ای دوستان که در صف اول نشسته‌اید! + صوت
میثم مطیعی در عید فطر سال ۱۳۹۵ پیش از بیانات رهبر معظم انقلاب، شعری حماسی قرائت کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، میثم مطیعی در عید فطر سال 1395 پیش از بیانات رهبر معظم انقلاب، شعری حماسی قرائت کرد. این مداحی کوبنده و حماسی ضمن حمایت از مردم و مجاهدان مظلوم و مقتدر بحرینی، به بحث این روزها یعنی «حقوقهای نجومی» برای افراد در کشور نیز اشاره داشت.
این شعر ضداستکباری و انقلابی توسط شاعرانی چون علی‌محمد مودب، میلاد عرفان‌پور، محمدمهدی سیار و محمد قائمی‌راد سروده شده است.
متن کامل شعر به شرح ذیل است:
یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کرده‌ایم
دل را به اشتیاق تو آباد کرده‌ایم
یک ماه دستهای دعا بوده‌ایم ما
یک ماه میهمان خدا بوده‌ایم ما
یک ماه، ماه دیده و خورشید دیده‌ایم
یک ماه از تو گفته و از تو شنیده‌ایم
ماهی که رفت، ماه شگفت جهادهاست
آری، نبرد، روزه و افطار، فتح ماست
از تابش نماز علی، ماه روشن است
در نور خطبه‌های ولی راه روشن است
با دشمنان بگو، هوس خام کرده‌اند
بیهوده رو به لشکر اسلام کرده‌اند
حاشا که بیم حمله احزابمان برد
حاشا که پشت سنگر خود خوابمان برد
ما وارثان سلسله‌های رشادتیم
ما راهیان قافله‌های شهادتیم
با ما فقط حساب تفنگ و خشاب نیست
با ماست آنچه قدرت آن در حساب نیست
بنگر که خون روان شده از کربلا به شام
آخر تمام می‌شود این کار ناتمام
گیریم دشمن است چو عمرو بن عبدود
این نسل حیدرست که از راه می رسد
بوی ظهور می‌رسد، ایمان، وطن شده است
این لشکر علی ست که خیبر شکن شده است
هر چند شعب از دم احمد بهشت ماست
این بار فتح خیبر نو، سرنوشت ماست
بدر است ماه و حضرت خورشید می‌رسد
بدر است ماه و عاقبت آن عید می‌رسد
بدر است ماه و می‌رسد آن عید عیدها
بدر است ماه‌ها همه با این شهیدها
تحریم و بیم کی به دل ما اثر کند؟
کی وسوسه ز کوی دل ما گذر کند؟
ای در صف نبرد نشسته دودل مباش
دریا ببین و بسته این آب و گل مباش
ای در صف نبرد نشسته به پا بایست
چون مردهای مرد در این کربلا بایست
ای در صف نبرد! به میدان شتاب کن
قدری به جای گفتن یا لیتنا بایست
دنیا و اهل آن همه گر مانعت شوند
چون حر غیور باش و برای خدا بایست
وای تو گر امید ببندی به شرق و غرب
با قبله باش و بر سر این مدعا بایست
با دشمنان صریح چو شمشیر دم بزن
هرکس اسیر فتنه شد او را قلم بزن
پایت اسیر دست عصای کسان مباد
دستت به پای خواهش از این و از آن مباد
جزآفتاب پابه رکاب کسی مباش
هم آسمان پر زدن کرکسی مباش
بر خان خائنان به جویی نان رضا مده
این نان بهانه ایست به اینان بها مده
برخی چه لقمه‌ها که گلوگیر می‌خورند
خوبان ولی به شام بلا تیر می‌خورند
اهل رفاه و بزم که در ناز و نعمتند
کی غمگسار ملت و کی اهل خدمتند؟
دیروز خرده کاسب تحریم بوده‌اند
امروز نیز کاسب تسلیم و ذلتند
سرمست از حقوق نجومی خویشتن
آخر چگونه در طلب حق ملتند؟
ای دوستان که در صف اول نشسته‌اید!
مردم هنوز چشم به راه عدالتند
این مردم صبور که در پای انقلاب
خون داده‌اند و اهل جهاد و رشادتند
این مردم صبور که تحریم دشمنان
از ره نبردشان و هنوز اهل غیرتند
آسان به کف نیامده این عشق و اعتماد
بر ریشه‌های باورشان تیشه‌ای مباد
ای دوستان که درصف اول نشسته‌اید!
اینک شما و عهد عظیمی که بسته‌اید
ناگفته ماند حرف بلندی که روشن است
ایمان مدافع است که این خاک، ایمن است
این آتش فتاده به دنیا گواه ماست
جان مدافعان حرم جان پناه ماست
بنگر به شور و شوق جوانان به شهرها
جام شهادتی زده بر جام زهرها
با برق تیغ، هیبت شب را شکسته‌ایم
حاشا که بشنود کسی از پا نشسته‌ایم
ما راسر قمار به دین و وطن مباد
ما را سر معامله با اهرمن مباد
چشم طمع به چشمه خورشید بسته‌اند
دیگر بس است هرچه که پیمان شکسته‌اند
این خیرگی به کوریشان ختم می‌شود
این تیرگی به صبح امان ختم می‌شود
این دست دوستی که دراز است سویمان
دست دسیسه است از این قوم بی‌گمان
در راه عشق تکیه به خود کی کنیم ما؟
تکرار زخمهای احد کی کنیم ما؟
شمشیر از نیام، چو رهبر کشیده‌ایم
فریاد فتح، از دل سنگر کشیده‌ایم
عید است و آخر گل و یاران در انتظار
عید است و عید نیست مرا غیر روی یار
دل بر گرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه‌دار
عید است، عید ماه خدا، ماه رحمت است
عید است و عید در نظر ما شهادت است
روی شهید، معنی عید است شک مکن
این عید مادران شهید است شک نکن
عید است، عید زنده شدن، عید انتخاب
این عید همسران صبوریست چون رباب
عید است چشم‌روشنی عاشقان ببر
خوبان زکات فطریه جان می‌‌دهند و سر
عید است و کاش طاعت ما هم شود قبول
ما تشنه حسین شماییم یا رسول
ما را دوباره رخصت کرببلا دهید
این عید هم برات زیارت به ما دهید
انتهای پیام/
