کمبود مدرسه در منطقه ۲۲ تهران/ کیمیای آموزش در قطب گردشگری پایتخت
انتهای اتوبان همت را که میرویم نگاهمان به سمت ساختمانهای سر به فلک کشیدهای میافتد که حالا داشتن کلید یکی از همین آپارتمانها آرزوی خیلیها شده است. اما هنوز نزدیک این ساختمانها نشده از دور بوی خاک و سر و صدا شما را از این آرزو باز میدارد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، ابتدای وروردی شهرک گلستان را با گل و گیاه تزیین کردهاند و انتهایش هم خاک و بیابان است. آنطورکه ساختمانها نشان میدهد و ساکنان منطقه میگویند زمینها ارزان بوده و انبوه سازان هم به منطقه هجوم آوردند به طوریکه حالا در این منطقه فقط ساختمان ساخته شده بدون آنکه امکاناتی برای مردمش فراهم کنند. گویا انبوهسازان هیچ تعهدی نسبت به ایجاد امکاناتی که باید برای شهروندان منطقه فراهم کنند نداشتهاند. ساکنان منطقه یکی از مهمترین مشکلاتشان را نبود مدرسه در منطقه عنوان می کنند. درست هم میگویند برای پیدا کردن مدرسه دقایقی گشتیم از هر کسی پرسیدیم که در این منطقه مدرسه برای فرزندانشان وجود دارد یا خیر.
خیلیها جواب میدادند که بسختی میتوانید مدرسهای را اینجا پیدا کنید. برخی دیگر هم اعلام کردند که فرزندانشان را در خارج از شهرک ثبتنام کردهاند. با کمی گشت و گذار در منطقه 22 ادعای خانوادهها ثابت میشود که این منطقه به نسبت جمعیتش مدرسه کم دارد شماری از خانواده ها در تماس با روزنامه ایران اعلام کردند: در شرایطی که 15 روز به آغاز سال تحصیلی مانده هنوز نتوانستهاند در شهرک گلستان مدرسهای برای دانشآموزانشان پیدا کنند چرا که مدیران مدارس آب پاکی را روی دست خانوادهها ریختند و در یک جمله اعلام کردند که «جا نداریم.» یکی از شهروندان این شهرک با انتقاد از اینکه مدارس بسختی فرزندانشان را ثبتنام میکنند و در قبال ثبتنام هم هزینه بسیاری دریافت میکنند میگوید:«چند سالی است که در این شهرک ساکن شدم هر سال برای ثبتنام دو دخترم با مشکل مواجه میشوم یک سالی مجبور شدم دخترم را به یکی از مدارس منطقه 5 بفرستم.
خانم، اینجا کلی خانه و ساختمان ساختهاند اما دریغ از مدرسه و فضای آموزشی، به آموزش و پرورش هم گله کردهایم اما آنها میگویند که به ما مربوط نمیشود. قبل از سال تحصیلی هم مقابل شهرداری منطقه تجمع کردیم مدارک و کارنامه فرزندانمان در دستمان بود اما مدیران شهرداری هم گفتند ساخت مدرسه به ما مربوط نمیشود. خب ما باید چکار کنیم. به کجا برویم. نمیشود که بچه هایمان را هر سال با استرس ثبتنام کنیم. خیلی از خانوادهها اصلاً فرزندانشان را به مناطق دیگر میفرستند.»
به مرکز و جنوب شهرک گلستان که میرسیم سر و صدای ساخت و ساز امانمان را میبرد. کامیونها در حال خالی کردن آجر و ماسه هستند و کارگران مشغول کار. برخی ساختمانها ساخته شده اما هنوز نمای آنها تکمیل نشده است و البته برخی از خانوادهها هم در داخلش ساکن شدهاند. در پایین شهرک هم تا چشم کار میکند بیابان میبینیم و خاک. آنطور که ساکنان شهرک میگویند اینجا فقط ساختمان ساخته شده و کسانی که مجوز ساخت و ساز در این منطقه را دادند نه فکری به حال مدرسه کردند و نه فکری به حال دانشآموزان داشتهاند؛ بگذریم که خیلیها هم از نبود درمانگاه، بیمارستان، مراکز رفاهی و تجاری شکایت داشتند. خانم زمانی، مادر یک کودک دبستانی میگوید: «کمتر از 15 روز به آغاز سال تحصیلی زمان داریم اما هنوز فرزندانمان در مدرسه ثبتنام نشدهاند، مدیران مدارس میگویند جا نداریم. در این منطقه مدرسه ابتدایی کم است.
