مرمت مجسمهها و نقاشیهای «پسر شیرخوارگاهی» هلالاحمر به سکانس آخر رسید + تصاویر
احیای خانه ۱۳۰ ساله «سردارسپه» به مراحل پایانی رسید،همچنین مرمت مجسمهها و نقاشیهای استاد مجسمهسازی ایران «علی اکبر صنعتی» از فرزندان شیرخوارگاهی هلال احمر نیز روبه پایان است تا تهران در قلب تاریخ ۲۳۰ سالهاش دوباره بنا و آثار فاخری را به رخ کشاند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، 130 سال پیش در قلب پایتخت خانه ای قرار داشت که صاحب آن کسی نبود جزء سردارسپه؛ که آن زمان و قبل از اینکه در قزاقخانه به شهرت و مقامی برسد به رضا سواد کوهی معروف بود.
حال پس از قرنی هنوز این خانه در میدان توپخانه تهران برپا ایستاده است، خانه ای که پهلوی اول پس از پادشاهی آن را به شمس - دختر خود بخشید و در نهایت این خانه به نخستین مرکز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل شد.
حاصل این خانه که زمانی رضاخان قبل از پادشاهی اش زندگی میکرد تبدیل به بنای برای کارهای فرهنگی شد، آن هم کارهای فرهنگی فردی به نام استاد سیدعلیاکبر صنعتی - که خود زمانی از کودکان شیرخوارگاهی صنعتی زاده در کرمان بود که در این بنای تاریخی کارگاه مجسمه سازی و نقاشی اش را برپا کرد و بعدها به موزه 13 آبان معروف شد.
حال این بنای تاریخی در گذر زمان دچار آسیبهای بسیاری شد تا اینکه از دو سال قبل با تفاهمنامه ای بین هلال احمر - صاحب اصلی این بنا با شهرداری تهران و حمایت سازمان میراث فرهنگی، شرایط مرمت و بازسازی این موزه و بنای تاریخی شروع شد.
در این رابطه فرهاد علی اکبری - رئیس موزه و مرکز ملی اسناد جمعیت هلال احمر که در گفتوگوهای قبلی با تسنیم از کشف رازهای معماری خانه رضا میرپنج که پس از انقلاب به موزه استاد صنعتی معروف شده پرده برداشته بود درباره جدیدترین وضعیت بازسازی این بنای تاریخی عنوان کرد: مرمت این بنا روبه پایان است و دیگر کارها تمام شده است فقط کمی کارهای جانبی مانند نصب سانسور و برق بنا مانده است که شهرداری باید تمام کند و تحویل ما بدهد تا بتوانیم مرمت این بنای تاریخی را طی مراسمی افتتاح کنیم.
وی همچنین درباره وضعیت مرمت مجسمهها و نقاشیهای استاد صنعتی عنوان کرد: مرمت مجسمههای موزه بعد از وقفه یک ماه دوباره شروع شد و هم اکنون مجسمه سازها در حال مرمت و همچنین مرمت نقاشیها نیز رو به اتمام است.
به گزارش تسنیم، موزه استاد صنعتی (13 آبان) یا همان خانه نخست رضامیرپنچ - یکی از نادرترین مراکز هلالاحمر است که زمانی در وضعیت ویرانی قرار داشت ولی از دو سال قبل بازسازی آن آغاز شد و حتی در روند بازسازی آن رازهای خاصی درباره معماری آن کشف شد که علی اکبری به عنوان نقاش و از مسؤلان کنونی این موزه هلال احمر درباره معماری این بنای 130 ساله که زمانی رضاخان به عنوان منزل مسکونی خود از آن استفاده میکرد، عنوان کرده بود: «در حین بازسازی متوجه شدیم که تمام آهنهای که در این بنا مورد استفاده قرار گرفته است به هیچ عنوان به یکدیگر جوشکاری نشده است و به روشی خاصی روی هم قرار گرفته بودند». «در زمان بازسازی این بنا که به عنوان موزه استاد صنعتی مورد استفاده قرار میگرفت، مصالح این بنا که بیشتر چوب بوده است به هیچ عنوان و بعد از یک 100 سال آسیبی به خود ندیده است بطوریکه میتوانیم بار دیگر از همین مصالح در بازسازی این بنا استفاده کنیم».
نفسهای خانه - موزه 130 ساله
نخستین خانه رضا میرپنج در ضلع غربی میدان امام خمینی (توپخانه) که قبل از رسیدن به منصب شاهی در طبقه دوم این خانه زندگی میکرد و طبقه پایین نیز محل نگهداری اسبهایش بود که بعدها این بنا توسط دخترش، شمس پهلوی به نخستین مرکز شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل میشود.
