شب پرستاره سیزدهمین «جشن بازیگر» در تئاتر شهر تهران

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم«پویا»؛ سیزدهین جشن بازیگر، شب گذشته یازدهم اردیبهشت ماه، همزمان با روز جهانی تئاتر در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد.

احترام السادات برومند که مجری این مراسم بود ابتدا با روشن کردن شمعهای روی صحنه مراسم را آغاز کرد.

بعد از روشن کردن شمعها ناهید مسلمی روی صحنه آمد و پیام روز جهانی تئاتر سال 2016 را که «آناتولی واسیلیف» نوشته بود قرائت کرد.

برومند گفت: سال گذشته‌ هم مانند سالهای دیگر عزیزان بسیاری را در عرصه تئاتر و سینما از دست دادیم عزیزان مانند، هما روستا، ایرج کریمی، مصطفی عبدالهی، ثریا حکمت، محمدرضا غیاث آبادی، علی طباطبایی و عزیزانی دیگر که شادی روحشان را از خداوند منان خواهانیم.

وی ادامه داد: هرساله یکی از بزرگان برای روز جهانی تئاتر پیام ملی می‌دهد امسال پیام ملی را استاد جمشید مشایخی نوشته است که آن را می‌خوانیم:
« عزیزان همدل، مهربانان همراه، کلاه گشادی بر سر ما رفته است. چه خواستیم و چگونه شد؟ انگاشتیم که حرفۀ ما «نمایش» بزرگترین هنر تاثیرگذار همۀ زمانهاست.
پنداشتیم هنر به ویژه نمایش می‌تواند بر اندیشه و روان مردمان مؤثر افتد. به ما آموختند که تئاتر پیشاهنگ همۀ هنرهاست و حکمتی است هزارتو که می‌تواند نزدیکترین پدیده به مردم باشد و با آنان عاشقی کند. اما افسوس که نمیدانستیم، آنانکه روزی ادعای همدلی و همراهی ما را داشتند، برشاخ نشستند و بن بریدند.
تئاتر درمانگر روان یک ملت است. تئاتر چاشنی پاکی و طراوت ادبیات یک ملت است. تئاتر آموزگاریست فرزانه که هرگز دستوری را برنمی‌تابد و هرگز کسی را به زور به آموختن وانمیدارد. تئاتر درختی است از دانایی که ثمره‌اش را به عدالت تقسیم می‌کند. تئاتر خود عدالت است و برای به کرسی نشاندن عدالت، داوران دانشوری دارد.
آن داوران ماییم.
ابعاد گسترده و وسیع فرم در آثار نمایشی آئینی میهن ما هنوز در فقیرترین نقاط، دل انگیز و با وقار در میان مردم و با مدرم می‌بالد و رخ نشان میدهد.
تئاتر مادر دوران طلایی خود در دهه چهل چنان بالید که در قلب تمدن اروپا فخر فروخت و دم  از نو و نوی زد و شگفتی جهان را برانگیخت.
ولی هیولای نادانی چنان لجام گسیخته و پرخروش، مهاجم هنر ما شده است که امروز نه تنها سالنی همطراز سنگلج ساخته نشده است که بسیاری از سالنهای زیبای تئاتر مخروبه شد و به تاریخ خرابیها پیوست.
تئاتر یعنی زندگی، تئاتر یعنی تنفس آزاد در فضای آزاد. تئاتر یعنی رنج آن هم رنج ملتی به حسرت زندگی نشسته. ما را آموختند که خلق اثر هنری نیازمند آرامش روان هنرمندان است و این باور  که اگر هنر پدیده‌ای مؤثر در زندگیست، اگر ما هنرمندان چشم و گوش زندگان هستیم باید زندگی وجود داشته باشد تا ما در آن به کاوش و کنکاش برآییم.
نگوییم که هنرمندان درشرایط تلخ اثر شیرین خلق میکند. اگر چنین بود، هنر کشور عزیز و برادر ما بنگلادش به هنر امروز ما تنه میزد.
این فعل «نداریم» را تا کی جامعۀ تئاتر قرار است تکرار کند؟
جامعه تئاتر از بزرگ کوچک از سهند تا تفتان از مرو تا اروند بیش از چهل سال است که خواست هایش را با هزار زبان هر روز هزار بار تکرار میکنند و امید گوشی باز در این ملک باشد تا بشنود و اقدامی کند.
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
نام شغل ما چیست؟ چرا پس از چهار دهه آنرا به رسمیت نشناخته‌اید؟ این یکی از خواستهای تاریخی ماست. بودجه هنر تئاتر به اندازۀ گوشۀ کوچکی  از سفره بی حساب بسیاری کسان نیست؟
چرا ما امنیت شغل خویش را نداریم؟
هستند جوانانی محترم که برج هایشان به ثریا سرکشیده و زحمتکشان حرفه‌های متفاوت ما یک سرطاقی برای خلق آثارشان ندارند؟
بزرگترین کاری که در تمامی این سالها برای هنرمندان تئاتر انجام شده، سانسور است و ممیزی؟
برای هرکس و هر جا، خودی و بیگانه، سرمایه‌ها فراوانست، ولی برای تئاتر واژۀ بزرگان تئاتر ما به غربت میروند و حرمتشان زخمگین می‌شود. چه کسی را به جای بهرام بیضایی، رکن الدین خسروی مینشانید؟
جای خالی فخری خوروش را چه کسی پر میکند؟
از هشتاد سال عمرم، شصت سال در خدمت مردم و نمایش مردم بوده‌ام.
با آوای بلند به همکاران خوبم نیز میگویم و پای میفشارم
عزیزان، دوستان، رفقا، دوران، دوران دانستن است. آنکه نداند ژرفای فاجعه را در نیافته. میدانید که بازیگر دایرۀ دانش و بیداریش کرانه ندارد. اگر ندانیم چگونه نقش دانایان و نادانان را بر صحنه تصویر کنیم.  اگر ندانیم و نادانی پیشه کنیم، چگونه بر حریم پاک و بی غش زحمتکشان پای بگذاری، دشمنان آنان را که نادانند چگونه افشا کنیم؟
و اگر بدانیم شاید پای به حریم بزرگ آن، بی تا، یکه تاز پاکدامنی بار یابیم و گل بیافشانیم.
حافظ بزرگ را میگویم که می‌فرماید:
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند                چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
چو پرده‌دار به شمشیر میزند همه را              کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

