از مخالفت رهبری با پخش جلسات درس خارج در رادیو تا مطایبه و شوخی های ایشان با طلبه ها

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، آیت الله خامنه‌ای در جلسات درسی در جایگاه استادی است و روابط رسمی حکومتی براین جلسات حاکم نیست. در فضای استادی و شاگردی گاه بحث‌های جدی و چالشی میان شاگردان و اساتید درمی گیرد.

آقای مروى میگوید: هنگامی که اصرار برخی روحانیون وائمه جمعه را برای پخش درس‌های خارج فقه رهبری از رادیو معارف به رهبری گفته، رهبری پرسیده بود درس همه پخش می‌شود؟

عرض کردم نه، فلان آقا وفلان آقاو فلان آقا درس‌های فقه شان پخش می‌شود. این سه نفر درسشان پخش می‌شود. ایشان فرمودند اگر رادیو آن امکان را داشت که درس همه آقایان را پخش کند، درس ما را هم آخرش پخش کنند. اگرنه، این هنرنیست که چون رادیو و تلویزیون در اختیارما هست، مادرس و برنامه‌های خودمان را مرتب پخش کنیم. نه، درس ما ضرورتی ندارد پخش بشود.»

در بخش دیگری از کتاب "روایتی از زندگی و زمانه حضرت آیت الله خامنه ای از سال 1318 تاکنون" آمده است: محسن اسماعیلی که در اولین دوره‌ی جلسات درس خارج رهبری در سال 69 حضور داشته، می‌گوید: «معمولا فقها درس خارج فقه خودشان را از کتاب الجهاد شروع نمی‌کنند اما ایشان این درس را از کتاب الجهاد شروع کردند. این موضوع کاملا مرتبط بامسائل سیاسی، اجتماعی و نظامی است و بسیاری از مسائل مستحدثه را نیز شامل می‌شود.

معمولا درس ایشان با یک حدیث اخلاقی با یک موعظه یا نصیحت رفتاری شروع می‌شود... یکی از خصوصیات درس آیت الله خامنه‌ای این است که از قبل، رئوس اصلی درس‌ها را می‌نویسند و من یادم هست که کتاب الجهاد را که درس می‌دادند، نوشته‌های خودشان همراهشان بود. پایبندی ایشان به فقه جواهری بسیار جدی است. ایشان در مباحثی که ارائه می‌کنند و در اظهار نظرها کاملا مقیدند که به همان روش قدما بحث کنند.

در واقع ایشان به فقه سنتی پایبند هستند و به سنت اجتهاد تقید دارند... نوع تدریس ایشان نیز جالب توجه است. بالاخره ممکن است که در میان‌های درس کسی سوالی بپرسد که چه بسا بی ربط و نابجا باشد. این موضوع همیشه در درس‌های حوزوی اتفاق می‌افتد. اتفاقا یکی از جذاب ترین بخش‌های درسی نیز همین جاست که استاد چه واکنشی از خود نشان می‌دهد.

اولا ایشان با سعه‌ی صادر کامل با نظر مخالف برخورد می‌کردند و با آرامش ویژهای به سوال کننده توجه می‌کردند که خود این موضوع جرات سوال کردن و انتقاد کردن در درس را به انسان میداد. البته در این گفت و شنودهای طلبگی از مطایبه ها و شوخی‌هایی که در میان علما مرسوم است، زیاد صورت میگرفت و این خودش درس را با طراوت، شنیدنی و جذاب می‌کرد. یادم هست که یکی از دوستان در درسی حاضر می‌شد اما معمولا مطالعه نکرده سوالاتی مطرح میکرد. حضرت آیت الله خامنه‌ای به سوالات پاسخ می‌دادند.

چند بار که سوالات رد و بدل می‌شد، به عنوان مزاح می‌گفتند. حالا شما اجازه بدهید من آنچه را که مطالعه کردم بگویم و شما چیزی را که مطالعه نکردید باشد برای جلسه‌ ای بعد. یا به خاطر دارم در موردی به یک نفر گفتند: حالا شما به حرف‌هایی که من زدم فکر کنید. شاید خدا به دلتان انداخت که حرف حق را بپذیرید. یا مثلاکسی اگر یک حرف خیلی عجیب و غریبی پای درس می‌گفت که تا به حال فقها نگفته بودند و با موازین فقهی خیلی سازگار نبود، ایشان می‌گفتند: اجماع همه‌ی فقها با فرمایشی که آقای فلانی داشتند، شکسته شد. این طور درس را شیرین و جذابتر می‌کنند.

سید رضا اکرمی که سالهاست درس خارج فقه رهبری را تجربه کرده، معتقد است: ایشان علی رغم اشتغالات و مسئولیت‌های فراوانی که دارند. اختصاص دادن سه روز هفته به درس و تدریس خودشان توفیقی است، هم برای ایشان و هم برای شاگردان. این امر باعث می‌شود که ایشان از مباحث فقاهت واجتهاد نه تنها فاصله نمی‌گیرند بلکه همیشه درگیران هستند و به آن اهتمام می‌ورزند.

منبع:میزان

انتهای پیام/