فدراسیون کاراته نسبت به کاراته قم غرض ورزی میکند
خبرگزاری تسنیم: قهرمان قمی کاراته بازیهای آسیایی اینچئون با بیان اینکه سکوت من درباره وضعیت فدراسیون، خیانت به کاراته کشور است گفت: نیمی از افتخارات کاراته ایران متعلق به قم است اما فدراسیون کاراته نسبت به کاراته قم غرض ورزی میکند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، امیر مهدیزاده دارنده مدال طلای مسابقات جهانی 2012 فرانسه و برنز جهانی 2014 آلمان و مدال طلای بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی 2014، متولد شهریورماه 1368 در شهر قم است.
وی در سال 1379 در باشگاه انقلاب قم و زیر نظر غلامرضا دباغیان فعالیت ورزشی خود در کاراته را آغاز کرد و تا فتح سکوی جهانی و آسیایی هم پیش رفت که گفتگوی وی را از نظر میگذرانید.
تسنیم: چه شد که به کاراته روی آوردید؟
مهدیزاده: چون پدرم علاقه زیادی به کاراته داشت، من را هم تشویق کرد تا در این ورزش فعالیت داشته باشم. البته قم در کاراته جزء استانهای نام اور است و همان طور که مازندران را به کشتی میشناسند، از استان قم نیز به عنوان استانی که قهرمانان کاراته زیادی را تحویل تیم ملی داده است، یاد میکنند.
کاراته استان قم را مدیون تلاشهای بسیار زیاد استاد دباغیان است اما بیمهریهای زیادی نسبت به این مرد زحمتکش صورت گرفته است.
در حال حاضر بیبرنامگی در فدراسیون کاراته کشور موج میزند و اگر این وضعیت ادامه داشته باشد، روزهای خوبی در انتظار کاراته ایران نیست.
چرخه قهرمان پروری قم در رشته کاراته سال هاست ادامه دارد، امسال در نوجوانان طلای آسیا گرفتیم و قم هم در بزرگسالان و در همه ردههای سنی صاحب مدال شده است.
تسنیم: از این ظرفیت استفاده میشود؟
مهدیزاده: نکته مهم همین است که چرا وقتی قم چنین ظرفیتی در کاراته دارد، چرا از این ظرفیت در فدراسیون استفاده نمیشود، چرا مربیان تیم ملی از قم نیستند؛ وقتی که در شهر قم فردی همانند استاد دباغیان حضور دارد و تمام وقت خود را میگذارد و هرساله یک نفر جدید به تیم ملی معرفی میکند، چرا نباید از این ظرفیت در فدراسیون و تیم ملی استفاده شود.
زمانی که آقای دباغیان سرمربی تیم ملی بودند افتخارات بسیار زیادی را برای کاراته ایران کسب کردند، مهدی عموزاده اولین طلای کاراته ایران را در دنیا به دست آورد، کتیرایی دو طلای آسیایی دارد، اینها همه بچههای قم هستند، چر در تیم ملی جایی ندارند.
به نظر من مسئولان استان و نمایندگان قم در مجلس شورای اسلامی باید پیگیر باشند، چرا بچههای قم که افتخار کاراته ایران هستند به دلیل خصومت شخصی افرادی که در فدراسیون هستند، باید خانه نشین باشند.
نیمی از افتخارات کاراته ایران متعلق به قم است و در ایران 4 قهرمان جهان داریم که دو نفر از این افراد قمی هستند، آقای کتیرایی دو طلای جهانی و دو طلای آسیایی دارد، آقای عموزاده 5 مدال جهانی دارد و پرافتخارترین کاراته کای ایران است، بنده هم دو طلای جهانی و یک طلای آسیایی دارم، افتخارات کاراته استان قم از افتخارات کل کشور بالاتر است.
تسنیم: مشکلاتی در مسابقات کاراته جهانی آلمان پیش آمده بود که سبب بروز اختلاف بین شما و فدراسیون کاراته شد.