سه سالی است که در این شهرک ساکن شدیم و هر سال هم همین وضع و حال من و خیلیهای دیگر است.» فروشنده فروشگاهی هم با گلایه از پیمانکار میگوید: «خانم اینجا کلی ساختمان برای شرکتهای خصوصی و دولتی ساخته شده است تا کسی که خانه ندارد خانه دار شود اما به چه قیمتی. هر سال شاهدم که خیلی از خانوادهها دغدغه همین ثبتنام را دارند. الان جلوی مغازه خودم 2 هزار تا ساختمان ساختند اما شما بروید سئوال کنید یک مدرسه ساخته شده یا خیر؟ پیمانکار که برایش ساختن مدرسه اهمیتی ندارد فقط به فکر پولش است. این شهرداری است که باید نظارت کند. چرا وزارت آموزش و پرورش در زمانی که خانهها تکمیل شد بررسی نکرد که در این منطقه چه تعداد دانشآموز وجود دارد و چرا مدرسه به میزان کافی وجود ندارد. برج را ساختند اما مدرسه و فضای آموزشی لازم برای بچهها را نساختند.»
خانمی هم با عصبانیت میگوید: «بچهها بیشتر به شهرک یاس میروند، آنجا مدرسه هم دارد هر تعاونی 100 تا ساختمان ساخته که معلوم نیست برای چه کسانی است همه ارگانها برای کارکنانشان اینجا خانه ساختند. فقط خانه ساختند دیگر فکر نکردند که همین خانوادهها بچه مدرسهای دارند.» برای پیدا کردن یک مدرسه باید با ماشین، زمانی طولانی را طی کنیم وقتی به نزدیکی مدرسه میرسیم با خانوادههایی مواجه میشویم که مهمترین دغدغه این روزهایشان مدرسه دانشآموزان است. در کنار یکی از همین ساختمانهای نیمه کاره از مهندس ناظری میپرسم که آیا برای فرزندان ساکنان این ساختمان فضای آموزشی هم تدارک دیده اید: «زمینی دیگر وجود ندارد که بخواهیم مدرسهای بسازیم ما فقط مسئول ساخت خانهها هستیم. فعلاً این خانهها ساخته شود بعد به مدرسه هم فکر میکنیم.»
170 مدرسه کم داریم
برخی از همین مهندسانی که در کنار خانههای نیمه ساخته حضور داشتند، میگویند که شهرداری برای ساخت مدرسه زمین نمیدهد. شهرداری اما میگوید که مسئول ساخت مدرسه دولت است و در سوی دیگر مسئولان آموزش و پرورش معتقدند هم انبوهساز و هم شهرداری نسبت به این موضوع کوتاهی کردند و حالا این دانشآموزان هستند که از حق ابتداییشان محروم شدهاند.موضوعی که مهندس داریوش ور ناصری مدیرکل نوسازی استان تهران میگوید: «ما از شهرداری منطقه 22به دلیل تبدیل فضای آموزشی به برج، به دادسرای انقلاب شکایت کردهایم و همچنین برای چند انبوهساز مسکن در این منطقه حکم قضایی گرفتهایم.»
وی میگوید: «طبق ماده 18 قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش که در سال 72 در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است، تعاونی و شهرکهای مسکونی بخش خصوصی و دولتی که اقدام به ساخت بیش از 200واحد مسکونی کنند، باید یک محیط آموزشی به عنوان سرانه آموزشی برای ساکنان واحدهای مسکونی طرحهایشان در نظر بگیرند و بعد از ساخت محیط آموزشی، شهرداری آن منطقه باید محیط آموزشیای را که انبوهسازان ساختهاند، تحویل بگیرد و سپس اقدام به صدور پایان کار طرحهای ساختمانی انبوسازان کند و شهرداری آن محیط آموزشی را در اختیار آموزش و پرورش قرار دهد؛ اما متأسفانه تاکنون توجهی به این قانون نشده است.»
