یک مدیر مدرسه ایرانی: دعا دعا می‌کردم برای شهریه کودکان افغان مدرسه‌ام فرجی شود

خبرگزاری تسنیم: غفار یعقوبی/ فعال فرهنگی و رسانه‌ای افغانستانی

بخشنامه است وقانون. هیچ راهی هم گویا ندارد. مدیران مدارس خود را مامور ومعذور(والبته قاطع) نشان میدهند.وبرهمین مبنا برگه های تهدیدآمیزی به دست دانش آموزان مهاجر می دهند که در صورت عدم پرداخت فلان مبلغ تا فلان تاریخ از حضور آنها در کلاس جلوگیری به عمل خواهد آمد.دانش آموزان خردسالی که برخی حتی نمی‌دانند میان این همه دانش آموز در کلاس، چرا این برگه ها را فقط به آنها داده‌اند.

اما خب ، ظاهرٍ همه جای ایران آسمان به یک رنگ نیست.و مدیرانی پیدا می شوند که ارزش های نوعدوستی و انسانی از بخشنامه های تبعیض آمیز بیشتر برایشان وحی منزل است.من هم منتظردیدن این برگه در دست پسرم بودم. برگه آمد.اما نه حرفی از پول در آن بود ونه بوی تهدید می داد.محترمانه درخواست شده بود تا اولیای دانش آموزان مهاجر روز....ساعت.....به مدرسه تشریف بیاورند.

رفتم. مدیرمدرسه پس از خوش آمدگویی با تاثر شدید موضوع شهریه ها را به میان آورد. صدای اعتراض و بعضا ناله و نفرین از هر طرف بلندشد. واکنش آقای مدیر اما شگفت آور و تحسین بر انگیز بود.ابراز همدلی و تاسف از وضعیت اقتصادی مهاجرین وعدم دریافت یارانه و.....بلا تکلیفی وضعیت اقامت مهاجرین وحتی دانش آموزانی که در ایران به دنیا آمده اند. دیدم حالا که برخورد ناشایست برخی مدیران در باره دریافت شهریه اینقدر در بوق و کرنا شده بی انصافی است از کنار چنین مواردی بگذریم .حال که خود ما توقع داریم ایرانی ها همه مهاجرین را به یک چوب نرانند ماهم باید همین رویه را پیش گیریم.متنی که در زیر می خوانید گفتگویی است با آقای محمد رضا احمدی مدیر مدرسه ابتدایی "محرابخان" از ناحیه پنج آموزش پرورش مشهد.

تسنیم: جناب احمدی لطفا درآغاز، توضیح مختصری درباره دانش آموزان مهاجر،وضعیت درسی و انظباطی آن ها بدهید.

ما در دو شیفت حدود 680 دانش آموز در مقطع ابتدایی داریم که از این تعداد حدود 120 دانش آموز مهاجر افغانستانی هستند. وضعیت درسی آنها تفاوتی با بقیه ندارد. اما وضعیت انضباطی آنها به مراتب بهتر از دیگران است.در مدرسه ما درصد بچه های خوب و مطیع و فرمانبردار مهاجر به نسبت دانش آموزان ایرانی بسیار زیادتر است.دلیل آنهم توصیه پدر و مادران است که نمی خواهند خطایی از سوی فرزندانشان رخ دهد که مبادا برای تحصیل یا حتی اقامت آنها مشکلی پیش بیاید. جالب این که اغلب پدر و مادران این دانش آموزان متولد ایران هستند این ها در هر کشوری می بودند بعداز پنج یا شش سال اقامت دایم می‌گرفتند ولی نمی‌دانم چرا در این جا این طوری است.

تسنیم: در آغاز هر سال تحصیلی مشکلی تحت عنوان در یافت شهریه از دانش آموزان مهاجربه وجود می آید. واکنش خانواده های مهاجر چیست و شما از این مشکل چگونه عبور می‌کنید؟

ما در تصویب این چیزها نقشی نداریم و فقط مجری هستیم.شاید بیشتر از90 در صد مهاجرین این منطقه از اشخاص بی بضاعت و فقیر هستند.من خودم اصلا دلم نمی آیداز این ها شهریه بگیرم. اول خودم را جای این ها می‌گذارم. همیشه دنبال راه گریزی می‌گردم که آنهایی که واقعا توان پرداخت ندارند اجباری به آنها نیاوریم. همان طور که نزد خدا بنده‌ها بر اساس تقوی و نه ملیت درجه‌بندی می‌شوند پیش ما هم باید همین گونه باشد. بسیاری از این مهاجرین از لحاظ تدین و تقوی از ما خیلی بالاترند. من نباید بگویم ولی یکی دو مورد که دیدم خانواده‌ها واقعا توان پرداخت شهریه ندارند و قانون و بخشنامه هم به آن‌ها کمکی نمی‌کند خودم شخصا شهریه آنها را از جای دیگری تامین کردم که از تحصیل عقب نمانند.

تسنیم: امسال هم که اتفاقات عجیبی افتاد. اول گفتند هدیه ای از نهاد ریاست جمهوری آمده و مهاجرین از پرداخت شهریه امسال معاف هستند و در میانه سال تحصیلی بخشنامه آمد که دانش آموزان مهاجر افغانستان باید دو برابر سالهای قبل شهریه بپردازند.

اول مهر گفتند فعلا نگیرید تا دستور از بالا بیاید ولی تعهد بگیرید که در صورت لزوم باید پرداخت کنند که ما هم تعهد گرفتیم. خوشحال شدیم و دعا می کردیم که اتفاقی نیفتد و سال تحصیلی به همین روال تمام شودو بر روی مهاجرین با این وضع گرانی و عدم دریافت یارانه فشار بیشتری وارد نشود. ولی متاسفانه همان طور که گفتید جدیدا بخشنامه آمد و مهاجرین ملزم به پرداخت شهریه شدند. من در ابلاغ این بخشنامه به اولیای دانش آموزان مهاجر عجله نکردم. دعا کردم شاید فرجی حاصل شود. بعد جلسه ای با والدین دانش آموزان گذاشتم و گفتم: خدا شاهد است که من اصلا راضی به دریافت این مبالغ نیستم و تمام سعی خود را می کنم شاید راه گریزی پیدا شود. چون به رحمان بودن خدا اعتقاد دارم و جوابم را از او می گیرم. بعد بخشنامه مکمل آمد که شهریه ها را قسط بندی کنید و کسانی که شرایط حاد دارند تخفیف بدهید و یا با صلاحدید خود ببخشید. من هم هر کس که گفت ندارم و دیدم راست می گوید بخشیدم و قسط بندی و تخفیف را فراتر از بخشنامه اجرا کردم.

تسنیم: قانون و بخشنامه که هست و باید اجرا شود. ولی چرا برخی مدیران مدارس که شخصیت های فرهنگی هستند برگه های ضرب الاجلی دست کودکان می دهند و جلوی سایر دانش آموزان آنها را تحقیر و تهدید به اخرج می کنند؟

ما باید نگاه انسانی به افراد داشته باشیم اتفاقاً براساس همان نگاه دینی. حتی آن‌جایی که فردی مسلمان نباشد، ما باید به او نگاه انسانی داشته باشیم. اینجا که دیگر با مسلمانان سر و کار داریم. پیامبر ما می فرماید:  "اگر کسی شب سر بر بالین بگذارد در حالی که همسایه اش گرسنه باشد از ما نیست".

خب زمانی که یک مهاجر ابراز می‌کند که ندارد و توان پرداخت شهریه ندارد فشار آوردن به او و قانون قانون کردن به او چه معنی می‌دهد؟ این ربطی به فرهنگی بودن مدیران و مسئولان ندارد به شخصیت انسانی ما ربط دارد. من اهل شعر و ادبیات هستم و روحیه ام حساس و لطیف است. از آقا پسرتان سوال کنید من هر روز بچه ها که به صف می شوند حتما دستی بر سر آنها می کشم و با همه آنها دست می دهم. در 29 سال خدمت یکبار گوش دانش آموزی را نکشیده ام. این ارتباط عاطفی برای من بسیار موثرتر و کارآمدتر در اداره مدرسه بوده است. من همیشه به همکارانم می‌گویم وقتی بازنشست شوم دلم برای شما شاید تنگ نشود اما برای بچه ها حتما پرپر می‌زند.

تسنیم: با این حساب احتمالا دانش آموزان مهاجر رابطه عمیق و خاصی با شما دارند.

ما اصلا تا زمانی که سر و کارمان با پرونده یک دانش آموز نمی‌افتد متوجه نمی‌شویم کدام دانش آموز مهاجر است. قیافه ها یکی، فرهنگ و برخورد یکی، دین یکی، زبان و لهجه یکی، از کجا بفهمیم کی مهاجر است و کی ایرانی؟ این مرز بندی‌ها مال ما نیست. انسانیت و دل ها مرز ندارد. حضرت امام (ره) جمله ای دارند که اسلام مرز ندارد.

تسنیم: پس در اجرای قوانین و بخشنامه ها هم می توان آنها را به شیوه بهتری اجرا کرد و به اصطلاح آسان‌تر گرفت؟

بله قانون و بخش‌نامه که وحی منزل نیست انسان بودن و دوست داشتن هم‌نوع وحی منزل است.

تسنیم: به نظر شما پس چرا برخی همکاران شما با این استدلال که قانون است و بخشنامه آمده این برخورد ها را با دانش آموزان مهاجر و خانواده‌های آنها می کنند؟ ضرب المثلی هست که می گوید برخی در مسلمانی می خواهند چند قدم از پیامبر هم جلو تر باشند.در اعمال قانون هم می خواهند چند قدم از قانون جلوتر باشند و خیلی سنگ قانون را به سینه بزنند.با این گفتمان و نظریات شما، فکر نمی‌کنید برای شما در اداره یا میان همکاران مشکلی رخ دهد؟

تا به حال که پیش نیامده. چه کار می‌خواهند بکنند؟ من حاضرم همین پست مدیریتم را بدهم ولی عواطف و احساساتم را زیر پا نگذارم. معتقدم همین کودکان از خیلی ما آدم های پر ادعا پاک تر و معصوم تر و بی گناه تر هستند. من مطابق خواسته های دلم رفتار می کنم. خواستند خواستند، نخواستند نخواهند. من نمی توانم با بد اجرا کردن یک بخشنامه یا قانون یک انسان یا یک مسلمان را از خودم برنجانم که مدیر باقی بمانم. این پست‌ها موقتی و رفتنی است.

تسنیم: شما اگر جای مسئولین رده بالا بودید درباره کودکان محصل مهاجر چه می کردید؟

شاید من خیلی در جریان ریز کارها نباشم ولی اگر دستم برسد وتا جایی که بتوانم مقوله ای به نام تبعیض میان دانش آموز ایرانی و غیر ایرانی را برمی دارم. چه شهریه باشد چه غیر شهریه که انشاءالله امیدوارم غیر شهریه دیگر نباشد. من معذرت می خوام از شما ولی اگر میهمانی به منزل شما آمد آیا از او پول می‌گیرید؟ رسم میهمان نوازی این نیست چه بگذرد که مهاجران دیگر مهمان نیستند و هم‌خانه ما هستند. چندی بعد باید جواب خدا را درباره آه مظلوم بدهیم. این مردمان مظلومند و من از آه مظلوم خیلی می‌ترسم فرقی نمی‌کند از چه ملیتی باشد.

اما من همیشه که با والدین دانش آموزان مهاجر صحبت می کنم می‌گویم من تا این جا دستم می‌رسد و مساعدت می‌کنم و وضعیت شما را درک می‌کنم. خودم را جای شما می‌گذارم. شما هم خود را جای من بگذارید. قطعا آنها راضی نمی شوند به من لطمه‌ای بخورد. هر کس توانایی داشته باشد حتما قبول می‌کند. کسی هم نداشته باشد من قبول می‌کنم.

دعا می کنم خدا برای مهاجرین فرجی حاصل کند یا افغانستان آنقدر آباد و امن شود که همه کودکان بتوانند با خاطری آسوده در آنجا درس بخوانند یا شرایط در این جا مساعد شود که کودک دانش آموزی که گناهی ندارد و در این مملکت به دنیا آمده بتواند مانند همه کودکان ایرانی تحصیل کند.کودکی که در اینجا به دنیا آمده، با فرهنگ اینجا رشد کرده، بزرگ شده و تربیت شده اصلا نمی تواند در کشور دیگری زندگی کند. شاید برای او زندگی در افغانستان غربت باشد. در پایان حرفهایم را با این شعرم تمام می کنم:

عمرخدمت می رود چون بادها
خاطراتش مانده اند در یادها

هرکه را عشق خدمت بوده است
در تمام عمرخود آسوده است

صندلی ها جز امانت بیش نیست
این امانت هیچ کس را خویش نیست

هر کسی کرسی اش رنگین تر است
لاجرم کوله بارش سنگین تر است

سایر مطالب پرونده :

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-48/تکلیف شهریه کودکان افغان در ابهام: معافیت قطعی شد؟

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-47/ یادداشت کاظمی درباره «چند متر مکعب عشق»

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 46 / نامه تشکر هیئت‌های مذهبی مهاجرین افغان از رهبر انقلاب: "شما هم آنجا بودید و با ما زیارت می‌کردید"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 45 /بیانیه تشکر دانشجویان افغانستانی:"راهپیمایی اربعین پیوند دوباره دو ملت ایران و افغانستان بود"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 44/ سال تاریخی مهاجرین؛ اینجا کنار حرم امیرالمؤمنین(ع)، افغانستانی و ایرانی و عراقی ندارد

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 43/نیروی انتظامی اعلام کرد: دستور برخورد قضایی و انضباطی با مأموران توهین کننده به مهاجرین افغان

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-42/اعتراض بسیج دانشجویی به کلیپ شرم‌آور برخورد با مهاجرین افغان: "فرزندان خمینی سکوت نمی‌کنند"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -41 فاز «تحصیل»/ آموزش و پرورش پاسخ داد:"قسطی شدن شهریه و معافیت برخی از مهاجرین افغان از پرداخت"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -40 فاز «تحصیل»/ هدیه دولت برای کودکان افغان:" 2 برابر شدن شهریه و مهلت 2روزه برای پرداخت"

رونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 39 / یک کلیپ از یک برخورد ناشایست با مهاجرین افغان در انتظار مواجهه مسئولان

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -38 / شاعر افغانستانی مقیم استرالیا: و همچنان از این راه دور به ایران بزرگ می‌اندیشم...

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-37/ نماینده امام و رهبری در امور افغانستان:  مقام معظم رهبری دستور دادند، مهاجرین افغانستانی را «تکریم» کنید

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»- 36/ رحیم افضلی: امام و انقلابیون نگذاشتند دولت بازرگان، مهاجرین افغان را در اردوگاه‌ها نگه دارد

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 35 / برای «محمدعلی» فرزند ایران-افغانستان که انقلابی بود و بیمه نبود

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 34 / تغییر در روایت مهاجرین افغانستانی تلویزیون؛ این بار در «90»

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ33 / روایتی از یک شهید افغانستانی مدافع حرم : «شهادت؛ از کابل تا دمشق»+ فیلم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ32/ محرم در «دولتخان»، افغانستانِ تهران/ آرمان‌خواهی ایرانی و افغانستانی ندارد+ فیلم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ31/ فاز «از قندهار تا خرمشهر»/ جانباز افغانستانی: «چرا» ندارد، مشکل زیاد دارم اما افتخار می‌کنم که جانباز جنگ ایرانم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ30/ فاز «از قندهار تا خرمشهر»/ گفتگو با همسر یک شهید ایرانی جهاد افغانستان:"همه مسلمانیم، ایرانی و افغان نداریم"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 29/ فاز «از قندهار تا خرمشهر» / بیش از 2هزار مزار شهید، یادگاری مهاجرین افغانستانی در ایران باقی ماند

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 28/ فاز «از قندهار تا خرمشهر» / ماجرای یک شهید افغانستانی جنگ: "کارگرِ سبزی‌کارِ گردان ما ایرانی نیست؛ اما از ما بسیجی‌تر است"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -27/ فاز « از قندهار تا خرمشهر» / هفته «دفاع مقدس»، برای ایرانی‌ها و افغانستانی‌هاست:"شهید داده‌ام از دردتان خبر دارم"

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -26/ فاز «تحصیل»/ قائم‌مقام وزیر: دریافت وجه از کودکان افغان غیرقانونی است/عضو کمیسیون آموزش مجلس: پول گرفتن، طفره از قانون است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -25/ فاز «تحصیل»/ دانشجوی افغانستانی رتبه اول کنکور: هر دانشگاه و هر مسئولی خودش برای مهاجرین تصمیم می‌گیرد/ نتیجه این همه هزینه دلخوری شده

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -24/ فاز «تحصیل»/ مشکل در اقدام شایسته دولت درباره «تحصیل کودکان مهاجر افغان»/ برخی مدارس هنوز پول می‌گیرند

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -23/ فاز «تحصیل»/ بسیج مردمی برای مهربانی به هم‌کلاسی‌های افغانستانی امسال بچه‌های ایرانی

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -22 فاز «تحصیل»/ «ناهماهنگی» و «بلاتکلیفی» بزرگترین مساله تحصیل مهاجرین افغانستانی

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -21 / نهاد ریاست‌جمهوری خواستار بازبینی در مساله «ویزای فرهنگی» مهاجرین افغانستانی شد

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -20/ افغانستان در قاب سینمای ایران(3)/ محمدی:نگاه فروکاسته به ادبیات و زبان افغانستانی هم وجود دارد/ کیانیان: این میزگرد استقبال از آینده است، گذشته را رها کنیم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -20/ افغانستان در قاب سینمای ایران(2)/ کیانیان: در «روبان قرمز»حریف آرمانگرایی حاتمی‌کیا نشدم/ برجی: شهیدآوینی در اوج جنگ، دغدغه مهاجرین افغانستانی داشت

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -20/ افغانستان در قاب سینمای ایران(1) / توحیدی: مخملباف، به تصویر افغانستانی‌ها در ایران لطمه زد/عطایی:بعد از 30 سال،منتظر نگاهی عادلانه در سینمای ایرانیم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -19 فاز «از قندهار تا خرمشهر»/ روایتی از جوان شهید «افغانستانی» که در جنگ «ایران» روی سیم‌خاردارها خوابید

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -18 فاز کار و کارگری/ توضیحات مدیرکل اتباع خارجی وزارت کار درباره محدودیت شغلی مهاجرین افغانستانی

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -17/ فاز «ویزای فرهنگی»/ محمدکاظم کاظمی:‌ مسئولان از مهاجرت دوباره نترسند،‌ «ویزای فرهنگی» مسیر بازگشت را هموار می‌کند

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -16/ فاز «ویزای فرهنگی»/ رایزن فرهنگی ایران در کابل: «ویزای فرهنگی» منتظر اقدام وزارت خارجه است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -15/ فاز «ویزای فرهنگی»/ «رئیس انجمن دوستی ایران و افغانستان:«ویزای فرهنگی»،نیازمند تسهیلی کوچک در بوروکراسی است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» -14/ فاز «ویزای فرهنگی»/ «ویزای فرهنگی»، گره کور مساله مهاجرین افغانستانی را باز می‌کند؟

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» - 13 / مخترع افغانستانی: دانشمند دانمارکی‌ پاسخ داد ایران تحریم است؛ یاد «ما می‌توانیم» امام افتادیم و تحریم را شکستیم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ12/ پدر شهید افغانستانی:از «راهیان نور» خاک جبهه‌های ایران را سوغات آورد و آخرمثل شهدای ایرانی شهید شد

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ـــ 11/ شاعر افغانستانی: «ایران» عشق من است و برای گرفتن یک ویزا ماه‌ها اذیت می‌شوم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ـــ10/ فاز کار و کارگری/ محدودیت شغلی مهاجرین افغانستانی، نخبگان و اهالی فرهنگ کجای ماجرایند؟

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 9/ گلایه‌های ما مهاجرین افغانستانی، انتقاد به جمهوری اسلامی نیست؛ به موانع تحقق انقلاب است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 8/ میزگرد فعالان فرهنگی: با وجود تمام دلخوری‌ها ایران همچنان پناه مستضعفین افغانستانی‌ است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 7/ سوغات جعفریان از افغانستان برای رهبر انقلاب/اینجا کسی به پاسپورت‌ها نگاه نمی‌کند

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 6/ شش سوءتفاهم بزرگ درباره مهاجرین افغان

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان» ــ 5 / فاز «از قندهار تا خرمشهر»/ افغانی‌الاصل است اما قبر پاکش...

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-4(بخش دوم): مادر یک شهید افغانستانی: خیابان‌های اردوگاه مهاجرین را به نام «امام» نامگذاری کردیم

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-4 (بخش اول): مادر شهید افغانستانی مدافع حرم: کاش آن جام زهر را «ما» هزار هزار می‌نوشیدیم اما امام اذیت نمی‌شد

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-3/ برای آقای ایرانی که به نجات برادر افغانش شتافت

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-2/ روایت امیرخانی از مساله «مهاجرین افغان»: دیگر وقت نگرانی است

پرونده «جانِ ایران، جانِ افغانستان»-1/ خیلی دور، خیلی نزدیک؛ مقدمه داستان بلند «ایرانی‌ها» و «افغان‌ها»

انتهای پیام/