طنین "یا مرگ یا خامنه‌ای" نسل چهارم انقلاب ادامه شعار "یا مرگ یا خمینی" نسل اول
هنوز صدای شعارهای انقلابی در کوچه پس کوچه‌های شهر شنیده می‌شود، "یا مرگ یا خامنه‌ای" سال ۹۴ مردم همان یا "مرگ یا خمینی" سال ۵۷ است که نشان می‌دهد مردم اصفهان باری دیگر برای تجدید پیمان با رهبر خود به میدان آمده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، "ایران، اصفهان، سال 1357"، فضای شهر را خفقان فراگرفته و ماه‌هاست که حکومت‌نظامی اعلام شده و مردم شبانه و مخفیانه علیه شاه و حکومت ظالم پهلوی تبلیغ می‌کنند و صحبت‌های خمینی کبیر را در قالب دست نوشته‌هایی میان یکدیگر را رد و بدل می‌کنند.
"اصفهان، شامگاه 17 مرداد "1357، دست نوشته‌هایی میان مردم رد و بدل می‌شود، یکی از آن‌ها نیز به دست من رسیده، خدای من فردا قرار است مردم انقلابی و خشمگین از حکومت پهلوی به تظاهرات بپردازند. "صبح روز 18 مرداد" مردم انقلابی اصفهان برای تظاهرات و نشان دادن خشم خود به سمت خیابان چهارباغ حرکت خود را آغاز کرده‌اند.
در میان راه بانک‌ها و مراکز دولتی را به نشانه اعتراض به آتش می‌کشند، هتل شاه عباس محل قرارمون بود، برخی در حال حمله به هتل و شکستن شیشه‌های مشروب نظامیان حکومتی هستند، سربازان برخلاف میل خود و به دستور ژاندارم به مردم حمله می‌کنند و تعدادی را زخمی می‌کنند، این خون شروعی برای تظاهرات گسترده مردم اصفهان بود.
تعداد معترضین به حکومت روز به روز بیشتر می‌شود، دیگر سربازان نیز چندان به میلی به کشتار هم‌وطنان خود ندارند، حکومت ظالم پهلوی روزهای پایانی عمر حکومت خود را در مقابل دیدگان خود می‌بیند، امام ملت هرروز از فرانسه برای مردم انقلابی و اسلام دوست پیام می‌فرستد و روز به روز به پایان حکومت ظلم نزدیک می‌شویم.
"شاه رفت"؛ "دی‌ماه سال 1357"؛ فشار روانی مردم بر حکومت بسیار بالا رفته، دیگر مردم مخفیانه شعار نمی‌دهند و سخنان خمینی کبیر را روز و شب میان یکدیگر پخش می‌کنند و حکومتی‌ها نیز آن‌چنان ضعیف شده‌اند که دیگر زورشان به مردم نمی‌رسد. "26 دی‌ماه" تیتر "شاه رفت" روزنامه اطلاعات کشور را غرق در شادی کرد، مردم در خیابان‌ها به یکدیگر تبریک می‌گفتند و حکومتیان نیز در بهت فرو رفته‌اند.
زمینه‌های آمدن امام خمینی (ره) فراهم شده است و مردم زمزمه‌هایی مبنی بازگشت خمینی کبیر را در شهر زمزمه می‌کنند و با دادن شعارهایی مانند " وای به حالت بختیار" اعتراضات خود را بر گوش نایب شاه می‌رسانند، تظاهرات گسترده‌تر از قبل شده و مردم انقلابی هر روز در میدان نقش جهان جمع می‌شوند و علیه حکومت ظالم پهلوی شعار می‌دهد و خواستار بازگشت امام ملت هستند.
"ایران، اصفهان، 11 بهمن 1357"، فریاد روزنامه‌چی‌ها در گوشم می‌پیچد، رخت بر تن کرده و به خیابان می‌روم، تیتر روزنامه خواب را از سرم بیرون می‌کند، روزنامه‌چی می‌گوید امام ملت فردا می‌آید، مردم در پوست خود نمی‌گنجند، انگار در حال خونه تکانی هستند همه جا را آب و جارو و نو می‌کنند و به یکدیگر تبریک می‌گویند.
"12 بهمن 1357"، مردم تاب دیدن امام را ندارند، همه مغازه‌ها تلویزیون خود را روشن کرده‌اند و گروه‌گروه منتظر خبر رسیدن خمینی کبیر هستند، بازهم صدای کودک روزنامه‌چی قلبم را می‌لرزاند، "امام آمد"، مردم غرق در شادی هستند و در خیابان‌ها جشن و پای‌کوبی می‌کنند.
رهبر کبیر انقلاب سخنرانی بزرگی را در بهشت‌زهرا تهران انجام می‌دهد، هنوز باور سقوط حکومت پهلوی برای خیلی‌ها سخت است اما این یک خواب نیست و رژیم ظالم پهلوی دیگر در میان مردم جایی ندارد، "22 بهمن 57" مردم پیروزی سال‌ها تلاش و پاسخ خون‌هایی که داده‌اند را می‌گیرند، آری انقلاب اسلامی ایران پیروز شد.
اما سؤال اینجاست که آیا پس از گذشت 37 سال از انقلاب اسلامی ایران مردم هنوز به عهد خود با خمینی کبیر وفادار هستند و آیا جوانان نسل چهارم انقلاب با آرمان‌های خمینی کبیر آشنا هستند، سؤالی که جوانان نسل چهارم انقلاب در لبیک یا خامنه‌ای پاسخ آن را داده‌اند و بر عهد پدران خود با ولی امر زمانه مانده‌اند.
"اصفهان فجر 1394"، هنوز صدای شعارهای انقلابی در کوچه پس کوچه‌های شهر شنیده می‌شود، "یا مرگ یا خامنه‌ای 94" مردم همان یا "مرگ یا خمینی 57" است که نشان می‌دهد مردم اصفهان باری دیگر برای تجدید پیمان با رهبر خود به میدان آمده‌اند.
12 بهمن بود که تابلوهای بزرگ با شعار "من ایرانی‌ام" چشم و ذهنم را به خود خیره ساخت، تصمیم بر آن گرفتم تا آن شب در این جشن شرکت کنم و پاسخ سؤال‌هایی که برایم از نسل چهارم انقلاب به‌وجود آمده بود را پیدا کنم، شب فرارسید و هرچه به محل جشن نزدیک‌تر می‌شدم صدای جشن مردم دلم را بیشتر می‌لرزاند.
به محل جشن رسیدم و با دیدن صحنه‌ای در یک لحظه پاسخ همه سؤال‌های خودم را دریافت کردم، جشنی با حضور پیر و جوان، از دهه نخست انقلاب تاکنون، همه حضور داشتند و یک صدا با یکدیگر سالگرد این پیروزی بزرگ را جشن می‌گرفتند، از مجری و عوامل محبوب برنامه تا کودکی که پرچم ایران مقدس را بر دست داشت همه با هم به ایران عشق می‌ورزیدند و چه صحنه زیبایی بود.
"من ایرانی‌ام"، مردم اصفهان امسال برای تجدید پیمان با رهبر خود شعار "من ایرانی‌ام" را در برابر نفوذ دشمن سر می‌دهند و با برنامه‌ای همدل در نقاط مختلف شهر دهه فجر را با این شعار جشن می‌گیرند تا به دشمن و مستکبران جهان ثابت کنند که "ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند" و با این حرکت عشق خود را به رهبر معظم انقلاب ثابت می‌کنند.
گزارش از علیرضا رستمی
انتهای پیام/
