فرار حاکمان سرزمین بت‌ها از واقعیت‌های تلخ داخلی؛ حذف ریاض از معادلات بین‌المللی

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری «کتابات»، عربستان در تلاش برای صدور بحران‌های وخیم داخلی در صدد صدور  این بحران ها به خارج برآمده و کوشید در سطح اقتصادی با توسل به تولید نفت، ایران، روسیه و عراق را تضعیف کند غافل از اینکه با بحران آفرینی و کشمکش طایفه ای خود قربانی نخست آن خواهد بود.

دست و پا زدن سران سعودی برای تحکیم اوضاع داخلی

عربستان پس از فوت ملک عبدالله بن عبدالعزیز در تلاش برآمد با حل وفصل اختلافات داخل خاندان حاکم، زیر ساخت های داخلی خود را مستحکم کند.

این در حالی است که اختلافات داخلی خاندان سعودی همچنان موجودیت آن را در معرض تهدید قرار داده است و در این میان حاکمان جدید هر یک از چهره های هوادار ملک عبدالله را که تهدید برای قدرت آنان به شمار می آمدند، کنار گذاشتند.

مجموعه اقدامات افراطی ملک سلمان برای بهبود اوضاع داخلی

علاوه بر این پادشاه جدید سعودی با اتخاذ مجموعه اقدامات افراطی در قبال منطقه در صدد حفظ قدرت خود بر آمد و در این راستا به صدور بحران های داخلی متوسل شده و تلاش کرد با شعله ور کردن آتش جنگ در یمن و اعدام سران القاعده و داعش از بار سنگین تروریسم وهابی در عربستان بکاهد.

نکته قابل ملاحظه اینکه سران سعودی شیخ باقر نمر النمر و سه شیعیان دیگر را نیز در همین چارچوب اعدام کردند و با این کار تلاش کردند توجه افکار عمومی را به اعدام شیخ نمر جلب کرده و بر اعدام سران القاعده و داعش سرپوش بگذارند و عملا نیز نگاه افکار عمومی داخلی و منطقه ای و نیز بین المللی به سمت موضوع اعدام شیخ نمر جلب شد بدون اینکه متوجه اعدام سران تروریست ها باشند.

ماهیت وهابی عربستان و ارائه تصویر سیاه از اسلام

عربستان با این کار تلاش کرد بارهای داخلی که بر دوش آن سنگینی می کرد،  سبک کند به ویژه اینکه با توجه به ماهیت تروریسم وهابی در عربستان، اعدام تروریست های القاعده موجب برانگیخته شدن خشم داخلی در این کشور شد.

اما در خصوص این مشی تکفیری سعودی که پیش از دیگران بر اهل تسنن تاثیر منفی بر جا گذاشت، سلسله نشست های متعددی برگزار شد تا این موضوع به بحث و بررس گذاشته شود زیرا این رویکرد سعودی موجب شد تصویر سیاهی از اسلام به عنوان دین سربریدن و کشتار ارائه شود و بر این اساس تلاش شد اسلام به کشمکش مذهبی و قومی در خاورمیانه کشیده شود و ملت های منطقه در آتش آن سوخته شوند.

عملا نیز عربستان و حامیان غربی آن در شعله ور کردن آتش خیزش مردمی موسوم به بهار عربی موفق شدند تا آن را به نقطه آغاز ترسیم خاورمیانه جدید تبدیل کرده و نفوذ خود را در آن افزایش دهند.

فرار حاکمان سرزمین بت‌ها از واقعیت‌های تلخ داخلی

در این میان می توان گفت که اعدام شیخ نمر مبتنی بر دو دیدگاه مهم است:

اول: اعدام شیخ نمر در واقع فرار آل سعود از واقعیت هایی است که با آن روبه رو هستند و به مثابه تلاش برای سوق دادن افکار عمومی از کشمکش های داخلی سرزمین بت ها به کشمکش های خارجی است.

جالب اینکه آل سعود در این راه تلاش دارد جبهه های جدیدی را شعله ور ساخته و روند امور را به سمت تسویه حساب های آینده و گفت وگو از موضع قدرت سوق دهد.

دوم: این دیدگاه مبتنی بر وارد کردن عربستان در باتلاق خون و گرفتار شدن آن  در مسائل جدیدی است که توان حل و فصل آن را ندارد و چه بسا این مسائل در دل خود پرونده هایی را جا داده باشد که در آینده از آن به عنوان دستاویزی برای مجازات و محاسبه  عربستان استفاده شود.

دشمنی عربستان با دولت عراق

همچنین مهم ترین انگیزه هایی را که در پس اعدام شیخ نمر نهفته است می توان در موارد زیر خلاصه کرد:

الف: انگیزه طایفه‌ای (سنی و شیعی) به معنی تحریک طایفه‌ای در سطح داخلی.

