همهپرسی تعیین سرنوشت مردم فلسطین، روش نابودی رژیم صهیونیستی است
نشست تخصصی تبیین الزامات اولیه برای همهپرسی سرنوشت ساز فلسطین تاکید کرد که رفراندوم تعیین سرنوشت مردم فلسطین، روش منطقی نابودی اسرائیل است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نشست تخصصی تبیین الزامات اولیه برای تحقق رفراندوم سرنوشت ساز فلسطین صبح امروز سهشنبه با حضور سروش نژاد؛ مدیر مسئول مؤسسه زیتون، سلمان رضوی؛ معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا، روح الله زاد؛ دبیر سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین به همت پژوهشگاه مطالعات جهان در محل این پژوهشگاه برگزار گردید.
در ابتدای نشست سروش نژاد با اشاره به تاریخچه شکل گیری موضوع رفراندوم جهت تعیین سرنوشت اراضی اشغالی گفت: در سال 1380 مقام معظم رهبری طرح رفراندوم در تعیین سرنوشت مردم فلسطین را مطرح فرمودند و در آن سالها بحث و بررسی فراوانی بر امکان اجرایی کردن این طرح صورت گرفت.
وی افزود: قبل از پیشنهاد این طرح جمهوری اسلامی بر نابودی کامل رژیم صهیونیستی پافشاری میکرد. اما باید در نظر گرفت این رژیم با تاریخچه شکل گیری 50 ساله نابودی کامل آن در اذهان عمومی مردم دنیا جا نیفتاده هرچند با اجرایی شدن نتایج این طرح به خودی خود به محو این رژیم از صفحه روزگار منتهی می شود.
مدیر مسئول مؤسسه زیتون تاکید کرد: قابل پیش بینی است که با اعلام نتایج طرح رفراندوم دولتی با اکثریت جامعه فلسطینی تشکیل خواهد شد که دولتمردانش همگی از فلسطینیها خواهند بود و رژیم صهیونیستی با در اقلیت قرار گرفتن به خودی خود نابود میشود.
سروش نژاد ادامه داد: در این طرح مقام معظم رهبری مطرح فرمودند که فقط افرادی می توانند و حق رای دارند که در سرزمینهای اشغالی بدنیا آمدند نه یهودیان مهاجر از دیگر کشورها.
وی خاطر نشان کرد: اگر در مورد مبنای حقوقی این طرح بخواهیم صحبت کنیم باید گفت حق تعیین سرنوشت جز حقوق پذیرفته شده بین المللی است که حتی در منشور حقوق بشر سازمان ملل هم پذیرفته شده است و به همین شکل ملت فلسطین هم از حق تعیین سرنوشت کشور خود مانند همه ملتها برخوردارند.
وی تصریح کرد: رفراندوم در واقع بهترین مسیر و دموکراتیک ترین روش تعیین سرنوشت مردم یک کشور است و این رفراندوم از مبنای حقوقی و تاریخی برخوردار و جزء حقوق بین المللی پذیرفته شده است. اگر بخواهیم به سوابق تاریخی رفراندوم در کشورهای دیگر اشاره کنیم باید بگوییم بعد از جنگ جهانی بعضی از کشورهای آفریقایی که از استعمار کشورهای غربی بیرون آمدند مردم این کشورها با رفراندوم سرنوشت کشورشان را تعیین کردند و در واقع رفراندوم از سوابق تاریخی برخوردار است که باید از دل این سوابق چارچوب کاری اجرایی کردن آن را استخراج کرد.
مدیر مسئول مؤسسه زیتون تصریح کرد: اگر اصل رفراندوم پذیرفته شود باید بعد به این اندیشید که ساز و کار رای دادن افراد چه گونه باشد و هیئتی از طرف سازمان ملل برای این موضوع مشخص شود و چون اکثریت مردم فلسطین مسلمانان هستند نماینده ای از سازمان همکاریهای اسلامی در درون این هیئت باشد.
وی افزود: موضوع حائز اهمیت بعدی پیامدهای طرح و تاثیر آن بر جامعه جهانی است که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. باید گفت آمار دقیقی از جمعیت فلسطینی های ساکن در اراضی اشغالی وجود ندارد هر چند که میزان زاد و ولد در بین جمعیت فلسطینی ها بسیار زیاد است و آنچه از آمار تقریبی بدست می آید برآورد می شود بین 5 تا 6 میلیون فلسطینی در مجموع در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه ساکنند و برابر این جمعیت مهاجران فلسطینی هستند که در کشورهای مجاور آواره شدند یا ساکن کشورهای اروپایی اند که در رفراندوم همه اینها باید مشارکت کنند.
