تکفیری ها همسایه اسرائیل می شوند؟

 

 

در حال حاضر، بخش های عمده این استان کوچک در جنوب غربی سوریه و مناطق همجوار شرقی و شمالی آن، تحت کنترل معارضان سوری قرار دارد و آن ها طی عملیات «عاصفة الحق» و «نصرة لحرائرنا» قصد دارند با پاکسازی کامل این استان، آن را به صورت کامل اشغال کنند و بتوانند با حمایت های خارجی به سمت شمال و پیشروی در استان ریف دمشق، خود را به دمشق برسانند. پایگاه خبری تحلیلی فردا که در دور جدید فعالیت خود، تحولات میدانی سوریه را به صورت دقیق و اختصاصی پوشش می دهد، در این گزارش، به معرفی آخرین تحولات نظامی و میدانی استان قنیطره در دو بخش «نبردهای جغرافیایی» و «گروه های درگیر» می پردازد.

 

 

 

اصلی ترین گروه فعال در جبهه جنوبی و به خصوص استان قنیطره، ارتش آزاد سوریه است. ارتش آزاد سوریه در جبهه جنوبی این کشور سازماندهی شبکه ای قدرتمندی دارد که مجموعا بیش از 50 گردان نظامی را در بر می گیرد. بزرگ ترین گروه ارتش آزاد در جبهه جنوبی، گروه «جیش الاول» است که مرکز فرماندهی آن در غرب استان درعا و در مجاورت استان قنیطره است. فرماندهی جیش الاول، بر عهده «صابر سفر» است که از مؤسسین ارتش آزاد سوریه می باشد. صابر سفر، از فرماندهان تقریبا رده بالای ارتش سوریه بود که مدتی در حمص و سپس در دمشق در ستادهای فرماندهی ارتش مشغول به فعالیت بود؛ اما با آغاز اعتراضات سال 2011 با خیانت به نظام سوریه، در زمره مؤسسان ارتش آزاد سوریه قرار گرفت که در آن زمان، بزرگ ترین و فراگیرترین گروه شورشی مسلح علیه بشار اسد محسوب می شد.

 

 

 

علاوه بر «جیش الاول»، در عملیات اشغال کامل قنیطره، سه گردان از دیگر زیر شاخه های ارتش آزاد سوریه مشارکت دارند. گردان هاش «جبهه انصار الاسلام»، «الویه سیف الشام» و «غرفه الفاتحین» نیز حضور دارند که به عنوان نمونه، «الویه سیف الشام» اعلام کرده در این عملیات، 2500 سرباز از مجموع 4هزار سرباز جنگجوی خود در استان های درعا، قنیطره و ریف دمشق را به کار گرفته است. فاز نخست عملیات اشغال کامل قنیطره، توسط این 4 گروه و از دو محور کلید خورد که در بخش نقشه ها تشریح خواهد شد. در این فاز، ستاد فرماندهی مشترک این عملیات بر عهده فرمانده باتجربه «جیش الاول» بود که در ستاد فرماندهی کل جبهه جنوبیه ارتش آزاد نیز حضور دارد. پایگاه خبری تحلیلی فردا، به زودی در گزارشی اختصاصی، شبکه داخلی ارتش آزاد سوریه در جبهه جنوبی را معرفی و تشریح خواهد کرد. 

 

 

در مرحله دوم، گردان های تکفیری پراکنده در کنار سازمان های تروریستی «جبهه اسلامیه» و «جبهه النصره» به ارتش آزاد سوریه پیوستند تا احتمال موفقیت معارضان در اشغال کامل استان قنیطره را افزایش دهند. در این مرحله، با تشکیل یک ستاد فرماندهی مشترک میان گروه های تکفیری تروریستی در مناطق غربی و جنوب غربی استان ریف دمشق، تروریست های تازه نفس به استان قلمون اعزام شدند تا ضمن تکمیل و تقویت محاصره شهرها و روستاهای تحت کنترل نظام، مناطق تحت سیطره ارتش سوریه را اشغال کنند.

 

 

گردان های تکفیری در این مرحله، شامل 10 گروه و سازمان تروریستی می باشند که برای ستاد فرماندهی خود، عنوان «جیش الحرمون» را برگزیدند. در میان این 10 گردان تکفیری، بزرگ ترین مجموعه را «جبهه النصره» تشکیل می دهد که بعد از داعش، دومین بزرگ ترین گروه تروریستی تکفیری خارجی در سوریه می باشد. هم چنین 6 گردان وابسته به سازمان تروریستی «جبهه اسلامیه» در جیش الحرمون حضور دارند که بزرگ ترین آن ها «احرار الشام» می باشد. علاوه بر این 7 گروه، گردان «لواء عمر بن خطاب» که زیرمجموعه «الویة سیف الشام» بود، به علت ماهیت وهابی و تکفیری خود به ستاد فرماندهی جیش الحرمون پیوست. در این ستاد، دو گردان تکفیری نیمه مستقل نیز حضور دارند که به گفته منابع آگاه، گروه های نوظهور تکفیری هستند که از سوی سازمان امنیت اردن تأسیس شده اند.

