گناه گمراهی در زمان غیبت به‌عهده چه‌کسانی است؟
به‌میزانی که هرکس در گمراهی افراد سهم داشته باشد، گناه می‌کند، چه کسانی که باعث غیبت امام شدند و چه کسانی که ظلم می‌کنند، اما نباید بهانه‌ای باشد که خود را از یاد ببریم، باید هرکس در دوران غیبت مراقب خودش باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، با توجه به تبلیغات مسموم مخالفان و با عنایت به وظیفه سنگین شیعیان لازم است در زمینه‌های مختلف فعالیت‌ها با هوشیاری کامل انجام شود، این یکی از مسائل و وظایف مسلمانان در عصر غیبت امام زمان(ع) است.
مهمترین این وظایف در درجه نخست، شناخت نسبت به آن حضرت است. هرچه شناخت کامل‌تر شود، شور، اشتیاق، ارادت و محبت شیعه آگاه نسبت به آن حضرت بیشتر می‌شود. آن‌گاه سفارش شده است، به انتظار فرج آن حضرت و آمادگی کامل داشتن باید به تهذیب نفس پرداخت و پیوند خود را با ولایت بیشتر کرد و رفتار و کردار آن امام همام را سرمشق قرار داد. دائم به یاد ایشان بود که این به یاد بودن شوق و اشتیاق را بیشتر و آتش عشق و محبت به دیدار را شعله‌ور می‌سازد. در نتیجه صبر، خدمت کردن را پیشه می‌سازد و حقوق ایشان را ادا می‌کند و از شک و تردید رها می‌شود.
حجت الاسلام جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این باره پاسخ می‌دهند:
بعد از ظهور امام زمان(ع) امامان دیگر چند سال حکومت می‌کنند و قیامت چه‌زمانی رخ می‌دهد؟
به‌لحاظ ویژگی‌های خاصی که در دوران ظهور حاکم می‌شود، فهم رجعت برای ما روشن نیست، این در حالی است که امامان ما سخنانی که درکش برای مردم سخت باشد، بیان نمی‌کردند که موجب انکار مردم نشود.
بنابراین در مورد تک تک امامان بیان نشده که چند سال حکومت می‌کنند. اما در مورد امام حسین(ع) روایاتی داریم که سالهای بسیار طولانی حکومت می‌کنند، همچنین براساس روایات امام علی(ع) چند بار رجعت می‌کنند.
به ما این‌طور گفتند که امامان بعد از رجعت حکومت‌های طولانی دارند. پس در مجموع حکومت امامان سالیان بسیار بسیار زیادی بعد از ظهور دنیا ادامه پیدا می‌کند و اهل بیت(ع) رهبری دنیا را به‌عهده خواهند گرفت. براساس روایات هزاران سال بعد از ظهور، حکومت در تمام عالم خواهد بود.
روایات بیان کردند وقتی می‌خواهد قیامت شود، حجت خدا از دنیا می‌رود. اینکه 40 روز مانده به قیامت حجت خدا از دنیا می‌رود، بعد از رفتن امام کم‌کم آثار قیامت روشن می‌شود؛ ارکان عالم متزلزل می‌شود و تصویرهایی که در قرآن آمده، مانند گرفته شدن خورشید و ماه به وجود می‌آید و قیامت اتفاق می‌افتد.
آیا نشانه‌های غیرحتمی در آخرالزمان شرط ظهور است؟
در رابطه با علائمی که در احادیث آمده و نشان می‌دهد الآن آخرالزمان است و نزدیک ظهور هستیم، دو نوع روایات داریم؛ یک نوع در رابطه با نشانه‌های حتمی و برخی از نشانه‌ها هم غیرحتمی است که در آخرالزمان ممکن است رخ دهد یا ندهد.
فقط آنچه در روایات به‌عنوان علائم حتمی گفته شده، باید رخ دهد که 5 علامت هستند؛ قیام سفیانی، قیام یمانی، صیحه آسمانی، خسف بیدا و کشته شدن نفس زکیه که در 6 ماه پایانی ظهور به وقوع می‌پیوندد و باید واقع شوند تا ظهور اتفاق بیفتد. اما سایر علامت‌ها مثل فساد اخلاقی و تشبیه زنها به مردها و به‌عکس اینها جزو علائم غیرحتمی است.
بنابراین اگر بتوانیم جامعه خود و جهانی را مدیریت کنیم و اجازه اشاعه فحشا را ندهیم، می‌توانیم بدون اینکه این اتفاق‌ها بیفتد، با واقع شدن علائم حتمی، ظهور اتفاق بیفتد.
در روایات تا 2هزار علامت در آخرالزمان گفته شده که قبل از آمدن حضرت اینها به وقوع می‌پیوندد. برخی هم نسبی است، به این معنی که برخی مشترک هستند، یک خط مشخصی ندارد ولی آنچه ما بیشتر روی آن تأکید می‌کنیم، علائم حتمی است که باید اتفاق بیفتد.
گناه گمراهی در زمان غیبت به‌عهده چه‌کسانی است؟
در رابطه با آسیب‌هایی که بر اثر غیبت متوجه مردم است، حجت و راهنمای الهی روشن است که متوجه کسانی است که زمینه غیبت را فراهم کردند و امام را مجبور به غایب شدن کردند و الآن هم متوجه کسانی است که اجازه حضور حضرت در جامعه را نمی‌دهند.
البته هرکس مکلف به خودش است، نه اینکه ما فسادی کنیم و به گردن دیگران بیفتد. هرکس در برابر کاری که می‌کند مسئول است، اگر کسی در دوران غیبت دچار گمراهی شود اول باید خودش پاسخگو باشد: به وظیفه خود در دوران غیبت عمل کرده یا نه؟ باید برود بپرسد و تحقیق کند و تقوا کند، اگر در چیزی تقصیری داشته، به همان مقدار کوتاهی که کرده باید خودش پاسخگو باشد.
اگر کسی تمام تلاشش را می‌کند که راه سعادت را پیدا کند اما در جایی است که ظالمان اصلاً نگذاشتند پیام دین به آنجا برسد و نمی‌دانسته که چنین حقیقتی بوده و اگر می‌دانست قطعاً آن را تبعیت می‌کرد، آنجا گناهش متوجه حاکمان و ظالمان است.
کسانی که اسلام را وارونه جلوه می‌دهند، اینکه برخی در غرب به‌عنوان اسلام هراسی و شیعه هراسی می‌پردازند و کسانی که اینها را دامن می‌زنند، مانند وهابیت که در کشورهای دیگر چهره خشنی از اسلام نشان می‌دهند، اینها باعث می‌شود که بقیه زده شوند و می‌گویند این دین حقیقی نیست.
گناه این گمراهی‌ها به‌عهده کسانی است که این وحشی‌گری‌ها را دارند. به‌میزانی که هرکس در گمراهی افراد سهم داشته باشد، گناه می‌کند. اما نباید بهانه‌ای باشد که خود را از یاد ببرد و باید هرکس در دوران غیبت مراقب خودش باشد.
منبع: شبستان
پایان پیام/*
