انتخاب رئیس جمهور لبنان در ایستگاه آخر؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم، روزنامه‌های لبنان امروز به صورت گسترده به پوشش اخبار مربوط به اعلام کاندیداتوری میشل عون رئیس جریان آزاد ملی لبنان برای ریاست جمهوری این کشور از سوی سمیر جعجع رئیس فالانژیست های لبنانی اشاره و به تحلیل و بررسی این واقعه مهم در روند خلأ ریاست جمهوری در لبنان پرداختند. روندی که پایان بن‌بست سیاسی لبنان را روز به روز نزدیک‌تر می کند.

روزنامه السفیر در این رابطه نوشته است که اتفاق دیروز در نتیجه سیاست‌های متراکم از سال 2005 تاکنون بود که تازه‌ترین آنها مدیریت اشتباه اعلام کاندیداتوری سلیمان فرنجیه به ویژه از سوی جریان المستقبل و سعد حریری رئیس این جریان بود.

به این ترتیب سمیر جعجع و میشل عون وارد فضای مشترکی شدند که در نتیجه آن می‌توانند مهم‌ترین سیاست‌ها و گزینه‌ها از جمله در تعیین رئیس‌جمهور لبنان را مشخص کنند. مسیحی ها از دوره آخرین جنگ‌های خود در پایان دهه 80 تاکنون وحدت خود را از دست داده بودند.

روزنامه النهار لبنان نیز نوشت که اتفاقاتی که در معراب رخ داد، یک غافلگیری تمام‌عیار به شمار نمی‌رفت، چرا که در روزهای اخیر صحبت‌های زیادی از نزدیک شدن سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی و حمایت از کاندیداتوری میشل عون برای ریاست جمهوری مطرح بود.

واقعیت این است که جعجع  بعد از بروز برخی اختلافات حاد ایجاد شده بین وی و سعد حریری در مورد کاندیداتوری سلیمان فرنجیه به کانون تحلیل و ابراز نظر کارشناسان تبدیل شده بود ، اما در نهایت دیروز در چارچوب تفاهم عون با حزب نیروهای لبنانی قدم گذاشته و حمایت خود از ریاست جمهوری عون را اعلام کرد.

روزنامه الاخبار لبنان در این رابطه می‌افزاید که موضع‌گیری جعجع بار دیگر برگه های انتخاب رئیس‌جمهور را به هم زده و گروه‌های سیاسی را بین دو شاخه اصلی توزیع کرد. در نتایج اولیه به نظر می‌رسد که سعد حریری بازنده اصلی است. جعجع نیز شکست خورده و فرنجیه پیروز نشده است.

این روزنامه می‌افزاید که سؤال اساسی امروز در مورد هویت طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است که تصمیم سمیر جعجع برای این چرخش را پوشش می دهند. کسانی که جعجع را می‌شناسند، به گونه‌ای به این سوال  پاسخ می‌دهند که سیاست‌مداران را قانع نمی‌کند. آنها معتقدند که جعجع اوضاع داخلی و منطقه‌ای و بین‌المللی و متغیرات موجود در آن‌ها را ارزیابی کرده و در نهایت بدون پوشش منطقه‌ای و بین‌المللی این تصمیم را اتخاذ کرده است.

بنابراین گزارش خاندان حریری در 10 سال گذشته در برابر موضع‌گیری‌های جعجع هیچ چیزی به آنها نداده است. سعد حریری در تمامی بزنگاه ها این حزب را نادیده گرفته و اوج این تجربه‌های تلخ در اعلام کاندیداتوری سلیمان فرنجیه برای ریاست جمهوری لبنان است. جعجع معتقد است در سطح منطقه و جهانی نیز محاسبات برای براندازی بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه شکست خورده است. علاوه بر اینکه در حال حاضر روسیه حضور مستقیم در سوریه داشته و توافق‌نامه هسته‌ای بین آمریکا و متحدانش از یک سو و ایران در سوی دیگر به امضا رسیده است. به این ترتیب جعجع تمامی شکست‌های موجود در محور خود را بر روی هم تلمبار کرده و به دنبال ایجاد روزنه ای در دیوار مقابل با دشمنانش است.

روزنامه لبنانی الجمهوریه در این رابطه می‌نویسد که بعد از تصمیم سمیر جعجع در نشست تاریخی در معراب توپ به زمین سعد حریری رئیس جریان المستقبل و سلیمان فرنجیه رئیس جریان المرده و ولید جنبلاط رئیس گفتمان دموکراتیک لبنان افتاده است. این در حالی است که نبیه بری رئیس پارلمان نیز منتظر است تا نتیجه نهایی مواضع جدید در روند انتخاب رئیس‌جمهور لبنان مشخص شود.

