روح برجام و اقتدار دفاعی ایران
انتظار طبیعی از تحقق شعار سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» با بهبود شرایط اقتصادی کشور، خروج از رکود و اصلاح امور معیشتی مردم است، اما...
به گزارش خبرگزاری تسنیم، عباس حاجینجاری نوشت: انتظار طبیعی از تحقق شعار سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» با بهبود شرایط اقتصادی کشور، خروج از رکود و اصلاح امور معیشتی مردم است، اما تردیدی نمیتوان داشت که تحقق عینی این شعار در عرصههای مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و دفاعی و امنیتی ایران نیز تأثیری مستقیم دارد و سبب تحول در شاخصههای مرتبط با حوزههای مذکور خواهد شد که باید در ابعاد مختلف مورد توجه قرار گیرد که در این میان حوزه دفاعی و امنیتی کشور یکی از حوزههایی است که به شدت مورد توجه دشمنان انقلاب اسلامی قرار گرفته است.
مصداق بارز این امر این است که امریکاییها بلافاصله بعد از سناریوی هستهای سراغ موضوعاتی نظیر توان موشکی و حوزههای نفوذ منطقهای ایران نظیر مهار و کنترل عقبه راهبردی ایران رفته و تلاش دارند با بهرهگیری از پادوهای منطقهای خود عملاً سرپنجههای ایران را مهار کنند. در حوزه هستهای نیز بهانه اصلی آنها جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای بودکه به طور طبیعی به همین عرصه دفاعی و امنیتی ارتباط پیدا میکرد.
واژه «روح برجام» که اوباما در سخنان هفته گذشته خود در حاشیه نشست امنیتی واشنگتن از آن سخن به میان آورد، دقیقاً با همین مبنا ارتباط پیدا میکند، چراکه او صریحاً تلاش کرد بین رفع تحریمها، موضوع موشکی ایران و شناسایی اسرائیل ارتباط برقرار کرده و گشایش اقتصادی در موضوع رفع تحریمها را بعد از مهار فعالیتهای هستهای ایران به مهار این دو عرصه منوط کند.
مقام معظم رهبری در سخنان نوروزی خود آنجا که به موضوع طرح برجامهای 2، 3، 4 و... اشاره کرده و تفکری که حل مشکلات مردم را به تحقق آن پیوند میزند را مورد نقد قرار میدهند، در اصل از همین سناریو رمزگشایی میکنند. ایشان در آن سخنان فرمودند: مبنای حقیقی این تفکر خطرناک این است که جمهوری اسلامی ایران به تدریج از مبانی قدرت و امنیت خود و از مسائل اساسی که به حکم اسلام و در چارچوب نظام اسلامی به آن پایبند است، همچون مسئله حمایت از مقاومت و پشتیبانی سیاسی از ملتهای فلسطین، یمن و بحرین صرفنظر و مواضع خود را به خواستههای امریکا نزدیک کند. براساس این تفکر خاص، جمهوری اسلامی باید همچون برخی دولتهای عربی با کمال وقاحت دست دوستی به سوی رژیم صهیونیستی دراز کند، در نهایت با دشمن صهیونیستی کنار بیاید. ایشان تأکید کردند که اگر براساس خواست و میل امریکا عمل شود، جمهوری اسلامی ایران باید از ابزارهای دفاعی خود نیز صرفنظر کند و دائماً در مقابل چراهای مختلف و زیادهخواهانه امریکا پاسخگو باشد.
بر این اساس میتوان اصلیترین کارکرد شعار سال را بعد از رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم در تحکیم و تقویت اقتدار دفاعی ایران دید، چراکه در این عرصه مهمترین نقطه امیدی که دشمن از حفظ و تشدید تحریمها به آن دل بسته یعنی نارضایتی اجتماعی، از بین خواهد رفت و رفع مشکلات مردم به صورت مستقیم در افزایش سرمایه اجتماعی نظام که همانا عقبه اصلی قدرت دفاعی ایران است، تأثیر مستقیم خواهد داشت.
در نقطه مقابل، توان دفاعی و قدرت موشکی ایران یکی از آن عرصههایی است که نشان میدهد تحقق «اقتصاد مقاومتی» امکانپذیر است و تنها شعار نیست، چراکه دستاوردهای دفاعی و امنیتی ایران تمامی درونزا و متکی بر توان و قابلیتهای تلاشگران عرصههای دفاعی در وزارت دفاع و سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی است.
این توانمندی سبب شده که در عین دستیابی دانشمندان ایران به آخرین یافتههای علمی در این عرصه، عملاً اقتدار دفاعی ایران را به گونهای ارتقا دهند که تصور هرگونه تهدید علیه ایران را از ذهن دشمنان انقلاب اسلامی دور کرده و به همین دلیل است که آنها برای مهار توان موشکی و ممانعت از حمایت ایران از سرپنجههای مقاومت متوسل به سیاسیون شده و با طرح سلسله برجامها میکوشند ناکامی مهار نظامیان را از طریق سیاسیون جبران کنند. در این حالت است که میتوان معنای آنچه را که در اوج فشارهای دشمنان برای تعطیلی توان موشکی و تشدید تحریمهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در توئیت مربوط به آقای هاشمیرفسنجانی درج شد به درستی درک کرد، آنگاه که گفته شد «دنیای فردا، دنیای گفتمانهاست نه موشکها» و این در حالی است که در نقطه مقابل، امریکاییها بهرغم درخواست عمل ایران به «روح برجام» که همانا تسلیمپذیری است، هنوز به ایران چنگ و دندان نشان میدهند.
اشتون کارتر، وزیر دفاع امریکا در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح سنای امریکا مدعی شد که ایران با اقدامات بیپروای خود عامل بیثبات کردن منطقه است و آنگاه میافزاید: باید به دشمنان خود نشان دهیم که اگر جنگی را آغاز کنند، ما قادر به پیروز شدن طبق شرایط خودمان هستیم. ما این توانایی را در برابر رژیم ایران داریم!
انتهای پیام/