آیا هواپیماهای عربستان در یمن کاری غیر از جنایات داعش می‌کنند
خبرگزاری تسنیم: یک تحلیلگر عرب با اشاره به عملیات تروریستی سه گانه در کویت و تونس و فرانسه نوشت که آیا هواپیماهای مهاجم به یمن کاری غیر از جنایات داعش انجام می دهند؟ پس ریختن اشک تمساح در این ترورها برای چیست؟ این یکی از فجیع‌‌ترین چهره های نفاق است
به گزارش خبرگزاری تسنیم، عبدالباری عطوان تحلیلگر مسائل راهبردی منطقه در مقاله ای به بررسی اقدامات تروریستی سه گانه در کویت ، تونس و فرانسه پرداخت و نوشت: غافلگیری های دولت اسلامی[گروه تکفیری داعش] همچنان ادامه دارد، بعد از تسلط بر عین العربِ کرد نشین و پیشروی در حسکه واقع در شمال سوریه، این بار داعش قلب دو دولت عربی (کویت و تونس ) و یک کشور اروپایی (فرانسه ) را هدف قرار داد. خدا می داند حمله چهارم در کجا اتفاق می افتد، اما قطعاً این حمله اتفاق خواهد افتاد. این در حالی است که پایتخت بیشتر کشورهای عربی و سه کشور اروپایی ( رم، مادرید و پاریس ) در حالت آماده باش کامل هستند تا از انجام هر عملیاتی جلوگیری کنند.
«آنچه کاشتید اکنون درو کردید»[از شماست که بر شماست]. شاید این بهترین عنوان برای حملات خونین داعش باشد، نکته جالب اینکه کشورهای مذکور به صورت انفرادی یا جمعی از مهم ترین کشورهای حامی مخالفان مسلح سوریه بودند و به تقویت صفوف گروه های مبارز در ابعاد مادی و تبلیغاتی و نظامی کمک زیادی کردند. کویت در ابعاد ملی و دولتی یکی از کشورهایی بود که حمایت گسترده از گروه های اسلام گرای افراطی که برای براندازی دولت سوریه مبارزه می کردند، انجام داد. تا جایی که یک وزیر و هفت نفر از بازرگانان این کشور در لیست گروه های تروریستی قرار گرفتند. دولت سابق تونس نیز با همدستی ترکیه و دولت های حاشیه خلیج فارس اقداماتی را برای تسهیل عبور و مرور 4000 نفر از جوانان خود به سوریه برای مبارزه در صفوف جبهه النصره و دولت اسلامی انجام داد. این کشور اولین نشست مخالفان سوریه موسوم به دوستان ملت سوریه را بنا به درخواست احمد داوود اوغلو وزیر خارجه وقت ترکیه که نظریه‌پرداز اصلی تشکیل این گروه بود، برگزار کرد.
نکته جالب اینکه دولت های انگلیس و فرانسه که از تروریسم رنج می برند و بیشترین قربانیان انفجار هتل تونس از شهروندان انگلیس است ، بیشترین حمایت ها را از مخالفان مسلح سوریه انجام دادند و نخست وزیران این کشورها در میان 18 کشور اتحادیه اروپا تنها کسانی بودند که خواستار رفع ممنوعیت ارسال سلاح برای تروریست های سوریه بودند.
این بدان معنا است که " جادو به جادوگر بازگشت ". کسی که با آتش بازی کند آتش انگشتان او را خواهد سوزاند. این بار آتش افراط گرایان اسلامی به عمق کویت و عربستان سعودی و [تونس] و فرانسه رسید و ما بعید نمی دانیم که خیلی زود به بحرین و اردن و حتی ترکیه هم برسد. "دولت اسلامی" (داعش) پروژه‌ای خونین و مشخص در پیش دارد که مبتنی بر ایدئولوژی توسعه و ترساندن دشمنان و برافراشتن پرچم خلافت است. پاسخ به این ایدئولوژی با فحش و ناسزا و اتهام به تروریسم چیزی را تغییر نمی دهد بلکه نتایجی کاملاً معکوس دارد که در خدمت آن در می آید.
من از حالت دهشت موجود در محافل رسمی و مردمی کشورهای خلیج فارس در قبال انفجار مسجد امام صادق شیعیان در قلب کویت تعجب می کنم، همان طور که از اعلام همبستگی فریب کارانه و دروغین برخی، با قربانیان این حادثه به ویژه در محافل رسانه ای متعجب می شوم. دیروز شیعیان، رافضی و مجوس و صفوی بودند، ولی امروز برادران دینی و اعتقادی شدند؟ بسیاری از شیوخ و مفتیان تکرار عبارت های روابط برادرانه و همبستگی و وحدت ملی در حمایت از کویت و تلاش برای امنیت و ثبات آن را آغاز کرده‌اند. این یکی از فجیع ترین چهره های نفاق به شمار می رود.
