چرا آمریکا نمی‌خواهد "الحشد الشعبی" در آزادسازی الانبار شرکت کند؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سایت "الثبات" در گزارشی تحلیلی به قلم "هانی قاسم " درصدد پیدا کردن چرایی و انگیزهای آمریکا برای جلوگیری از مشارکت نیروهای داوطلب مردمی در عملیات آزادسازی الانبار برآمده و نوشت: گروه داعش توانست در 17 مه سال 2015 میلادی حضور خود را به طور کامل در استان الانبار تحمیل کند. این امر بعد از عقب نشینی نیروهای داوطلب مردمی از چند منطقه از جمله منطقه الصوفیه، پایگاه الجنائیه و اطراف رمادی در نتیجه شکاف و اختلاف شدید بین سران عشایر مقیم اربیل و موصل صورت گرفت که مخالف مشارکت نیروهای داوطلب مردمی در آزاد سازی مناطق اهل سنت از داعش صورت گرفت.

آنها (سران عشایر) در این زمینه همنوا با دیدگاه آمریکا در مخالفت با مشارکت نیروهای داوطلب مردمی در هرگونه نبردی شدند؛ مگر اینکه این مشارکت زیر نظر ارتش و با هماهنگی نیروهای ائتلاف و بین فرماندهان نیروهای صحوات (بیداری) باشد که مشارکت نیروهای داوطلب مردمی در نبرد در کنار خود را در دستور کار دارند و معتقدند که گریزی از همکاری با آنها برای آزادسازی منطقه الانبار و سایر مناطق اهل سنت از کنترل داعش نیست؛ داعشی که کشتار و قتل بی گناهان و تجاوز به زنان و انهدام اماکن عبادی را مرتکب شده است.

بهانه مخالفانِ مشارکت نیروهای داوطلب مردمی این است که آنها این نیروها را به قتل عام در تکریت و دیگر مناطق و کشمکش های مذهبی متهم می کنند و این درحالی است که نیروهای داوطلب مردمی و سران عشایر این مناطق این اتهامات را رد و تکذیب کرده اند. اما انفجارهای اخیر علیه مساجد اهل سنت در المقدادیه را آیت الله سیستانی محکوم کرد و داعش مسئولیت انجام آن را برعهده گرفت.

اما علل واقعی برای مخالفت با مشارکت نیروهای داوطلب مردمی در عملیات آزادسازی استان الانبار زیاد است که برخی از بارزترین آنها به شرح زیر می باشد.

- محدود کردن نقش نیروهای داوطلب مردمی است که بخشی اساسی در معادله آزادسازی مناطق از دست داعش تبدیل شده است زیرا که ارتش و عشایر قادر به کسب دستاورد در میدان نبرد بدون حضور نیروهای داوطلب مردمی نیستند.

- نیروهای داوطلب مردمی (نیروی مردمی مقاوم نظیر مقاومت در لبنان) بخشی از معادله طلایی با ارتش و ملت شده است تا ما با یک معادله در عراق روبرو شویم که شباهت زیادی با معادله سه جانبه ارتش ، ملت و مقاومت در لبنان دارد؛ و این امر تحرک و یک پویایی قوی به نیروهای مقاومت عراقی و لبنانی داده است. این همان چیزی است که آمریکا وهم پیمانانش آن را نمی پسندند و نمی توانند هضم کنند زیرا این وضعیت به تضعیف پروژه آنها (آمریکا وهم پیمانانش) برای گسستن و تکه تکه کردن منطقه و تقویت طرح مقاومت می شود که ایران آن را در منطقه هدایت و رهبری می کند.

- تلاش برای جایگزین کردن نیروهای داوطلب مردمی به پروژه نیروهای گارد ملی جدید که خواهان خودگردانی امنیتی مناطق است؛ به گونه ای که اهل سنت ، شیعیان و کردها هر کدام از مناطق خودشان محافظت کنند. این پیش نویس قانون (تشکیل نیروهای گارد ملی جدید) همان طرح آمریکا است زیرا می خواهد عراق جدید را براساس رویکرد مذهبی ساختارسازی کند و این وضعیت در درون خود یک نوع پژوه فتنه انگیزی مستمر را به همراه دارد.

- تلاش آمریکا برای مهار هدفمند مقابله با داعش. زیرا آمریکا نمی خواهد داعش را از بین ببرد بلکه می خواهد ضرب آهنگ آن را کنترل کند تا از آن در طرح خاورمیانه جدید خود استفاده کند و بعدا در زمان مناسب خودش را از داعش خلاص کند.

 این دلایل و نظایر آن که هدفش جلوگیری از ایفای نقش ملی نیروهای داوطلب مردمی در از بین بردن داعش و بازپس گیری مناطق تحت اشغالش بود- به دلیل کشتارهای داعش، غارت، تجاوزگری و دیگر اقداماتش که اهل سنت نظیر سایر طوایف عراق تاب تحمل آنها را نداشتند- به نتیجه نرسید و موفق نشد.

این اقدامات داعش، دروغ گویی افراد مغرض و ادعای آنها مبنی بر اینکه نیروهای داوطلب مردمی اقدامات طائفه ای انجام می دهند، برملا و چهره‌ای خوب از نیروهای داوطلب مردمی به عنوان یک گروه ملی حامی همه اقشار ملت عراق را نشان داد و بار دیگر به تحکیم نقش اساسی آن در نبرد الانبار منجر شد که پیشتر از منع شده بود.

ورود نیروهای داوطلب مردمی نقشی بزرگ در آزادسازی بسیاری از مناطق الانبار داشت و مناطق باقی مانده نیز بخشی ساده است که برای آزادسازی آن تلاش خواهد کرد تا از این طریق داعش از الانبار بیرون رانده شده و قدرتش تضعیف و وسعت استقرارش محدود تر شود و آنگاه ما در برابر مرحله جدیدی برای آزادسازی استان نینوا از داعش قرار خواهیم داشت.

حال این سوال مطرح است که آیا امور ساده خواهد بود یا موانعی جلوی راه پروژه از بین بردن داعش ایجاد خواهد شد زیرا از بین بردن داعش با پروژه جدید آمریکا در منطقه در تضاد است چرا که با از بین رفتن داعش، آمریکا ابزار مهمی را که از آن برای موفقیت پروژه خود در منطقه استفاده می کند، از دست خواهد داد.

انتهای پیام/ر