تاثیر ویژه مسائل مالی بر چگونگی ادامه حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم به نقل از «فارین پالیسی»، در حالی که برخی از مقامات نظامی آمریکا با خروج نیروهای این کشور از افغانستان مخالف هستند اما به دلیل افزایش هزینه‌های بسیار برخی دیگر از مقامات آمریکایی به ویژه باراک اوباما بر خروج این نیروها تاکید دارند.

«شان مکفی» استاد دانشگاه دفاع ملی آمریکا و نویسنده‌ی کتاب «مزدور مدرن، ارتش‌های خصوصی و اهمیت آن‌ها برای نظم جهانی» در مورد پیامدهای مالی حضور نظامی در یک کشور می‌گوید که هزینه‌های قراردادها نشان‌دهنده‌ دگرگونی در شیوه‌ی اندیشیدن رهبران است در بیش از یک دهه گذشته هزینه‌ قراردادها یک فکر ثانوی بودند، اما اکنون بخشی از برنامه‌های استراتژیک به‌حساب می‌آیند زیرا بیشتر نیروها در منطقه قراردادی هستند.

افغانستان و پیمانکاران آمریکایی

بر اساس تازه‌ترین آمارهای پنتاگون، در افغانستان 30 هزار پیمانکار برای وزارت دفاع آمریکا کار می‌کنند که از این تعداد، درحدود 10 هزار نفر شهروند آمریکا و مابقی از کشورهای دیگری مانند نپال هستند.

این در حالی است که پنتاگون هزاران پیمانکار دیگر که برای وزارت امور خارجه، USAID و سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا کار می‌کنند را در این آمار شامل نکرده است.

در نتیجه تصمیم اوباما برای ادامه‌ طولانی‌ترین جنگ آمریکا تنها باقی ماندن هزاران سرباز در افغانستان نیست؛ بلکه باید هزینه هزاران پیمانکار را هم در نظر بگیرد که به یک موقعیت طلایی برای کسب درآمد از سال 2001 تاکنون دست یافته‌اند و ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان خبر خوبی برای شرکت‌هایی مانند «Fluor Corp» و «DynCorp International» است.

این دو شرکت سال‌هاست خدماتی مانند برق‌رسانی و شستشوی لباس‌ سربازان آمریکایی مستقر در پایگاه‌های افغانستان را به عهده دارند.

این در حالی است که سازمان‌های حسابرسی آمریکا نیز باید با صرف هزینه بررسی‌های دقیقی انجام دهند زیرا پیش از این پیمانکاران عمده‌ای صورتحساب‌های غیرواقعی ارائه کرده‌ بودند.

برطبق گفته‌های یکی از مقامات «دفتر بازرس ویژه‌ آمریکا برای بازسازی افغانستان» (SIGAR)، کارمندان غیرنظامی آمریکایی که بر اجرای قراردادها نظارت می‌کنند، تنها به حدود 10 درصد از مناطق این کشور دسترسی دارند.

«جان ساپکو» به فارین پالیسی گفته است که با خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان،کارمندان دولت آمریکا برای ادامه نظارت محدود خواهند شد زیرا به راحتی به ویژه به دلیل احتمال ناامنی دسترسی‌های گسترده نخواهند داشت.

این در حالی است که مردم آمریکا تصور درستی از هزینه‌های مالیاتی که می‌پردازند را ندارند.

زمانی که اوباما در اوایل ماه اکتوبر اعلام کرد که تصمیم به حفظ 9800 نظامی تا سال 2017 در افغانستان دارد و سپس به حضور 5500 نظامی اکتفا خواهد کرد هیچ اشاره به هزینه‌ها نشده بود.

«تد هریسون»، کارشناس بودجه‌ دفاعی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل آمریکا، شیوه‌ای برای برآورد تقریبی هزینه‌های عملیات در افغانستان ارائه کرده است که براساس روند بودجه این کشور از سال 2005 تا 2013 حساب می‌شود.

بر اساس ایده وی، تجزیه و تحلیل داده‌ها درطول آن دوره‌ زمانی، رابطه‌ای خطی را نشان می‌دهد که در آن هزینه‌ سالانه‌ عملیات‌ها در افغانستان در برابر تعداد نیروهای اعزام‌شده 1.3 میلیون دالر است –هزینه‌ای که هر سال برای حضور هر سرباز یا نیروی دریایی در این منطقه صرف می‌شود- و علاوه بر آن 6 میلیون هزینه‌ ثابت وجود دارد که با تغییر تعداد نیروها تغییر نمی‌کند.

این بدان معناست که هزینه‌های اضافی حضور 5500 سرباز در افغانستان در سال مالی 2017، درحدود 13 میلیارد دالر خواهد بود. این بالاترین مبلغی است که واشنگتن در پروژه‌های بازسازی آمریکا به مصرف رسانده است.

هریسون گفت: با درنظرگرفتن همه‌ی موارد، تا پایان ماموریت این نیروها هزینه حضور آنها به حدود 20 میلیون دلار خواهد رسید.

بخش عمده‌ این مبلغ به پیمانکارانی پرداخت می‌شود که در بخش‌های مختلف، از تامین سلاح برای نیروهای افغان تا اجرای پروژه‌های زیربنایی جدید در سراسر این کشور فعالیت می‌کنند.

همچنان که تعداد نیروهای نظامی آمریکایی مستقر در منطقه کاهش می‌یابند، تعداد پیمانکاران در افغانستان نیز از اوج آن در سال 2012 که 117000 نفر بود، به‌طور پیوسته درحال کاهش است.

