تخریب «حشد الشعبی» و دودی که به چشم همه عراقی‌ها رفت

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم،  پس از اینکه داعش در تابستان سال 2014 با همسویی عناصری همچون آثیل النجیفی استاندار فراری نینوا موصل را به اشغال خود درآورد  و الرمادی مرکز استان الانبار نیز که شهر عمدتا سنی نشین است به دست نیروهای داعش افتاده است، «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق از نیروهای بسیج مردمی خواسته است برای آزادسازی این منطقه از چنگال تروریست‌ها، وارد الانبار شوند.

اگر بخواهیم حوادث مهم عراق از زمان سقوط نینوا به دست داعش تا حوادث الرمادی را مرور کنیم می توانیم نموداری ترسیم کنیم که در این مدت نیروهای مردمی رسم کرده اند.

نیروهای مردمی برگرفته از فتوای آیت الله سیستانی صحنه های بی بدیلی خلق کردند و آثار جانفشانی آنها در آمرلی، جرف الصخر و دیالی و العلم، الدور و تکریت موجود است.اما به همین اندازه که نیروهای مردمی جانفشانی کردند توطئه ها هم به موازات آن وجود داشته است.

الحشد الشعبی یا الحشد الوطنی(بسیج مردمی یا ملی) به عنوان نیروهای نظامی مردمی وابسته به موسسات امنیتی عراق شناخته می شوند.

علاوه بر مردم عادی که تحت آموزش های نظامی قرار گرفته اند، گروه های مقاومت اسلامی از جمله سازمان بدر که قبلا سابقه مبارزاتی داشته اند و عصائب اهل الحق و گردان های صلح وابسته به جریان صدر و گردان های حزب الله عراق و برخی دیگر از واحدهای نظامی حضور دارند. همچنین عشایر سنی استان‌های صلاح الدین و نینوا نیز حضور دارند.

همانطور که گفتیم نیروهای مردمی در هر کارزایی موفق عمل کرده‌اند اما مشکل زمانی رخ داد که اتهاماتی به این نیروهای خودجوش و بسیج مردمی زده شد و حیدر العبادی که در راستای سیاست‌های درهای باز خود نمی خواهد هیچ طرف داخلی و خارجی را از خود برنجاند دستور داد که نیروهای مردمی از برخی مناطق خارج شود.

متعاقب این تحولات و در حالی که بسیاری از فرماندهان نیروهای مردمی این ادعاهای مطرح شده درباره غارت در تکریت را تکذیب و آن را کار داعشی ها عنوان کردند، داعش از این اختلاف نهایت استفاده را کرد.

عراق گویا کشوری نفرین شده است و اختلاف هیچگاه قصد ندارد از میان سیاستمداران این کشور رخت بندد.این بار هم داعش با استفاده از حربه ای که به کار گرفته بود موفق شد بر بخش اعظم پالایشگاه بیجی مسلط شود.

این درحالی بود که هنوز میان نیروهای مردمی و حیدر العبادی بحث و اختلاف نظر  وجود داشت اما داعش که بدنه آن را بعثی ها تشکیل می دهند به خوبی فرصت را مغتنم شمرد و در حالی که نیروهای مردمی و از جمله هادی العامری فرمانده کهنه کار سازمان بدر از آمادگی کامل نیروهای مردمی در صورتی که العبادی دستور دهد خبر داده بودند اما به این ابراز آمادگی ها توجهی نشد و همان ادعاهای قدیمی از سوی برخی سیاستمداران مبنی بر اینکه شبه نظامیان شیعی نباید در مناطق سنی نشین دخالت کنند مطرح شد.

اما نتیجه چه شد؟دومین مرکز استان در عراق یعنی الرمادی سقوط کرد. شهر الرمادی مرکز استان الانبار در 108 کیلومتری غرب بغداد واقع شده است. این شهر در جنوب غرب آنچه مثلث سنی عراق نامیده می شود، قرار گرفته است.عشایر الدیم، البوفهد، البوعلوان، البوذیاب، البوعساف، البومرعی، البو خلیفه، البو ریشه و البوعبید در آن قرار دارد.

