گنبد آهنین و ناتوانی اسرائیل برای مقابله با موشک‌های مقاومت فلسطین

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رژیم اسرائیل توجه ویژه‌ای به روند توسعه موشک های محور مقاومت در نوار غزه و جلوگیری از انتقال تکنولوژی تولید این موشک ها به کرانه باختری از خود نشان می دهد. همچنین شاخه های نظامی و امنیتی این رژیم به دنبال جلوگیری از عملیات قاچاق موشک به نوار غزه بوده و عملیات امنیتی و نظامی گسترده ای برای جلوگیری از این روند در خارج از مرزها انجام می دهند. این فعالیت ها با بهره گیری از هماهنگی های امنیتی مستمر بین سرویس های جاسوسی تشکیلات خودگردان فلسطین و ارتش اسرائیل تا حد زیادی موفق بوده است ، اما نتوانسته به صورت کامل مانع از انتقال موشک‌ها و مواد اولیه آنها به نوار غزه شود. در زمینه مقابله با موشک های تولید شده در نوار غزه نیز اسرائیل اقدام به احداث سامانه موشکی برای رهگیری این موشک ها کرده است ، اما نتایج و وقایع موجود مفید بودن این اقدامات را به اثبات نمی رساند.

1- تجهیزات اسرائیل برای جلوگیری از انتقال تکنولوژی صنایع موشکی به کرانه باختری. با وجود تلاش های گروه های مقاومت جهت انتقال تکنولوژی تولید موشک ها به کرانه باختری، صنایع موشکی فلسطین منحصر به نوار غزه است.  براساس گزارشی که آکادمی سیاست های خاور دور واشنگتن منتشر کرده ، موشک القسام به صورت اساسی در نوار غزه مورد استفاده قرار می گیرد ، البته اسرائیلی ها اخیراً تعدادی کارگاه را کشف کردند که جهت تولید این موشک ها در کرانه باختری مورد استفاده قرار می گیرد.

اسرائیل تمامی امکانات خود را برای جلوگیری از رسیدن تکنولوژی این موشک ها یا عملیات قاچاق آنها به کرانه باختری به کار گرفته است. گزارش ارائه شده از مرکز اطلاعات در زمینه جاسوسی ها و تروریسم اسرائیل به خطرات این موضوع برای رژیم صهیونیستی اذعان می کند که به علت موقعیت جغرافیایی کرانه باختری و نزدیکی آن به شهرهای اصلی رژیم اسرائیل واقع در مرکز و شمال سرزمین های اشغالی نیروهای مقاومت نیازمند موشک های با برد بلند برای حمله به اهداف اسرائیلی نیستند ، به این ترتیب تعداد کشته ها و زخمی های اسرائیل به گونه ای خواهد بود که برای این رژیم قابل تحمل نیست.

سامانه گنبد آهنین

بعد از خسارت های گسترده ای که موشک های مقاومت فلسطین به ویژه بعد از تجاوز اسرائیل به نوار غزه در سال 2009 در جبهه داخلی رژیم صهیونیستی به جای گذاشت، کابینه اسرائیل تلاش خود را برای جلوگیری از این خسارت ها و بهبود وجهه بازدارندگی رژیم اسرائیل که در نتیجه فرود این موشک ها تا حد زیادی فروکش کرده بود، افزایش داد. رژیم صهیونیستی در همین راستا احداث سامانه گنبد آهنین را آغاز کرد. این سامانه ضد موشکی متخصص رهگیری موشک های با برد بین چهار کیلومتر تا 70 کیلومتر است. این رژیم در تاریخ 14/ 7/ 2010 اعلام کرد که سامانه مذکور را با موفقیت آزمایش کرده است.

متان ویلنائی معاون وزیر وقت جنگ رژیم صهیونیستی اعلام کرد که سامانه جدید به وسیله شرکت سامانه های دفاعی رژیم صهیونیستی (رافائل) تولید شده و می تواند 80% از موشک های کوتاه برد شلیک شده به سمت اسرائیل را ره گیری و منهدم نماید. به این ترتیب سامانه مذکور یکی از مجموعه سامانه هایی بود که قرار بود سپر هوایی سرزمین های اشغالی را ایجاد کند. این در حالی بود که تلاش ها برای توسعه سامانه عصای سحرآمیز برای ره گیری موشک های با برد متوسط نیز ادامه داشت. همچنین موشک های حیتس نیز در دست توسعه بودند.