این روزنامه می‌افزاید: اقدام سمیر جعجع تفسیرهای متعددی را در پی داشته است. برخی این اقدام را در چارچوب واکنش به طرح حریری و ریاض برای اعلام کاندیداتوری فرنجیه مطرح می‌کنند. الجمهوریه تأکید دارد که این اقدام جعجع می‌تواند فراکسیونی وزین در لبنان ایجاد کند که قادر به تغییر معادله‌های داخلی حتی در صورت عدم انتخاب رئیس‌جمهور خواهد بود.

این ترتیب منابع عالی‌رتبه جریان هشت مارس به روزنامه الاخبار اعلام کردند که حزب‌الله لبنان نامزد خود برای ریاست جمهوری (میشل عون) را پیش از هر زمان دیگری به کاخ بعبدا نزدیک می بیند، حتی اگر بحران خلأ ریاست جمهوری در این کشور باز هم طول بکشد.

سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی دیروز میشل عون رئیس جریان ملی آزاد این کشور را به عنوان نامزد ریاست جمهوری لبنان اعلام کرد. وی طی یک کنفرانس خبری اعلام کرد: بعد از بررسی‌های طولانی به این نتیجه رسیدیم که عماد میشل عون را به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری معرفی کنیم و هدف ما از انتخاب وی حرکت لبنان به سمت آینده‌ای بهتر است.

جعجع تاکید کرد: اسرائیل را یک دشمن به حساب می‌آوریم و از حق بازگشت فلسطینی و ایجاد دو دولت در سرزمین‌های اشغالی حمایت می‌کنیم.

جریان المستقبل درک می‌کند که شاخص‌ترین متحد مسیحی این کشور با اعلام این موضوع و حمایت از کاندیداتوری عون ارتباط خود را به‌ صورت نهایی با این جریان قطع کرده و این اتفاق در نتیجه تکیه المستقبل به سیاست انزوای جعجع و به حاشیه راندن وی به‌ویژه اعلام حمایت از کاندیداتوری سلیمان فرنجیه برای ریاست جمهوری لبنان است.

پیش از این منابع مطلع اعلام کرده بودند که جعجع به ‌زودی حمایت از کاندیداتوری عون را اعلام خواهد کرد و دیگر به‌سمت ائتلاف با سعد الحریری رئیس جریان المستقبل بازنخواهد گشت تا به این ترتیب پاسخ سیلی حریری در اعلام حمایت از فرنجیه بدون در نظر گرفتن وی را بدهد. این منابع تأکید کردند که جعجع منتظر تضمین‌های خارجی و به‌ویژه پوشش گسترده قطری و آمریکایی است تا اقدامات اجرایی را آغاز کند، چرا که این اقدام به‌منزله قطع نهایی روابط با عربستان سعودی خواهد بود و این چیزی است که جرأت زیادی از رئیس حزب نیروهای لبنانی می‌خواهد و میان مقامات این کشور بی‌سابقه است.

جعجع در اعلام حمایت از کاندیداتوری عون تنها به ‌دنبال انتقام‌جویی از حریری نیست، بلکه بررسی این موضوع را به‌عنوان گذرگاهی اساسی برای طرح کاندیداتوری جدی خود در دوره آینده ریاست جمهوری لبنان می‌داند، به این معنا که رسیدن رهبر بزرگ‌ترین جریان مسیحی به ریاست جمهوری در لبنان به‌منزله این است که دومین جریان قادر خواهد بود در دوره آینده ریاست جمهوری این کشور را در دست بگیرد.

برخی منابع هشت مارس نزدیک به حزب‌الله لبنان، تغییر رویکرد جعجع برای حمایت از میشل عون را تلاشی از سوی وی برای خروج از جرگه گروه‌های بازنده و غرق‌شده در منطقه برای پیوستن به تیم برنده توصیف کردند. این منابع تأکید دارند که جعجع کنار تضمین‌های خارجی منتظر تضمین‌های داخلی از سوی میشل عون در رابطه با آینده حزب نیروهای لبنانی است و سعی دارد در مرحله آینده این حزب را قوی و فعال نشان دهد و رسیدن عون به ریاست جمهوری باعث درخشان‌تر شدن نقش جعجع در عرصه کشور شود.

به هر حال به نظر می‌رسد پرونده ریاست جمهوری به تصمیم سمیر جعجع مرتبط می شود، البته محاسبات دیگری نیز در زمینه تعداد نمایندگان حامی کاندیداتوری میشل عون در صورت حمایت نیروهای لبنانی از این موضوع مطرح است، به این ترتیب نمی‌توان گفت که نتیجه نهایی این مناقشه حتی در صورت پیوستن نمایندگان حزب المرده و الکتایب و سوسیالیست‌های ترقی‌خواه به کاندیداتوری میشل عون، رئیس جمهور آینده کشور را تعیین خواهد کرد.

 منابع لبنانی تأکید دارند که حریری به این ترتیب در برابر دو گزینه قرار دارد، یا اینکه تسلیم شده و ریاست جمهوری عون را بپذیرد یا اینکه تغییر در تیمی که نشست‌های پارلمان و انتخاب رئیس جمهور را تعطیل می‌کنند، بپذیرد.

انتهای پیام/ر