مرگ ژاپنی با بمب آمریکایی؛ پسر کوچک ۱۰ کیلومتر را ذوب کرد

 به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،تنها مورد استفادهٔ جنگی از سلاح اتمی در طول تاریخ در شهر هیروشیما رقم خورد.
 
ساعت 8:15 جهنم به روی زمین آمد
 

ساعت 8:15 صبح روز 6 اوت 1945 به وقت محلی شهر هیروشیما کسانی که در حومه شهر و در فاصله دورتری از مرکز انفجاری ناشناخته قرار داشتند، نوری پرقدرت‌تر از تابش خورشید را شاهد بودند. بعد از انفجار اولین بمب اتمی که تا آن روز ناشناخته بود، شهر هیروشیما با خاک یکسان شد و با این حمله عصر هسته‌ای جهان آغاز گشت و لکه سیاهی در تاریخ بشریت ثبت شد.

ایالات متحده آمریکا که به طور مخفیانه به سلاح اتمی دست پیدا کرده و از قدرت تخریب وحشتناک این سلاح جدید مطلع بود اما دست به آزمایش زد! آزمایشی به قیمت ذوب و کباب شدن 80 هزار نفر پس از انفجار همچنین 70 هزار نفر مجروح شد که اغلب اندکی بعد جان خود را از دست دادند.
 
نکته جالب این است که "هری ترومن" رییس جمهور وقت آمریکا تصمیم به بمباران اتمی هیروشیما گرفت دستور داد بمباران این شهر متوقف شود تا آثار مخرب بمب اتمی کاملا مشهود باشد چراکه در آن زمان تمام شهرهای بزرگ ژاپن آماج بمباران های هوایی آمریکا بودند.
 
  
چرا بمب‌های اتم انداخته شد؟
 
توجیح آمریکایی اینگونه مطرح شد که این بمب برای پایان جنگ جهانی دوم و جلوگیری از کشتار غیر نظامیان انداخته شد و این در حالی بود که عده زیادی معتقد بودند ژاپنی‌ها به زودی تسلیم می‌شدند.
 
بسیاری از نیروهای آمریکایی دخیل در جنگ هم چنین باوری داشتند، "ژنرال دوایت آیزنهاور" رئیس جمهور بعدی آمریکا و فرمانده عالی همه نیروهای متفق گفت: ژاپنی‌ها آماده تسلیم شدن بودند و هیچ ضرورتی نداشت که با چنین افتضاحی به آن‌ها ضربه بزنیم.
 

 

 
از سوی دیگر دریاسالار "ویلیام هلی" بالارتبه‌ترین نظامی ارتش آمریکا از 1942 تا 1949، نیز اذعان داشت: به نظر من، به‌کارگیری این سلاح وحشتناک، در هیروشیما و ناکازاکی هیچ کمک مادی به نبرد ما برابر ژاپن نکرد.
 
"پسر کوچک" و فعل و انفعالات چندین میلیون سانتی‌گرادی!
 

 
 بمب اتمی اول به نام به نام پسر کوچک توسط  یک هواپیمای بمب افکن به نام انولا گی بر روی هیروشیما انداخته شد. برای تاثیر تخریبی بیشتر، بمب به نحوی تنظیم شده بود که 576 متر بالای سطح زمین منفجر شود انرژی تولید شده توسط این بمب با انرژی حاصل از 15 کیلوتن تی‌ان‌تی فعل و انفعالات اتمی در مرکز این بمب باعث گرمائی حدود چندین میلیون درجه سانتیگراد شد.
 

 
این گرمای عظیم هر چیزی را تا شعاع یک و نیم کیلومتری مرکز اصابت بمب بطور کلی ذوب نمود.
 

 

دو سوم ساختمان‌های هیروشیما از جمله کارخانه‌های فولادسازی و صنعتی چون میتسوبیشی در اثر این بمباران نابود شدند تنها چیزی که از شهر باقی‌ماند ساختمان تالار ترویج صنعتی استانی هیروشیما بود که انفجار، بالای گنبد این بنا رخ می‌دهد و به خاطر قرار گرفتن در کانون مرکزی انفجار، کاملاً ویران نشد.
 