ورناصری تأکید میکند: «فقط در استان تهران 39 انبوه ساز در این زمینه تخلف داشته و مدرسهای احداث نکردهاند. 12 انبوه ساز در شهرستانهای استان تهران و 27 انبوه ساز فقط در منطقه 22 تهران از ساخت مدرسه در کنار مجتمعهای مسکونی خودداری کردهاند که برای آنها پرونده قضایی تشکیل شده است.»
او به کمبود مدرسه در منطقه 5 و 22 اشاره میکند و میگوید: «در منطقه 22 بر اساس دادههای مرکز آمار ایران تا دو سال آینده جمعیتی بالغ بر 600 هزار نفر در قالب 100هزار خانوار باید مستقر شوند که ما برای این جمعیت 225 مدرسه نیاز داریم. هم اکنون در این منطقه 75 مدرسه دولتی و غیر انتفاعی وجود دارد که با این جمعیت دانشآموزی این تعداد مدرسه برای دانشآموزان کم است.» به گفته ورناصری امسال دانشآموزان در این منطقه بیکلاس نخواهند بود. مدیران مدارس تراکم دانشآموزان را در کلاس درس بالا بردهاند و تمامی مدارس منطقه دو شیفته شدهاند. او همچنین تأکید میکند: «با اینکه ساخت مدرسه بر عهده وزارت آموزش و پرورش نیست اما ما از مسئولان شهری و انبوه ساز خواستیم که زمین را در اختیار قرار دهند اما انبوه ساز میگوید شهرداری زمینهای لازم را برای ساخت مدرسه در اختیارشان قرار نداده است.»
شهرداری وظیفهای ندارد
با اینکه مسئولان آموزش و پرورش ساخت مدرسه را وظیفه شهرداری و انبوه ساز میدانند اما مسئولان شهری نظر دیگری دارند. آنها بر این باورند که مدرسهسازی بر عهده دولت است. موضوعی که قاسم مولایی شهردار منطقه 22 گفته بود: «طبق قانون مصوب سال 1387 تأمین سراهای آموزشی به عهده دولت است. در این میان تنها وظیفه شهرداری تعریف و حفظ کاربری زمین است و مجوز ساخت بنای مدرسه براساس قانون از سوی شهرداری صادر میشود و این سازمان هیچگونه تکلیفی برای ساخت مدرسه ندارد و این آموزش و پرورش است که باید در این زمینه پیشقدم شود. پیش از این نیز 2 مدرسه در مسیر ساخت بزرگراه حکیم وجود داشت که شهرداری با پرداخت هزینه این مدارس به آموزش و پرورش معارضان را رفع کرد اما متأسفانه این سازمان با پولی که از شهرداری دریافت کرد، جایگزینهایی برای مدارس تخریب شده نساخت.».
وی با اشاره به اختصاص 5 قطعه زمین به ساخت فضای آموزشی از سوی شهرداری منطقه میگوید: «تا امروز شهرداری منطقه 22 تعداد 5 قطعه زمین دیگر نیز به صورت کاملاً رایگان برای ساخت مدرسه در اختیار آموزش و پرورش قرار داده است و به غیر از یک مدرسه خیرساز و یک قطعه زمین که توسط خود آموزش و پرورش در سال گذشته کلنگ زده شد، تاکنون هیچ گونه واحد آموزشی دیگری توسط آموزش و پرورش در این زمینها ساخته نشده است.»
مولایی با بیان این نکته که برخی از زمینهای منطقه سند نخوردهاند و آموزش و پرورش باید این موضوع را نیز مدنظر داشته باشد، تصریح کرد: شهرداری منطقه 22 بعد از اینکه زمین مورد نیاز برای ساخت واحد آموزشی را معرفی کرد، ادعای دیگری از سوی آموزش و پرورش مبنی بر اینکه زمینها باید به نام آموزش و پرورش سند زده شود تا اقدام به ساخت و ساز در آنها صورت پذیرد، مطرح شد. درحالی که بسیاری از زمینهای منطقه هنوز سندهایشان کامل نشده و ما ضامن هستیم که این زمین در اختیار واحد آموزشی باشد.»
منبع: ایران
انتهای پیام/