مسجد رسانه ای برای تبیین و فرهنگ سازی اقتصاد مقاومتی در جامعه است

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،به نقل از شبستان،  مسجد به مثابه محور و رسانه اجتماعی جهان اسلام نقش مهمی را در فرهنگ سازی جامعه ایفا می کند. بسیاری از مسایل را می توان از کانال مسجد در جامعه تبدیل به یک فرهنگ نهادینه کرد از جمله مسایل اقتصادی و رویکرد اسلام نسبت به اقتصاد.

سال جاری از سوی مقام معظم رهبری(مدظله العالی) با عنوان اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل- فرصتی  است تا رویکرد اقتصادی اسلام را در عرصه عمل به نمایش بگذاریم و در این میان مسجد را به عنوان عاملی نیرومند در فرهنگ سازی این مهم به میدان آوریم.

در راستای بررسی این مساله با حجت الاسلام رمضانعلی زاده، پژوهشگر حوزه دین به گفت وگو نشسته ایم. وی عضو مرکز تخصصی مهدویت است. آنچه که در ادامه می آید حاصل این گفت وگوست:

از طریق رسانه مسجد چه طور می توانیم مساله اقتصاد مقاومتی را در عرصه عمل به منصه ظهور بگذاریم و به بیان دیگر ابعاد مختلف این مهم را برای مردم تشریح کنیم؟

یکی از مهمترین اقداماتی که می توان از مسیر مسجد در جامعه داشت فرهنگ سازی است، از نظر من می توانیم از تریبون مسجد مساله تولید با کمترین هزینه و بیشترین بهره وری را برای مردم جا بیندازیم. یعنی مردم و نمازگزارانی که به مسجد می آیند را تشویق به بیشترین تولید و در عین حال خرید از تولیدات ملی کنیم.

باید آنچه که در مورد مسایل اقتصادی در کلام پیامبر(ص) و اهل بیت آمده است را به خوبی تشریح کنیم. پیامبر(ص) فرمود: مومن خرج اش کم اما درآمدزایی اش زیاد است. این بیان حضرت دقیقا همان اقتصاد مقاومتی است. همین حدیث نبوی می تواند برای ما مستندی باید برای تحقق مساله اقتصاد مقاومتی. از سوی دیگر باید از تریبون مسجد و مصلی تبیین کنیم که اساس اسلام با بیکاری، سربار بودن بر جامعه و تکدی گری مخالف است. به عقیده اسلام کسی که بیکار است مورد غضب الهی است.

زمانی که پیامبر(ص) شخص بیکاری را در خیابان دیدند به او اعتنایی نکرده و حتی رویشان را بر گرداندند اما در مسیر بازگشت به آن شخص نگاه کردند، از ایشان سوال کردند چرا در راه رفت به او اعتنایی نداشتید و در بازگشت او را نگاه کردید که پاسخ دادند: اکنون دیدم که با دست اش شکلی را روی خاک می کشد و اکنون مشغول کاری بود و به بیکار ننشسته بود.

یا از آن طرف رویکرد حضرت امیر(علیه السلام) در زمان بیست و پنج سال خانه نشینی تولید بود. وقتی حضرت را تحریم کرده و از جایگاه اصلی یعنی خلافت جامعه مسلمین دور ساختند ایشان روی به تولید آوردند. یعنی تحریم را به فرصت تبدیل کردند و تا آنجا که از دست شان بر می آمد تولید اقتصادی کردند. چه نخلستان ها و اه های آبی که از سوری حضرت در آن زمان وقف نشد.

از سوی دیگر در این مدت حضرت علی(ع) پاسخگوی مسایل، مشکلات مردم بودند و در زمینه قضاوت بسیاری از مشکلات که حتی خلفا برایش پاسخی نداشتند را پاسخ گفتند. کار دیگر حضرت جمع آوری قرآن بود، در وهله دوم تولید کالا، در این بیست و پنج سال پرداختن به کشاورزی، درختکاری و نخلستان و کندن چاه از جمله اموری بود که حضرت امیر(ع) به آن پرداختند.

