قطعه‌های پازل قهرمانی یکی یکی جدا می‌شوند/ استقلال خوزستان چگونه می‌خواهد در آسیا آبروداری کند؟
وضعیت تیم استقلال خوزستان پس از قهرمانی در لیگ برتر چندان خوب نیست و نه تنها حرکت خاصی از مسئولان این باشگاه برای تقویت تیم دیده نمی‌شود، بلکه شاهد تضعیف این تیم هستیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیمی که هیچ‌کس در آغاز رقابت‌ها فکرش را نمی‌کرد، جام لیگ برتر پانزدهم را بالای سر برد. استقلال خوزستان با تفاضل گل بهتر نسبت به پرسپولیس قهرمان لیگ شد تا سهمیه آسیا را به عنوان قهرمان فوتبال ایران کسب کند. اگر طبق قانون و عرف فوتبال قرار باشد به این موضوع بپردازیم، تیم‌های آسیایی جدی‌ترین رقیب ایرانی خود را استقلال خوزستان می‌دانند که توانسته در یک فصل سخت، دشوار و فشرده جام را بالای سر ببرد و این انتظار می‌رود اکنون در فصل نقل‌وانتقالات این تیم شرایط مناسبی داشته باشد، اما تاکنون همه چیز برعکس بوده است.
اولین ضربه وارده به استقلال خوزستان رفتن عبدالله ویسی بود. این مربی که سه سال حضور در استقلال خوزستان و بالا و پایین را در این تیم تجربه کرد، به دلیل آنچه خودش مشکلات مالی و فراهم نشدن شرایط برای بستن تیمی قدرتمند در آسیا اعلام کرد، راهی سپاهان شد. همین مسئله عامل جدایی برخی از ستاره‌های لیگ پانزدهم استقلال خوزستان هم شد. اولین نفر فرناندو دخسوس، دروازه‌بان برزیلی آبی‌ها بود که اگر او را به عنوان عامل اصلی قهرمانی استقلال خوزستان بدانیم، پر بیراه نیست. این دروازه‌بان به گسترش فولاد پیوست. موسی کولی‌بالی، مدافع اهل مالی دومین قطعه پازل قهرمانی خوزستانی‌ها بود که وفاداری به ویسی را ترجیح داد به ماندن در تیمی که او را به فوتبال ایران معرفی کرد. محمد طیبی، مهدی رحیم زهیوی، حسن بیت‌سعید و... دیگر نفراتی هستند که شاید از استقلال خوزستان جدا و راهی تیم‌های دیگر شوند.
ستاره‌ها و بازیکنان تأثیرگذار استقلال خوزستان پس از جدایی ویسی، یکی یکی می‌روند. تیمی که قرار است به عنوان قهرمان لیگ امید اول فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا باشد، اما دریغ که مسئولان این باشگاه در راستای تقویت تیمشان گام برنمی‌دارند که اگر اینطور بود، شرایط را برای ماندن عبدالله ویسی و ستاره‌هایش فراهم می‌کردند. اگر قرار باشد شرایط به همین شکل پیش برود، وضعیت آبی‌های قهرمان اسف‌بارتر خواهد شد.
نتایج ضعیف باشگاه‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا در این فصل، سیلی محکمی به صورت فوتبال ایران بود. این سیلی اگر زنگی در گوش مدیران فوتبالی به صدا در آورده باشد، مطمئناً باید آنها را برای برنامه‌ریزی بهتر بیدار کرده باشد، اما حداقل در ظاهر حرکت خاصی از مدیران این فوتبال دیده نمی‌شود. فقط باید امیدوار بود که قهرمان لیگ فوتبال ایران در آسیا تبدیل به زنگ تفریح حریفان عربی نشود.
انتهای پیام/