 

 

در این مرحله، برای هماهنگی بیش تر میان ارتش آزاد سوریه و جیش الحرمون، یک ستاد فرماندهی مشترک تشکیل شد که فرماندهی کل آن بر عهده «ژنرال اسماعیل ایوب» قرار گرفت. اسماعیل ایوب، یکی از برجسته ترین خلبانان ارتش سوریه بود که با خیانت به نظام ملی این کشور، چندی قبل به ارتش آزاد سوریه پیوست. او حتی بعد از خیانتش به حکومت سوریه، تعدادی از ادعاهای نخ نما شده مانند حمایت بشار اسد از داعش(!) را در گفت و گو با الجزیره تکرار کرد. در این ستاد مشترک، تعداد زیادی از فرماندهان سابق ارتش سوریه حضور داشتند و می توانستند رفتارهای احتمالی ارتش و میزان تسلیحات تحت کنترل آن را تخمین بزنند.

 

 

در این زمان، با توجه به حضور پررنگ تکفیری های «جیش الحرمون» در صحنه نبرد استان قنیطره، بومیان دروزی مذهب این استان به صورت گسترده به پایگاه های ارتش مراجعه کرده و خواهان دریافت سلاح های پیشرفته برای نبرد در کنار ارتش شدند. از سوی دیگر، دروزی های جولان و مناطق تحت کنترل اسرائیل، نگرانی های گسترده خود را بیان کردند که جو منفی رسانه ای علیه معارضان را در پی داشت. در چنین وضعیتی، «عصام الریس» سخنگوی جبهه جنوبیه ارتش آزاد سوریه در مصاحبه های مختلف اعلام کرد جیش الحرمون قول داده گروه تروریستی جبهه النصره را وارد عملیات نکند و این سازمان تروریستی، صرفا در مناطق تحت کنترل خویش آرایش دفاعی خواهد گرفت. او هم چنین در مصاحبه های خود تأکید کرد که ارتش آزاد به تکفیری ها اجازه تعدی به دروزی مذهبان را نخواهد داد!

 

 

این اظهارات مقامات بلندپایه ارتش آزاد باعث وقوع اختلاف در جبهه معارضان شد. در نتیجه این وضعیت، روز گذشته اعلام شد یک ستاد فرماندهی مشترک جدید برای گروه های معارض در استان قنیطره تشکیل شده است که این بار، فرماندهان تکفیری نقش اصلی را ایفا خواهند کرد. این ستاد مشترک، با الگوگیری از تجربه اشغال ادلب و با تأکید مقامات ریاض و آنکارا، «جیش الفتح» نام گرفته است و قرار است معارضان را در راستای اشغال کامل استان قنیطره راهنمایی کند.

 

 

 

حدود 80 درصد استان قنیطره، از سوی رژیم صهیونیستی اشغال شده است. در طی سال های 2013 و 2014، ارتش آزاد سوریه و جبهه النصره با حمایت ارتش اسرائیل توانسته بود مناطق جنوبی باقیمانده و بخش های غربی شهر قنیطره را به طور کامل اشغال کند. طی دو ماه اخیر، ارتش آزاد (جیش الاول) تلاش کرد شهر قنیطره را به طور کامل اشغال کند، اما با اعزام نیروهای ارتش از شهر «البعث»، در این کار ناکام مانده بود و حالا بعد از اشغال مناطق همجوار در استان درعا، عملیات جدید برای اشغال کامل استان قنیطره کلید خورد.

 

 

در استان قنیطره، بیش ترین پایگاه های ارتش سوریه در شهرهای «البعث» و «حرفا» قرار دارد. معارضان برای اشغال کامل استان، ضعیف ترین استحکامات ارتش را در روستای «خضر» در شمال استان تخمین زدند. در همین راستا، گردان های ارتش آزاد از محور غوطه غربی و خان الشیح به سمت روستاهای «بیت سابر» و «بیت جن» پیشروی کرده و این دو منطقه نسبتا وسیع را اشغال کنند. بعد از اشغال بیت جن، اشغال تپه های استراتژیک «تل الحمر» در دستور کار قرار گرفت که بر روستای «الخضر» و شهر «حرفا» اشراف کامل دارد. متأسفانه در این مرحله، ارتش سوریه هیچ مقاومت پررنگی از خود نشان نداد و حتی گفته می شود تعداد زیادی از سربازان سوری با فرار از پایگاه دیدبانی و نظامی خود، به سمت شهر حرفا فرار کرده اند! در نتیجه مخالفان به سرعت این تپه استراتژیک و مرتفع را اشغال کردند. 

