۱۷ مرداد رسید؛ خبری از خبرنگاران بگیریم/از استقبال ماهی قرمزهای خاکی تا سواری بر مرکب مترو

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، امروز همان یک روز است، روزی که به سختی می تواند از خود بنویسد و خواسته هایش را بیان کند، ذهنی که هر روز سال به یاد مردم و برای مردم قلم می زند دشوار می تواند حتی یک روز از خود بگوید و از خود بنویسد، اما هر چه باشد امروز روزی‌ا ست برای سوژه شدن خبرنگار!

نوبتی هم که باشد نوبت توست، فرصتی برای اینکه زبان بگشایی و این بار از کاستی ها و کمبودهای زندگی خود بگویی، از قول هایی که همیشه از نزدیک بودن تحققش برای مردم می‌نویسی و امروز شاید بتوانی وعده عملی شدنش را برای خود بازگو کنی.

همیشه می گویند آن که بلند بلند می خندند، غم های بزرگی در دل دارد و رازهای مگوی بسیار. خبرنگار هم شاید یکی از همان هایی باشد که دردهای پنهان زیادی دارد، با این تفاوت که کمتر می خندند و بیشتر از شادی و غم های مردمش می گوید و می نویسد.

برای او بیان حوادث و وقایع و رویدادها امروز و فردا ندارد، هر لحظه آماده باش است و هر روز مانوری امدادی برپا می کند تا شاید مرحم زخم های مردم و جامعه را زودتر پیدا کند و یا به یابندگان آن بیشتر کمک کند.

خبری از خبرنگار بگیریم...

از خود نوشتن کار سختی است آن هم برای خبرنگار که عادت دارد زبان حال دیگران باشد، اما اینجاست که بازهم دست یاری همکاران باصفای عرصه خبر دستگیرت می شود تا خبری بگیری از حال و احوال خبرنگار، از داخل استان تا همکاران شمال کشور...

زهرا شجاعی خبرنگار پرتلاش و مسئول شرق اصفهان درمورد سختی کار رسانه ای در این منطقه به خبرنگار تسنیم می گوید: در این باره می توانم به قومی بودن مردم مناطق مختلف اشاره کنم، خبرنگار در این مواقع گاهی مورد سرزنش قرار می گیرد چون طرح مساله از یک بخش و پیگیری مشکل مردم سبب می شود دیگر مناطق شهر، رسانه را مرتبط با بخش مذکور بدانند و مقصر را خبرنگار اعلام کنند.

وی ادامه می‌دهد: مردم و مسئولان گاهی فکر می کنند رسانه، همه اخبار را باید پوشش بدهد و وقتی  اخبار پیش پا افتاده و غیر ضروری را پوشش نمی دهیم، همه جا مطرح می کنند که این رسانه مردمی نیست! و این خستگی خبرنگار را دوچندان می کند...

با این حال من همواره برای مطرح کردن خواسته های به حق مردم شرق با طرح سوال و درگیر کردن ذهن مسئولان مربوطه از هیچ تلاشی دریغ نمی کنم.

رضا علیرضایی از خبرنگاران غرب اصفهان هم می‌گوید:  کار کردن در حال حاضر بسیار مشکل است و با دشواری های فراوان رو به روست، از پیگیری مشکلات حقوق های معوقه کارگران گرفته تا دغدغه کشاورزانی که برای آبیاری زمین هایشان منتظر باز شدن آب از پشت سد زاینده رود هستند. پیگیر کار مردم بودن خیلی سخت است چون هرکدام توقع خاصی دارند و راضی کردن همه آنان کار پر دردسر و البته بزرگ و پر اجری است.

وقتی با عشق به خبررسانی، سختی های راه شیرین می شود

آنجا که همه می گویند به حرف مردم چه کار داری؟ او تنها کسی ا ست که سرش را بالا می گیرد و به وضوح می گوید که حرف مردم برایش مهم است! مردمی که اگر نبودند خبری هم از خبرنگار نبود، اما با این حال او هم از همین مردم است با همه مشکلاتش... 

سید امین برقعی خبرنگاری فعال در شهر میمه از توابع شاهین شهر در گفت وگو با خبرنگار تسنیم از عشق به کار خبرنگاری می‌گوید: من هیچ مشکلی در کار خبرنگاری نمی بینم، من عاشق این کارهستم و طبیعی  است کسی که عاشق باشد، سختی ها و مشکلات راه برایش شیرین است.

وی ادامه می‌دهد: این درحالی  است که من هم درست مثل خیلی از دیگر همکارانم یک بار مرگ را در این راه پرخطر جلوی چشمانم دیده ام اما بازهم کارم را دوست دارم و عاشقانه برای رضای خداوند به مردم خدمت می کنم، هر چند گاهی کم لطفی هایی از طرف برخی دوستان نصیبمان می شود، اما من سعی می کنم آنها را نبینم تا مانع موفقیتم نشود.

خبرنگار شهر میمه در مورد دغدغه‌های منطقه ای خود هم می‌گوید: در میمه خیلی وقت ها هنگام کار خبری، سختی های زیادی را مجبوریم تحمل کنیم که البته در شهرهای کوچک اجتناب ناپذیر است مشکلاتی همچون روبه رو شدن با سنگ اندازی های افرادی که مدام در حال حاشیه سازی هستند و می خواهند مانع اطلاع رسانی درست و سریع به مردم شوند، اما خدا کمک حال ماست.

