از شهادت دبیر کل حزب‌اللَّه لبنان تا تیرباران رییس سابق ساواک

  به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،امروز 27 بهمن 1393 خورشیدی برابر با 26 ربیع الثانی 1436 هجری و 16 فوریه 2015 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:

تیرباران ارتشبد "نعمت اللَّه نصیری" رییس سابق ساواک (1357 ش)
ارتشبد نعمت‌اللَّه نصیری در مرداد 1289 ش در سمنان به دنیا آمد. پس از گذراندن دوره دانشکده افسری، در 1313 به درجه افسری نائل شد و از آن پس مدارج نظامی را طی کرد. بعدها به فرماندهی گارد شاهنشاهی رسید و در 1337 به درجه سرلشکری نائل آمد. نصیری در 1339 به ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد و در مرداد 1341 درجه سپهبدی گرفت. وی در جریان قیام خونین 15 خرداد 42 که رییس کل شهربانی بود، فرمانداری نظامی تهران نیز به او محول شد و در نهایت شدت و خشونت با روحانیان و اصناف عمل کرد. نصیری سرانجام در بهمن 1343 در دولت جدیدالتأسیس هویدا به سمت معاونت نخست‌وزیری و رییس سازمان اطلاعات و امنیت کشور دست یافت و این سمت را تا نزدیکی پیروزی انقلاب اسلامی به مدت بیش از 13 سال حفظ کرد. با اوج‌گیری انقلاب اسلامی، نعمت‌اللَّه نصیری به علت نفرت شدید مردم از وی در اقدامی عوام فریبانه، توسط محمدرضا پهلوی در تیرماه 1357 از ریاست ساواک برکنار و به عنوان سفیر به پاکستان اعزام گردید. رژیم پهلوی در عقب‌نشینی گام به گام خود در برابر انقلاب، نصیری را به تهران فراخواند و در شانزدهم آبان 1357 او را محترمانه بازداشت کرد. نعمت‌اللَّه نصیری، این جنایتکار سفاک رژیم پهلوی، سرانجام همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، در 22 بهمن 1357 توسط مردم اسیر شد و پنج روز بعد به حکم دادگاه انقلاب اسلامی، تیرباران گردید.

رحلت فقیه و فیلسوف بزرگ آیت‌اللَّه "شیخ عبدالحسین رشتی" (1332 ش)
آیت‌اللَّه شیخ عبدالحسین بن عیسی رشتی در سال 1253 ش (1292 ق) در کربلا به دنیا آمد. ایشان همزمان در مدرسه صدر تهران به تدریس ادبیات و سطوح ادبی نیز اشتغال داشت. آیت‌اللَّه رشتی پس از اقامت ده ساله در تهران، رهسپار نجف اشرف گردید و در حلقه درس فقیهان زمان همچون حضرات آیات: آخوند ملامحمد کاظم خراسانی، شیخ الشریعه اصفهانی و سید محمدکاظم یزدی، فقه، اصول، حدیث، رجال، فلسفه و اخلاق را به نهایت رسانید تا اینکه به دریافت اجازه اجتهاد از استادان خود مفتخر شد. وی از آن پس، حلقه درس خارج خود را تشکیل داد و بسیاری از افاضل را از محضر خویش بهره‌مند ساخت. ایشان همچنین آثار گوناگونی به رشته تحریر درآورد که شرح کفایةُالاصول، الثّمرات، حاشیه الاسفار و حاشیه بر جواهر الکلام و مکاسب ازآن جمله‌اند. این عالم دینی و فقیه و فیلسوف عالی مقام سرانجام در بیست و هفتم بهمن 1332 ش برابر با دوازدهم جمادی‌الثانی 1373 ق در هفتاد و نه سالگی بدرود حیات گفت و در وادی السلام نجف اشرف به خاک سپرده شد.