 

 

بعد از تثبیت موقعیت معارضان در تلول الحمر، ارتش آزاد سوریه از دو محور تلاش کرد به سمت روستای «خضر» حمله کند. از محور جنوبی، معارضان با محوریت «الویة سیف الشام» از «جبه الخشاب» به سمت شمال حمله می بردند و در محور شمالی نیز معارضان به محوریت «الجیش الاول» از طریق سلسله ارتفاعات «تلول الحمر» به سمت روستا حمله می بردند. تروریست ها در مدت زمان کمی وارد این روستا شدند و خود را برای محاصره کامل «حرفا» آماده می کردند؛ اما از همین زمان بود که بومیان دروزی مذهب این منطقه با مراجعه به ارتش، داوطلبانه تسلیح شده بودند و توانستند با نبردهای خانه به خانه، معارضان در این روستا زمینگیر کنند.

 

 

در این مقطع، ارتش آزاد دست به دو اقدام زد که به خوبی می تواند نشان دهنده میزان وطن دوستی آنان باشد! آن ها از سویی توافق خود با دشمن اشغالگر را علنی کردند و در بلندگوهای نصب شده در مرزهای جولان اشغالی، به صراحت از دروزی های روستای الخضر دعوت می شد به این جولان اشغالی بروند تا تابعیت اسرائیلی دریافت کرده و ضمن برخورداری از رفاه بیش تر، از امنیت بیش تری در مقایسه با سوریه برخوردار شوند. همزمان بلندگوهای ارتش آزاد نیز در ارتفاعات شمالی روستا اعلام می کردند هر کس که بخواهد می تواند به «جولان اشغالی» برود و کسی حق تعرض به آوارگان را نخواهد داشت! از سوی دیگر، درست در همین مقطع، ستاد فرماندهی ارتش آزاد از گروه های تکفیری منطقه دعوت کرد تا به این روند بپیوندند. حضور گسترده نیروهای تکفیری عمدتا خارجی در استانی که اکثریت ساکنان آن را دروزی ها تشکیل می دهند، تنها به افزایش درگیری و قتل عام می انجامد که نتیجه آن بی تردید برای ملت سوریه گران تمام می شود؛ زیرا سوری ها و اعراب کشته شده و درصد یهودی ها و اسرائیلی های جولان افزایش بیش تری می یابد.

 

 

از این جا، «جیش الحرمون» به سرعت اعلام رسمیت می کند و جنگجویان آن با استقرار در «تلول الحمر» از سمت شمال و «دورین» و «دیر ماکر» از سمت شرق، شهر «حرفا» را محاصره می کنند. از سوی دیگر، ارتش آزاد بعد از دو روز نبرد خانه به خانه در روستای خضر، مجبور به فرار  می شود و نیروهای آن با فرار از محور جنوبی به سمت «جبه خشاب» در این شهر تجدید قوا می کنند. به این ترتیب، روستای خضر تحت کنترل نظام سوریه باقی می ماند.

 

 

روز بعد، ارتش آزاد متشکل از 4 گردان فعال خود در قنیطره، از «جبه خشاب» به سمت «اوفانیا» حمله برده و این روستا را اشغال می کند. با اشغال این روستا، راه ارتباطی به شهر «حمیدیه» باز شده و نیروهای ارتش آزاد با ساز و برگ نظامی کامل به «ام باطنه» حمله می برند و این شهر را اشغال می کنند. در جریان اشغال ام باطنه، تروریست های تکفیری نیز از محور های غربی (رویحینه) و جنوبی (ممتنه) مشارکت داشتند. 

 

به این ترتیب، یک خط ارتباطی کامل میان مناطق شمالی و جنوبی استان قنیطره و بخش غربی استان درعا برای معارضان ایجاد شد تا بتوانند در کمربندی خود، مناطق تحت کنترل ارتش سوریه را محاصره کنند. از سوی دیگر، حمله به ارتفاعات «تل بزاق» در دستور کار معارضان قرار گرفت. برای اشغال تل بزاق، از سه محور غربی (ام باطنه)، جنوبی (مسحره) و شرقی (طیحه و المال) به ارتفاعات یورش برده و طی چند ساعت درگیری، این ارتفاعات از سوی معارضان اشغال شد. 

