پیمان‌های کابل تضمینی برای امنیت غرب در افغانستان
خبرگزاری تسنیم: درحالی که بسیاری از مردم افغانستان در رابطه با چرایی عدم امنیت پس از امضای پیمان‌های امنیتی دولت کابل با آمریکا و سایر کشورها می‌پرسند، مشاور امنیت ملی این کشور امضای پیمان‌ها را تضمینی برای امنیت نیروهای غربی در افغانستان می‌داند.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، افزایش ناامنی‌ها در افغانستان، پرسش‌های زیادی را در ذهن اقشار مختلف جامعه این کشور بوجود آورده و از مردم عادی تا خواص، می‌پرسند که با امضای پیمان امنیتی افغانستان با سایر کشورها از جمله آمریکا، چرا ناامنی‌ها در این کشور افزایش یافته است؟
به نظرمی‌رسد که این پرسش ذهن نمایندگان مردم افغانستان در پارلمان و نیز توجه تحلیلگران و محافل مطبوعاتی این کشور را بیشتر به خود معطوف کرده است که باوجود امضای پیمان‌های امنیتی آمریکا و ناتو، چرا شاهد افزایش ناامنی‌ها در این کشور هستند؟ و تاثیر امضای پیمان‌ها در ایجاد امنیت افغانستان چه بوده است؟
این پرسش‌ها در حالی مطرح می‌شود که نمایندگان پارلمان افغانستان در چند هفته اخیر امضای پیمان امنیتی افغانستان با کشورهای اروپایی و امریکا را مورد تائید قرارداده‌اند.
از سوی دیگر افزایش ناامنی‌ها پرسش دیگری را از «حنیف اتمر» مشاور امنیت ملی «محمد اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان و امضا کننده پیمان امنیتی با آمریکا مطرح کرده است که باوجود امضای پیمان امنیتی چرا این کشورها نسبت به مسئولیت‌های خود در برابر ایجاد امنیت در افغانستان عمل نمی‌کنند؟ انگار سرنوشت مردم افغانستان از اهمیت و ارزش چندانی برخوردار نیست.
اتمر در این رابطه در پارلمان افغانستان گفته بود که امضای پیمان امنیتی با کشورهای خارجی هیچ ربطی به ایجاد امنیت در داخل افغانستان ندارد و کشورهای غربی برای تضمین امنیت حضور خود در افغانستان، پیمان امنیتی با این کشور را به امضا رسانده‌اند!
با شنیدن این پاسخ غیر منتظره، نمایندگان مردم در پارلمان افغانستان انگار که از خواب گران برخاسته باشند، در یک اظهار نظر نادر اعلام کردند که اگر امریکایی‌ها وکشورهای اروپایی به تامین امنیت در افغانستان توجه نکنند؛ تائید پیمان امنیتی با آن کشورها مورد بازبینی قرار خواهد گرفت!
اینگونه اظهار نظرها بیانگر 2 وجه متفاوت است؛ نخست آنکه خوش‌بینانه نگریست و نمایندگان مردم را مورد تحسین و تائید قرار داد که در برابر امنیت و ثبات افغانستان مسئولانه می‌نگرند و این حیاتی‌ترین رکن منافع ملی این کشور را در رابطه با کشورهای خارجی از یاد نمی‌برند و به غربی‌ها امتیازی قائل نیستند و به آمریکایی‌ها هم باج نمی‌دهند.
دوم آنکه از زاویه دیگر اگر به سخنان حنیف اتمر و بازخورد نمایندگان مردم در پارلمان افغانستان توجه صورت گیرد، می‌توان این برداشت را کرد که متاسفانه نمایندگان پارلمان این کشور کمتر دقت نظر دارند، موضع گیری‌ها، دوستی‌ها، دشمنی‌ها، رقابت و رفاقت‌ها بدون عقلانیت سیاسی و دور اندیشی و بدون در نظر گرفتن منافع ملی افغانستان انجام می‌شود.
این نمایندگان در 13 سال گذشته یا تحت سیطره مسئولان اجرایی بوده‌اند یا گوش به عوامل خارجی سپرده بودند و برای بدست آوردن منافع ملی افغانستان مسئولانه تلاش نکردند تا با موشکافی در موضوعات این کشور بهترین تصمیم‌ها را بگیرند بنابراین موضع‌گیری‌های واکنشی نمایندگان پارلمان افغانستان از سر دیدگاه اصولی و حقوقی نیستند بلکه نتیجه درماندگی و استیصال سیاسی آنهاست.
چگونه باور کرد که نمایندگان پارلمان افغانستان، سندی را بدون توجه به مفاد آن مورد تائید قرار دهند؟ بسیار ساده انگارانه است که سندی به امضای دولت و تائید پارلمان رسیده باشد اما بدون آنکه اجرایی شود از سوی پارلمان این کشور نقض شود یا مورد تردید قرار گیرد.
معنای دیگر سخن آنست که متاسفانه نمایندگان مردم افغانستان آنگاه این سند را تایید کردند به مفاد آن وقوف نداشتند و با دید کارشناسی به آن نگاه نکردند.
یادآوری می‌شود که اینگونه واکنش‌ها در پارلمان افغانستان برای نخستین نیست بلکه این نهاد در 13 سال گذشته فاقد کارنامه درخشان بوده و نتوانسته هویت مستقل، مثبت و تاثیرگذاری از خود به نمایش بگذارد.
به گفته کارشناسان افغان، دولت حامد کرزی باوجود آلوده به فساد و ضعف در مقام سوء استفاده از پارلمان افغانستان دست درازی داشت و نمایندگان مجلس را بصورت فردی یا گروهی و با استفاده از شگردهای گوناگون مورد استفاده قرار می‌داد. این در حالی است که در پارلمان‌های دنیا همیشه اختلاف نظر بین نمایندگان وجود دارد اما این اختلاف‌ها برمحورهای کلان سیاسی و یا اقتصادی شکل می‌گیرد اما در افغانستان طی مدت بیش از یک دهه آنچه که مشاهده نشده است توجه به طرح و نقشه برای آینده این کشور بوده است.
این کارشناسان معتقدند که در پارلمان افغانستان بیشتر اختلاف‌ها قومی، نژادی و شخصی است تا بحث و اختلاف نظر در مورد منافع کلان ملی، در حالی که همواره تنش و درگیری وجود داشته اما در نهایت با کمترین بهایی به خاموشی رفته است و بعید نیست که این بار نیز باوجود افزایش ناامنی‌ها در افغانستان با اندک امتیازی صدای نمایندگان مردم در پارلمان این کشور خاموش شوند.
انتهای پیام/پ
