سند بازآفرینی تاریخی فرهنگی شهر اصفهان در دستور کار قرار داد
شهردار اصفهان با بیان اینکه شهرداری در کنار توسعه پایدار به دنبال این است که تناقض با حفظ میراث فرهنگی نیز نداشته باشد، گفت: برای رفع این دغدغه سند بازآفرینی تاریخی فرهنگی شهر را در دستور کار قرار دادهایم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، مهدی جمالینژاد ظهر امروز در دیدار با مدیر گروه گردشگری دانشگاه مون پلیه فرانسه پیرامون ویژگیهای اصفهان اظهار داشت: این استان صنعتی در مرکز کشور و دارای 107 شهر و هزار و 833 روستا و سکونتگاه است.
وی با بیان اینکه منطقه شرقی استان اصفهان کویری است، افزود: منطقه شمالی آن بسیار تاریخی و منطقه جنوبی آن کوهستانی بوده که سمیرم در جنوب استان به بام ایران معروف است، منطقه غرب استان نیز در حاشیه زایندهرود بوده و بسیار سرسبز است.
شهردار اصفهان با اشاره به اینکه صنایع بزرگ کشور همچون فولاد مبارکه، ذوبآهن و پلیاکریل در اصفهان مستقر هستند، تصریح کرد: این استان یک شرایط چهارراه گونه در کشور دارد و یکی از شهرهای با سابقه تاریخی است که 4 دوره نیز پایتخت ایران بوده است.
وی پیرامون 3 عنوان جهانی اصفهان خاطرنشان کرد: سال 2006 بهعنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام و امسال بهعنوان شهر جهانی صنایع دستی معرفی شد، اصفهان در سال 2017 نیز بهعنوان پایتخت گردشگری جهان اسلام معرفی خواهد شد، بنابراین این عناوین و سابقه تاریخی اصفهان کار شهرداری را در نگهداری شهر سخت کرده است.
جمالینژاد با بیان اینکه شهرداری اصفهان در کنار توسعه پایدار به دنبال این است که تناقض با حفظ میراث فرهنگی نیز نداشته باشد، بیان کرد: برای رفع این دغدغه سند بازآفرینی تاریخی فرهنگی شهر را در دستور کار قرار دادهایم و در همین راستا نیز شهر اصفهان در انطباق با سند بالادستی استان و کشور است.
وی با اشاره به اینکه شهر اصفهان دارای یک جایگاه اجتماعی بسیار بالائی است، گفت: در همین راستا محورهای تاریخی، فرهنگی و گردشگری را برای اصفهان تعریف کردهایم و با توجه به سابقه تاریخی و دورههائی که پایتخت بوده این دورهها تعریف شده است.
شهردار اصفهان پیرامون 9 محور تاریخی، فرهنگی و گردشگری اصفهان افزود: محور تاریخی فرهنگی شهر اصفهان، محور تاریخی گردشگری بیدآباد، محور فرهنگی تاریخی جویباره، محور تاریخی دردشت، محور فرهنگی مذهبی نظامالملک، محور تاریخی جماله، محور تاریخی، فرهنگی و گردشگری جلفا و تخت فولاد از جمله این 9 محور است.
وی با بیان اینکه در محور تاریخی، فرهنگی و گردشگری جلفا از اقلیتهای مذهبی حضور دارند، تصریح کرد: دبیرخانه گفتوگوی ادیان و اقوام نیز در اصفهان مستقر است و اصفهان در همزیستی ادیان سابقه بسیار خوبی دارد، در همین راستا نیز ادیان مختلف بیش از 110 سال در سقاخانهها با یکدیگر گفتوگو میکردند و این موضوع شاید در جهان بینظیر باشد.
گردشگری باید انسان محور باشد
مدیر گروه گردشگری دانشگاه مون پلیه فرانسه در این دیدار با اشاره به 4 اصلی که میتواند به گردشگری ایران و اصفهان کمک کند، خاطرنشان کرد: نخست اینکه گردشگری باید انسان محور باشد و انسان قبل از هر چیزی در گردشگری مورد توجه ویژه قرار گیرد.
دومینیک کروزه با اشاره به اصل دوم که گردشگری یک صنعت جهانی و فراگیر است، بیان کرد: در گردشگری باید تمام جوانب را درنظر گرفت و تنها به توسعه راهها و فضای گردشگری توجه نکنیم بلکه باید بر روی مناسبات انسانی نیز کار کنیم، در حقیقت توسعه باید توسعه همه جانبه شهر باشد و تنها برای گردشگران نباشد.
وی پیرامون اصل سوم گفت: در گردشگردی باید بهویژگیهای منطقهای و بومی نیز توجه کرد، یک تفکر آمریکائی وجود دارد که درنظر داد براساس یک ایده استاندارد الگوی گردشگری را در جهان پیاده کند که این الگو اشتباه است، ما باید بدانیم که گردشگری در اصفهان یک فرآیند و معنا و در تهران و مشهد یک فرآیند و معنای دیگری دارد در غیر این صورت در گردشگری محکوم به شکست هستیم.
مدیر گروه گردشگری دانشگاه مون پلیه فرانسه با بیان اینکه اصل چهارم مبنی بر این است که در گردشگری آینده باید به گردشگری مردم عادی نیز توجه کنیم، افزود: تاکنون گردشگری، گردشگری VIP محور بوده و تنها به افرادی که دارای قدرت مالی هستند توجه شده است، این در حالی است که 90 درصد مردم، مردم عادی هستند.
وی در پاسخ به سوال شهردار اصفهان مبنی بر اینکه آیا فرانسه نیز با مهاجرت معکوس و مهارجت در سطح کلانشهرهای این کشور مواجه است و در این راستا چه تدابیری اندیشیده شده است، تصریح کرد: مهاجرت یک امر طبیعی بوده ولی باید در کنار تمام مشکلات موجود توسعه گردشگری روستائی را نیز مورد توجه قرار دهیم تا مهاجرت روستائیان به شهر جلوگیری کنیم.
کروزه با اشاره به اینکه باید در روستاها کارکرد چند منظوره، صنایع تکمیلی و صانیع جایگزین ایجاد کنیم، خاطرنشان کرد: باید در روستاها در کنار کشاورزی چند کارکرد دیگر اضافه کنیم تا ماندن در روستاها توجیهپذیر باشد تا اگر روستائی یک سال با خشکسالی مواجه شد روستائیان به شهر مهاجرت نکنند چونکه اگر به شهر آمدند در سالهای بعد و حتی پرآب نیز دیگر به روستای خود برای کشاورزی باز نمیگردند.
انتهای پیام/