هیچ پزشکی حق ندارد "زیرمیزی" را حق خود بداند
متخصص آنکولوژی حضرت امام(ره) که معتقد است هیچ پزشکی نمی‌تواند "زیرمیزی" را حق خود بداند، از نبود اخلاق پزشکی می‌نالد و از روزهایی می‌گوید که تخلف زیرمیزی جراح زبده‌ای را که دوست صمیمی‌اش نیز بود؛ خود به دادستانی گزارش می‌کند تا حق بیمار پایمال نشود.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، در زمانی که حضرت امام خمینی(ره) در بهار سال 68 تحت معالجه بودند، در ماه‌های آخر عمرشان، پزشکان متوجه ابتلای ایشان به سرطان معده شدند، کما اینکه امام به عارضه قلبی نیز مبتلا بودند، بنابراین گروهی از پزشکان ایرانی برای درمان ایشان تلاش می‌کردند که یکی از این متخصصان، دکتر محمدرضا قوام‌نصیری ــ متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی بود که در طول این سالها نیز با وجود مسئولیت‌های متعدد اجرایی و دارا بودن کرسی استادی دانشگاه، کمتر مقابل دوربین رسانه‌ها قرار گرفت.
امروز چیزی با عنوان اخلاق پزشکی در جامعه پزشکی وجود ندارد
قوام‌نصیری که دوره‌های تخصصی خود را اواخر دهه 70 میلادی در دانشگاه لندن گذرانده است، درباره وضعیت اخلاق پزشکی در جامعه پزشکی کنونی، می‌گوید: پزشکان وظیفه‌ای جز خدمت به بیماران و مردم ندارند، البته چیزی امروز در جامعه پزشکی به‌عنوان اخلاق پزشکی وجود ندارد.
این پزشک آنکولوژی امام(ره) با صراحت کلامی که دارد رُک و صریح عنوان می‌کند که پزشکی امروز بیگانه با اخلاق پزشکی است و فاصله بسیاری با اعتقادات حکما و حکیم‌های قدیم دارد.
این اعتقاد که زیرمیزی حق پزشک است کاملاً غلط است
قوام‌نصیری که پدرانش نیز در لباس استادی دانشگاه مشهد و همچنین در دوران دورتر حکیم‌باشی بودند، درباره پدیده زیرمیزی بین برخی پزشکان که برخی مواقع نیز این زیرمیزی را حق خود می‌دانند، می‌گوید: البته شکی نیست که انجماد تعرفه‌ها در رشد این پدیده نقش بسیاری داشت ولی به هیچ عنوان اعتقاد ندارم که زیرمیزی حق پزشک است، زیرا پزشک وظیفه دارد وقتی از بیت المال برای تحصیل استفاده کرده است باید هم به مردم خود خدمت کند ولو اینکه سالها هم تحصیل کرده باشد، بنابراین این اعتقاد که زیرمیزی حق پزشکان است کاملاً غلط است.
این پزشک آنکولوژی حضرت امام(ره) در ادامه به برخی معضلات که باعث پُررنگ‌تر شدن زیرمیزی‌ها که همانا پایبند نبودن بیمه‌ها به تعهداتشان و همچنین ضعف ساختاری بیمه‌ها است اشاره می‌کند و می‌گوید: معوقات بیمه‌ها نیز دیگر چیز جدیدی نیست و به‌نوعی جامعه پزشکی همیشه از آن رنج می‌برد.
27 سال مطب نداشتم/ پزشکی امروز یعنی کسب پول و درآمد بیشتر
این متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی از دانشگاه لندن درباره تفاوت تفکر پزشکان جوان امروزی با پیشکسوتان پزشکی دیروز از جمله خود توضیح می‌دهد: درست است، این تفاوت بسیار شده است، مثلاً بنده 40 سال است طبابت می‌کنم و در اوج دوران پزشکی‌ام، بالغ بر 27 سال مطب نداشتم، همیشه هم به‌نوعی تمام‌وقت کامل جغرافیایی بودم، هم اکنون هم بازنشسته شدم ولی نمی‌توانم بیماران را رها کنم، اصلاً به ما تیکه می‌اندازند که فلانی فکر ندارد! متأسفانه پزشکی امروز در کسب پول و درآمد خلاصه شده است.
قوام‌نصیری: دوست جراحم را خودم به‌جرم زیرمیزی به دادستانی معرفی کردم
قوام‌نصیری درباره مواجه شدن خود با پدیده زیرمیزی نیز به خاطره‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید: زمانی در دهه 60 در بیمارستانی که مدیریتش را به‌عهده داشتم اطلاع دادند یک جراحی بالغ بر 70هزار تومان زیر میزی گرفته است که با احتساب آن زمان، پول بسیاری بود، از طرفی هم بیمار حاضر نبود شکایت کند، بنابراین خودم دست به‌کار شدم و آن جراح را خواستم و این درحالی بود که آن جراح، دوست صمیمی خودم و از زبده‌ترین جراحان بود، بنابراین باید یا حق بیمار را در نظر می‌گرفتم یا باید چشمم را نسبت به تخلف دوست پزشکم می‌بستم، بنده هم اولی را اجرا کردم، یعنی بیمار را خواستم و تأکید کردم که موضوع زیرمیزی آن جراح را کتباً بنویسد و بعد شکایت را نه به سازمان نظام پزشکی؛ بلکه شخصاً نزد دادستانی وقت مشهد که ساختمانش همجوار مرکز درمانی‌مان بود، بردم، به‌طوری که دادستان وقت به بنده گفت: «فلانی، شما توپ را بستی به بیمارستان خودت».
هیچ پزشکی حق ندارد تحت هیچ شرایطی حتی با وجود ناعادلانه بودن تعرفه‌ها دریافت زیرمیزی را حق خود بداند
این پزشک آنکولوژی حضرت امام(ره) با همان ته‌لهجه مشهدی‌اش عنوان می‌کند: در نهایت حتی به دوست پزشکم هم گفتم: "می‌خواهم تخلف زیرمیزی‌ات را گزارش و پیگیری کنم" ولی او معتقد بود که به‌دلیل دوستی نباید این کار را انجام دهم و حتی این زیرمیزی را حق خود می‌دانست ولی بنده به وی عنوان کردم: "اگر تو دوست من بودی در بیمارستانی که دوستت که من باشم، زیرمیزی نمی‌گرفتی" و در نهایت این جراح پس از مدتی نیز از ایران رفت. بنابراین معتقدم هیچ پزشکی حق ندارد تحت هیچ شرایطی حتی با وجود ناعادلانه بودن تعرفه‌ها دریافت زیرمیزی را حق خود بداند.
انتهای پیام/*