محاکمه و صدور حکم تعدادی از جنایتکاران رژیم پهلوی در دادگاه انقلاب اسلامی (1357 ش)
در آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، دادگاه فوق العاده انقلابی تشکیل جلسه داد و گروهی از سردمداران رژیم پهلوی را به محاکمه کشاند. اینان از جنایتکاران نظام طاغوتی بودند که در سرکوبی مردم انقلابی ایران نقش بسزایی داشتند و دستشان به خون انسان‌های بی‌گناهِ بی‌شماری آلوده بود. در جریان محاکمه، این تعداد به جرم شکنجه و کشتار مردم و خیانت به کشور و به عنوان مفسد فی‌الارض شناخته شده و تیرباران شدند. برخی از این افراد عبارت بودند از: ارتشبد نعمت‌اللَّه نصیری، (رییس ساواک) سرلشکر رضا ناجی، (اولین فرماندار نظامی در جریان مبارزات مردم) سرلشکر منوچهر خسروداد، (فرمانده هوانیروز) و سپهبد مهدی رحیمی (فرماندار نظامی تهران و عامل کشتار مردم بی‌دفاع تهران پس از فرار شاه).

آغاز عملیات پیروزی بخش والفجر 5 (1362 ش)
عملیات غرورآفرین والفجر 5، ساعت ‌24 روز بیست و هفتم بهمن‌ماه سال 1366 هجری شمسی با رمز مبارک «یا زهرا (س)» در منطقه کوهستانی چنگوله، حد فاصل شهرهای مهران و دهلران به اجرا درآمد و نیروهای عمل‌کننده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طی دو مرحله با هدف آزادسازی بلندی‌های منطقه چنگوله،‌ وارد عمل شدند. در همان ساعات نخست عملیات، بلندی‌های پیزولی، آزادخان‌کشته، تنگه چنگوله و ده‌ها کیلومتر مربع از خاک جمهوری اسلامی ایران آزاد و جاده بدر- طیب عراق به تسلط نیروهای ایرانی درآمد. هم‌چنین به ‌4 تیپ از گارد مرزی عراق خساراتی وارد شد. در مرحله دوم نیز مناطق دیگری از خاک ایران و عراق آزاد شد و نیروهای خودی در آن استقرار یافتند که از جمله آن، استقرار نیروهای ایرانی در 35 کیلومتری بزرگراه بغداد - بصره است. در این مرحله هم 4 تیپ کوهستانی عراق به‌طور 100 درصد و تیپ ‌50 زرهی لشکر 12، بیش از 50 درصد منهدم شد و دشمن با دادن ‌3770 تن کشته و زخمی و اسیر در طی شش پاتک سنگین عقب‌نشینی کرد. در مجموع دو مرحله عملیات، منطقه‌ای به گستردگی ‌110 کیلومتر مربع شامل بلندی‌های پیزولی، تنگه چنگوله، تونل، چغاعسکر، عباس‌عظیم، پاسگاه‌های شمالی عین‌عبد، طارق، الرباغی، شهرک‌های یک‌سایه، آل‌یاسین و روستای شیخ‌احمد آزاد گردید و 40 دستگاه تانک و نفربر، مقداری سلاح سبک و نیمه‌سنگین، 2 فروند چرخ‌بال، ده‌ها دستگاه خودروی نظامی و 10 انبار مهمات دشمن منهدم و ده‌ها دستگاه تانک و نفربر، شماری خودروی نظامی و انواع سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین به غنیمت رزمندگان جان‌برکف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.

داور وزیر عدلیه لایحه اختیارات خود را به مجلس تقدیم نمود (1305 ش)
. این لایحه فی المجلس به تصویب رسید. به موجب قانون مزبور داور مجاز شد قوانین و تشکیلات عدلیه را اصلاح کند

تولد "عین الزمان قطان مروَزی" ریاضی‌دان، طبیب و فیلسوف مسلمان (465 م)
عین الزمان قطانِ مروَزی متولد شهر مَرو از شهرهای قدیم خراسان واقع در ترکمنستان فعلی است. او در ریاضیات، فلسفه، ادبیات، طب و علوم دینی مهارت داشت اما بیشتر به طب علاقمند بود. قطان مروزی که در مَرو به طبابت مشغول بود، کتب متعددی به رشتهٔ تحریر درآورد که از جملهٔ آنها، کتاب "کیهان شناخت" در علم ریاضی است. قطان مروَزی در سال 548 ق در 83 سالگی درگذشت.