در ادامه رضوی گفت: بحث رفراندوم 15 سال است مطرح است و طرف مقابل و معارض این رفراندوم رژیم صهیونیستی است. اگر برگردیم به تاریخچه تشکیل رژیم صهیونیستی باید گفت انگلستان بعد از سال 1921 در جهت عملی کردن کشور مجعول اسرائیل تلاش کرد و در مقابل این اقدام از همان سالها گروههای فلسطینی مقاومت شکل گرفت مانند گروه عزالدین قسام و ... در سال 1947 اولین طرح تقسیم اراضی اشغالی بین دو جمعیت فلسطینی و یهودی در سرزمینهای اشغالی در سازمان ملل مطرح شد که در این طرح بیشتر از 50 درصد اراضی برای رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شد و کمتر از 50 درصد اراضی کشور فلسطین برای فلسطینی ها اختصاص یافت.
معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا ادامه داد: در سال 1948 سازمان ملل دولت جعلی اسرائیل را به رسمیت شناخت و در آن سالها بحثی پا گرفت به اسم موضوع تقسیم اراضی فلسطینی، که کرانه رود باختری به اردن ملحق شود و نوار غزه به مصر که با مخالفت فلسطینی ها این طرح ناکام ماند.
رضوی تصریح کرد: بعد از جنگهای سال 1956 و 1967 اعراب و رژیم صهیونیستی، اشغال کرانه باختری و صحرای سینا، رژیم صهیونیستی کشورهای عربی را مجبور به عقب نشینی و پذیرش رژیم صهیونیستی کرد و ما مواجهیم با صدور قطعنامه های 238 و 242 علیه رژیم صهیونیستی و می بینیم در سال 1987 در مقابله با رژیم صهیونیستی ساف (سازمان آزادی بخش فلسطین) تشکیل می شود. گروههای مقاومت فلسطینی دست به انتفاضه می زنند و در سال 1988 با تشکیل شورای ملی ساف عرفات در صدر این شورا قرار گرفته و پس از فروپاشی شوروی و شکست صدام در جنگ کویت و از دست دادن حامی در پشت سر شورا، تشکیلات خودگردان با برنامه پشت پرده حمایت رژیم صهیونیستی تشکیل می شود که در واقع مذاکرات سازش منفعلانه ای شکل می گیرد و این تشکیلات برنامه ای برای کنترل انتفاضه فلسطینی ها از سوی اسرائیل می شود.
معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا خاطر نشان کرد: در مورد طرح رفراندوم باید گفت در ایتدای امر باید به گونه ای ارائه شود که مورد پذیرش جامعه جهانی قرار گیرد. می بینیم تا کنون مذاکره با اسرائیلی ها نتیجه ای برای فلسطینی ها در برنداشته و بعد از 25 سال مذاکره تنها 22 در صد از کل اراضی فلسطین به صاحبان اصلی آن تعلق دارد. در کرانه باختری سربازان رژیم صهیونیستی مجازند به هر خانه ای خواستند وارد شوند و افراد را به دلایل واهی دستگیر کنند در غزه هم تنها به صورت زمینی تحت تصرف حماس است از نظر هوایی و دریایی نوار غزه در اختیار حماس نیست.
رضوی تصریح کرد: اسطوره شکست ناپذیری رژیم صهیونیستی با شکست این رژیم در سال 2000 و اخراج از جنوب لبنان و شکست مفتضاحه ای که در سال 2005 این رژیم در برابر حماس در غزه متحمل شد نشان می دهد مقاومت فلسطینی در مقابل این رژیم صهیونیستی جواب می دهد و پذیرش اشغال سرزمینهای فلسطینی از سوی تشکیلات خودگردان نادیده گرفتن حق اصلی صاحبان این سرزمین است.
وی تاکید کرد: ما می بینیم در سازمان ملل قطعنامه های زیادی بر علیه رژیم صهیونیستی به تصویب می رسد اما سازوکاری جهت فشار بر این رژیم صهیونیستی برای پذیرش قطعنامه ها وجود ندارد. مثلا در سال 2005 دادگاه لاهه حکم به تخریب دیوار حائل احداث شده از سوی رژیم صهیونیستی داد اما در عمل انجام نشد.