این شهر به علت دور بودن از مرز ایران با عراق در جریان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران آسیب زیادی ندید.الرمادی یکی از شهرهای مهم در تجارت میان عراق با اردن و سوریه است.این شهر با خطوط مواصلاتی سریع با بغداد در ارتباط است و دارای آثار باستانی و دارای خط آهن به سوریه است.

الرمادی در فاصله سال های1869تا1872 میلادی از سوی مدحت پاشا والی بغداد بنا نهاده شد و بعدها به محلی برای تهیه آذوقه مسافران تبدیل شد.در سال 1932 این شهر توسعه یافت و به شکل کنونی درآمد.در فاصله میان الرمادی و الفلوجه فرودگاه سن الذبان قرار دارد که انگلیسی ها در سال 1935 تاسیس کردند و در غرب فرات و نزدیکی الحبانیه قرار دارد.در سال 1955 به دنبال لغو معاهده 1935 ارتش عراق در این شهر حضور یافت.این شهر از کانون های ضد آمریکایی در جریان اشغال عراق محسوب می شود.

الرمادی در غرب عراق و مرکز استان الانبار است و سقوط آن می تواند در صورتی که به درازا بیانجامد خطر ساز باشد زیرا منطقه ای مهم است از سویی با سوریه در ارتباط است و از سوی دیگر با استان کربلا هم مرز است.

العبادی باید کاری که هم اکنون انجام داده است یعنی درخواست از نیروهای مردمی برای حضور در نبرد الانبار را خیلی زودتر قبل از اینکه داعش الرمادی را اشغال کند انجام می داد.

سعد الحدیثی سخنگوی نخست وزیر عراق اعلام کرد: فرمانده کل نیروهای مسلح از نیروهای مردمی خواسته است که آماده مشارکت در جنگ الانبار در حمایت از نیروهای مسلح و عشایر سنی برای بازپس گیری شهرهای الانبار باشند.

قبل از آن مهدی صالح النومان معاون استاندار الانبار در امور امنیتی از درخواستی که به العبادی برای حضور نیروهای مردمی داده شده است خبر داده بودند.

آنچه ضروری به نظر می رسد این است که قبل از اینکه داعش مراکز را بمب گذاری کند و تکریت دیگری را برای نیروهای مردمی رقم بزند باید سریعا عملیات بازپس گیری الرمادی از لوث داعش آغاز شود.

یکی از عوامل سقوط بخش اعظم شهر الرمادی را شاید بتوان همان سیاستمداران خارج نشینی دانست که سنگ مناطق سنی نشین را به سینه می زنند و اظهار نظرهای آنها در برابر دوربین های تلویزیونی مبنی بر اینکه عشایر سلاح ندارند به مثابه پیامی به داعش برای ورود به الرمادی بود.

این درحالی است که کریم النوری سخنگوی نیروهای مردمی اعلام کرد: حوادثی که طی روزهای اخیر رخ داده است اهمیت نیروهای مردمی را بیش از قبل آشکار کرده است.این نیروها به مثابه نیروهای کار کُشته ای هستند که امنیت ملی عراق را تامین می کنند.دعوت فرمانده کل نیروهای مسلح در زمان مناسب انجام شده است و داعش را با چالش روبرو می کند.

وی افزود: نبرد الرمادی به مراتب آسانتر از نبرد صلاح الدین است زیرا مساحت های زیاد و دشت مانند این استان داعش را به مثابه صید آسانی تبدیل می کند و نیروهای مسلح به راحتی می توانند آنها را شکار کنند.ما طرح های لازم را در پیش رو داریم و طرح های داعش برای ما شناخته شده است.

النوری تاکید کرد: ما ثابت خواهیم کرد که مرد جنگ هستیم و داعشی ها به ماهیت افرادی که به آنها خواهند جنگید پی خواهند برد.نبرد به زودی رقم خواهد خورد.

اما به دنبال خطر سقوط کامل الرمادی ساکنان این شهر که به خوبی از وحشی گری های داعشی ها آگاه هستند به سوی عامر الفلوجه و الخالدیه فرار کرده اند.مسئولان محلی در الخالدیه اعلام کرده اند که بیش از سه هزار آواره در الخالدیه هستند و نیازمند کمک هستند.