مرگ "حَسَن صَبّاح" داعی فرقهٔ اسماعیلیه در اَلَموت در نزدیکی قزوین (518 ق)
حَسن صبّاح پس از قبول مذهب اسماعیلی در سال 464 ق، مدتی در مصر بود و سپس به ایران بازگشت. او در ابتدا در خوزستان، اصفهان، یزد، کرمان و دامغان، سرگرم دعوت بود و در همان حال، داعیانی به اطراف فرستاد و بسیاری از مردم را به مذهب خود درآورد. حسن صبّاح توانست در ششم رجب سال 483 ق به قلعهٔ مستحکم و طبیعی الموت در نزدیکی قزوین دست یابد و به گسترش دایرهٔ دعوت خود بپردازد. کار صباح و دعوت اسماعیلیان با مرگ مَلِک شاه سلجوقی و به ویژه قتل نظام‌الملک، وزیر مقتدر سلجوقی، فرصت را بیش از قبل در اختیار این فرقه نهاد و شهرت آنان را عالمگیر کرد. حسن، فداییانی تربیت کرده بود که حاضر بودند به اشارهٔ او، هر کاری انجام دهند. قتل‌های متعدد بزرگانی که مخالف فعالیت اسماعیلیان بودند توسط این فداییان صورت می‌گرفت و باعث ایجاد رُعبی عظیم در دل مخالفان گردید. حسن، حتی سلطان سنجر سلجوقی را تهدید به مرگ کرد و پادشاه، از ترس جان، با او آشتی نمود. ازآن پس قدرت صَبّاحیان بیشتر از قبل فزونی یافت تا این که، حسن صباح در 26 ربیع‌الثانی 518 ق درگذشت. حَسن مردی معتقد و خشک بود و دو پسر خود را به سبب تخلّفات مذهبی کشت. او با سلطنت ارثی مخالف بود و پس از خود یکی از سردارانش را به جای خویش برگزید.

درگذشت نویسنده و عالم زاهد آقانجفی قوچانی (1363 ق)
سیدمحمد حسن معروف به آقا نجفی قوچانی در سال 1295 ق در روستای خُسرویه در حوالی شهر قوچان به دنیا آمد. در کودکی به فراگیری قرآن نزد پدر پرداخت و سپس به تشویق والد خود برای تحصیل علوم دینی، راهی قوچان شد. از آن پس وارد مشهد گردید و تحصیلات خود را ادامه داد. سیدمحمدحسن در نوزده سالگی همراه یکی از دوستانش، با پای پیاده از راه طبس به یزد و از آنجا به اصفهان رفته و در اقامت چهار سالهٔ خود در آن شهر، از اساتید فن، مستفیض گردید. آقانجفی قوچانی بار دیگر با پای پیاده عزم نجف اشرف کرد. در مدت بیست سال سکونت در آن دیار مقدس، از محضر علمای نامدارِ زمان از جمله آخوند خراسانی بهره‌مند شد و به اجتهاد نایل آمد. او با شنیدن خبر درگذشت پدر به زادگاه خود مراجعت نمود و به درخواست اهالی قوچان، در آن شهر رحل اقامت افکند. آقا نجفی قوچانی، علاوه بر ادارهٔ حوزهٔ علوم دینی آن دیار، حاکمیت شرع شهر قوچان را نیز عهده دار بود. آقا نجفی قوچانی در جنبش مشروطیت ایران، همگام با دیگر روحانیونِ مبارز، مشارکت فعال داشت. از وی آثار گرانسنگی به جا مانده است که کتب سیاحت شرق و سیاحت غرب از جملهٔ آنها می‌باشد. سرانجام این عارف زاهد در شصت و هشت سالگی در شهر قوچان دار فانی را وداع گفت و در منزل خود در آن شهر مدفون گردید.

آغاز استفاده از "حق وتو" در سازمان ملل متحد (1946 م)
یک سال پس از تأسیس سازمان ملل متحد، با مخالفت نماینده شوروی در سازمان ملل با یکی از پیشنهادهای شورای امنیت، برای اولین بار، در شانزدهم فوریه 1946 م حق وتو، مورد استفاده قرار گرفت. این حق تنها منحصر به پنج عضو دائمی این شورا یعنی امریکا، روسیه، انگلستان، فرانسه و چین است. طرح اصلی حق وتو در کنفرانس یالتا در سال 1945 م توسط انگلیس، امریکا و شوروی به تصویب رسید و بعدها در منشور سازمان ملل متحد، گنجانده شد. از آن زمان تاکنون، اعتراض‌های متعددی از جانب کشورهای جهان به حق وتو، انجام شده است، این کشورها، حق وتو را که به پنج عضو دائم شورای امنیت اجازه می‌دهد به خاطر منافع خود در مقابل تصمیمات شورای امنیت و یا سازمان ملل بایستند، مخالف اصول دموکراسی و برابری کشورها در سطح جهانی می‌دانند.