در ماه اکتوبر سال گذشته، تعداد پیمانکارانی که در افغانستان برای وزارت دفاع کار می‌کردند، 15000 نفر بیشتر از ماه اکتوبر امسال بود. اما پس از این‌که اوباما تصمیم خود را اعلام کرد، این کاهش متوقف خواهد شد؛ به‌ویژه میان پیمان‌کاران عمده‌ای که به طور مستقیم با ارائه‌ خدمات رساندن غذا، شست‌وشوی لباس‌ و تامین برق در پایگاه‌های قندهار، جلال‌آباد و بگرام از نیروهای آمریکایی پشتیبانی می‌کنند.

در افغانستان، بازیگران اصلی در این عرصه «DynCorp International» و «Fluor Corp» هستند که مرکز اولی در مک‌لین ویرجینیا و دومی در ایروینگ تگزاس قرار دارد.

در افغانستان، پیمانکاران منافع بسیاری نسبت به عراق کسب خواهد کرد زیرا نیروهای آمریکایی بیشتری در این کشور حضور دارند.

در اوایل ماه اکتوبر، «DynCorp» موفق شد تا قرارداد یک ساله‌ی 154 میلیون دلاری برای پشتیبانی نیروهای آمریکایی در افغانستان را به‌دست آورد.

قرارداد اصلی این شرکت برای پشتیبانی پایگاه‌ها در افغانستان، در سال 2009 به این شرکت داده شد که بیش از 6 میلیارد دلار سود داشت.

وزارت امور خارجه آمریکا نیز تا حد زیادی برای اجرای عملیات‌ها در مناطق جنگی به‌ویژه افغانستان، به این شرکت متکی است. باتوجه به گزارش «سیگار» در آوریل سال 2014، از چهار میلیارد دلاری که وزارت امور خارجه در سال‌های 2002 تا 2013 برای پروژه‌های بازسازی افغانستان به‌مصرف رسانده است، شرکت «DynCorp»  دستکم 69 درصد (2.8 میلیارد دلار) را به‌دست آورده است.

شرکت «DynCorp» نیز مشکلاتی داشته است که و متهم به ارائه‌ صورت‌حساب‌های غلط با ارقام بالاتر از رقم واقعی به دولت شده‌ است.

«سیگار» هم‌چنین تحقیقاتی درارتباط با گزارش قاچاق انسان در افغانستان در این شرکت و «Fluor Corp» انجام داده است که بر اساس گزارش‌ها اتباع کشورهای ثالث از هند، نپال و مناطق دیگر، با پرداخت «هزینه‌های استخدام» و «رشوه» توانسته‌اند شغلی در این شرکت‌ها در پایگاه‌های آمریکایی در افغانستان به‌دست بیاورند.

با این حال، همواره شرکت‌های مذکور اتهامات علیه خود را رد کرده‌اند.

فساد در قراردادها

شرکت «KBR» که یکی از زیرشاخه‌های «هالیبرتون» است، در گذشته نقش بزرگ‌تری در افغانستان داشت اما اکنون برای سربازان آمریکایی در افغانستان پشتیبانی ارائه نمی‌کند و در دیگر کشورها فعال است.

شرکت «The Supreme Group» که مقر آن در دبی است نیز منافع خود در افغانستان را از دست می‌دهد. این شرکت در گذشته برای حدود 130 هزار سرباز در یک روز، غذا تامین می‌کرد که جمع کل آن 6.8 میلیارد دالر می‌شد. اما در سال 2012، قرارداد چند میلیارد دالری‌اش را به یکی از رقبایش «Anham FZCO» در دبی از دست داد.

پس از آن در دسامبر سال 2014، مدیران «The Supreme Group» با پذیرفتن تقلب اعتراف کردند که صدها میلیون دلار هزینه‌ اضافی برای تهیه غذا و آب سالم دریافت کرده بودند.

این شرکت به پرداخت 389 میلیون دلار جریمه و خسارت موافقت کرد.

در موردی دیگر، «رابرت دیل» ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا، پس از این‌که در سال 2007 و در زمانی که او درحال خدمت به‌عنوان رئیس آژانس تدارکاتی وزارت دفاع آمریکا بود و بر قرارداد‌ها در افغانستان نظارت می‌کرد، جایزه‌ پیمانکار جدید سال را به «The Supreme Group» اهدا کرد که در سال 2008 به‌عنوان رئیس شعبه‌ آمریکای آن استخدام شد.

شرکت «The Supreme Group» پس از این‌که قرارداد بزرگ تامین مواد غذایی خود را از دست داد، همچنان برای آمریکا و ناتو سوخت فراهم می‌کند.

نشریه‌ی «گاردین» ماه گذشته گزارش داد که پلیس نظامی انگلیس درحال‌حاضر ادعاهایی را مطرح کرده است که بر اساس آن شرکت مذکور نزدیک به 700 میلیون دلار هزینه‌های اضافی در قراردادهای سوخت دریافت کرده است.

به گزارش فارین پالیسی، موارد مذکور تنها نمونه‌هایی هستند که نشان دهنده ضرورت بررسی دقیق عملکردهای پیمانکاران در خارج از آمریکا است.

با این‌حال، اداره «سیگار» هشدار می‌دهد که نظارت در افغانستان به‌شکلی فزاینده به‌دلایل امنیتی درحال محدودشدن است.

غیرنظامیان آمریکایی تنها اجازه‌ی دسترسی به مناطقی در افغانستان را دارند به همین دلیل، مقامات دولت آمریکا، پنتاگون، وزارت امور خارجه و سازمان USAID نمی‌توانند از پروژه‌های بازسازی که روی‌هم‌رفته بیش از 725 میلیون دلار از محل تامین مالیات‌دهندگان آمریکایی را بازدید کنند.

انتهای پیام/.