معاون آموزش و پژوهش مؤسسه ندا در پایان گفت: رفراندوم در واقع دموکراتیک ترین روش بری ای حل بحران فلسطین است. بر اصول حقوقی مبتنی است. در عرف بین المللی شناخته شده است و این طرح هنوز نیازمند بررسی بیشتر است.
در ادامه روح الله زاد با طرح موضوعاتی راجع به رفراندوم، گفت: بحث اول پذیرش اجتماعی این طرح است. چون در واقع این طرح تضاد متقابل دو جمعیت فلسطینی و یهودی را شامل می شود و منافع هر دو در تقابل با یکدیگر است و در واقع برد یک طرف برابر است با باخت طرف مقابل.
وی ادامه داد: از قبل باید پبیش بینی کرد که با پیروزی جامعه فلسطینی، واکنش ها در مقابل این طرح چه خواهد بود؟ اساسا گروهای سیاسی در دورن فلسطینی در مقابل این طرح چه موضع گیری دارند؟ گروههای مقاومت و جریان سازش نقطه نظراتشان در خصوص این طرح چیست؟ جامعه فلسطینی از این طرح حمایت خواهند کرد؟ محمود عباس و تشکیلات خودگردان که در کنار رژیم صهیونیستی قراردارند در مقابله با این طرح و تضعیف آن چه اقداماتی می کنند؟
دبیر سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین تصریح کرد: موضوع دیگر در بحث حل بحران فلسطین، موضوع آمریکا است این کشور عزمی برای رسیدن فلسطینی ها به حقوق مشرروع شان ندارد. اما در مقابل هر گونه حمایتی از رژیم صهیونیستی به عمل می آورد از حمایت سیاسی گرفته تا حمایت نظامی، لجستیکی، حقوقی و ... و تا زمانی که آمریکا در صحنه قدرت جهانی قدرت بلامنازع است و رژیم صهیونیستی حامی بزرگی مانند آمریکا دارد مقاومت فلسطینی ها با موانع زیادی رو به رو است، همانطور که این رژیم در مقابل اعراب شکست خورد اما به محض حمایت آمریکا از این رژیم کشورهای عربی را در جنگ مجبور به عقب نشینی کرد.
روح الله زاد خاطر نشان کرد: باید کشورهای دنیا و افکار عمومی مردمشان را برای پذیریش این طرح آماده کرد. آمریکا در صحنه قدرت سیاسی دنیا قدرت برتر است این موضوع باید لحاظ شود و باید فکری هم برای تقابل مردم فلسطین و یهودیان سرزمینهای اشغالی بعد از اعلام نتیجه رفراندوم شود.
وی افزود: اگر بخواهیم در مورد ملزومات طرح رفراندوم صحبت کنیم اول باید زورگویی آمریکا را در نظر داشته باشیم، بعد باید پذیرش اجتماعی این طرح را در بین فلسطینی ها مدیریت کنیم چون در این طرح رفراندوم دو دولت فلسطینی و رژیم صهیونیستی در تقابل و برابر هم هستند.
روح الله زاد خاطر نشان کرد: اما باید گفت در عمل این طرح رفراندوم در نگاه اول عملیاتی نیست، زیرا هزینه های بسیار زیادی در بردارد و بسیار زمان بر است هر چند که این طرح رفراندوم منطقا دشمن را سر کوب می کند اما هرگز مورد پذیرش دولتهای اروپایی قرار نمی گیرد زیرا این کشورها همواره حامی رژیم صهیونیستی بودند، آنها بر سر موضوع جعلی هولوکاست خود را وام دار این رژیم می دانند.
دبیر سیاسی جمعیت دفاع از ملت فلسطین در پایان گفت: با طرح رفراندوم، خطای راهبردی افکار غربی در حمایت از رژیم صهیونیستی به چالش کشیده می شود، در واقع نمی توان به ظرفیت های بین المللی همراهی با این طرح امیدوار بود و ایران از نظر مالی توانایی هزینه های اجرایی کردن این طرح را نمی تواند بپذیرد اما می توان با رسانه های قدرتمند در داخل کشور افکار عمومی مردم دنیا را برای پذیرش این طرح مدیریت کرد.
انتهای پیام/.