آیا «قبح‌زدایی از تجرد دختران» تعمیق باورهای دینی جامعه است؟
معاون سابق معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری گفت: تجرد منجر به آسیب‌های روحی و اجتماعی بسیاری برای دختران جوان است و مسئولان امور زنان به‌جای آنکه توان خود را صرف طرح قبح‌زدایی از تجرد کنند، برای افزایش ازدواج جوانان برنامه‌ریزی کنند.
پروین هدایتی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در پاسخ به این پرسش آیا «طرح‌هایی همچون قبح‌زدایی از تجرد دختران نیاز واقعی زنان و دختران امروزی است؟» اظهار داشت: تجرد قطعی یکی از تبعات منفی توسعه برنامه ریزی نشده در حوزه اجتماعی است. این واژه در مورد افرادی به کار می‌رود که امید به ازدواج ندارند یا احتمال زوجیت در بین آنان بسیار کم است.
وی افزود: در زندگی انسان‌ها ازدواج یکی از رویدادهای بااهمیتی است که باید در یک دوره زمانی خاص اتفاق بیفتد تا بیشترین کمک را به پیشرفت انسان بکند. مسئله بالا رفتن سن ازدواج جوانان، تجرد زیستی و مشکلات ازدواج دیرهنگام به‌خصوص برای دختران مسئله‌ای است که باید به‌شکل جدی به آن پرداخته شود.
معاون سابق معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: بر اساس آخرین آمار ارائه شده از سوی سازمان ثبت احوال کشور، در سن ازدواج که شامل طیف سنی 20 تا 34 سال برای آقایان و 15 تا 29 سال برای خانم‌ها است، 46 درصد آقایان و 48 درصد خانم‌ها هرگز ازدواج نکرده‌اند و نگرانی هنگامی بیشتر می‌شود که به این آمار تعداد مجردین بر اثر فوت همسر و طلاق را هم بیفزاییم.
هدایتی ادامه داد: از سوی دیگر هم اکنون بیش از 7 درصد از خانوارهای کل کشور تک‌نفره هستند به‌عبارتی از هر ده خانوار یک مورد تنها یک عضو دارد که این میزان در شهر تهران حدود 20 درصد است.
وی با اشاره به دلایل بروز تجرد طولانی مطرح کرد: با توجه به آمارهای ذکرشده مشاهده می‌کنید که تجرد طولانی مسئله‌ای فراجنسیتی است و مهمترین دلیل گسترش این پدیده را می‌توان از درون خانواده‌ها از طریق تغییر ارزش‌ها و گرایش به سبک زندگی غربی، تغییرات در الگوی ازدواج و زاد و ولد در جامعه و ازبین رفتن ازدواج به‌عنوان یک هنجار اجتماعی دانست.
این کارشناس امور زنان و خانواده ادامه داد: این پدیده اجتماعی برای دختران مسئله و دغدغه‌ای جدی‌تر و بحرانی‌تر بوده و صد البته با آسیب‌های روحی و اجتماعی بیشتری همراه است از این رو دغدغه اصلی زنان مجرد و بخش مهمی از احساس منفی زنان نسبت به تجرد قطعی مشکلات اقتصادی و نگرانی از آینده است.
هدایتی اظهار داشت: از یک دید کلی، دلایل تجرد قطعی هم خودخواسته و هم ناخواسته است. عده زیادی به‌دلیل فراهم نشدن زمینه‌های خواستگاری، نداشتن خواستگار مناسب، سختگیریهای نابه‌جای والدین، فراهم نشدن زمینه‌های اقتصادی و دلایل ناخواسته دیگر، بدون تمایل شخصی گرفتار این پدیده می‌شوند اما از سوی دیگر تمایل به داشتن تحصیلات عالیه در خانم‌ها و همراه با آن افزایش سطح توقعات، نبودن تناسب بین تعداد پسران و دختران آماده ازدواج، یافتن همسری با شغل ثابت و درآمد خوب و کمرنگ شدن باورهای دینی عمدتاً به مفهوم سختگیریهای خانواده‌ها در شکل‌گیری زندگی فرزندان، افزایش چشم و هم‌چشمی‌ها برای برگزاری مراسم‌های مقدماتی ازدواج و وضع مهریه‌های سنگین این معضل را تشدید می‌کند و صدالبته که به همه این موارد بیکاری پسران و هزینه‌های بالای مسکن به‌خصوص در کلان‌شهرها را باید اضافه کرد.
معاون سابق معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: موضوع قبح‌زدایی از تجرد دختران با مطرح کردن موضوعاتی همچون زندگی حضرت معصومه(س) اخیراً از سوی کارگروه تعمیق باورهای دینی معاونت امور زنان مطرح شده است، هرچند که این طرح صرفاً در قالب یک عنوان مطرح شده و از مفاد آن اطلاع دقیقی در دست نیست اما الگوسازی‌ها به‌منظور تقویت و تعمیق باورهای دینی و انقلابی بدین معناست که باورها از طریق ارائه روش جدید، دلیل جدید، زدودن شبهات، بیان آثار و تبعات دنیوی و اخروی آنها به‌طور آگاهانه، موجب اعتقاد راسخ‌تر و پایبندی در مرحله عمل به آنها یا لوازم آنها و افزایش میزان اخلاص شود.
وی ادامه داد: در این خصوص الگوسازی از شخصیت بی‌بدیل حضرت فاطمه(س) به‌عنوان شخصیت برگزیده و بزرگ در طول تاریخ بشر می‌تواند مسیر رشد و تکامل انسانی زنان را حداقل از سه بُعد همسرداری، فرزندداری و امور خانواده، مجاهدت و جهادگری در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روشن کند.
هدایتی گفت: با توجه به این ملاحظات، لزوم تمرکز بر تربیت معنوی و اخلاقی زنان و دختران و تعلیم و تربیت آنها در مسیر افزایش آگاهی و معرفت انسانی زن از یک سو و پرورش و رشد آگاهی و توانایی‌های آنها در ایفای نقش‌های خانوادگی و اجتماعی از سوی دیگر می‌تواند محورهای کلیدی تکامل انسانی زنان و تعمیق باورهای دینی آنها را شکل دهد.
وی خاطرنشان کرد: در همین راستا از طریق فرهنگ سازی باید پذیرش مسئولیت و واقع‌بینی در امر ازدواج، کم کردن توقعات، زندگی در زمان حال و کاهش نگرانی‌هایی که متعلق به آینده است همراه با راهنمایی‌های خانواده و آموزه‌های دینی فرصت‌های مناسب ازدواج را ایجاد کنند و به این امر مقدس جامه عمل بپوشانند. البته از دید اجتماعی هم انتظار می‌رود مسئولان با فراهم آوردن زمینه‌های کار، فعالیت، حمایت اقتصادی و کمک به تهیه مسکن، افراد در سن ازدواج را یاری کنند.
انتهای پیام/*
