مغفول ماندن قانون جذب ۵ درصدی نیروی انسانی از معلولان/مطالبه قانونی ۷۴۰۰ ناشنوای خوزستانی از استاندار
در استان خوزستان ۷هزار و ۴۰۰ ناشنوا وجود دارد که مورد بی‌مهری و غفلت مسئولان واقع شدند، مهم‌ترین مطالبه ناشنوایان خوزستانی حل مشکل اشتغال و تحصیل است که مطمئناً استاندار خوزستان با ورود خود می‌تواند استان را به پایلوت حمایتی از این قشر تبدیل کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمشهر، ناشنوایان در کشور ما بیشترین آمار معلولان را تشکیل می‌دهند. ناشنوایی و کم شنوایی دلایل مختلفی دارد البته محققان راه‌حل‌های مختلفی برای این مهم یافته‌اند اما شاید بی‌اطلاعی، کم‌اطلاعی، فقدان حمایت و پرهزینه بودن برخی از این راه‌حل‌ها به چالشی برای ناشنوایان تبدیل‌شده است.
ناشنوایان بخشی از معلولان هستند که معلولیت آنها بر همگان پوشیده است به ویژه درد و رنج‌های آنان، شاید این سخت‌ترین نقطه تفاوت ناشنوایان با سایر معلولان باشد. اینکه آنها بتوانند کار کنند اما کار نداشته باشند، اینکه آنها بتوانند تحصیل کنند اما رابط یا وسیله‌ای برای تحصیل نداشته باشند ویا اینکه آنها می‌توانند در اجتماع ارتباط برقرار کنند اما وسیله برقراری ارتباط برای آنها فراهم نباشد و هزاران هزار باید دیگری که اگر بود شاید این قشر از معلولان امروز موفق‌ترین اقشار جامعه می‌بودند.
احساسات و عواطف ناشنوایان را می‌توان در غزل "مناجات ناشنوایان" مقام معظم رهبری یافت، آنجایی که آقا با لحنی عارفانه زبان گویای ناشنوایان می‌شود و آنان را "لب‌بسته چون حکیمان" وصف می‌کند.
خارج از گود می‌توانیم از ناشنوایان بگوییم اما پای حرف و درد دل‌های ناشنوایان نشستن حال و هوای دیگری دارد، آنان از بی‌مهری مسئولان می‌گویند؛ مسئولانی که از رنج‌های این قشر عزیز باخبرند و به‌سادگی از کنار آن می‌گذرند، از کنار فرزندانی که می‌توانند با اندکی توجه آینده‌ساز شوند.
در میزگردی که درباره ناشنوایان و مشکلات آنها برگزار شد لیلا اعتماد رئیس سابق هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران و نیز فرید سلامت رئیس انجمن خانواده ناشنوایان خوزستان حضور یافتند و به بررسی این جامعه هدف پرداختند.
ضعف حمایتی از سوی بهزیستی و بیکاری مهم‌ترین مشکل ناشنوایان
لیلا اعتماد سخن خود را با اشارات آغاز می‌کند و رابط انجمن زبان گویای او می‌شود، اعتماد می‌گوید: بیکاری مهم‌ترین مشکل ناشنوایان در خوزستان و نیز در مرحله بعد ضعف ارتباط با بهزیستی به‌عنوان حامی موظف و سایر ادارات به‌ویژه در شهرستان‌ها است. در سال‌های اخیر ارتباط استانی بهتری حاکم شد اما شهرستان‌ها در وضعیت بدی قرار دارند.
وی با اشاره به اینکه مسئولان از خدماتی که باید به ناشنوایان ارائه بدهند اطلاعی ندارند، افزود: نبود ارتباط به عدم آگاهی و بی‌اعتمادی مسئولان نسبت به ناشنوایان و انجمن برمی‌گردد، به همین جهت تلاش می‌کنیم جلساتی با مسئولان شهرستانی برای ارائه مشکلات ناشنوایان تشکیل دهیم.
رئیس سابق هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران، عنوان می‌کند: شهرستان‌ها برنامه فرهنگی، ورزشی، تفریحی، آموزشی و اجتماعی برای ناشنوایان ندارند در حالی که برای سایر معلولان این برنامه‌ها را به‌صورت دوره‌ای فراهم می‌کنند، البته دلیل مهم آن ناملموس بودن معلولیت ناشنوایان است.
وی در ادامه با حرکات دستان خود می‌گوید: نابیناها بینایی ندارند اما زبان‌دارند و گوش شنوا، معلولان جسمی یک عضو جسمی را ندارند اما گوش شنوا دارند. گفتار و شنوایی دو اصل مهمی است که ناشنوایان فاقد آن هستند، شنوایی موضوعی پایه‌ای است و اگر کسی از این نعمت برخوردار نباشد از یادگیری و ارتباط بازمی‌ماند.
اعتماد با بیان اینکه کارایی ناشنوایان بیشتر است چرا که فقط قدرت شنوایی ندارند، گفت: وقتی برای تأمین مالی یا جلب حمایت به بهزیستی مراجعه می‌کنیم می‌گویند بروید کارکنید شما که مشکلی ندارید وقتی برای کار مراجعه می‌کنیم می‌گویند شما ناشنوا هستید و نمی‌شنوید، نمی‌توانیم شمارا استخدام کنیم.
وی در پاسخ به این سؤال که بهزیستی چه وظیفه قانونی در قبال ناشنوایان دارد، می‌افزاید: بهزیستی باید درزمینه‌های ازدواج، اشتغال، سلامت و بهداشت ناشنوایان حمایت و نیاز آنان را تأمین کند اما قصور و کم‌کاری وجود دارد. طبق قانون همه مشاغل موظف هستند 5درصد نیروی انسانی خود را از معلولان تأمین کنند اما این قانون مغفول مانده است.
نماینده ناظر انجمن خانواده ناشنوایان استان خوزستان در تهران، می‌گوید: جالب‌تر آنکه طبق قانون از ناشنوایان استفاده بیشتری می‌کنند، افراد عادی 15ساعت کار می‌کنند اما از ناشنوایان 18ساعت کار می‌کشند.
وی درباره 10سال فعالیت و پیگیری‌های خود بیان می‌کند: بارها و بارها در هر جلسه و همایشی که شخصی از مسئولان حضورداشته شکایت خود را مطرح کرده‌ام ولی تنها نتیجه‌ای که بدست آوردم ادامه بی‌توجهی آنها بوده است. نامه‌نگاری‌هایی با رئیس‌جمهور و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی داشتیم که درنهایت، درخواست‌ها را به بهزیستی ارجاع دادند.
اعتماد، عنوان می‌کند: خیرین کمک می‌کنند اما زمانی‌که ادارات ظرفیت دارند چرا در ابتدا از ظرفیت ادارات و بعد از ظرفیت خیرین استفاده نکنیم؟
عدم اجرای قوانین حمایتی مصوب در مجلس شورای اسلامی
درحالی که می‌دانم ناشنواست می‌پرسم که از قوه مقننه به‌عنوان قانون‌گذار چه انتظاراتی دارید، وی در پاسخ می‌دهد: طرح‌های حمایتی بسیار خوبی برای معلولان در مجلس شورای اسلامی به رأی گذاشتند و تصویب شد اما قوه مجریه آن را برای عملیاتی شدن ابلاغ نمی‌کند. اخیراً هم یک قانون بسیار خوبی تصویب شد اما گفتند که سال 95 ابلاغ می‌شود. باید منتظر سال جدید باشیم.
عضو هیئت‌مدیره انجمن خانواده ناشنوایان ایران، بیان می‌کند: آموزش بصری برای دانش آموزان خوب است اما نیاز به رابط دارند چون عمدتاً ناشنوایان سؤالات زیادی دارند و خیلی مطالب را متوجه نمی‌شوند که نیاز به توضیح است.
وی با اشاره به اینکه دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی هستم، می‌گوید: در دانشگاه کنار استاد می‌نشینم و جز به‌جز توضیحات استاد را یادداشت می‌کنم. نبود رابط در دانشگاه‌ها از مشکلات ناشنوایان است. گرچه ادامه تحصیل با نبود رابط سخت است ولی ناشنوانان پیش‌زمینه خوبی برای تحصیل‌دارند.
وجود 7400 ناشنوا در خوزستان
فرید سلامت که در این میزگرد، به شدت در اشارات خانم اعتماد غرق‌شده و تمام صبحت‌های او را تأیید می‌کند، می‌گوید: در استان خوزستان 7هزارو 400ناشنوا، 5هزار کم‌توان ذهنی و 2هزار نفر نابینا وجود دارد. کمترین حمایت‌ها به اکثریت است و بیشترین حمایت‌ها به اقلیت این آمار تعلق دارد.
