روسیه به‌دنبال طراحی بالن‌هایی با هدف کاهش تهدید موشک‌های کروز آمریکا

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ولادیمیر توچکوف تحلیلگر مسائل نظامی روسیه در تحلیلی که در روزنامه اسوبودنایا پرسا منتشر شده، تأکید کرد: تسلیحات نظامی غیرکشنده روسیه هم‌اکنون در شهری در نزدیکی مسکو در حال آزمایش است که از این جمله می‌توان به بالن‌هایی اشاره کرد که برای کاهش تهدیدات ناشی از موشک‌های کروز آمریکا طراحی شده است.

وی در ادامه تصریح کرد: اینکه آیا این بالن‌ها در برنامه تسلیحاتی روسیه طی سال‌های 2025 ــ 2018 میلادی گنجانده می‌شود، بستگی به نتایج آزمایش‌هایی دارد که تا پایان پاییز ادامه خواهد یافت.

این بالن 32 متر ارتفاع دارد و طول آن به 13 متر می‌رسد. حجم این بالن به بیش از 3 هزار مترمکعب رسیده است. این بالن موسوم به "پرسوت" قادر به بالا بردن یک محموله 300 کیلوگرمی تا ارتفاع 3.5 کیلومتری است، در عین حال این بالن قادر است تا همزمان یک موتور برق 4.5 کیلووات ساعتی را برای تأمین برق مورد نیاز آن حمل کند.

تاچکوف به این مسئله اشاره کرده است که اطلاعات مربوط به دستگاه‌هایی که در این بالن مورد استفاده قرار گرفته، فاش نشده است، ولی می‌دانیم که این بالن قادر است تا مأموریت‌های مختلفی از جمله انجام ارتباطات رادیویی با برد زیاد، رصد مناطق وسیع، شناسایی و جنگ الکترونیک را به‌خوبی انجام دهد.

این تحلیلگر روسی در تحلیل خود افزود: بر اساس اعلام برخی کارشناسان نظامی که در این پروژه مشارکت داشته‌اند، از این بالن می‌توان برای دفاع موشکی نیز استفاده کرد. برای انجام این مأموریت، بالن باید به تجهیزات بیشتری مجهز شود.

وی افزود: این ایده فعلاً تنها در حد یک مفهوم است ولی واقعاً قابلیت اجرایی دارد.

در دهه 1950 میلادی، آمریکا شروع به ارسال تعداد زیادی بالن جاسوسی مجهز به دوربین‌های قوی به مرز شوروی سابق از پایگاه‌های نزدیک مرز اتحاد جماهیر شوروی کرد. پس از گرفتن تصاویر لازم از شوروی سابق، این بالن قادر بود تا به‌روی یک کشتی در سطح آب فرود آید.

این بالن‌ها به مشکل بزرگی برای نیروی هوایی شوروی تبدیل شده بود. سلاح‌های ضدهواپیما قادر به هدف قرار دادن این بالن‌ها نبود چرا که این بالن‌ها در ارتفاع بالاتر از 30 کیلومتر پرواز می‌کردند. هدف قراردادن این بالن‌ها با موشک‌های هوا به هوا نیز بسیار مشکل بود. هواپیماهای جنگنده نیز قادر به رسیدن به ارتفاع پروازی بالن‌ها نبودند.

به‌خاطر سختی و دشواری زیاد هدف قراردادن این بالن‌ها، هر خلبانی که می‌توانست یکی از این بالن‌ها را نابود کند، مدال ستاره سرخ را از سوی ارتش دریافت می‌کرد. این حملات هوایی که تا حد زیادی مؤثر بود، تا اواخر دهه 1960 میلادی ادامه یافت و پس از آنکه آمریکا هواپیماهای جاسوسی یو2 را تولید کرد و شوروی سابق نیز تسلیحات ضدموشکی جدیدی را توسعه داد، استفاده از این بالن‌ها متوقف شد.

شوروی در پاسخ به این اقدامات آمریکا، شرکتی را برای طراحی و تولید بالن‌های نظامی چندمنظوره ایجاد کرد. این شرکت در طول فعالیت خود توانست بالن‌هایی با ظرفیت 4 مترمکعب تا 3 میلیون مترمکعب را تولید کند که قادر بود محموله‌هایی به‌وزن 1.5 کیلوگرم تا 6.5 تن را بالا ببرد.

در دهه 1990 این شرکت به تحقیقات خود ادامه داد ولی کمبود بودجه مانع از عملیاتی شدن برخی پروژه‌ها شد. بین این پروژه‌های تحقق نیافته، یک بالن جاسوسی با رادار پیشرفته بود که برای استفاده در مناطق آزاد اقتصادی در دریاها طراحی شده بود.

تاچکوف افزود: استفاده از بالن‌ها و کشتی‌های هوایی، مزیت‌های بسیار زیادی نسبت به هواپیماها و بالگردها دارد. استفاده از کشتی‌های هوایی به‌مراتب ارزان‌تر است چرا که نیازی به خلبان و سوخت ندارد. کشتی‌های هوایی و بالن نسبت به پهپاد نیز مزیت‌هایی دارد. نخست، کشتی هوایی قدرت و ظرفیت بیشتری برای حمل محموله‌های سنگین دارد، بنابراین تجهیزات بیشتری را می‌توان روی آن نصب کرد. دوم آنکه، تهدید حوادث به‌خاطر مشکلات فنی تا حد زیادی کاهش یافته است.

انتهای پیام/*