شهادت "سید عباس موسوی" دبیر کل حزب‌اللَّه لبنان (1992 م)
عالم مجاهد حجت‌الاسلام و المسلمین سید عباس موسوی بنیان‌گذار جنبش حزب اللَّه لبنان، در سال 1952 م در شهرک نبی‌شیت از توابع بعلبک لبنان به دنیا آمد. وی در 15 سالگی برای ادامه تحصیلات به حوزه علمیه نجف رفت و از محضر آیت‌اللَّه سید ابوالقاسم خویی و شهید سیدمحمدباقر صدر استفاده نمود. شهید موسوی هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی، راهی لبنان گردید و حوزه علمیه بعلبک را تأسیس نمود. وی ازآن پس، آن‌چه آموخته بود به مرحله عمل درآورد و تمام توان خود را برای پیاده کردن افکار انقلابی رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در جامعه لبنان به کار گرفت. شهید سید عباس موسوی هم‌زمان در صف مقدم جهاد علیه رژیم صهیونیستی قرار گرفت و با هم‌فکری جمعی از علما و تعدادی از شاگردانش، جنبش انقلابی حزب‌اللَّه لبنان را تأسیس کرد. فکر روشن، دیدگاه‌های انقلابی، روحیه سرشار از صفا و اخلاص و برخوردهای واقع بینانه و غیرتصنّعی از خصوصیات بارز سیدعباس موسوی بود که اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان را شیفته او می‌ساخت. او شب و روز در راه ترویج اسلام و خدمت به مردم و پیشبرد جهاد علیه دشمنان اسلام به خصوص صهیونیست‌ها تلاش می‌کرد. هم‌چنین در طول فعالیت در سمت دبیرکلی حزب اللَّه لبنان، ضربات سهمگینی بر رژیم نژاد پرست اسرائیل فرود آورد و زخم‌هایی کاری بر آن دولت غاصب وارد کرد. شهید سیدعباس موسوی، دبیر کل حزب‌اللَّه لبنان سرانجام در 16 فوریه 1992 م در حالی که از مراسم بزرگ‌داشت شیخ راغب حرب که او نیز هشت سال پیش از آن توسط صهیونیست‌ها به شهادت رسیده بود، بازمی‌گشت، مورد یورش هوایی مزدوران اسرائیلی در جنوب لبنان قرار گرفت و به شهادت رسید. در این عملیات ناجوانمردانه همسر و فرزند کوچک وی نیز به شهادت نایل آمدند.

تأسیس کتابخانه بزرگ "هاروارد" بزرگترین کتابخانه دانشگاهی جهان (1638 م)
کتابخانه بزرگ هاروارد از کتابخانه‌های بزرگ جهان در 16 فوریه 1638 م توسط جان هاروارد تأسیس شد و او هنگام مرگ نیز املاک و دارایی خود را برای کتابخانه و مدرسه خویش اختصاص داد. امروزه این مدرسه به عنوان دانشگاه هاروارد، یکی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های جهان به حساب می‌آید و کتابخانه آن نیز با دراختیار داشتن بیش از 8 میلیون کتاب بزرگ‌ترین کتابخانه دانشگاهی به شمار می‌رود.