رئیس انجمن خانواده ناشنوایان خوزستان می‌افزاید: در خوزستان مقطع دبیرستان برای ناشنوایان وجود ندارد و همه شهرها تا مقاطع ابتدایی و راهنمایی هستند. برخی می‌گویند ناشنوایان باید در مدارس عمومی با دانش آموزان عادی تحصیل کنند اما میان این دو تفاوت بسیاری وجود دارد. اگر یک دانش‌آموز معمولی یک کلمه را در یک ثانیه متوجه می‌شود دانش‌آموز ناشنوا آن یک کلمه را شاید در یک دقیقه بتواند متوجه شود.
شوشتر در صدر آمار ناشنوایان بی‌سواد
سلامت، بیان می‌کند: ناشنوایان در شوشتر و شوش به دلیل فاصله زیاد مدرسه تا منزل اکثراً روستایی هستند. ناشنوایان به دلیل هزینه‌های سنگین تحصیلی و درمانی نمی‌توانند به پیشرفت قابل توجهی دست یابند. شوشتر بیشترین آمار بی‌سوادی ناشنوایان خوزستان را دارد، در خرمشهر و شادگان هم دانش آموزان ناشنوای روستایی با مشکلات زیادی مواجه هستند.
بی‌توجهی آموزش‌وپرورش خوزستان در ارتقاء سطوح مدارس برای ناشنوایان
وی می‌گوید: با اداره کل آموزش‌وپرورش خوزستان رایزنی کردیم می‌گویند تعداد شما کم است برای همین مقطع دبیرستان برای شما تشکیل نمی‌دهیم، بهزیستی و آموزش‌وپرورش خوزستان از ناشنوایان حمایت کافی را نمی‌کنند.
رئیس انجمن خانواده ناشنوایان خوزستان بیان می‌کند: انجمن ناشنوایان شادگان مکانی برای ارائه خدمات ندارد، اخیراً نمازخانه مدرسه را با محدودیت زمانی دو روز در هفته و با 2ساعت فعالیت در طی روزانه در اختیار آنها گذاشته‌اند. جالب است که اداره ارشاد برای آئین افتتاح نمادین انجمن خانواده ناشنوایان شادگان که قرار است در سالن ارشاد شادگان برگزار شود یک قبض 200هزارتومانی به رئیس انجمن داده تا آن را پرداخت کند.
وی می‌افزاید: این به معنی عدم درک کافی یک مدیر و بی‌توجهی نماینده آن شهر نسبت به مشکلات ناشنوایان است، نمازخانه مدرسه استثنائی را در اختیار آنها نگذاشتند چون شخصی از اداره کل به آنها گفته انجمن شما خصوصی است و مدرسه دولتی است پس ما نمی‌توانیم امکانات دولتی را در اختیار شما قرار بدهیم. این‌گونه برخوردها با یک قشر مهم و مستعد مثل ناشنوایان قابل‌قبول نیست.
سلامت با اشاره به اینکه رابط یک نابینا عصا، خط بریل و ضبط‌صوت است، می‌گوید: رابط یک ناشنوا باید انسان باشد، خانواده‌های ناشنوایان باید آموزش ببینند تا بتوانند ارتباط برقرار کنند برخی از دانشجویان یکی از اعضا خانواده همراه دارند تا برای آنها مطالب استاد را با اشاره توضیح بدهد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نشستن پای حرف‌ها و درد و دل‌های ناشنوایانی که فقط وجود و یا عدم وجود قدرت شنوایی آنها را با ما متمایز کرده بسی شیرین است، بی‌مهری و بی‌توجهی مسئولان در کنار غفلت مردم خوزستان از ناشنوایان زخم‌های عمیقی بر روح و تن این قشر گذاشته است.
بی‌تردید استاندار خوزستان که عالی‌ترین نماینده دولت در استان است و سوابق خوبی در برخورد با این بی‌مهری‌ها دارد می‌تواند با ورود به عرصه حل این مشکلات که گاهی نیازمند تدابیر فرا استانی است در کاستن مشکلات ناشنوایان خوزستان اقدامات مثبتی انجام دهد.
رسانه‌ها با در نظر گرفتن رسالت خبری و اخلاق حرفه‌ای وظیفه مهمی در قبال بیان مشکلات معلولان در راستای حل آن توسط مسئولان جامعه دارند، بلاشک انعکاس مشکلات، مطالبات و راهکارهای ارائه‌شده از سوی این قشر می‌تواند مؤثر واقع شود.
باید منتظر ماند که آیا مسئولان استان خوزستان برای کمک به این قشر محروم پا پیش می‌گذارند و یا با حل مشکل تحصیل ناشنوایان خوزستانی این استان را به پایلوت حمایت از ناشنوایان در کشور تبدیل خواهند کرد؟
گزارش از محمدرضا عبادی
انتهای پیام/