فاطمه حاج محمدیان خبرنگار جوان اصفهانی در تعریفی از خبرنگار می گوید: خبرنگار انسان دغدغه مندی  است که نسبت به وقایع و رویدادهای اطراف خود رصد و تحلیل دارد و با زمان و مکان شناسی نسبت به بیان و طرح درست و سنجیده آن مسائل اقدام می کند که می شود تعبیر همان لقب معروف چشم بینای جامعه.

وی اما با انتقاد از برخی خبرنگاران، گفت: در بین خبرنگاران کسانی هستند که همیشه از زمین و زمان می نالند و در هر برنامه و جلسه ای بدون دیدن نقاط قوت فقط ضعف ها را بیان می کنند تا بگویند ما منتقدیم، اما واقیعت این است که خبرنگاری فقط به انتقال نقاط ضعف و منفی بافی از یک رویداد نیست، مردم به اخبار شادی آفرین و پوشش وقایع امیدوارکننده به زندگی هم نیاز دارند و من سعی می کنم چنین خبرنگاری باشم.

یک سوزن به خودت یک جوالدوز به دیگران

وقتی خبرنگار به دنبال حقیقت سراغ مسئولان امر می رود و از این سازمان و آن نهاد و این اداره به آن یکی سرک می کشد، دست آخر با سنگ اندازی های برخی افراد روبه رو می شود که چرخه اطلاع رسانی و دوای درد مردم بودن را به تأخیر می اندازند، دراین میان نبود اخلاق حرفه ای هم دغدغه ای ا ست که نمی شود نادیده گرفت.

مسعود سعیدی خبرنگار یکی از رسانه های استان اصفهان در این مورد می گوید: دغدغه اصلی من نبود اخلاق حرفه‌ای چه در مطبوعات و چه در بین مسئولان در مواجهه با رسانه هاست، این مسئله خیلی زجر آور است چون به نظر می رسد امروز فضای نقد رو به بی راهه نهاده و فرصتی شده برای تسویه حساب شخصی بین برخی افراد!

وی افزود: از طرف دیگر هم برخی مسئولان با بی اخلاقی، هر نقدی را به پای موضع شخصی یا منافع خود می گذارند تا بتوانند به نفع خودشان از آن بهره برداری کنند.

سعیدی، نبود مطالعه بین گروهی از اهالی رسانه و افت کیفی مطالب در کنار بی توجهی به حقوق خبرنگاران و مشکلات مالی آنان را که سبب وابستگی رسانه‌ها شده، آسیب اصلی اصحاب رسانه دانست و گفت: باید هرچه زودتر برای این معضل راهکاری اساسی پیدا شود.

عسگر گنجه خبرنگار پرتلاش اردبیلی هم از دغدغه‌های خود به خبرنگار تسنیم گفت: یکی از دغدغه های ما خبرنگاران کم لطفی‌های برخی مسئولان است که اجازه نمی ‌دهند بعضی از مشکلات مهم مردم را مطرح و راه حل مسائل آنان را دنبال کنیم.

وی افزود: کم توجهی مسئولانی که رابطه مستقیم با دغدغه‌های خبرنگاران را دارند هم از دیگر مشکلات من و همکارانم است، در حالی که ما صدای مردم را به گوش مسئولان می رسانیم متاسفانه به نظر می  رسد کمتر مسئولی گوش شنوای دردهای خودمان باشد و این درد بزرگی ست که خبرنگار به تنهایی به دوش می کشد؛ و اما بیمه خبرنگاری که شاید نخستین گام ایجاد انگیزه ادامه کار برای هر شاغلی ست که بیشتر ما خبرنگاران بدون این مهم، کار می کنیم آن هم با انگیزه‌ای تمام نشدنی که شاید بتوان گفت فقط با حمایت معنوی خداوند امکان پذیر شده است.

از استقبال ماهی قرمزهای خاکی تا سواری بر مرکب مترو و ... 

با این حال تو همچنان برای مردم می نویسی و از مشکلات ، شادی ها، غم ها و موفقیت ها و ناکامی های آنان می گویی، تلنگری می شوی بر پیکر مسئولان و راه حلی برای دردمندان.

روزها و شب ها در پی وقوع رویدادهای متعدد قلم می زنی، از آن روز که ماهی قرمزهای خاکی را بر دستان مردم شهر می دیدی همدل شدی با دل های زخم خورده مادران و پدرانی که چشم امیدشان به در خشک شد اما آلاله های آبی دریای معرفتشان نه زمینی، که آسمانی بازگشتند. آیین باشکوه تشییع شهدای غواص در استان شهید پرور اصفهان با لنز دوربین تو، با قلم عاطفه تو و با دل سوخته‌ات در جهان منتشر شد.

در حالی که از دغدغه هم استانی هایت به دلیل رکود حاکم بر صنایع می گفتی و می نوشتی تا به باز شدن گره کور مشکلات صنایع و بازار تولید کمک کنی، شادمانی ورزش دوستان را از قهرمانی تیم فوتبال ذوب آهن اصفهان در جام حذفی و سوپرجام باشگاه های کشور به گوش همه رساندی تا برای لحظاتی هم که شده همراه با اهالی نصف جهان سوار بر مرکب خط یک مترو بخشی از راه رسیدن به مصلی بزرگ امام خمینی (ره) را طی کنی و برای رفع حوائج دغدغه های همه مردم در نماز جمعه، دست به دعا شوی...

اما امسال هنوز تمام نشده و تو به دنبال خبر که هرگز خبر نمی کند، همچنان صدای مردم و گوش شنوای مسئولان هستی...

روزت مبارک خبرنگار!

نگارنده سیده سارا اطهری

انتهای پیام/