روابط دوستانه با ایران؛ راهی برای نزدیکی پاکستان و هند

به گزارش گروه بین‌‌الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه اینترنتی «پاکستان تودی دات کام» مقاله‌ای را تحت عنوان «پاکستان، هند و ایران» منتشر نموده است. نویسنده این مقاله سید ذیشان حیدر می باشد که رئیس گروه تجاری به نام حیدر بوده و مجری یک برنامه تحولات روز در کانال پی.تی.وی.نیوز هم است.

وی در مقاله‌اش می‌نویسد: به دنبال انقلاب ایران در سال 1979 شورای امنیت سازمان ملل به منظور ایجاد خلل در برنامه های غنی سازی ایران علیه این کشور تحریم‌هایی را اعمال کرد که ایران بدنبال آن امکان نداشت با جهان حوزه انرژی موشک، پترولیوم، بانکداری و حتی صنعت کشتیرانی تجارت داشته باشد.

لذا ایران در ژانویه 2016 توافقی را با آمریکا امضاء کرد که در نتیجه آن همه تحریم‌هایی که قبلاً علیه ایران اعمال شده بود حذف گردید. رئیس جمهور ایران قول داد که روابط ایران را با جهان باقیمانده نیز اصلاح خواهد کرد. لذا وی شروع به بازدید از سایر کشورها کرد. رئیس جمهور ایران حسن روحانی به ایتالیا رفت و با پاپ فرانسیس نیز در رم ملاقات داشت. این آغاز دیدار وی از اروپا بود. در طول این سفر ایران و اروپا تصمیم گرفتند که میزان تجارت دوجانبه را به مبلغ 28 میلیارد دلار برسانند. در اواخر ماه مارس، رئیس جمهور ایران بازدیدی را از پاکستان نیز انجام داد. در طول این دیدار شش قرارداد تفاهم امضاء گردید و هدف میزان تجارت دوجانبه در سطح 5 میلیارد دلار تعیین گردید. روابط ما با ایران الان وارد عصر جدیدی شده که تشویق کننده هم است.

بر روی سطح زمین همه چیز به نحوه احسن پیش می رود اما برخی نیروها وجود دارند که نمی خواهند پاکستان و ایران برای تجارت و روابط دوستانه دوجانبه به یکدیگر نزدیک شوند. آن نیروها حتی در آستانه دیدار رئیس جمهور ایران از پاکستان نیز فعال بودند. چند روز قبل از ورود رئیس جمهور ایران به پاکستان، یک عامل هندی به نام کولبوشان یاداو مورد توجه مردم قرار گرفت. گفته شده است که نامبرده با سازمان اطلاعات هند ارتباط داشته و از طریق ایران وارد پاکستان شده است. در خصوص زمان دستگیری کولبوشن چیز عجیبی وجود دارد یعنی نامبرده درست در آستانه دیدار رئیس جمهور ایران از پاکستان وارد صحنه می شود. در خصوص زمان این تحول علامت سئوالی وجود دارد. علامت سئوال دیگری راجع به توفیق دیدار رئیس جمهور ایران هم مطرح شده است. در حال حاضر بین ایران و مخالفین این کشور در سوریه و خاور میانه منازعه ادامه دارد. عواقب این منازعه را می توان در داخل پاکستان نیز احساس کرد. جنبه دیگری که اینجا باید مورد توجه قرار بگیرد این است که ایران و هند طی سه دهه گذشته به یکدیگر نزدیک شده‌اند.

این حقیقت وجود دارد که ایران، پاکستان و هند در کشورهای خود سرگرم مبارزه با تروریسم هستند. در هند، جنبش های جدای طلب کمونیست و سیک با قدرت کامل خود در جریان هستند. همینطور ایران نیز در اراضی خود با افراط گرایان می مبارزه می کند. از نظر تاریخ، ایران در افغانستان از ائتلاف شمالی حمایت کرده و در سطح بین المللی با طالبان مخالفت کرده است. اگر این موضوع به دقت بررسی می شود معلوم خواهد شد که ایران و هند در اکثر این مسائل با یکدیگر از نظر ایدیولوژی و عملی اشتراک نظر دارند. لذا برخی این توافق نظر بین ایران و هند را علیه پاکستان توصیف می کنند. البته در حقیقت چنین نیست. اگر وضعیت در این سه کشور به دقت بررسی شود چند نکته مورد توجه قرار می گیرد.

حقیقت این است که هند، پاکستان و ایران دارای اهداف مشابه بوده چون همه این سه کشور با مشکلات مشابه روبرو هستند. پاکستان و هند قربانی تروریسم بوده اند. اما بین این دو کشور اعتمادی وجود ندارد و این وضعیت باید اصلاح شود. بعلاوه، روابط دوستانه با ایران به نفع هر دو این کشور خواهد بود زیرا ایران یک همسایه قابل اعتماد می باشد و این کشور نیز با مشکلات مشابه روبرو است. بعلاوه، اگر یکی از مرزهای ما ایمن باشد می توانیم از وسایل دفاعی خود در مرز دیگری استفاده کنیم. همینطور گسترش روابط با هند منجر به کاهش در بودجه دفاعی ما خواهد بود و امکان اضافی در اختیار ما قرار خواهد گرفت و می توان از آن برای مبارزه علیه تروریسم استفاده کرد. این روابط سه جانبه منجر به شرایط اصلاح شده اقتصادی در منطقه خواهد بود. عملکرد هند در حوزه اقتصادی در مقایسه با پاکستان بهتر است و لذا بیش از پیش ضروری شده است که روابط خود را با همسایه خود اصلاح کنیم. قبل از تعیین قوانین و شرایط برای تجارت سه جانبه لازم است که در این منطقه صلح و آرامش وجود داشته باشد و برای این منظور هر سه کشور باید بر مبادله فرهنگ، دانشجویان، اساتید، روشنفکران و خبرنگاران تاکید داشته باشند. مشکلات را می توان تنها از طریق تفاهم دوجانبه و سیاست همزیستی حل و فصل نمود زیرا نمی توانیم همسایگان جغرافیایی خود را عوض کنیم. این ضرورت روز است که روشنفکران و رسانه های ما در رفتار خود تغییری را اعمال نمایند و با هند و ایران روابط بیشتر دوستانه برقرار شوند. نتیجه چنین سیاست بدون تردید در دسترس و برای کل این منطقه مفید واقع خواهد شد.

انتهای پیام/