جمشید مشایخی»

در این مراسم مهرانه مهین ترابی از سارا توکلی برگزیده تئاتر شهرستان میناب و ایرج‌راد از استاد ناصر جعفری گیلانده پیشکسوت تئاتر از اردبیل قدردانی کردند.

همچنین در ادامه این مراسم استاد جعفر والی  از اکبر زنجان پور و سیروس ابراهیم‌زاده به عنوان پیشکسوتان تئاتر ایران تقدیر به عمل آورد و به پاس زحمت آنها در عرصه تئاتر و سینما تندیس این جشن را به آنها اهداکرد.
ایرج راد گفت: ناصر جعفری و دیگر هنرمندانی هستند که زحمت زیادی برای این هنر می‌کشند اما چهره‌ای آشنا نیستند در حالیکه شاگردان آنها در تهران به عنوان هنرمندانی سرشناس هستند اما خود این عزیزان گمنام مانده اند.

زنجانپور: پایان زندگی بر ما سخت گذشت

اکبر زنجانپور(بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون) بیان کرد: امشب جای داود رشیدی در این مراسم خالی است و برای همة شما آرزو میکنم زمانیکه به ختم زندگی رسیدید پایان خوبی داشته باشید، به ما که سخت گذشت.

در ادامه سیروس ابراهیم زاده(بازگیر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون) بیان کرد: بسیار خوشحالم در دوره ای از تاریخ تئاتر مورد لطف قرار میگیرم که جوانان حضور گسترده‌ای در تئاتر دارند. در هیچ دوره‌ای از فعالیت خودم این استقبال جوانان از کار تئاتر را ندیدم. علاوه بر جاذبه‌ای که تئاتر برای آنها دارد، تئاتر آینه‌ای از زندگی آنهاست که دارای شیشه‌ای ذره بینی است.

سیزدهمین جشن بازیگر با اجرای استند آپ کمدی امیر کربلایی‌زاده ادامه یافت و وی برنامه‌ای راجع به مشکلات اجراء تئاتر در حال حاضر پرداخت. بعد از اجرا برنامه امیرکربلایی زاده، برومند مجری این جشن بار دیگر به روی صحنه آمد و گفت: از سال گذشته که دوازدهمین جشن بازیگر برگزارشد هیئت داوران این جشن تصمیم گرفتند که 6 بازیگر سه نفر مرد و سه نفر زن انتخاب کنند.

در ادامه برنامه بازیگران برگزیده سیزدهمین جشن بازیگر اعلام شدند.
بازیگران برگزیده زن سیزدهین جشن بازیگر عبارتند از: اولین جایزه زن بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به ستاره پسیانی برای نمایش«اتاق ورونیکا».
دومین جایزه زن بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به بهناز جعفری برای نمایش«اتاق ورونیکا».
سومین جایزه زن بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به الهام کردا برای نمایش«شنیدن».
چهارمین جایزه زن بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به گیتی قاسمی برای نمایش« عامدانه، عاشقانه، قاتلانه».

بازیگران برگزیده مرد سیزدهین جشن بازیگر عبارتند از:
اولین جایزه مرد بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به فرید قبادی برای نمایش «ترور».
دومین جایزه مرد بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به حسن معجونی برای نمایش «اسم».
سومین جایزه مرد بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به حسام منظور برای نمایش «ادیسه».
چهارمین جایزه مرد بازیگر برگزیده در سیزدهین جشن بازیگر تقدیم می‌شود به صابر ابر برای نمایش«کالیگولا».

همچنین در این جشن، یلدا عباسی بازیگر نمایش «ننه دلاور و فرزندانش» و داود معینی‌نژاد بازیگر نمایش «هزار شلاق» به عنوان استعدادهای جوان بازیگری انتخاب و معرفی شدند.

انتهای پیام/