ابلاغ قانون موافقتنامه فرهنگی بین ایران و اوگاندا

به گزارش حوزه دولت خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور «قانون موافقتنامه دو جانبه همکاری‌های فرهنگی، علمی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا» را برای اجرا ابلاغ کرد.

این قانون در جلسه علنی بیست و سوم اردیبهشت ماه 1394 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/3/1394 به تأیید شورای نگهبان رسیده است. با توجه به اصل 125 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اجرای مفاد موافقتنامه منوط به انجام تشریفات امضاء و ترتیبات مندرج در ماده 28 موافقتنامه می‌باشد.

حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان این قانون را در تاریخ 28/3/1394 برای اجرا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ابلاغ کرد.

متن این قانون بدین شرح است:

قانون موافقتنامه دو جانبه همکاری‌های فرهنگی، علمی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا

ماده واحده - موافقتنامه دو جانبه همکاری‌های فرهنگی، علمی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

موافقتنامه دو جانبه همکاری‌های فرهنگی، علمی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اوگاندا به منظور تحکیم مبانی دوستی، گسترش روابط موجود و توسعه همکاریهای فرهنگی، علمی و آموزشی تصمیم به انعقاد این موافقتنامه فرهنگی گرفتند.

ماده 1- طرفها کوشش خواهند نمود تا با استفاده از کلیه روشهای قانونی، روابط موجود فرهنگی را براساس حقوق متقابل و احترام به مقررات داخلی گسترش دهند و مردم کشور خویش را با فرهنگ و تمدن طرف دیگر آشنا سازند.

ماده 2- طرفها همکاری مشترک در زمینه های فرهنگی، علمی، فنی، آموزشی، هنری و سایر امور مربوط را تشویق خواهند نمود و تسهیلات لازم را در زمینه های زیر فراهم خواهند کرد:

الف) مبادله کتاب، نشریه، عکس، اسلاید، نوار، فیلم و میکرو فیلم در زمینه های تاریخی، هنری، آموزشی و همکاری بین کتابخانه های ملی و مراکز اسناد دو کشور

ب) مبادله هنرمندان و گروههای هنری در زمینه های مورد توافق دو طرف

پ) تشکیل نمایشگاه‌های مختلف از جمله کتابهای فرهنگی، هنر سنتی، علمی و ادبی

ت) برگزاری هفته های فرهنگی و فیلم و جلسات سخنرانی و شرکت در جشنواره های ملی و بین المللی یکدیگر و همکاری بین مؤسسات و مراکز سینمایی دو کشور

ث) گنجاندن مطالب و اطلاعات مفید و صحیح از تاریخ، فرهنگ و جغرافیای کشور طرف دیگر در کتابهای درسی خود

ج) ایجاد تسهیلات لازم برای بازدید دانشمندان، پژوهشگران، دانشجویان و اعضای انجمن های فرهنگی

ماده 3- طرف‌ها توافق نمودند برای همکاری و ارتباط بین دانشگاهها، مؤسسه های علمی، فنی، هنری و سازمانهای فرهنگی، مبادله استادان، معلمان، دانشمندان، کارشناسان، محققان، سخنرانان و دانشجویان را در محدوده قوانین و مقررات داخلی خود تشویق و تسهیلات لازم را بدین منظور فراهم آورند.

ماده 4- طرفها تأسیس مراکز فرهنگی اجتماعی و آموزشی و کتابخانه ها را جهت معرفی فرهنگ طرف دیگر در سرزمین خود مورد موافقت قرار خواهند داد.

ماده 5- طرفها اعطای راتبه (بورس)های تحصیلی در زمینه تحقیقاتی، آموزشی و کارآموزی در رشته های فنی – حرفه ای و علمی را به اتباع یکدیگر تشویق خواهند نمود.

ماده 6- طرفها با مبادله اطلاعات و اسناد آموزشی و تشکیل کمیسیون های مشترک کارشناسی نسبت به ارزشیابی مدارک تحصیلی یکدیگر براساس قوانین و مقررات داخلی هر کشور اقدام خواهند نمود.

ماده 7- طرفها همکاری بین سازمانهای ورزشی دو کشور را از طریق مبادله تیمها، مربیان و تجربیات علمی و ورزشی تشویق خواهند نمود.

ماده 8- طرفها در زمینه مبارزه با بی سوادی از طریق مبادله کارشناس اطلاعات و بررسی تجربه های یکدیگر همکاری های لازم را معمول خواهند داشت.

ماده 9- طرفها ضمن رعایت شؤونات ملی و مذهبی کشور مقابل در مطبوعات خویش، همکاری بین سازمانها و مؤسسه های رادیویی و تلویزیونی، مطبوعاتی و خبری یکدیگر را تشویق و تسهیلات لازم را به منظور مبادله اطلاعات و تجربیات فراهم خواهند آورد.

ماده 10- طرفها جهانگردی بین دو کشور را که وسیله مؤثری برای ایجاد تفاهم متقابل بین دو ملت است تشویق و تسهیل خواهند کرد.

ماده 11- طرفها به منظور تسهیل در اجرای این موافقتنامه و انجام امور مربوط به همکاری فرهنگی، نمایندگان فرهنگی به کشورهای یکدیگر اعزام خواهند کرد.

ماده 12- طرفها به منظور اجرای این موافقتنامه نسبت به تنظیم برنامه های مبادلات فرهنگی بین دو کشور اقدام و جهت بررسی و انعقاد برنامه های مذکور، کمیسیون مشترکی را تشکیل خواهند داد که هر دو سال یکبار جلسات خود را به طور متناوب در پایتخت های دو کشور برگزار خواهند نمود.

ماده 13- طرفها این موافقتنامه را طبق قوانین و مقررات داخلی خود به تصویب می رسانند و این موافقتنامه از تاریخ ارسال آخرین اطلاعیه هر یک از طرفها به طرف دیگر مبنی بر تصویب آن لازم الاجراء خواهد گردید.

ماده 14- این موافقتنامه از تاریخ لازم الاجراء شدن برای مدت پنج سال اعتبار خواهد داشت و در پایان این مدت خود به خود برای دوره پنجساله دیگر تمدید خواهد شد، مگر اینکه یکی از طرفها حداقل شش ماه قبل از تاریخ انقضای آن به طور کتبی تمایل خود را جهت فسخ یا تجدیدنظر در مفاد آن به طرف دیگر اعلام دارد.

این موافقتنامه در تاریخ 18 مرداد 1380 هجری شمسی برابر با 9 آگوست 2001 میلادی در تهران در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی تنظیم گردیده و هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار خواهد بود. در صورت بروز هرگونه اختلاف نظر در مورد تفسیر این موافقتنامه، مراتب از طریق دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد.

از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران

از طرف دولت جمهوری اوگاندا

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و چهارده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و سوم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و نود و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 6/ 3/ 1394 به تأیید شورای نگهبان رسید.

انتهای پیام/