 
تنها فردی در هواپیما که از ماهیت بمب 4.5 تنی با خبر بود

 
خلبان تیبتس تنها فردی در این هواپیما بود که از ماهیت بمب 4.5 تنی به نام «لیتل بوی» که حمل می کرد ، باخبر بود. در ساعت 8 و 9 دقیقه شهر هیروشیما از ورای ابرها پدیدار می شود.
 
در ساعت 8 و 15 دقیقه و 17 ثانیه بمب رها می شود.
 
در این روز تابستانی بسیاری از مردم شهرهای نزدیک به هیروشیما آمده بودند تا به پاکسازی ویرانی های ناشی از بمباران چند روز پیش بپردازند.
 
جمعیت شهر در آن روز حدود 350000 نفر تخمین زده می شد ، با این که تابستان بود و دانشگاه ها و مدارس تعطیل بودند، اما هیچ یک از دانشجویان یا دانش آموزان به تعطیلات نرفته بودند.
 
دانش آموزان دختر و پسر به دلیل جنگ هر روز در کارخانه های نظامی کار می کردند ، یا به پاکسازی ویرانی های ناشی از بمباران ها می پرداختند. آنها از همه جا بی خبر نمی دانستند که تا ثانیه هایی دیگر چه فاجعه ای در انتظارشان است.
 
خلبان تیبتس پس از رهاکردن بمب اتمی به سرعت از محل دور شد و از فاصله ای دور از لحظه انفجار عکس گرفت و به پایگاه خود بازگشت.
 

 
نمایان شدن 3 تاثیر ویرانگر پس از انفجار
 
در نخستین میلیونیم ثانیه انرژی حرارتی در فضا آزاد شده و هوا در محوطه ای به شعاع یک کیلومتر به گلوله آتش مبدل می شود و حرارتی معادل چند میلیون درجه برای چند ثانیه برفراز هیروشیما آسمان را به آتش می کشد.
 
در زمین هنگام رسیدن هرم گرما درجه حرارت چندین هزار درجه سانتی گراد است. در شعاع یک کیلومتری ناگهان همه چیز بخار شده و به خاکستر تبدیل می شوند.
 
در محوطه ای به شعاع 4 کیلومتر ساختمان ها و انسان ها ناگهان آتش می گیرند و در شعاع 8 کیلومتری مردم دچار سوختگی های شدید درجه 3 می شوند.
 
پس از حرارت ، نوبت موج انفجار است که تاثیر ویرانگر خود را نشان دهد به دلیل آزاد شدن گازهای بسیار گرم موج انفجار با سرعت 1000 کیلومتر در ساعت مشابه یک دیوار جامد هوا است که در شعاع 2 کیلومتر همه چیز را به غبار تبدیل می کند.
 
از مجموع 90 هزار ساختمان شهر هیروشیما 62 هزار ساختمان به کلی از میان می روند.
 
سپس نوبت تاثیر سوم انفجار اتمی می رسد که در سال 1945 میلادی هنوز چندان شناخته شده نبود ، در حالیکه شاخصه ویژه انفجار هسته ای است ، تاثیر تشعشعات رادیواکتیو که موجب انواع سرطان ها ، بیماری های خونی و... می شود. این یکی از همه وحشتناک تر است زیرا آثار آن روزها ، ماه ها و حتی سال ها پس از انفجار خود را نشان می دهند.
 
مشاهدات عینی
 
 مردمی که از دور دست انفجار "پسر کوچک" را در آسمان هیروشیما مشاهده کردند می‌گفتند که خورشید دیگری را در آسمان دیده‌اند.
 

 
 سرهنگ پل تیبت که بهترین خلبان نیروی هوایی آمریکا در جنگ جهانی دوم خوانده می‌شود، به خاطر هدایت هواپیمای بوئینگ B-29 با نام انولاگی در تاریخ ماندگار شد وی در باره  چگونگی انفجار این بمب می گوید:
 
همه جور ابر قارچ‌گونه را می‌توان دید، اما به نسبت بمب‌های مختلف، شکل قارچ‌ها هم متفاوت است. بمب هیروشیما، ابر قارچ‌گونه نساخت. چیزی بود که به یک خبرنگار محلی گفتم. فقط بالا می‌آمد. مثل جهنم سیاه بود و نور و رنگ هم داشت، درونش سفید بود و خاکستری و بالایش شبیه درخت کریسمس بود.
 
همچنین این خلبان در پاسخ به این سوال  که می‌دانستید آن پایین چه اتفاقی داشت می‌افتاد؟ گفت: دوزخ! فکر می‌کنم یک مورخ بهترین جمله را در این مورد گفته بود: «در یک هزارم ثانیه، شهر هیروشیما دیگر وجود نداشت.
 

وقتی همکلاسی‌های «میشیکو کودوما» ی هفت ساله در محوطه بیرون مدرسه در حال بازی بودند، او وارد کلاس درس چوبی‌اش شد تا روی نیمکت منظر ورودهمکلاسی‌هایش باشد که ناگهان نوری در آسمان توجهش را جلب کرد.  «یک انفجار نورانی را دیدم و بعد رنگهای زرد، نقره‌ای، نارنجی و رنگهای دیگری که با زبان قابل وصف نیستند. رنگ‌ها به ما حمله می‌کردند که ناگهان تیرهای چوبی کلاس و شیشه‌های قاب پنجره تکه‌تکه شدند و به بیرون پرتاب شدند».
 

 
درد اتمی همچنان ادامه دارد
 
پس از این فاجعه ابتلا به بیماری سرطان خون (لوکمیا) به شکل چشمگیری افزایش یافت، در سال های اخیر بیماری تازه ای به نام ˈنشانگان مایلودیسپلاستیکˈ (myelodysplastic syndrome) در میان کسانی که در آن زمان حدود 10 سال سن داشتند، در حال شیوع است. سلاح های اتمی را سلاح هایی نامید که ˈژنˈها را هدف می گیرند و باعث بیماری ها و اختلال های همیشگی در انسان می شوند.
 

بورشت از قول دکترهای ژاپنی در مورد افرادی که توسط بمبهای اتمی زخمی  شده بودند چنین می نویسد: در وحله اول ما بیمارانی که قسمتهائی از بدنشان سوخته شده بود را طبق معمول مداوا می کردیم، ولی مداوای ما هیچگونه اثری نداشت و بیماران جلوی چشمان ما از بین می رفتند. بعد ما شاهد مرگ افرادی بودیم و هستیم که حتی هیچ گونه جراحتی بر روی بدن انها دیده نمی شد و موارد زیادی حتی این افراد هنگام بمباران در محل حضور نداشتند. همه انها بلا استثنا اشتهای خود را از دست داده اند، موهایشان به شدت شروع به ریختن کرده، لکه های ابی رنگی روی بدن انها نمایان می شد و متعاقبا بعد از خونریزی از دماغ، دهان و چشمها جلوی چشمان ما از بین می رفتند...... هیچ کدام حتی یکی از بیماران جان سالم بدر نبردند..... ولی ما هیچ گونه کاری برای انها نمی توانستیم انجام دهیم.

وی ادامه می دهد:  انها کفتند که ما اول فکر می کردیم علائم موجود روی بدن بیماران نتیجه سستی معمول است و بهمین خاطر به انها سوزن ویتامین آ تزریق نمودیم. اما نتایج وحشتناکی داشت بدین طریق که گوشت اطراف سوراخ محل امپول گندیده و فاسد شده و شروع به ریختن نمود. و در تمام موارد بیماران جان سالم بدر نبردند. 
 

 
 "بورشت" عکسهای زیادی از اثرات مخربی که بمب اتمی در هیروشیما ایجاد کرده بود تهیه نموده بود ولی ارتش امریکا همه عکسها و دوربین او را مصادره می کند ولی او موفق می شود که گزارشات خود را به لندن توسط تلکس خود که از ارتش امریکا قایم نموده بود، مخابره نماید. بخشی از مشاهدات او برای اولین بار درتاریخ 5 سپتامبر1945 در لندن دیلی اکسپرس به چاپ می رسد و بدین طریق اخبار این جنایت عظیم و کشته شدن مردم بخاطر اشعه رادیواکتیو ایجاد شده از بمب اتمی علیرغم سانسور شدید و تبلیغات عظیم دولت وقت امریکا در دسترس جهانیان قرار می گیرد. پخش خبر کشته شدن مردم توسط اشعه تولید شده از بمب اتمی دولت امریکا را وادار به عکس العمل نمود و ضمن رد این خبر و تکذیب این که هیچ فردی توسط اشعه رادیواکتیو کشته نشده است،  اعلام نمود که این تبلیغات دروغ ژاپنی هاست.
 
آزمایش سلاح های هسته ای نه فقط بر زمین و دریا ها تاثیر نامطلوبی به جای می گذارد بلکه لایه های زیرین زمین نیز از آن بی تاثیر نیست و آثار مخرب رادیواکتیو همچنان بین نسلهای بعدی در این کشور قربانی می‌گیرد.
 
ناگازاکی هم  بلای ساخته دست بشر را تجربه کرد
 
سه روز بعد، در روز 9 اوت سال 1945 میلادی نوبت شهر ناگازاکی ژاپن می شود تا این بلای ساخته دست بشر را تجربه کند. مخوف ترین سلاح جهان تاثیرات مخرب خود را در هیروشیما و سپس در ناگازاکی نشان می دهد.
 

گفته می شود با اینکه بمب پلوتونیومی(مرد چاق) به کار گرفته شده در ناکازاکی قدرتی بیشتر از بمب هیروشیما داشت، ولی ویرانی و تلفات در آنجا از هیروشیما کمتر بود. هیروشیما یک شهر مسطح است که انفجار بالای مرکز آن رخ داده بود، اما در ناکازاکی تپه‌ای بزرگ ، شهر را به دو بخش که در دو دره واقع شده‌اند تقسیم می‌کند.
 

 انفجار در بالای یکی از آن دو رخ داده بود. در این دره آسیب‌ها شدید بود اما ضمن این که بخشی از انرژی در بخشهای خالی از سکنه تپه تلف شده بود، این تپه مانند سپری تا اندازه زیادی از بخشهای دیگر محافظت کرده بود. بنا بر آمارهای رسمی در اثر انفجار این بمب 11574 خانه سوخت ، 1326 خانه کاملا ویران شد ، 5509 خانه به شدت آسیب دید و غیر از قربانیان سالهای بعد 73884نفر کشته و 74909 نفر مجروح بر جای گذاشت.
 
اظهار ندامت، هرگز!
 

 
بلافاصله پس از انفجار بمب اتمی ، کاخ سفید در چند کلمه خبر بمباران هیروشیما را به مردم آمریکا اطلاع داد: ما هم اکنون بمبی را روی هیروشیما در ژاپن رها کردیم که قدرت خورشید در آن نهفته است ، ما موفق به مهار انرژی عظیم عالم شده ایم.

آمریکایی‌ها تا مدت‌ها حاضر به عذرخواهی از انجام این جنایت جنگی نبودند. اما در سال 2009، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، عملکردی متفاوت را در پیش گرفت.

تصمیم واشنگتن برای اعزام "جان روث"، سفیر آمریکا به ژاپن به شصت و پنجمین سالگرد انفجار بمب هسته‌ای در هیروشیما (سال 1389) از سوی برخی از تحلیلگران سیاسی به عنوان اقدامی جهت هموار کردن سفر باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به هیروشیما در نظر گرفته شد.

 هنگامی که رسانه‌ها همه جا را از نوعی تغییر در عملکرد ریاست جمهوری آمریکا نسبت به ژاپن در بوق و کرنا کرده بودند، ترومی تاناکا، رئیس کنفدراسیون سازمان‌های مربوط به زیان‌دیدگان از بمب‌های اتمی ژاپن گفت: ما از بازدید استقبال می‌کنیم اما این پذیرش، بدون عذرخواهی برای ما دشوار است.

وی ادامه داد: ما به دنبال گرفتن غرامت نیستیم. ما خیلی ساده می‌خواهیم که ایالات متحد عذرخواهی کند و از زرادخانه هسته‌ای خود خلاص شود.

منبع:باشگاه خبرنگاران