حسن روحانی در لحظه ورود امام (ره) کجا بود؟
روز ۱۲ بهمن، سالروز بازگشت غرورآفرین امام خمینی (ره) از پاریس به ایران است. در این سفر برخی از مبارزان انقلابی و اطرافیان ایشان را همراهی می کردند.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، 12 بهمن ماه 1357، پایان یک صبر و انتظار تلخ اما شیرین برای انقلابیون بود. میلیون ها نفر برای ورود امام خمینی (ره)؛ روزها را پس از دیگری سپری می کردند تا اینکه روز موعد به سر رسید. همه نگاه ها در ایران و جهان به تهران و فرودگاه مهرآباد دوخته شده بود.بسیاری از مشتاقان ورود امام، ستاد استقبال را تدارک دیده بودند که متشکل از 175 هزار نفر می شد. امنیت مسیر و بهشت زهرا برعهده آنها بود. محسن رفیق دوست، رانندگی اتومبیل حامل امام (ره) در این مسیر برعهده داشت. در تصاویر منتشر شده از لحظه ورود امام خمینی (ره) و پایین آمدن از پله های هواپیما افرادی ایشان را همراهی می کنند. اما برخی از کسانی که در نوفل لوشاتو با امام بودند، در این سفر تاریخی، تصویری به ثبت نرسیده است. از جمله این افراد، حجت الاسلام حسن روحانی می باشد که بنا بر حادثه ای از سفر بازمی ماند.
روحانی در سال های پیش از انقلاب، به خاطر سخنرانی ها و فعالیت های انقلابی، تحت نظارت ساواک و سپس تعقیب این سازمان مخوف بود. یکی از سخنرانی های آتشین وی در مراسم بزرگرداشت سیدمصطفی خمینی بود. پس از رحلت غریبانهی آیتالله حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان 1356، حجتالاسلام روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیان و شخصیتهای مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیتالله مرتضی مطهری سخنرانی کرد و برای نخستین بار در این سخنرانی پیشنهاد نمود که همگان، از عنوان و لقب «امام» برای آیتالله العظمی خمینی استفاده کنند و خود نیز در همان مجلس از آیتالله خمینی با عنوان امامخمینی یاد کرد.
در دی ماه آن سال که چند شب در شهرستان نهاوند سخنرانی کرد، بعد از سخنرانی شب سوم که مصادف با حوادث 19 دی ماه قم شده بود، شهربانی نهاوند مأمور دستگیری وی شد که با تلاش شهید حیدری و دوستانش با لباس مبدّل از نهاوند خارج گردید. دکتر روحانی در حالی که در سراسر کشور ممنوعالمنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین 1357 سخنرانی کرد و بعد از سخنرانی توانست از یزد خارج شود و به بندرعباس برود. از آن پس، منزل ایشان در تهران تحت مراقبت دائم ساواک جهت دستگیری وی قرار گرفت. وی به توصیه دکتر بهشتی و استاد مطهری از کشور خارج شد و مدتی در خارج از کشور به سخنرانی و تبلیغ پرداخت و پس از عزیمت امامخمینی به پاریس به محضر امام شتافت و به ایشان پیوست. با پیوستن به امامخمینی در پاریس، بهصورت تمام وقت، به خدمت انقلاب درآمد و به سخنرانی در شهرهای مختلف اروپا پرداخت. بدین منظور او با سفر به شهرهای مختلف اروپا، برای دانشجویان ایرانی، از انقلاب و چگونگی حکومت اسلامی سخن گفت.
حسن روحانی پشت سر امام خمینی (ره)
با نزدیک شدن به روزهای بهمن 57، خبر بازگشت امام به ایران در شهرها و روستاها پیچیده شده بود و ملت ایران بی صبرانه منتظر ورود آن یار سفر کرده بودند. روز موعد 12 بهمن ماه، پرواز ایر فرانس از پاریس به مقصد تهران حرکت کرد. هواپیمای بوئینگ غول پیکر ایرفرانس حامل امام به ایران بود. این هواپیما 400 صندلی داشت که بیش از 250 صندلی آن عمداً خالی ماند. حدود 120 خبرنگار خارجی و چند خبرنگار ایرانی و 30 نفر از همراهان و علاقهمندان امام که برای دیدار او به نوفل لوشاتو رفته بودند، در این پرواز حضور داشتند. براساس گزارش ها 250 صندلی به خاطر مسائل امنیتی خالی نگه داشته می شود و حتی به مسافران جلیقه های ضدگلوله داده می شود. احتمال اینکه دولت بختیار مانع فرود هواپیما در مهرآباد شود یا برخی از نیروهای نظامی طرفدار شاه هواپیما را سرنگون کنند وجود داشت.
امام خمینی در آخرین نماز جماعت مغرب و عشا در جمع دوستان و هواداران خود حاضر شدند و پس از نمازگزاردن به یکی از وعاظ گفتند تا برای آنهایی که موفق به همراهی با پرواز امام نشده اند صحبت کند و بگوید: «این سفر، سفر خطرناکی است. معلوم نیست ما به سلامت به ایران برسیم. شاید این پرواز را در هوا یا زمین بزنند. شما نگران نباشید، اصرار نکنید با من باشید. بگذارید من بروم اگر خطری بود برای من باشد.» پس از سخنرانی مفصل سخنران و نقل سخنان امام، گریه و زاری از هر سو بلند شد و هر کس با زبانی می گفت: اگر برای شما خطری هست ما پیشمرگ شماییم. امام برای همه دعا کردند و سرانجام برای باقیماندگان نیز پرواز دیگری تهیه شد.
اما حسن روحانی در میان مسافران این پرواز نبود. روزی که حضرت امام از پاریس به سمت تهران پرواز کردند بیشتر اعوان انقلاب با ایشان همراه بودند اما حسن روحانی موفق نشد با پروازی که امام به ایران آمد مراجعت کند.
به او گفته شد که ظرفیت پرواز تکمیل است. بنا بر این او به جای آمدن به تهران یکراست به لندن رفت تا پس از ملحق شدن به خانواده خود با آنها به ایران بیاید. روحانی در همان ماه بهمن 1357، به ایران بازگشت و یکسره به خدمت نظام اسلامی درآمد و مأموریت یافت ارتش فروپاشیده را سر و سامان داده و احیا کند. ضمن آنکه برای تبلیغ به شهرهای مختلف هم سفر میکرد و با گروههای معارض انقلاب چون چپیها و سازمان مجاهدین (منافقین) به بحث و مناظره میپرداخت.
در همین حال اما حسین فریدون، برادر حسن روحانی، یکی از کسانی بود که در استقبال از امام (ره) در فرودگاه حضور داشت. حسن روحانی در کتاب خاطرات خود نقل می کند:
حسین آقا همچنین در زمان بازگشت حضرت امام به کشور در 12 بهمن سال 1357، جزء تیم حفاظتی و امنیتی بوده است و مسئولیت برقراری نظم و مدیریت مراسم انتقال امام از فرودگاه به بهشت زهرا را بر عهده داشته است.
منبع:فرهنگ نیوز
انتهای پیام/