زمانهای بیکاریش دفتر تولید می‌کرد. این اواخر نیز نمونه اولیه‌ای از یک وسیله حمل و نقل فیلم برداری ساخته بود.او معتقد بود وقتی می‌شود با هزینه پایین، چنین ابزارهایی تولید کنیم چرا باید بگذاریم نمونه مشابه خارجی آن با هزینه‌های گزاف وارد شود. 
لطفی زاده در صحبت‌هایش تاکید کرد: نکته بارز در حسین سخا این بود که هر روز بعد از نمازش صحیفه امام خمینی (ره) می‌خواند. این باعث شده بود که از یک طراح «ما می‌توانیم» به تولید کننده‌ای در راستای توانستن و پیشرفت کشور بدل شود.

در نهایت باید دانست که امروز به جهادگرانی نیاز داریم که دفاع مقدس را ادامه دهند و در جبهه‌های فرهنگی با دشمن بدطینت که با چهره‌ای بزک شده آمده است؛ مقابله کنند.

روحش‌ شاد و یادش گرامی.

انتهای پیام/