قرآن و عترت عامل مصونیت مومنان از هرگونه خطا و انحراف است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، مراسم سالگرد شهادت امام صادق(ع) و پنجاه و پنجمین سالگرد حمله وحشیانه دژخیمان ستمشاهی به مدرسه علمیه فیضیه شامگاه شنبه با حضور اساتید، طلاب و روحانیون حوزه علمیه در مدرسه فیضیه برگزار شد.

آیت‌الله سید هاشم حسینی بوشهری با اشاره به روایتی از امام جعفر صادق (ع)‌ مبنی براینکه آغاز و انجام همه اعمال انسان اعم از نماز، زکات و حج و... شناخت و معرفت اهل بیت(ع) است، اظهار داشت: قرآن و عترت در کنار هم، مومنان را از هرگونه خطا و انحراف مصون می‌دارد از این رو پیامبر اسلام(ص) همواره بر حفظ این امانت تاکید می‌کردند، قرآن و عترت جدانشدنی و ناگسستنی هستند و گزینش هر کدام بدون دیگر بیراهه رفتن است.

عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه عمده روایات موجود در فقه و کتاب وسائل و مجامع روایی از میراث ماندگار امام جعفر صادق(ع) است، افزود: عصر امام صادق(ع) دورانی منحصر همراه با تهدیدها و فرصت‌ها بوده، امامت ایشان در برهه‌ای واقع شد که امویان منقرض و حکومت سفاک عباسی بر سر کار آمد و این خود فضای خاص سیاسی ایجاد کرده بود.

استاد برجسته حوزه علمیه ایجاد حکومت عباسی را تهدیدی علیه امام صادق (ع) عنوان کرد و ادامه داد: امام شرایط دردناکی را متحمل می‌شدند و ارتباطات امام با مردم مخفیانه بود تا بتوانند مسائل شرعی خود را بپرسند، همچنین فرق مختلف در این دوران شکل گرفت که همین موضوع مانعی برای مقابله جدی با ظلم بود.

وی دوران امامت امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را دوران طلایی نشر دین برشمرد و اظهار داشت: فعالیت در زمینه اعتقادات مردم عادی و نخبگانی دو عرصه فعالیت امام صادق(ع) بود، ایشان در آن دوران سبک زندگی صحیح دینی را به مردم آموختند و در واقع ایشان تربیت افرادی را در مهمترین اقدام خود دانستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به اینکه امام صادق(ع) عدم تعلل، بزرگ نشمردن و کوچک شمردن در کار خیر را سه شرط مهم انجام کار خیر عنوان کرد و گفت: در ابعاد سیاسی، فرهنگی و اجتماعی نیز امام اقدامات گسترده‌ای داشتند، ایشان در مباحث اعتقادی به تمام سوالات مردم پاسخ می‌دانند و این موضوع باید درسی برای طلاب باشد.

وی گره‌گشایی مشکلات مردم را از دیگر شاخصه‌های امام صادق(ع) برشمرد و افزود:‌ مواجهه با حکومت عباسیان به ویژه منصور دوانیقی مهمترین معضل دوران امام صادق (ع) بود چرا که منصور بسیار به امام سخت می‌گرفت زیرا وی به دنبال مکتب‌سازی و فرقه‌سازی در مقابل امام بود و با گماردن افرادی سعی می‌کرد نام ائمه(ع) را حذف کند.

انتهای پیام/