هواپیماهای عملیات " توفان قاطعیت " عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس مردم یمن را می کشد، آیا آنها بنا بر ادبیات بیشتر رسانه های سنتی و الکترونیکی کشورهای حاشیه خلیج فارس "شیعیان مجوس و مزدورانِ ایرانِ مجوس و کافر" را نمی کشند؟ آیا دستوراتی که از سوی ارتش های الکترونیک کشورهای خلیج فارس به عنوان پشتیبانان رژیم های آن صادر می شود و میلیاردها دلار برای تخریب چهره طرف مقابل و شیطنت و توجیه کشتارها هزینه می شود، این رویکرد را توجیه می کند؟ بنابراین چرا حکومت های شیخ نشین و ماهواره ها و سخنگو های آنها نسبت به انفجارهای کویت و قطیف و دمام تا این حد شگفت زده شده اند؟ آیا "دولت اسلامی " (داعش) کاری فراتر از اقدامات آنها انجام می دهد؟ آیا هواپیما های توفان قاطعیت یا تحریک های رسانه ای شبانه روزی ماهواره های اسلام گرا و غیر اسلام گرا غیر از این روش را دنبال می کنند؟
« دولت اسلامی» نتیجه نفاق دینی و سیاست انزواگرایانه همزمان با اشغال عراق است که با موافقت و استقبال و همکاری رژیم های حاشیه خلیج فارس صورت گرفت و الان بسیاری نسبت به این سیاست ها حسرت می خورند و آن را عامل نفوذ ایران در عراق و سوریه و یمن می دانند و صدها میلیارد دلار برای خرید تسلیحات جهت مقابله با آن هزینه می کنند. آنها به همراه " دولت اسلامی " بر ضد ایران در یک سنگر قرار دارند، پس چرا به خودشان و دیگران دروغ می گویند؟
وقتی که ما می گوییم داعش بزرگ ترین خطر برای دولت های خلیج فارس و تمام منطقه است، موضوع تازه ای نگفته ایم. شاید اتفاقی نباشد که انجام این انفجارهای خونین در اولین سالروز اعلام خلافت داعش از طریق تریبون مسجد جامع بزرگ در موصل و همزمان با باز پس گیری عین العرب و پیشروی در حسکه اتفاق افتاده است. داعش یک واقعیت است و آنچه دیگران در اختیار دارند نظیر یک ایدئولوژی کامل و رویکردهای مبارزاتی جذاب را نزد هوادارانش در اختیار دارد.
آمریکا می تواند ارتش های عربی از جمله ارتش عراق را آموزش داده و آنها را به پیشرفته ترین سلاح ها تجهیز کند، اما نمی تواند آنها را مانند داعش قانع به انجام عملیات انتحاری نماید. آیا آمریکا و ژنرال دیوید پترائوس رئیس ستاد ارتش این کشور و مشاوران آن می توانند چارچوب اعتقادی و ایدئولوژیک برای این ارتش را تعیین کنند و اعتقادات آنها را تا جایی پیش ببرند که کامیون های حامل چندین تن مواد منفجره را حمل کرده و آن را در میان دشمنان منفجر کنند؟ مانند اتفاقاتی که در موصل و عین العرب و الرمادی و حسکه و ...روی می دهد.
من به خوبی می دانم که این سخنان دیگران را که سر خود را زیر شن مخفی کرده اند و نمی خواهند واقعیت را در ابعاد کامل خود ببینند، غافلگیر خواهد کرد اما تروریسم فکری ما را نمی ترساند و از گفتن آن چه که دیگران از بیان آن امتناع می کنند، مانع نمی شود.
آمریکا و دیگر کشورهای غربی همگی یا بیشتر آنها متحدان عرب خود را در آینده ای نزدیک با بیان این دیدگاه قاطع که نمی توانند داعش را شکست دهند، غافلگیر خواهند کرد. چرا که پیروزی بر آن تقریباً غیرممکن است و حتی اگر ممکن باشد، بسیار هزینه‌‌بر خواهد بود و به مرحله مهار آن و به رسمیت شناخته شدن آن منجر خواهد شد. درست مانند اتفاقی که بعد از 13 سال جنگ شکست خورده با طالبان روی داد.
اگر طرف مقابل فرقه گرا باشد، واکنش نسبت به آن - مانند تعداد بسیاری از مردم- نمی تواند با همین تفکر همراه شود، چرا که فرقه گرایی کشورهای ما را ویران می کند و ملت‌ها و خاک کشورها را دچار تجزیه می کند. باید یک جایگزین دموکراتیک مبتنی بر تسامح و عدالت اجتماعی و گفت و گو با دیگران و همزیستی با آنها بر اساس مساوات و در چارچوب تمامیت قانون در این رابطه ایجاد کرد.
انفجارهای کویت و تونس و فرانسه محکوم است، همان طور که کسانی که محیط سیاسی و تبلیغاتی و مالی و نظامی حامیان این رویکرد را با حسن نیت یا سوءنیت خود فراهم کردند، بیش از آنها محکوم هستند. همه کسانی که چه در زمینه تحریک فرقه ای یا تخریب و مداخله نظامی یا حمله و اشغال کشورهای دیگر دست داشتند، همگی مسئولند. تا زمان انفجار آینده و اشک تمساح هایی که در غم قربانیان این انفجارها ریخته می شود، برای شما افطار خوبی آرزومندیم.
انتهای پیام/ر