بیوگرافی موزه سیدعلیاکبر صنعتی
موزه سیدعلیاکبر صنعتی بنا به قابلیتهای بالای «فرهنگی، اجتماعی و تاریخی» یکی از نادرترین مراکز مهم جمعیت هلالاحمر میباشد که به شماره ثبتی 16223 در قلمرو آثار ملی سازمان میراث فرهنگی کشور در سال 1385 به ثبت رسیده است.
فرهنگی
از این محل سالها به عنوان موزه یاد شده که در آن مجسمههای سنگی و گچی و نقاشیهای آبرنگ و موزاییکی استاد صنعتی که خود از هنرمندان به نام و صاحب سبک و نیکوکار بوده و با نگاه انساندوستی و گسترش صلح اکثر آثارشان را خلق میکردند، نگهداری میشود درب این موزه سالها به روی عموم مردم باز بوده و اکثر مردم خاطرات زیبا و خوش از این موزه روایت میکنند.
اجتماعی
این ساختمان به دلیل واقع شدن در ضلع غربی میدان امام خمینی (توپخانه) و واقع بودن در ابتدای خیابان فردوسی و نزدیکی به بازار اصلی و منطقههای بازسازی شده قدیمی تهران از اهمیت بالای استراتژیک برخوردار است
از لحاظ عبور و مرور مردم از تمام قشرهای اجتماعی و فرهنگی و هم توریستها و جهانگردان و از منظر آیندهنگری که در طرح تفصیلی شهرداری به نام سراچه فردوسی آمده است مهم قلمداد میشود. در این طرح قرار است مناطق از میدان فردوسی تا اطراف بازار تهران به قلب توریستی تهران تبدیل شود، این بنا همچون نگینی درخشان در وسط این طرح خودنمایی میکند و آینده بسیار درخشانی برای این ساختمان پیشبینی میشود.
تاریخی
این بنا از آخرین ساختمانهای دوره قاجاریه است و به روایتی این ساختمان محل سکونت رضاخان میرپنج بوده (طبقه بالا محل سکونت و طبقه پایین محل نگهداری اسبهایشان که بعد از شاه شدن وی این بنا توسط دخترش، شمس پهلوی به نخستین مرکز شیر و خورشید سرخ ایران تبدیل میشود که از این منظر برای جمعیت هلالاحمر مرکز مهمی قلمداد میشود و نیز بعدها که موزه آثار استاد صنعتی میشود از نظر مردمنگاری دارای اهمیت قابل ملاحظهای است. این ساختمان دارای دو بخش بنا و آثار میباشد و هر دو بخش نیاز به مرمت دارند.
1- بنا به مساحت حداقل 450 متر مربع در دو طبقه با سقف شیروانی و دارای حیاط خلوت با ساختمان سرایداری (دارای دو اتاق) و حیاط بیرونی به متراژ حداقل 50 متر مربع دور نرده کشیده به سمت بیرون (سقف ساختمان طبله داده و دیوارهای رطوبت کشیدهاند).
2- آثار مجسمههای ثابت و نصب شده به زمین اکثرا با گچ فرانسوی (گچ مجسمهسازی) ساخته شدهاند. در طول زمان پوک شده و در حال ریزش میباشند و نیاز به ترمیم و قالبگیری فوری دارند.
نقاشیهای آبرنگ و موزاییک که این آثار در اثر تابش نور و خاک در حال از بین رفتن میباشند که باید دوباره گردگیری و ترمیم و در قاب و پاسپورته تازه قرار گیرند.
ساختمان کنونی موزه در دوره پهلوی توسط شمس پهلوی اولین مرکز جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران شد. حداقل به مدت 5 سال این بنا به این منظور اختصاص داشت و بعد از آن به کارگاه و موزه استاد صنعتی و موزه 13 آبان معروف گشت.
قبل از انقلاب این مرکز به استاد سیدعلیاکبر صنعتی از هنرمندان به نام کشور اجاره داده شد و به دلیل ارزش بالای انسانی خود استاد صنعتی و اهمیت یافتن آثار وی در دل مردم، استاد صنعتی تمام آثار این مجموعه که شامل مجسمه «ثابت و متحرک» و نقاشیهای آبرنگ و رنگ روغن، موزاییکی بوده به جمعیت وقف و هدیه کردند به شرط نگهداری دائمی آثار در این بنا.
قبل از انقلاب این بنا توسط جمعیت شیر و خورشید سرخ به عنوان موزه استاد صنعتی نامگذاری شد و مردم میتوانستند از آن بازدید کنند و خود استاد در طبقه بالا مشغول کار بودند و مسئولیت نگهداری موزه با خود وی بود. بعد از انقلاب به توصیه استاد صنعتی این بنا از موزه صنعتی به موزه 13 آبان تغییر نام داد.
انتهای پیام/