حلب؛ استالینگراد سوریه
هر چند آمریکا با درپیش گرفتن هدفهای گوناگون و در عین حال متناقض به یک جنگ فرسایسی در سوریه دامن زده است اما دست برتر ارتش سوریه و همپیمانان آن در نبرد سرنوشت ساز حلب تروریستها را در تنگنا قرار داده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از تارنمای الثبات لبنان، حلب شاهد بسیاری از جنگ و گریزها است. همه نیروها برای نبردی که بشار اسد رئیس جمهوری سوریه آن را «استالینگراد سوریه» نامیده است بسیج شده اند. از دیدگاه بشار اسد حلب گورستان گروه های تروریستی خواهد بود همانطوری که استالینگراد گورستان نیروهای هیتلر بود که به سرزمین های روسیه (شوروی سابق) حمله کرده بودند.
روسیه و همپیمانان آن در نبرد سوریه دست برتر را دارند. آنها بارها در حلب حمله کرده و صدها تن از تروریست ها با تبعه های گوناگون را به هلاکت رسانده اند. این در حالی است که ایالت متحده آمریکا به گروه های وابسته به ترکیه، عربستان، قطر تکیه کرده است تا با وارد کردن آنان در نبرد سرنوشت ساز از شکست های خود در جنگ سوریه جلوگیری کند.
به نظر می رسد آمریکا در جنگ سوریه هدف های گوناگون و متناقضی را دنبال می کند.
این هدف ها عبارتند از:
1: هدف آمریکا آن است که مانع از نفوذ روسیه یا هر طرف دیگر در منطقه خاورمیانه شود تا به تقیسم قدرت با واشنگتن بپردازد. این هدفی ثابت در سیاست خارجی آمریکا است.
2: حفظ موازنه قدرت در میان کشورهای منطقه و جلوگیری از برتری ایران از همپمانان منطقه ای آمریکا مانند ترکیه و عربستان
3: قدرت برای طراحی آینده سیاسی و اقتصادی سوریه برپایه خواسته های آمریکا و جلوگیری از بازگشت سوریه به وضعیت پیش از سال 2011 میلادی
4: جلوگیری از تحقق موازنه در تنش میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی و جلوگیری از قدرت یابی حزب الله که به برتری نظامی این رژیم پایان خواهد داد.
5: مبارزه با گروه تروریستی داعش و دیگر گروه های مسلح بر پایه دسته بندی ها و تعریف آمریکا از تروریسم
به نظر می رسد این هدف های آمریکا در سوریه با هم مرتبط و در عین حال متناقض هستند.
1:مبارزه جدی با تروریسم و ریشه کن کردن آن ها به سود روسیه، ایران، سوریه و همپیمانان آن خواهد بود. این به مفهوم آن است که رسیدن به هدف پنجم بدون در نظر گرفتن 4 هدف پیش خطرناک خواهد بود.
2: چشم پوشی از مبارزه با تروریسم با هدف سرنگونی نظام سوریه و رسیدن به هدف سوم بدون هیچ گونه موانع و گسترش ترویسم در بخش های گسترده ای از سرزمین زیر نظر جنگنده های آمریکا، همانطوری که چنین اتفاقی در بسیاری از مناطق سوریه و عراق رخ داد تا از این راهبرد روسیه را به یک جنگ بین المللی بزرگ پرخطر و پرهزینه وارد کرد.
3: تلاش برای کنترل ایران و جلوگیری از برهم خوردن موازنه میان ایران و کشورهای همپیمان آمریکا در منطقه و دادن نقش بیشتر به ترکیه و عربستان. در جنگ سوریه مشخص شد که این مساله سبب شده است که همپیمانان آمریکا در برابر آن سرکشی کنند و در برخی تصمیم گیری های یکه تاز باشند. این مساله سبب شده است که جان کری وزیر امور خارجه آمریکا بسیار وعده دهد و قدرت برآوردن وعده های خود در برابر همپیمانان را نداشته باشد.
4:اما هدف نخست یعنی جلوگیری از قدرت یابی روسیه که تقسیم نفوذ واقعی در منطقه خاورمیانه را به دنبال دارد. تلاش برای رسیدن به این هدف بیهوده است. رسیدن به هر یک از هدف های 2، 3، 4 و 5 نیاز به همکاری روسیه و آمریکا دارد. مگر اینکه آمریکا و همپیمانان آن بتوانند روسیه را در سوریه به سختی شکست دهند و این مساله ای که دستیابی به آن سخت است.
درک، به هم پیوسته و در تناقض بودن این هدف ها سبب شده است تا آمریکا برای فرسایش همه قدرت ها در سوریه تلاش کند و مانع از پیروزی هیچ یک شود. آنان نه به همپیمانان خود اجازه داند تا موشک های زمین به هوا و دیگر سلاح ها به تروریست ها بدهند و نه برای مبارزه با تروریسم به طور جدی دخالت نظامی کردند. اما آنان همه تلاش خود را برای دستیابی روسیه و همپیمانان آن به پیروزی به کار گرفتند. این مساله پس از آتش بس رخ داد به طوری که آمریکا و همپیمانان آن توانستند قدرت جنگی گروه های مسلح را در سوریه ترمیم کنند. این مساله ای که آنان اردوغان را زیر فشار قرار می دهد تا در موضوع سوریه به روس ها امتیاز ندهد.
در پایان باید گفت همه طرف ها دریافته اند که نبرد حلب در جنگ سوریه سرنوشت ساز خواهد بود. اگر گروه های تروریستی در آن پیروزی شوند و امور حلب را زیر کنترل در آورند (که این مساله بسیار دور از ذهن است) روسیه و همپیمانان آن شکست خواهند خورد. اما اگر نظام سوریه و همپیمانان آن در این نبرد پیروزی شوند و بتوانند مرزهای ترکیه را برای روی تروریست ها ببندند این مساله به عمر مخالفان مسلح سوریه و تروریست ها پایان خواهد داد.
از این رو هیچ یک از دو محور درگیر به راحتی امتیاز نخواهد داد و تسلیم نخواهد شد. این مساله جنگ را سخت تر وبه درازا خواهد کشاند. اما دست برتر ارتش سوریه ادامه خواهد یافت مگر اینکه فشارها برای برقراری آتش بس ادامه یابد و این مساله به خطوط درگیری تازه ای در حلب منجر شود.
انتهای پیام/