راهکارهای فوری برای خروج از رکود اقتصادی

به گزارش خبرگزاری تسنیم، متن دو یادداشت حجت الاسلام والمسلمین سید یدالله شیرمردی با عناوین «یک موعظه حسنه دیگر به دولت؛ راهکارهای فوری برای خروج از رکود اقتصادی» و «عالم دینی، سیاستمدار صادق و انقلابی صریح» را در ذیل از نظر می گذرانید: 

یک موعظه حسنه دیگر به دولت؛ راهکارهای فوری برای خروج از رکود اقتصادی
نامه چهار وزیر اقتصادی به رئیس جمهور که با مهر تایید گزارش صندوق بین المللی پول مبنی بر رشد منفی اقتصاد ایران همراه شد، زنگ خطر رکود را برای دولت و ملت به صدا در آورده است. رکود خطرناکی که با سیکل سیاست های کنترل مصنوعی تورم از طریق 70 قفله کردنه بانک مرکزی و عدم ارائه تسهیلات و اخذ مالیات های سنگین از بنگاه های اقتصادی، بخش های صنعتی، کشاورزی و حتی خدماتی کشور را متحمل فشارهای سنگینی نموده است. این در حالی است که دولت در دو سال گذشته تمام تخم مرغ های خود را در سبد برجام و مذاکرات هسته ای گذاشته است و با تعلل در تصمیم گیری 70 درصد بنگاه های اقتصادی کشور را به آستانه ورشکستگی کشانده است. اغلب هیئت های غربی که بعد از برجام به ایران سفر کرده اند بیش از سرمایه گذاری و آوردن پول، به ایران به چشم یک بازار بزرگ نگاه می کنند و در واقع آمده اند که همین پول موجود را نیز زالو صفتانه از اقتصاد ایران بیرون بکشند. سقوط بی سابقه بورس، به فروش نرسیدن صد ها هزار خودرو تولیدی داخل و عودت دادن برخی از خودروهای تولید شده صادراتی از کشورهای همسایه، تعطیلی برخی از کارخانجات و یا تعدیل کارگران با کاهش تولید تنها بخشی از پیامدهای این رکود اقتصادی است. راهکارهای غیر کارشناسی که بعضا از جانب تیم اقتصادی دولت که - متاسفانه جزو ناهماهنگ ترین تیم های اقتصادی در دولت های پس از انقلاب اسلامی است - مطرح می شود نیز نه تنها نتوانسته مشکلی را حل کند بلکه حتی این نگرانی وجود دارد که چالشهای عمده تری را پیش روی اقتصاد ایران قرار دهد. یکی از این راهکارها کاهش نرخ سود بانکی به 10 درصد است به این منظور که پول های مردم از بانک ها خارج شود و به سمت تولید و یا مسکن هدایت شود. این در حالی است که هیچ تضمینی برای هدایت این نقدینگی به سوی تولید نیست و تجربه نشان داده که بخش معظمی از آن به سمت بازارهای سوداگرانه ارز و سکه و دلالی معطوف می شود. از طرفی سیاست کاهش فعالیت های عمرانی نیز که به گزارش آمارهای منتشر شده بانک مرکزی در سه ماهه اول سال 1394 نسبت به سه ماهه اول سال های گذشته در کمترین میزان ممکن بوده است پیمانکاران را با مسائل و مشکلات جدی مواجه نموده است. این وضعیت شکننده متاسفانه با بهره برداری سیاسی برخی گروه ها و جریانات سیاسی رقیب دولت همراه شده و این جریانات به جای ارائه راه حل برای خروج از این رکود نفس گیر دنبال تسویه حساب های سیاسی هستند. در این وجیزه ما به دنبال آنیم از سر نصح و به عنوان یک موعظه حسنه برخی از راهکارهای فوری برای خروج از این رکود اقتصادی را مطرح نماییم.
1- استقراض داخلی
دولت ها معمولا برای جبران کسری نقدینگی خود اقدام به استقراض می کنند. این استقراض به منظور حمایت از صنایع و بنگاه های تولیدی برای خرید مواد اولیه، تامین نقدینگی در گردش، پرداخت حقوق کارگران و ... صورت می گیرد. دولت چنانچه دچار کسری نقدینگی است می تواند با اتکا به 150میلیارد دلار پول بلوکه شده  جمهوری اسلامی ایران در بانک های غربی و تبدیل آن به ارز های کشورهای منطقه بخش مهمی از این مشکل را حل نماید. این حجم از پول بلوکه شده یک اعتبار بین المللی بی نظیر برای ایران به حساب می آید، چنانچه از این اعتبار مالی و جابجایی آن در خارج از کشور به نحو احسن استفاده شود، می تواند فرصت خوبی را برای کشور خلق کند. امروز با توسل به ارزهای کشورهای همسایه مثل روبل روسیه، لیر ترکیه، درهم امارات، یوآن چین و ... می توان تحریم ها را دور زد. اما در خصوص استقراض داخلی که منبع قابل اعتمادی است اگر دولت سیاست های مشوق و انگیزه بخشی را طراحی کند به راحتی می تواند با انتشار اوراق قرضه و تشویق مردم به خرید این اوراق کمبودهای پولی خود را جبران نماید و از این طریق ضمن تحدید نقدینگی در دسترس مردم که رقمی بالغ بر 800 هزار میلیارد تومان است منابع لازم برای حمایت از صنایع و بنگاه های تولیدی را فراهم نماید. تجربه اداره کشور بدون نفت در دوره ملی شدن صنعت نفت بخشی از آن مدیون انتشار اوراق قرضه توسط دولت بود که فتوای مرحوم حضرت آیت الله کاشانی در ضرورت کمک مردم به دولتی که تحت فشار تحریم نفتی توسط روباه پیر استعمار بود، باعث شد دولت دکتر مصدق بتواند در آن مقطع کشور را بدون اتکا به نفت اداره نماید. آیا امروز مراجع و روحانیت ما این آمادگی را ندارند که برای کمک به دولتی که در وسط میدان است از مردم مسلمان و همیشه در صحنه ایران بخواهند که به کمک بشتابند!
2- طلا و جواهرات
یکی دیگر از راهکارهای خروج فوری از این رکود نفسگیر اتکا به چند صد میلیارد دلار طلا و جواهراتی است که امروز در اختیار مردم است. دولت می تواند با استقراض این طلا و جواهرات از مردم در قبال پرداخت سود و یا با هر سیاست انگیزه بخش دیگر منابع قابل اتکایی را برای خروج از این بحران و حمایت از صنعت پیدا نماید. بسیاری از خانواده ها امروز حاضرند طلا و جواهر خود را به دولت بدهند اما در عوض شوهرانشان و فرزندانشان بیکار نباشند.
3-فروش نفت از با دور زدن تحریم ها
در دولت قبل به شیوه های مختلف نفت فروخته می شد و از طرق گوناگونی که جای ذکر آن در اینجا نیست، تحریم ها دور زده می شد. اما چرا دولت فعلی دست روی دست گذاشته و منتظر است اردیبهشت، خرداد یا تیر سال آینده برجام وارد مرحله عملیاتی شود و گشایشی حاصل شود، علتش مشخص نیست! معلوم نیست چند کارخانه دیگر باید ورشکست شوند و چه تعداد کارگر دیگر بیکار که تیم اقتصادی دولت به فکر بیفتد.
4- تاسیس سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی
یکی از عملی ترین راهکارها برای خروج از رکود تاسیس سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی به منظور بازاریابی و اخذ مجوزهای لازم برای صادرات کالاهای ایرانی است. ایران امروز دارای صد ها قلم کالای ارزشمند برای صادرات است. از صنایع دستی گرفته تا محصولات پتروشیمی تا دام و طیور، محصولات کشاورزی ( انگور، انار، انجیر، زیتون، پسته، دانه های روغنی، لوبیا، جو و ...)، خدمات نیروی انسانی فنی و مهندسی و پزشکی و ... متقاضیان بسیاری در 15 کشور همسایه و همچنین سایر کشورها در آسیا، آمریکا، اروپا، آفریقا و اقیانوسیه دارد. اما مشکل اینجاست که به دلیل انسداد سوئیفت پس از تحریم ها ما نمی توانیم در ازای این صادرات ارز حاصله را وارد کشور نمائیم. اما آیا نمی توانیم کالا بیاوریم؟! یعنی پایاپای معامله کنیم. جنس بدهیم و جنس وارد کنیم.  این مهم با ایجاد سازمان صادراتی اقتصاد مقاومتی قابل تحقق است. این سازمان با بازاریابی و اخذ مجوزهای لازم برای صادر کننده کالا در داخل او را به متقاضی در جای دیگر دنیا وصل می کند و در مقابل از خریدار، کالایی را که در داخل به آن نیاز است طلب می نماید. و یا با دست به دست کردن کالا ها بین هزاران صادر کننده و هزاران خریدار در نقاط مختلف دنیا هم نیاز کشور را برآورده می کند هم اهداف خریداران را تامین می نماید. این سازمان به بانکی بزرگ از کالاهای وارداتی و صادراتی تبدیل می شود که می تواند تقاضای فروشنده و خریدار را به شکل توامان تامین نماید. نکته دیگر اینکه اگر سود صادرات کالا و در عین حال سود واردات کالای مابازایی که به کشور وارد می شود به صادر کننده داده شود در کشور یک نهضت صادراتی به وجود می آید. درآمد حاصل از این نهضت به صنعت ما جان دوباره ای خواهد بخشید. امروز سفرای ما ظرفیت بسیار خوبی برای هندلینگ این پروژه هستند. سفرا بیش از هر زمان دیگری وظیف دارند تا به بازاریابی کالاهای ایرانی در کشورهایی که در آن مامور هستند بپردازند. وزارت خارجه برای این مهم باید بسیج شود و صادرکننده ایرانی را به متقاضی و خریدار خارجی وصل نماید.
5- سرمایه دیاسپورای ایرانی
دیاسپورای ایرانی و ظرفیت های مالی ایرانیان خارج از کشور یکی دیگر از راهکارهای خروج از این رکود نفسگیر است. امروز ایران بیش از هر زمان دیگری به غیرت ایرانی برای صیانت از مام میهن نیازمند است. توانگران ایرانی که سرمایه های خرد و کلانی در خارج از کشور دارند شایسته نیست امروز هم وطنان خود را که در حصری شبیه به شعب ابی طالب گرفتار شده اند، رها کنند. از طرفی عده ای از متمکنین داخلی و متاسفانه برخی مسئولین سابق و لاحق کشوری نیز هستند که از برکت این انقلاب به تمولی رسیده اند ولی پول های خود را در بانک های خارجی نگه می دارند. این عده نیز باید امروز که کشور در شرایط سختی است سرمایه های خود را به داخل برگردانند تا انشاالله بحران حل شود. که اگر چنین نکنند شایسته است اسامی شان در رسانه ها اعلام شود که اینان رفیقان روزهای خوبی و خوشی هستند و در سختی ها کشور و مردم خود را تنها می گذارند.
6- پرهیز از تشریفات، حل معضل یارانه ها و گرانفروشی پروژه ها
در شرایط کنونی که وزرای اقتصادی دولت معترف به وضعیت سخت و دشوار کشور هستند دولتمردان باید بساط تشریفات را جمع کنند. از زندگی های اعیانی و بریز و بپاش های مسئولین جلوگیری کنند. جرات داشته باشند و یارانه متمولین را قطع کنند و تنها به دهک های نیازمند یارانه اختصاص دهند. پروژه ها را به قیمت واقعی به پیمانکاران بدهند. الان یک پروژه پای دولت 10برابر قیمت تمام شده، حساب می شود. چرا به جای این دست پیمانکاران زیاده خواه به دستگاه های دولتی کارآمد اعتماد نمی شود. چرا قرارگاه های سازندگی سپاه مثل خاتم الانبیاء که با حداقل ها به عمران و آبادانی در کشور می پردازند، از پروژه ها کنار زده می شوند.
***
در پایان باید گفت پیامدهای رکود فقط اقتصادی نیست. بلکه آثار اجتماعی و فرهنگی مهمی در پی دارد. 8 میلیون بیکار در کشور، 3 میلیون معتاد، میلیون ها نفر بیماران اعصاب و روان، کودکان کار، متکدیان و... جملگی ناشی از تذبذب و تعلل در تصمیم گیری مسئولان ذی ربط و پشت گوش انداختن سیاست های اقتصاد مقاومتی است. تا کی و کجا دولت می خواهد دست روی دست بگذارد مشخص نیست. آقایان باید قبول کنند که این مشکلات با برجام حل نمی شود تا بلکه دست به اقدامی بزنند و از این رخوت بیرون بیایند.

عالم دینی، سیاستمدار صادق و انقلابی صریح

یک سال از ضایعه مولمه ی رحلت جان گداز عالم ربانی، فقیه صمدانی، سالک الی الله و معلم اخلاق و مربی نفوس حضرت آیت الله مهدوی کنی (رضوان الله تعالی علیه) گذشت. ثلمه ای که هیچ چیز نمی تواند آن را پر کند. قال رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم):»اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء» وقتی عالمی فقیه، فوت کند در اسلام رخنه و حفره‎ای ایجاد می‎شود که هیچ چیزی نمی‎تواند جای آن را پر کند. حضرت آیت الله مهدوی کنی به عنوان نماد روحانیت مجاهد، مبارز و انقلابی در طول عمر با برکتشان با گفتار و کردارشان نسبت روحانیت و انقلاب اسلامی را به درستی نشان دادند و مفهوم «روحانیت انقلابی» به عنوان  بخش مهمی از خاستگاه انقلاب اسلامی را در دوران حیات نظام اسلامی به منظور پشتیبانی، پاسداری و پیش برندگی دستاوردهای انقلاب تعریف نمودند. روحانیتی که ضمن اعتقاد به آرمان های اساسی انقلاب اسلامی به صیانت مدبرانه و مآل اندیشانه از نظام اسلامی به عنوان «اوجب واجبات» التزام داشت. ایشان به تبعیت از اسلاف عظام خود ازحرکت شیخ کلینی، در زمان غیبت صغری گرفته تا فعالیتهای شیخ صدوق، شیخ مفید، شیخ طوسی، خواجه نصیر الدین طوسی،علامه حلی،... و در قرون اخیر شیخ فضل الله نوری، شیخ محمد خیابانی، حاج شیخ عبد الکریم حائری، آیت الله شهید مدرس، شهید نواب صفوی، آیت الله کاشانی، آیت الله بروجردی، و در نهایت امام خمینی (قدس سره) روحانیت را ملجا و پناهگاه مردم می دانست و قائل بود که روحانیت باید جایگاه پدری خود را برای جامعه حفظ نماید.
خادمان شما مخاطبان عزیز در هفته نامه آدینه تهران فراموش نمی کنند که حضرت آیت الله چه التفات ویژه ای به این هفته نامه که ارگان رسمی ستاد نماز جمعه تهران است داشتند و همواره می فرمودند که آدینه تهران با سایر نشریات و روزنامه ها در کشور که هر یک متعلق به یک جریان سیاسی خاص هستند و جناح گرایی و قبیله گرایی در آنها وجود دارد، متفاوت است. آدینه تهران از آنجا که متعلق به نماز جمعه و ائمه جمعه یعنی روحانیون انقلابی است باید جایگاه پدری خود را حفظ نماید. این رویکرد آیت الله مهدوی کنی در پیام تسلیتی که رهبر فرزانه و معظم انقلاب حضرت آیت الله امام خامنه ای(مدظله العالی) در پی درگذشت ایشان صادر فرمودند اینگونه انعکاس یافت که «از عضویت در شورای انقلاب و سپس تشکیل کمیته‌های انقلاب در آغاز تأسیس نظام اسلامی تا تصدی وزارت کشور و سپس قبول نخست وزیری در یکی از سخت‌ترین دوران‌های جمهوری اسلامی، و تا ورود در عرصه‌ی تولید علم و تربیت جوانان صالح و تأسیس دانشگاه امام صادق(علیه‌السلام) و تا امامت جمعه تهران و سرانجام ریاست مجلس خبرگان، همه جا و همه وقت در موضع یک عالم دینی و یک سیاستمدار صادق و یک انقلابی صریح ظاهر شد و هرگز ملاحظات شخصی و انگیزه‌های جناحی و قبیله‌ئی را به حیطه‌ی فعالیت‌های گسترده و اثرگذار خود راه نداد.»