در مجموع می توان گفت که حضور نیروهای مردمی می تواند نقطه عطف در نبرد دیگر این نیروها با داعشی ها باشد به ویژه که این نیروها همان طور که کریم النوری گفته است از فنون جنگ با داعش آگاه هستند و قبلا در مناطق صعب العبور تر مانند جرف الصخر در شمال بابل و نیز جهنم تکریت که داعش وجب به وجب آن را بمبگذاری کرده بود فائق آیند و می توانند پیروزی دیگری بر خلاف خواست آمریکا و همپیمانان منطقه ای آنها و نیز سیاستمدارانی که در امان و دیگر پایتخت های عربی نشسته و دم از حمایت مردم الانبار می زنند باشد.

اما اگر بخواهیم دلایل خطر سقوط الرمادی را بررسی کنیم می توان برخی عوامل را بر شماریم که از جمله آنها:

1-نبود تصمیم قاطع برای عملیات نظامی و در واقع تردید حیدر العبادی برای به کارگیری نیروهای مردمی و یکسره کردن کار.

2- نقش آمریکایی ها که با وجود داشتن مشاوران نظامی در این استان همانند تماشاگر عمل کردند و بر خلاف ادعاهای خود نشان دادند که تمایلی به نابودی داعش ندارند و فقط قصد اجرای سیاست های خود را در عراق دارند.

3- بی ثباتی سیاسی و اختلاف نظرهای عراقی ها و  سم پاشی های برخی نمایندگانی که خود را نماینده الانبار می دانند.

4-موقعیت ویژه استان الانبار و نزدیکی آن با سوریه و استفاده تروریست ها از فلوجه و دیگر کانون های ثابت خود که در سال گذشته در این استان اشغال کرده اند و بهره گرفتن از دیگر همرزمان خود در داخل سوریه.

5-تمایل داعش برای گسترش دامنه نفوذ خود و در اختیار گرفتن مناطق بیشتر برای تقویت خلافت خیالی خود و در صورت توان تهدید کربلا و بغداد با استفاده از الانبار و نیز جبران شکست های خود در مناطقی از صلاح الدین.

6-ضعف توان نظامی عشایر و مخالفت سرسختانه برخی الانباری در مقابل ورود نیروهای مردمی.

7- دیدگاه اشتباهی که نزد برخی ساکنان این استان درباره اینکه داعشی ها از به اصطلاح آنچه شبه نظامیان شیعه می خوانند، بهتر است و فراهم آوردن بستر لازم برای خواسته های شوم داعش.

8- ضعف تاکتیک های به کار گرفته از سوی ارتش و پلیس و تمرکز عملیات های در الانبار در مناطق خارج از الرمادی مانند الکرمه و  تلاش برای بازپس گیری مناطقی دور دست از الرمادی و عدم توجه به پاکسازی کانون های مرکزی و استحکام مواضع در این شهر.الرمادی می تواند به کانون مهمی برای شروع عملیات در دیگر مناطق الانبار منجر شود.

9- اشتباه کُشنده عشایر و برخی مسئولان الانبار در توجه به آمریکا و تکیه کردن بر واشنگتن به جای همدلی با هم وطنان خود و کمک گرفتن از دولت مرکزی.

10- سیاست های مزورانه آمریکا در تقویت داعش و اینگونه وانمود کردن که تنها جنگنده های آمریکایی و ارتش معظم آمریکا قادر به نابودی داعش است و ضعیف نشان دادند نیروهای مردمی.

اگر مثلث نیروهای مردمی، عشایری و امنیتی در الانبار شکل گیرد داعش و دیگر تروریست های همدست بعثی آنها توان مقابله در برابر آنها را ندارند و مانند هم نوعان تروریست خود در القلمون متحمل شکست خواهند شد و اگر شکست بخورند نه تنها بخش زیادی را از دست خواهند داد بلکه عقبه آنها در داخل سوریه قطع خواهد شد و این مهم به آزاد سازی موصل عراق هم کمک خواهد کرد.

انتهای پیام/ر