مرگ "مارک سایکس" دیپلمات مشهور انگلیسی (1919 م)
سِر مارک سایکسْ از سیاست‌مداران مشهور انگلستان بود. انگلستان در اواسط قرن نوزدهم میلادی در این کشور به دنیا آمد. وی از جوانی به فعالیت‌های سیاسی پرداخت و پس از چندی به پارلمان انگلیس راه یافت. سایکس با آغاز جنگ جهانی اول به عنوان دیپلمات انگلیس عازم منطقه بالکان شد و سپس به ترکیه رفت. سایکس نماینده انگلیس در پیمان متقابل انگلیس و فرانسه موسوم به سایکس - پیکو بود. این پیمان استعماری، شرایط سیاسی منطقه را برای تفکیک اراضی خاورمیانه و مستملکات آسیایی امپراتوری عثمانی فراهم آورد. در قرارداد سایکس - پیکو که نوعی تبانی استعماری و توسعه طالبانه متفقین بود، منطقه خاورمیانه عربی بین سه کشور انگلستان، فرانسه و روسیه تزاری تقسیم شد. فرانسه و انگلیس در پی تقسیمات پیمان سایکس - پیکو با یک‌دیگر توافق کردند تا متصرفات خاورمیانه‌ای خویش را به امیر نشین‌های متعدد تبدیل نمایند و در هر امیرنشین، احساسات قومی، نژادی، زبانی و مذهبی را علیه دولت عثمانی به وجود آورند تا راه شکست نهایی عثمانی از این طریق هموارتر گردد. مارک سایکس که معاهده‌اش با فرانسوی‌ها، ترسیم کننده سیاست انگلیس تا حداقل سه دهه پس از آن بود، سرانجام در شانزدهم فوریه 1919 م در پاریس درگذشت.

مرگ "جِیمز رابینسون" مورخ و فیلسوف امریکایی (1936 م)
جِیمز هاروی رابینسون، فیلسوف و مورخ امریکایی در 29 ژوئن 1863 م به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دوران تحصیل، از 29 سالگی به عنوان استاد تاریخ دانشگاه کلمبیا مشغول به تدریس شد و 27 سال در این شغل خدمت کرد. رابینسون، تاریخ را وسیله‌ای برای درک و فهم مجموع زندگی می‌دانست و تاریخ یک ملت را تنها فصلی از تاریخ و داستان جهان می‌شمرد. او ضمن اشاره به گذشته تاریخ بشری و آینده قابل پیش‌بینی با توجه به امکانات موجود، مسئله خودبینی و برتری یک ملت را امری سخیف و خنده‌دار می‌خوانْد و به طور کلی و به صورت طبیعی، خودبزرگ‌بینی و برتراندیشی فرد را نیز مضحک می‌پنداشت. از دیدگاه فلسفی، رابینسون معقتد بود که وحدت قومی سرانجام به وحدت جهانی می‌انجامد. به سخن دیگر، قدرت فلسفی او در پیوسته و واحدْ دیدنِ زندگی تبلور پیدا می‌نمود. از رابینسون آثار متعددی بر جای مانده که مقدمه‌ای بر تاریخ اروپای غربی، بشری کردن دانش و آزمایش تمدن از آن جمله است. جِیمز هراوی رابینسون سرانجام در شانزدهم فوریه 1936 م در هفتادوسه سالگی درگذشت.

شهادت "شیخ راغب حرب"، روحانی مبارز ضد صهیونیستی (1984 م)
شیخ راغب‌حرب امام جمعه شهرک جبشیت در جنوب لبنان و از پایه‌گذاران جنبش مقاومت اسلامی در این منطقه بود. او همواره یکی از مخالفان جدی رژیم صهیونیستی بود که علیه اشغال جنوب لبنان توسط آن رژیم سخن می‌گفت و مردم جنوب لبنان را به قیام علیه صهیونیست‌های اشغال‌گر دعوت می‌کرد تا این که توسط نیروهای اسرائیل بازداشت شد. با دستگیری او و اعتصاب و تحصن گسترده مردم، صهیونیست‌ها مجبور به آزادی وی شدند. در نهایت در شانزدهم فوریه 1984 م، با توطئه مشترک اسرائیل، امریکا و نیروهای فالانژ لبنان، شیخ راغب حرب در حالی که پس از ادای نماز در مسجد جبشیت راهی خانه‌اش بود، توسط تروریست‌های صهیونیست هدف رگبار مسلسل قرار گرفت و به شهادت رسید. در پی شهادت شیخ راغب حرب، اعتصابات عمومی سراسر لبنان را فرا گرفت و این اعتصاب و اعتراض عمومی، بازتاب گسترده‌ای در جهان یافت. هم‌چنین به هنگام تشییع پیکر ایشان، درگیری شدیدی میان جوانان شهرک جبشیت و نیروهای صهیونیستی روی داد که عده‌ای کشته و زخمی شدند.

منبع:راسخون

انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها