چرا طالبان اکنون به مذاکرات صلح نمی‌پیوندند؟
کارشناس مسائل سیاسی افغانستان با اشاره به پیش شرطهای طالبان و موانع مذاکرات صلح این کشور گفت که پیش شرطهای طالبان عملی نشده است و آمریکا نیز مانع بزرگی برای رسیدن به صلح در افغانستان است.
«وحید مژده» کارشناس مسائل سیاسی افغانستان به خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم در مورد روند صلح کشورش گفت که آمریکا مانع بزرگ رسیدن به صلح در افغانستان است.
در حالی که هیچ یک از شرطهای طالبان از جمله عدم خروج نیروهای خارجی از این کشور، برداشتن تحریم‌های سازمان ملل از این گروه و تغییر قانون اساسی افغانستان برآورده نشده است، وحید مژده در مورد شروط طالبان و احتمال برگزاری مذاکرات صلح افغانستان اظهارداشت: در گفت‌وگوهایی که در فرصتهای مختلف طی سالهای گذشته بین طالبان و بعضی نمایندگان حکومت افغانستان صورت گرفت در مورد بعضی مسائل توافقات و هماهنگی انجام شده است.
وی در ادامه افزود: مذاکراتی که در پاریس انجام شد، طالبان و جبهه متحد حداقل بخشی از حکومتی را که امروز تشکیل می‌دهند هر دو به این مسئله توافق داشته‌اند که استراتژی جنگ به استراتژی صلح تبدیل شود.
مژده اظهار داشت: مسئله بعدی این بود که افغانستان نیازمند یک قانون اساسی است و بدون قانون اساسی نمی‌شود کشور را اداره کرد، اما قانون اساسی افغانستان باید تغییر کند، حال اینکه چگونه تغییر کند در مذاکراتی که در مورد روند صلح برگزار می‌شود بحث و تبادل نظر خواهد شد.
کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد: افغانستان یک کشور اسلامی است و باید شرع اسلام مبانی قوانین افغانستان باشد که هر دو طرف روی این موضوع اعتراضی نداشته‌اند.
وی گفت: موضوع دیگر این است که افغانستان نیازمند پلیس و ارتش است، اما طالبان خواستار این بودند که باید رهبری نیروها واقعا ملی شود و نباید توسط گروههای خاصی رهبری شود.
وحید مژده ادامه داد: اینها مسائلی هستند که مذاکراتی در رابطه با این مسائل انجام شد و دولت افغانستان در مورد قانون اساسی اذعان داشت که طالبان باید مواردی را که در قانون اساسی با شرع در تضاد است را مشخص کنند تا اصلاح شود.
کارشناس مسائل سیاسی افغانستان در مورد موضوع اجرای شریعت توسط طالبان نیز گفت که طالبان شریعتی را پیاده خواهند که در در زمان حکومت سابق این گروه بوده یا اینکه در مورد آن مذاکراتی صورت گیرد تا منظور از اجرای شریعت مشخص شود، مسائلی هستند که باید در صورت انجام مذاکرات مورد بحث قرار بگیرند.
مژده اظهار داشت: به باور من این مذاکرات در مورد این موضوع بین علمای دین خواهد بود تا سیاسیونی که مسائل سیاسی را دنبال می‌کنند اما بحث سر این است که دولت افغانستان چه نوع صلحی را می‌خواهد.
این مقام سابق حکومت طالبان گفت: نخست اینکه حکومت وحدت ملی در مورد صلح نظر واحدی ندارد، وقتی در مورد شهردار کابل توافقی صورت نمی‌گیرد که چه کسی باید شهردار باشد چطور می‌توان تصور کرد که دو طرف بر سر مسئله صلح در افغانستان توافق برسند که موضوعی پیچیده و البته نیازمند بحثهای جدی و طولانی است.
دولت افغانستان می‌گوید طالبان باید سلاح را بر زمین بگذارند و به دولت بپیوندد، حال این تقاضا از جناحی می‌شود که شکست خورده است، در حالی که طالبان خود را پیروز میدان می‌دانند و تصریح می‌کنند که ما آمریکا را به همراه 49 کشور دیگر در افغانستان شکست داده‌ایم و خواسته دولت این کشور برای تسلیم شدن ما امکان پذیر نیست.
به هر حال این مسائل به این دلیل است که تا کنون مذاکرات جدی صلح صورت نگرفته و هیچ گفت‌وگوی جدی را شاهد نبوده‌ایم.
وحید مژده با اشاره به مذاکرات صلح در دوران حامد کرزی نیز گفت که در دوران «حامد کرزی» مذاکرات بیشتر با افراد بود، زیرا وی این مسئله را از دیدگاه قومی می‌دید و تنها خواستار مذاکره با قوم «پوپلزی» بود تا مشکلات را از طریق قومی حل کند اما این اشتباه بود.
کرزی به این دلیل بر آزادی «ملا برادر» تأکید می‌کرد که از قوم وی و پوپلزی بود و زمانی که متوجه شد ملا برادر با شرایط کرزی موافق نیست او را به فراموشی سپردند.
وی در مورد موانع صلح در افغانستان نیز گفت که آمریکایی‌ها مانع بزرگی برای صلح افغانستان هستند، خروج نیروهای خارجی در افغانستان که شرط اول طالبان برای صلح بوده هنوز اتفاق نیفتاده است البته آنها خواهان یک جدول زمانی برای خروج نیروهای خارجی از افغانستان هستند.
آمریکایی‌ها می‌گویند ما نیروهای خود را از افغانستان خارج کردیم اما چنین نیست و در افغانستان شاهد حضور گسترده نیروهای خارجی در چارچوب C.I.A هستیم.
گروههایی مثل بلک واتر (Black Water)، سازمان C.I.A و نیروهای پنهان این سازمان که در افغانستان فعال هستند به هیچ وجه در پیمان امضا شده امنیتی افغانستان و آمریکا لحاظ نشده‌اند.
اینها همه مسائلی است که مانع رسیدن به صلح در افغانستان می‌شود و به همین دلیل هم طالبان می‌گویند پیمان امنیتی با آمریکا باید به عنوان یک شرط در راه رسیدن به صلح فسخ شود.
طالبان نه تنها خواهان فسخ پیمان امنیتی کابل-واشنگتن هستند، بلکه معتقدند تمام پیمانهایی که به ضرر افغانستان است باید فسخ شوند.
انتهای پیام/.