 

 

با اشغال تل بزاق، مسیر ارتباطی کمربندی شرقی و غربی برای محاصره مناطق تحت کنترل ارتش کامل شده و مخالفان می توانند نیروهای خود را از استان های درعا و ریف دمشق به تمام مناطق تحت کنترل ارتش اعزام کنند. در این میان، مرتفع ترین نقطه منطقه، «تل شعار» است که در شمال تل بزاق قرار دارد. ارتفاع بیش از 900 متری تل شعار، این امکان را به ارتش می داد که نه تنها با خمپاره، بلکه با رگبار و تک تیرانداز نیز مواضع مخالفان را در شهرهای اطراف هدف قرار دهد. از سوی دیگر تل شعار، در جنوب روستای «جباه» قرار دارد و برای اشغال جباه، مخالفان باید بتوانند از تل شعار عبور کنند. به این ترتیب، اشغال تل شعار به عنوان هدف اصلی عملیات 2-3 روز اخیر در دستور کار شاخه جنوبی ارتش آزاد قرار گرفته است.

 

 

روز گذشته، منابع خبری معارضان مدعی سیطره بر تل شعار شدند؛ اما این ادعا از سوی منابع بیطرف تأیید نشده و حتی شبکه العالم آن را تکذیب کرده است. مشابه این وضعیت در مورد کوه های کروم، واقع در جنوب شهر بعث و غرب روستای «جباه» نیز صادق است. العربیه به نقل از منابع معارضان اعلام کرد این کوه ها از سوی معارضان تصرف شده است؛ اما شبکه العالم این ادعا را تکذیب کرد.

 

 

در بیانیه مشترک ارتش آزاد و جیش الحرمون، تسلط کامل بر جاده ارتباطی میان «بیت جن» تا «جبه الخشاب»، هدف عملیات «نصرة حرائرنا» اعلام شده است. برای این منظور، گروه های تروریستی با سیطره بر «سعسع»، «دورین» و «دیر ماکر» به آستانه مناطق «ماعص» و «ایوبا» رسیده اند. از سوی دیگر، ارتش آزاد با پیشروی از جبه خشاب و اوفانیه به سمت شرق، «عین نوریه» را اشغال کرده و به سمت «کوم» و «مرج برغوث» حرکت کرده اند. هم اکنون درگیری های شدید در «ایوبا» گزارش شده و منابع وابسته به حکام مرتجع عربی نیز از سقوط شهرهای «کوم» و «عتم» خبر داده اند که از سوی منابع نزدیک به مقاومت تأیید نشده است.

 

 

ناکامی در اشغال «ایوبا» و درگیری های تل شعار و کوه های کروم، هم چنین کند بودن مسیر اشغال شهر بعث از عوامل عملیاتی میدانی بودند که منجر به تأسیس «جیش الفتح» در استان قنیطره شد. همان گونه که در بخش قبل ذکر شد، اتاق فرماندهی مشترک جیش الفتح، روز کذشتته اعلام موجودیت کرد.

 

 

 

همان گونه که در نقشه های بالا تشریح شد، استان قنیطره، استانی است که حدود 80 درصد مساحت آن از سوی اسرائیل اشغال شده است؛ اما حتی یک فشنگ از سوی معارضان بشار اسد به سمت مناطق اشغال شده شلیک نشده و تمام گلوله ها به سمت ارتش عربی سوریه و نیروهای مقاومت اسلامی هدفگیری شده است! شاید این جا بتوان بهتر نظرات رهبران دو جریان مقاومت اسلامی و جریان تکفیری وهابی را بازشناخت. سید حسن نصر الله، رهبر مقاومت اسلامی لبنان بعد از شهادت «جهاد مغنیه» در سخنانی قابل تأمل اظهار داشت: «اسرائیل، دشمن اصلی ما،  در حالی نیروهای مقاومت و فرزند فرمانده بزرگ ما شهید عماد مغنیه (حاج رضوان) را هدف حمله هوایی خود قرار داد که در آن منطقه هزاران جنگجوی تروریست سازمان القاعده و جبهه النصره حضور داشتند. دنیا باید ناظر باشد که اسرائیل حتی یک فشنگ به سمت تروریست های وهابی شلیک نمی کند، اما نیروهای مقاومت و حزب الله را هدف قرار می دهد.» از سوی دیگر، جولانی سرکرده سازمان تروریستی جبهه النصره در گفت و گو با الجزیره، صراحتا اذعان کرد: «شرایط منطقه ای ما ایجاب می کند فعلا الویت مبارزه برای ما اسرائیل نباشد. بگذارید ساده بگویم، در این شرایط ما اجازه نداریم با اسرائیل وارد نبرد شویم!»

 

منبع:سایت فردا