بنابراین رویکرد اسلام و ائمه همواره کار و تلاش و تولید بوده است. ما باید این رویکرد را در مساجد برای نمازگزاران بیان کنیم، یعنی بگوییم بزرگان دین نسبت به مسایل اقتصادی چگونه عمل کردند.

بی مناسبت نیست که در این مجال به این سخن پیامبر(ص) اشاره داشته باشم که فرمود: خداوند سه صدا را دوست می دارد، یکی صدای قلم دانشمندان، صدای پای رزمندگان، صدای چرخ نخ ریسی پیرزنان. امروز این سه صدا می توانیم بگوییم چاپخانه، توپخانه و کارخانه. چاپخانه که در راه تولید علم فعالیت می کند، توپخانه برای دفاع از مملکت و کارخانه برای تولید کالا.

با این وصف می بینیم که طاغوت و استکبار ارموز ضدیت کامل با مساله تولید در کشورهای اسلامی دارد. استکبار می خواهد دو مساله مهم را در جوامع اسلامی از میان بردارد، یکی مساله کشاورزی و دیگر نسل، نابودی کشاورزی و تولید کالا و نابوی نسل که همان نیروی کار است. ما باید به دفت و نکته بینی دقیق این مسایل را در مسجد بازگو کنیم و به درستی برای مردم تشریح داشته باشیم.

مساله آن است که نماز و مسجد جدا از مساله مادل و اقتصادی نیست.

از چه بابت؟

برای پاسخ به این سوال از این آیه استفاده می کنم که فرمود: خذوا زینتکم عند کل مسجد، یعنی وقتی به مسجد می آیید با زینت بیایید. زینت خود سه تفسیر دارد یکی آرایش دیگری اولاد و سوم اموال. منظور از آرایش یعنی آراسته به مسجد بیایید، امام صادق(ع) فرمود: شانه کردن، آراستن سر و صورت، تمیز و مسواک زده و با لباس تمیز به مسجد بیایید. اما مساله دوم اولاد است یعنی فرزندان را هم با خود به مسجد ببریم. مساله سوم اموال است یعنی کمک به مسجد و دیگرانی که مستحق هستند و به مسجد می آیند. پس امدن به مسجد در کنارش مسایل مالی هم مطرح می شود و در جای جای قرآن اشاره شده به مساله چنان که هرجا گفته شده است و اقاموا اصلاة بلافاصله بیان شده « و اتو الزکاة» .

بنابراین می خواهم این نتیجه گیری را داشته باشم که امروز باید از تریبون مسجد زیرمجموعه های مسجد را شناسایی کنیم. ممکن است که یک مسجد دویست خانوار زیرمجموعه اش داشته باشد که در میان آنها خانواده های نیازمند وبیکار هم باشند، اهل مسجد باید این موارد را شناسایی کنند. متمولین حاضر در مسجد کمک های داوطلبانه ای داشته باشند، به گونه ای که نمازگزاری که نیازمند است و به مسجد می آید بداند که مسجد پشتیبان اوست.

حتی می توانیم برای افرادی که منزل هستند مشاغل و تولیدات سبک خانگی را زیر نظر مسجد راه اندازی کنیم.

چه راهکارهای دیگری را در راستای نقش اقتصادی مسجد و در عین حال آشناسازی مردم با مساله اقتصاد اسلامی پیشنهاد می کنید؟

ببینید می توان با خرج مسجد مشاور اقتصادی زبده را به مسجد دعوت کرد تا  درمورد اقتصاد اسلامی برای مردم صحبت کند. باید برای مردم در مسجد تبیین شود که هرکس در هر شغلی باید با کیفیت کار کند اگر چنین شود دیگر افراد روی به تولیدات خارجی نمی آورند.

انتهای پیام/