حضرت ایشان بحق اعلم علمای تهران بودند که چه قبل از انقلاب و چه بعد از آن مورد تایید حضرت امام خمینی(ره) قرار گرفته بودند. پیش از پیروزی انقلاب جمعی از متدینین تهرانی خدمت حضرت امام خمینی(ره) نامه ای نوشته بودند قریب به این مضمون که در حوادث مستحدثه که به شما دسترسی نداریم به چه شخصی مراجعه کنیم و حضرت امام(ره) ذیل آن نامه مرقوم فرموده بودند: «به جناب حجت الاسلام مهدوی کنی که به اینجانب قریب الفتواست مراجعه فرمایید.» بعدا نیز این تایید تکرار شد. در وقف نامه مدرسه مروی قید شده که اعلم علمای تهران می بایست تولیت این مدرسه را بر عهده بگیرد و حضرت امام تولیت این مدرسه را به حضرت آیت الله مهدوی کنی سپردند و از همه مهمتر این فراز از بیانات بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی که « به آیت‌الله مهدوی‌کنی ارادت داشته، دارم و خواهم داشت. « امام خمینی(ره) که در قضاوت درباره اشخاص آنقدر احتیاط می کردند در خصوص آیت الله مهدوی کنی (رضوان الله تعالی علیه) اینگونه آینده ایشان را تضمین کردند. آنچه را که امام پیش بینی کرده بود مردم پس از رحلت امام و تا آخرین روز حیات آیت الله مهدوی کنی به عینه دیدند. حضرت آیت الله چه در زمان امام خمینی(ره) و چه در زمان امام خامنه ای(مد ظله العالی) سر سوزنی از مسیر ولایت و تولی فاصله نگرفتند و در همه جا و در همه اوقات بر بنیان مرصوص پشتیبانی از ولایت فقیه، ایستادگی بر آرمان های انقلاب و تبری از دشمنان ولایت استوار بودند. چه آن زمانی که در دوره اصلاحات ابراز نگرانی می کردند و هشدار می دادند که عده ای می خواهند حوادث پس از مشروطه را در ایران تکرار کنند و چه آن مقطع حساس فتنه 88 که در برابر فتنه گران قد علم کردند و به روشنگری پرداختند. ایشان ذخیره ای برای انقلاب اسلامی بودند که در شرایط بحرانی از شورای انقلاب گرفته تا مسئولیت کمیته های انقلاب اسلامی و تا وزارت کشور، نخست وزیری، ریاست مجلس خبرگان و... بدون ذره ای حب جاه و مقام و صرفا به منظور ادای تکلیف و رفع اضطرار وارد میدان می شدند و علی رغم طنطنه علمی و فقاهتی خود حتی حاضر بودند اگر انقلاب نیاز داشته باشد مسئولیت های اجرایی صرف و به ظاهر سطح پایین را نیز بپذیرند. به تعبیر حضرت آیت الله علم الهدی امام جمعه محترم مشهد روزی که تاریخ جمهوری اسلامی را بنویسند حتما بدین نکته اشاره خواهند کرد که در مقطع حساسی از این انقلاب مقدس یک فقیه مجاهد با آن قدرت و توان علمی و فقاهتی مسئولیت امور شهروندی جامعه را در وزارت کشور پذیرفت و یا حاضر شد مسئولیت خطیر کمیته های انقلاب اسلامی را بر عهده بگیرد.
اما باقیات الصالحات ماندگار حضرت آیت الله در کنار همه این خدمات و فداکاری ها تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) است. این دانشگاه امروز 7000 فارغ التحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در رشته های مرتبط با مدیریت کشور تربیت کرده است. تلفیق علوم دینی با علوم جدید نوآوری و شجاعت آیت الله مهدوی کنی برای تامین کادرهای آینده انقلاب اسلامی بود. دانشجویان این دانشگاه هر یک به تنهایی در گوشه ای از این مملکت منشا خیرات و برکات هستند و مطمئنا ثواب تمام فعالیت های آنها به روح پر فتوح آن فقیه پارسا می رسد. سخن گفتن در خصوص این مرد بزرگ بسی دشوار است اما در یک جمله باید گفت که آیت الله مهدوی کنی روحانی در طراز انقلاب اسلامی بود که به یک الگو تبدیل شد و شاخص های حیات سیاسی و اجتماعی ایشان می تواند خط کش مدرجی برای جامعه روحانیون انقلابی کشور باشد که می خواهند به انقلاب و نظام خدمت کنند. انشاالله حوزه های علمیه ما در مسیر تربیت آیت الله مهدوی کنی های جوان قدم بردارد.
انتهای پیام/