ب: دشمنی تاریخی بین سنی و شیعه به ویژه در عراق که بر این اساس عربستان تلاش کرد با روند سیاسی و نظام حاکم عراق از در دشمنی در آید.

ج: نجات از کشمکش خاندان حاکم سعودی که دلیل مستقیم بحران‌های داخلی این کشور به شمار می‌آید و بر این اساس اکنون سران سعودی به دنبال نجات از این تنگنا هستند.

سرکشی عربستان در برابر سیاست‌های اوپک

د: فروپاشی و ناکامی‌های اقتصادی ساختگی که عربستان عامل اصلی آن بود از جمله اینکه با وجود تلاش سازمان اوپک برای کاهش تولید به منظور افزایش بهای نفت، ریاض تولید نفت خود را بدون کاهش ادامه داد و اصرار داشت که تولید نفت با همان سقف قبلی ادامه یابد و در این خصوص کوشید روسیه، ایران و عراق را از نظر اقتصادی در معرض تهدید قرار دهد.

هر چند ریاض خود نیز از این اقدام متضرر می شد اما سیاست دشمنی با کشورهای مزبور موجب شد از میزان خسارت خود غافل بماند تا جایی که بعدها به ناچار به سیاست صرفه جویی اقتصادی متوسل شد.

هـ: شکست هایی که نظام حاکم سعودی چه در جبهه داخلی و چه در سطح خارجی با آن روبه رو شد و تلاش کرد از واقعیت دردناک خود به سمت کشمکش های خارجی سوق یافته و بر ناکامی های خودسرپوش بگذارد.

و: رهایی از شیخ نمر در راستای کاهش فشار جریان افراطی سعودی بر حاکمان سعودی.

این جریان افراطی در تلاش برای یافتن دستاویزی برای حمله علیه خاندان حاکم هستند به ویژه اینکه البغدادی سرکرده تروریستی در آخرین سخنرانی های خود از سعودی ها خواست علیه حاکمان ظالم انتفاضه کنند از همین رو سران سعودی تلاش کردند با اعدام این روحانی شیعه از یک سو از سنگینی بار مشکلات خود بکاهند و از سوی دیگر از سرکشی های تروریست های القاعده نجات پیدا کنند.

تلاش برای سوق دادن ایران به بحران های حاشیه ای

ز: سوق دادن ایران به نبردهای حاشیه ای تا با این کار اوضاع در منطقه عربی را متشنج ساخته و تهران را به جای تمرکز بر جبهه سوریه، عراق و یمن وارد کشمکش‌های حاشیه ای کنند.

ح: صدور بحران داخلی عربستان به خارج با استفاده از تنش آفرینی در منطقه و گشودن جبهه های جدید برای جبران ضرر و ناکامی ناشی از تنش آفرینی در منطقه.

پرواضح است که عربستان اکنون با وضعیت بی سرو سامان و متشنجی دست به گریبان است و این وضعیت بیشتر ناشی از همدردی اجتماعی با داعش است زیرا از این نظر ریاض در رتبه نخست قرار دارد و همین موضوع موجودیت عربستان و خاندان حاکم آن را در معرض تهدید قرار داده است.

به این ترتیب خاندان حاکم سعودی در برابر چالش خطرناکی قرار گرفت از همین رو تلاش کرد گروهی از سران بازداشت شده القاعده را اعدام کند و با این کار پیامی را به هرگونه تهدید به شعله ور شدن تکاپوی احتمالی علیه خود ارسال کند.

عربستان در عین حال در تلاش است ذهن سعودی ها را مشغول کند از همین رو به اعدام شیخ نمر روحانی شیعه متوسل شد تا مردم را متوجه کند که یک شیعه را اعدام کرده است و با این کار آنان را از نظر طایفه ای بسیج کند.

پایان حمایت پدرانه غرب از عربستان

برداشت دیگر از این اقدام سران سعودی این است که هدف از اعدام شیخ نمر برپا کردن تنش منطقه ای برای اعمال فشار بر منطقه و وارد کردن آن به تنش و کشمکش طایفه ای آشکار است که در این صورت عربستان اولین قربانی آن خواهد بود به ویژه اینکه غرب چه بسا از حمایت پدرانه خود از حاکمان نفت دست بردارد.

عربستان از دایره معادلات بین المللی بیرون می ماند

در این میان توافق هسته ای با ایران چیزی نیست جز دلیلی بر اینکه عربستان از هرگونه معادله بین المللی در آینده کنار گذاشته شده است و فقط تماشاچی خواهد بود.

انتهای پیام/ر