یوسی دراکر رئیس بخش مدیریت دفاع هوایی در شرکت رافائل یک هفته بعد از آزمایش موفقیت آمیز سامانه گنبد آهنین اعلام کرد که با وجود هزینه سنگین سامانه جدید ، اما فوایدی که از آن به دست می آید بسیار گران بهاتر خواهد بود. رژیم صهیونیستی اولین سامانه های گنبد آهنین را در تاریخ 27 مارس 2011 در شهر بئر السبع مستقر کرد. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در این رابطه سعی کرد واقع گرایانه تر عمل کرده و زمینه را برای تفسیر شکست این سامانه فراهم کند. وی در این راستا به کابینه خود گفت: من نمی خواهم این توهم را ایجاد کنم که سامانه گنبد آهنین که ما امروز برای اولین بار نسل جدید آن را ازمایش کردیم، قادر به واکنش کامل و فراگیر به همه حملات موشکی خواهد بود. وی افزود که واکنش حقیقی به تهدیدات موشکی در نتیجه افزایش اقدامات هجومی و بازدارنده به همراه تدابیر دفاعی خواهد بود و کابینه و مردم باید موضع قطعی در این رابطه اتخاذ کنند.

با آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه رژیم اسرائیل چهار یگان تحت خدمت از این سامانه را در اختیار داشت ، اما در این مدت بلافاصله یگان پنجم خود را نیز مستقر کرد. اسرائیل برای تکمیل پوشش تجهیزات دفاعی خود در سمت نوار غزه و مرزهای شمالی خود در لبنان به حدود 15 یگان از این سامانه نیازمند است. البته عملکرد گنبد آهنین در سال 2011 تشویق کننده و قابل توجه نبود، این در حالی بود که ایهود باراک وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی گفت که این سامانه می تواند رویکرد جنگ های آینده را تغییر دهد. وی این سامانه را دستاوردی بی نظیر از تکنولوژی در سرزمین های اشغالی خواند. با این وجود منابع اسرائیلی اعتراف کردند که سامانه مذکور به سختی قادر به تعامل با خمپاره ها و موشک های فلسطینی خواهد بود. وزارت خارجه رژیم صهیونیستی نیز در این رابطه با انتشار گزارشی اعلام کرد که مقاومت فلسطین در فاصله بین هفتم تا دهم آگوست سال 2011 از مجموع 65 موشک و 67 خمپاره پرتاب شده به سمت سرزمین های اشغالی تنها قادر به ره گیری هشت مورد بوده است. همین گزارش اعلام می کند که گنبد آهنین موفق شد یک موشک از 18 موشک گراد و 11 خمپاره شلیک شده به سمت سرزمین های اشغالی را در فاصله روزهای هشتم تا دهم دسامبر 2011 رهگیری  نماید. به این ترتیب ارتش رژیم صهیونیستی مجبور شد به وجود اشکالات فنی در این سامانه موشکی اعتراف کند ، اشکالاتی که باعث شده سامانه مذکور قدرت عملکرد مورد نظر را نداشته باشد.

در تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه در تاریخ 14 تا 21 نوامبر 2012 ، ارتش اسرائیل اذعان کرد که نیروهای مقاومت بالغ بر 1500 موشک به سمت سرزمین های اشغالی شلیک کردند که سامانه دفاعی گنبد آهنین تنها موفق به رهگیری 421 موشک شده است. این در حالی بود که فرماندهان نظامی رژیم صهیونیستی پیش بینی موفقیت 85 درصدی این سامانه را داشتند. این در حالی است که نیروهای مقاومت فلسطین اعلام کردند که بالغ بر 3000 موشک به سرزمین های اشغالی شلیک کردند. اگر بخواهیم این رقم  را که به واقعیت نزدیک تر است درست بدانیم ، باید بگوییم در بهترین حالت سامانه دفاع هوایی رژیم صهیونیستی موفقیتی کمتر از 15% داشته است.

در زمان آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه در سال 2014 ، رژیم اسرائیل هفت واحد از این سامانه ها را در اختیار داشت. ارتش اسرائیل در گزارشی در روز 28 نوامبر 2014 اعلام کرد که جنبش حماس و دیگر گروه های فلسطینی مستقر در غزه حدود 4382 موشک از غزه به سمت سرزمین های اشغالی شلیک کردند. ارتش اسرائیل مدعی شد که سامانه دفاعی گنبد آهنین از این مقدار موفق به ره گیری 692 موشک شده است. این در حالی است که بسیاری از این آمارها تحت سیاست سانسور و بایکوت رژیم صهیونیستی قرار داشت و این رژیم همواره سعی می کرد تأثیرگذاری موشک های مقاومت در جبهه داخلی اسرائیل را کاهش دهد تا بتواند عناصر مقاومت را دچار یأس و سرخوردگی نموده و روحیه شهروندان اسرائیلی را بالا ببرد.

مشکلات سامانه گنبد آهنین تنها در کم بودن توانمندی دفاعی آن نیست،  بلکه در مقایسه با موشک های مقاومت هزینه های تمام شده این سامانه نیز بسیار بالا است. هزینه هر واحد از این سامانه ها بالغ بر 60 میلیون دلار است و عملیات ره گیری هر موشک مقاومت حدود 100 هزار دلار هزینه دارد. این موضوع را موشه یعلون وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در کنفرانس اقتصادی در  تاریخ 2 آگوست 2014  اعلام کرد. این در حالی است که موشک های مقاومت کمتر از صد دلار برای آنها هزینه دارد و بیشترین هزینه ها مربوط به موشک گراد است که چند هزار دلار هزینه در بر دارد.

به عنوان مثال اگر بخواهیم هزینه عملیات ره گیری موشک های فلسطینی در جریان جنگ هشت روزه سال 2012 رژیم صهیونیستی به نوار غزه را حساب کنیم، می بینیم که مجموع هزینه بالغ بر 25 تا 30 میلیون دلار می شود. این موضوع را کابینه رژیم صهیونیستی در نوامبر سال 2012 اعلام کرد. موشک های مقاومت که در برخی اوقات بی هدف شلیک می شود هزینه های بالایی به خزانه داری رژیم صهیونیستی تحمیل می کند، این در حالی است که حتی با وجود بودجه بسیار زیادی که رژیم اسرائیل برای موارد امنیتی در نظر گرفته ، اما محاسبات مربوط به هزینه و فایده یک سامانه موشکی و اموال زیادی که برای توسعه آن هزینه می شود محاسبات را به هم می ریزد.

به این ترتیب به نظر می رسد این سامانه دفاعی تنها یک ابزار تبلیغاتی است که کابینه رژیم صهیونیستی برای اطمینان بخشیدن به شهرک نشینان خود در مورد آینده موجودیت آنها در اراضی اشغالی فلسطین مطرح می کنند. آوی دیختر وزیر جبهه داخلی رژیم صهیونیستی نگرانی خود از آینده را مخفی نمی کند و می گوید که در کنار بهبود سامانه های دفاعی در اسرائیل ، دقت موشک های مقاومت نیز افزایش پیدا کرده است.

با وجود هجمه تبلیغاتی گسترده ای که در راستای بزرگ نمایی فواید مربوط به سامانه گنبد آهنین و قانع کردن اسرائیلی ها در استفاده از آن وجود دارد ، اما در برخی موارد واقعیت ها مطرح می شود، به این ترتیب است که سامانه مذکور هدف انتقاد بسیاری از اسرائیلی ها قرار دارد. رووفین بدهتسور تحلیلگر نظامی و خلبان سابق نیروی هوایی اسرائیل در یکی از مقاله های هفتگی خود در روزنامه صهیونیستی هاآرتص می نویسد که نتایج بررسی های دو کارشناس اسرائیلی و یک کارشناس آمریکایی در زمینه دفاع موشکی نشان می دهد که سامانه گنبد آهنین تنها موفق به رهگیری 5 در صد از موشک هایی شد که مقاومت فلسطین در جریان جنگ اخیر شلیک  کرده بود.

بدهتسور به نقل از تئودور برستول کارشناس آمریکایی می گوید که اگر تعریف رهگیری موفق موشک ها از طریق سامانه گنبد آهنین به معنی تخریب کلاهک جنگی موشک مهاجم باشد، میزان موفقیت این سامانه در جریان عملیات ستون ابرها بسیار کم و چه بسا 5 درصد بود. مردخای شیفر کارشناس سابق شرکت رافائل و کارشناس دیگری که با نام "د" از اعضای شرکت ریثیون سازنده سامانه های ضد موشکی پاتریوت است در این رابطه تأکید می کنند که موفقیت گنبد آهنین در رهگیری موشک های فلسطینی به میزان موفقیت 85 درصدی اعلام شده از سوی ارتش اسرائیل حتی نزدیک هم نشده است.

بدهتسور می گوید که این سه کارشناس که مطالعات خود را به صورت جداگانه انجام دادند ، ده ها نوار ویدئویی تصویربرداری شده در جریان جنگ غزه را مورد تجزیه تحلیل قرار داده و ثابت می کند که تمامی گلوله های آتشین که در نوارهای ویدئویی با عنوان ره گیری و انهدام موشک های مهاجم منتشر شده ، تنها در نتیجه انفجار خودبخود موشک های شلیک شده از طریق سامانه گنبد آهنین بود و این موشک ها به اهداف مورد نظر یعنی موشک های فلسطینی برخورد نکرده اند. بدهتسور می افزاید که کارشناسان معتقدند نور تمامی گلوله های آتشین منفجر شده در شب و ابرهای دودی دیده شده در روز، تراکم به صورت دایره ای بوده است، ولی اگر عملیات رهگیری موفق بود و کلاهک جنگی موشک ها منهدم می شد، باید دو گلوله آتش یا دو ستون دود دیده می شد.

به همین علت است که شهرک نشینان اسرائیلی بالغ بر 3200 درخواست برای ترمیم منازل خود در نتیجه سقوط موشک های فلسطینی ارائه کردند. کارشناسان اعتقاد دارند عاقلانه نیست که بگوییم 58 موشک که بنا به ادعای ارتش اسرائیل در مناطق مسکونی سقوط کرده ، خسارت هایی با این حجم ایجاد کرده باشد.

بدهتسور می افزاید که این سه کارشناس در مورد اطلاعات ارائه شده از سوی ارتش و پلیس اسرائیل تردید دارند ، به ویژه وقتی این اطلاعات با اطلاعات پایان جنگ اول خلیج فارس مقایسه می شود، تردید ها بیشتر می گردد. در جریان این جنگ عراق چندین موشک به سمت اسرائیل شلیک کرد. در جنگ دوم لبنان نیز حزب الله لبنان موشک های زیادی به شمال اسرائیل شلیک کرد. اسرائیل در پایان جنگ اول خلیج فارس اعلام کرد که سامانه موشکی پاتریوت موفق شد 96% از موشک های عراق را ره گیری کند ، این در حالی بود که مطالعات انجام شده از طریق  پرفسور پوستول در آن زمان نشان می داد که میزان موفقیت این سامانه های موشکی در ره گیری موشک های آن صفر بود.

مردخای شیفر معتقد است که در جریان جنگ سال 2014 سامانه گنبد آهنین تنها یک دروغ بود. و اخباری که در مورد موفقیت این سامانه در ره گیری تعداد زیادی از موشک ها منتشر شد ، فریبی بیش نبود. انفجارهایی نیز که در پی شلیک موشک از سامانه گنبد آهنین دیده می شد ، انفجار خود این موشک ها بود. وی در مورد تعداد اندک تلفات و خسارات جانی در میان شهرک نشینان اسرائیلی می گوید: تمامی این افراد در منازل خود مناطق امنی داشتند که در تمام این هفت روز به صورت  24 ساعته در آن باقی ماندند.

یوسی میلمان روزنامه نگار نزدیک به محافل امنیتی اسرائیل در مقاله ای در روزنامه صهیونیستی معاریو تحت عنوان عملکرد گنبد آهنین و هزینه های آن در زمان جنگ می نویسد: در یکی از هفته های اول جنگ غزه در سال 2014 نیروهای مقاومت موشکی را به سمت تل آویو شلیک کردند که ساختمان وزارت جنگ اسرائیل را هدف قرار داده بود، سامانه گنبد آهنین دو موشک متوالی به سوی این موشک ها شلیک کرد که هر دوی آنها در هدف گیری خود اشتباه کرد ، موشک سوم نیز از طریق این سامانه شنیده شد که این موشک نیز به هدف برخورد نکرد ، اما در نهایت موشک مقاومت به علت باد شدید منحرف شده و در دریا سقوط کرد.

میلمان می گوید: این موضوعی است که ایهود شاکید استاد تاریخ اسرائیل در صفحه خود در فیس بوک به نقل از یکی از شاگردان خود که در این سامانه موشکی خدمت کرده، آورده است. میلمان می گوید: شاکید در گفتگو با من گفت که عمدا این مطلب را منتشر کرده و از بازخوردهای آن متعجب شده است. البته نظامی مذکور به علت طرح این مسایل مجازات شده و دو هفته در پادگان بازداشت بود.

میلمان در مورد مناطقی که از حمایت شدید در جریان جنگ برخوردار هستند گفت:  فقط می توان گفت این مناطق شامل بندر اسدود و ایستگاه های برق در آن و عسقلان و تل آویو و الکریاه و ابراج عزرائیلی و فرودگاه های نظامی و طبعا فرودگاه بن گوریون است. حماس همواره در جریان جنگ اعلام کرده که فرودگاه بن گوریون را هدف قرار می دهد تا بتواند حرکت هواپیماها در ورود و خروج از اسرائیل را متوقف کند. البته حماس نسبتاً در انجام این مأموریت موفق بود، چرا که در نتیجه سقوط یک موشک به منزلی در نزدیکی این فرودگاه به مدت دو روز پروازهای ورودی و خروجی فرودگاه بن گوریون لغو شد.

میلمان می افزاید: امروز ارتش اسرائیل اذعان می کند که سامانه گنبد آهنین می تواند موشک ها یا خمپاره هایی که مدت پرواز آنها به 30 ثانیه و برد آنها به 10 کیلومتر می رسد، ره گیری نماید. حماس نیز این موضوع را به خوبی می داند، به همین علت بسیاری از سکوهای پرتاب موشک و خمپاره های خود را از نوار مرزی غزه دور کرده است. ارتش اسرائیل همچنین به بهانه حفظ اسرار و امنیت اطلاعات، از ارائه اطلاعات دقیق در مورد تعداد موشک های سقوط کرده در شهرها و روستاهای مختلف فلسطین اشغالی یا مناطق تحت کنترل شدید، خودداری می کند و در این موارد تنها اطلاعاتی غیردقیق از منابع ثانویه وجود دارد.

سامانه های مذکور یک نقطه ضعف اساسی دیگر نیز دارند و آن این است که در برابر تمرکز گسترده آتش بر ضد یک منطقه مشخص ناتوان بوده و نمی توانند تعداد موشک های بیشتری از رادارهای خود را هدف قرار دهند. این نقطه ضعف چیزی است که درمانی برای آن قابل تصور نیست.
در نتیجه شکست ملموس سامانه مذکور در ره گیری موشک ها و خمپاره های با برد کوتاه، رژیم اسرائیل را بر آن داشته سامانه جدیدی را با عنوان راز تولید نماید. این سامانه شامل رادارهای پیشرفته و مأموریت های متنوع است که تولید شرکت التا است. این سامانه 5 ثانیه قبل از فرود موشک یا خمپاره به ساکنان منطقه هدف هشدار می دهد.

عملیات نظامی و امنیتی در خارج از مرزها

اشغالگران اسرائیلی از هیچ وسیله ای در تقابل با موشک های مقاومت فلسطین و جلوگیری از رسیدن آنها به نوار غزه چشم پوشی نمی کنند. در همین راستا اسرائیل یادداشت تفاهمی را در سال 2009 آمریکا به امضا رسانده که موضوع آن ممانعت از ورود تسلیحات و تجهیزات جنگی برای گروه های مقاومت در نوار غزه است. به نظر می رسد نتایج این معاهده تا پایان سال 2009 خود را نشان داد: از مهم ترین این نتایج تمرکز فعالیت های بین المللی در جلوگیری از ورود سلاح به نوار غزه و تلاش مقامات مصر برای ایجاد دیوار فولادی در مرزهای غزه بود.

مهم ترین بندهای یادداشت تفاهم مذکور شامل موارد زیر است: همکاری با دولت های همسایه و حاکمیت های عربی و سازمان های متعدد از جمله ائتلاف ناتو جهت جلوگیری از قاچاق سلاح به نوار غزه و نظارت شدید به ورودی های زمینی و دریایی غزه شامل گذرگاه های خلیج فارس و دریای سرخ و دریای مدیترانه، همکاری بین سرویس های جاسوسی آمریکا و پایگاه های نظامی این کشور با دولت های منطقه ای جهت جلوگیری از رسیدن سلاح به دست گروه های مقاومت، ارائه کمک های لجستیکی و فنی برای آموزش دادن به اسرائیل و مصر و دولت های دیگر منطقه جهت ایجاد برنامه ای تأثیرگذار برای نظارت بر مرزها.

در چارچوب تلاش های بین المللی رژیم صهیونیستی جهت جلوگیری از رسیدن سلاح به نوار غزه یک کشتی بادبانی فرانسوی پس از جنگ سال 2009 مأموریت مستقیم نظارت بر سواحل غزه را در دست گرفت. در بیانیه ای که ریاست جمهوری فرانسه منتشر کرد اعلام شد که کشتی جرمینال اف 735 در آب های بین المللی باقی خواهد ماند و مأموریت خود را با همکاری مصر و اسرائیل در زمینه مبارزه با قاچاق سلاح دنبال خواهد کرد.
علاوه بر اینها رژیم صهیونیستی از طریق بازوهای امنیتی و نظامی خود چندین حمله را برای قطع خطوط سلاح رسانی به نوار غزه انجام داد. رژیم صهیونیستی مدعی شد در ژانویه سال 2009 جنگنده های رژیم صهیونیستی به یک کاروان حامل سلاح  که به سمت نوار غزه در حرکت بود، در نزدیکی مرزهای مصر و سودان حمله کردند. در این حمله ده ها نفر کشته شدند.

در سال 2011 نیز جنگنده های رژیم صهیونیستی حمله هوایی را در منطقه ای در نزدیکی شهر بورسودان واقع در شرق جمهوری سودان انجام دادند. این حمله بر ضد یک خودرو صورت گرفته در نتیجه آن دو ناشناس کشته شدند. همچنین مجتمع صنایع نظامی یرموک در خارطوم پایتخت سودان نیز در سال 2012 هدف حمله هوایی قرار گرفت. احمد بلال وزیر اطلاع رسانی سودان رژیم صهیونیستی را مسئول این حمله معرفی کرد و گفت که چهار جنگنده اسرائیلی از طریق شرق سودان این کارگاه نظامی را هدف قرار دادند. اسرائیل نسبت به این اتهامات هیچ واکنشی از خود نشان نداد اما سایت های صهیونیستی اعلام کردند که لشکر 13 نیروی هوایی رژیم اسرائیل موشک باران مجتمع یرموک را انجام داده است.

این عملیات گرچه موانعی را در برابر برخی تلاش های مقاومت ایجاد کرد، اما در نهایت موفق نشد عملیات امدادرسانی تسلیحاتی و مهماتی نیروهای مقاومت در نوار غزه به صورت کامل پایان دهد. این موضوع را می توان در توسعه کمی و کیفی عملیات پرتاب موشک ها از نوار غزه مشاهده کرد.
در همین رابطه رژیم صهیونیستی اقدام به ربایش ضرار ابو سیسی مهندس فلسطینی کرد.

این اتفاق در فوریه سال 2011 رخ داد و وی در یک قطار اوکراینی در حالی که همراه همسر خود بود، ربوده شد. وی در جریان یک جلسه محرمانه در دادگاه بئر السبع واقع در جنوب سرزمین های اشغالی لیست اتهاماتی را متشکل از 15 صفحه روبروی خود دید که حاوی ادعاهایی در مورد برخی مسایل پیچیده بود. مهم ترین اتهامات وی عضویت در گردان های القسام و دست داشتن در تولید و توسعه موشک های و راکت هایی بود که مقاومت به سمت سرزمین های اشغالی شلیک می کند.

رژیم صهیونیستی در اقدامی دیگر که نشان دهنده شکست تجهیزات پیشرفته این رژیم در مقابله با موشک های نیروهای مقاومت است، اقدام به کاشت درخت هایی در مرزهای نوار غزه نمود. اسرائیل این اقدام را در چارچوب پروژه جنگل امنیتی خود انجام داد تا بتواند دید عناصر مقاومت فلسطین را مختل کند و آنها نتوانند از موشک های پیشرفته ضد تانک خود استفاده کنند. البته این برنامه سال ها به طول خواهد انجامید تا درختان به اندازه کافی رشد کنند و بتوانند جلوی دید عناصر مقاومت را بگیرند.

رژیم صهیونیستی البته همچنان عملیات انتقال سلاح به نوار غزه را بعد از جنگ اسرائیل بر ضد این منطقه در سال 2014 ادامه می دهد. ایلی سوهولیتسکی فرمانده ناوگان 916 نیروی دریایی رژیم صهیونیستی در این زمینه معتقد است که حماس برخی تلاش ها برای انتقال مواد صنعتی مورد استفاده در ساخت تسلیحات به نوار غزه را از پایان عملیات نظامی سال 2014 تاکنون متوقف کرده است.

وی می افزاید: ما چندین مورد تلاش آنها برای وارد کردن موادی که ممکن است در صنایع اسلحه سازی به کار گرفته شود را تحت پیگرد قرار دادیم. تلاش های متعددی برای نفوذ به محاصره دریایی نوار غزه وجود دارد. ما اقدامات لازم را بر ضد این کشتی ها انجام دادیم، اما همچنان می بینیم که این تلاش ها برای قاچاق سلاح یا مواد به کار گرفته شده در تسلیحات ادامه دارد.

دریا سکویی مناسبی برای قاچاق است. سوهولیتسکی می افزاید با وجود تخریب بسیاری از تونل های واقع شده بین نوار غزه و مصر ، حماس هم چنان عرصه بزرگی با نام دریای مدیترانه را روبروی خود می بیند. اما در نهایت ما اقدام به پوشش سطح گسترده ای از دریا کرده ایم. این موضوع می طلبد که ما حرفه ای باشیم و عدم موفقیت عملیات قاچاق را تضمین کنیم.

عملیات تخریب تونل های واقع شده بین نوار غزه و مصر که در پی کودتا بر ضد محمد مرسی رئیس جمهور سابق این کشور انجام شد، باعث تخریب بیش از 90% تونل ها شده و تأثیر گسترده ای در جلوگیری از قاچاق موشک ها به نوار غزه داشته است. علاوه بر این که منطقه بی طرفی که ارتش مصر در مرزهای نوار غزه ایجاد کرده تا عمق بیش از یک کیلومتر از داخل اراضی مصر به اندازه 13.5 کیلومتر بوده و امکان توسعه این مساحت نیز وجود دارد. این در حالی است که مقامات مصری اعلام کردند که می خواهند شهر رفح را به صورت کامل از بین ببرند. عبد الفتاح حرحور استاندار شمال سینا در این رابطه گفت که طرح اعلام شده شامل برچیدن 1220 منزل است که 2044 خانوار را در خود جای داده است

این گزارش ادامه دارد ...