مهدیزاده: در مسابقات جهانی همه کارکردند که من مدال نگیرم، حاضرند طلای بازیهای آسیایی و جهانی را از چنگ ایران بیرون بیاورند تا من را حذف کنند، فکرشان این است که کاراته قم دیگر نباید پیشرفت کند و به نوعی نمیتوانند افتخارآفرینی کاراته قم را ببینند.
من میگویم اگر میخواهید رقابت کنید باید بیشتر تلاش کنید، اگر قم در کاراته کشور بیشتر مدال میآورد چون بچههای قم تلاش زیادی میکنند.
من خودم کار وزندگیام را رها کردهام و همه زندگیام شده است تمرین، نتیجه این میشود که در سال 2014 در 6 تورنمنت شرکت کردم که حاصل آن 4 مدال طلا، دو نقره و یک برنز شده است.
در مسابقات جهانی آلمان چندین داور ایرانی حضور داشتند که در سطح جهان قضاوت میکنند، آنها میگفتند که مربی تو باید کارت میکشید و اگر این کار را میکرد تو فینالیست میشدی.
آنها میگفتند که ما ایرانی هستیم درست است که سال هاست در ایران زندگی نمیکنیم، ولی غیرت ما اجازه نمیدهد که چنین ناجوانمردیهایی را ببینیم.
دلیل اینکه من میگویم اگر مربی من کارت کشیده بود، امکان داشت من مدال طلا بگیرم این است که من در اولین مسابقه بازیکن آلمان را بردم و همه تماشاگرانی که آنجا بودند همه طرفدار من شدند چون اگر من فینالیست میشدم، بازیکن آلمانی میتوانست مدال برنز بگیرد.
اصلاً تکنیک من امتیاز بود، داوران همه میدانستند که من بازیکن آلمان را بردم، با تکنیکی که من اجرا کردم، داور وسط بازی را قطع کرد که امتیاز بدهد، من به مربی گفتم که کارت بکشید، ولی اصلاً برای مربی مهم نبود، مربی من با این کار خود ایران را از یک طلای جهانی محروم کرد نه امیر مهدیزاده را.
یک موضوع دیگری هم در اینجا قابل توجه است، تاکنون کسی را نداریم که دو طلای جهانی داشته باشد و این افراد این را هم نمیتوانستند ببینند که من این کار را انجام دهم.
تسنیم: ظاهرا فدراسیون قرار است شما را به کمیته انضباطی احضار کند.
مهدیزاده: نکته جالب همین است به جای اینکه آقایان بیایند و پاسخگوی عملکرد خود باشند، تهدید کردهاند که هرکسی که در مورد تیم ملی و شرایط آن صحبت کند، آن را به کمیته انضباطی میبریم و به جای اینکه خودشان را اصلاح کنند، میخواهند ما را از تیم ملی حذف کنند.مگر میشود ما صحبت نکنیم، شما دارید کاراته ایران را نابود میکنید، ما اگر صحبت نکنیم خیانت به کاراته است.
تهدید میکنید که شما را از تیم ملی خط میزنیم، خوب بزنید، زمانی که ما در تیم ملی بودیم، چه کاری برای ما کردید، چه امکاناتی را برای ما فراهم آوردید، کل تیم ملی مملکت را میخواهید به کمیته انضباطی ببرید.
اتفاقا خوب است که کمیته انضباطی تشکیل شود، صحبتهای ما خودساخته نیست، کمیته انضباطی باید تشکیل شود و از وزارت ورزش هم در آن حضورداشته باشند تا موضوعات همه رسیدگی شود، ما هم حرفهای خود را بزنیم تا معلوم شود که مقصر کیست.
تسنیم: به نظر شما کادر فنی تیم ملی در این مشکلات مقصر است؟
مهدیزاده: متاسفانه در حال حاضر افرادی مربی تیم ملی هستند که حتی یک بازیکن ملی هم تحویل ندادهاند، حالا آمدهاند شدهاند مربی یا سرمربی تیم ملی و با وجود این افراد باید منتظر بروز چنین اتفاقاتی باشیم.
تسنیم: قضیه پاداشها و حقوقی که فدراسیون کاراته به قهرمانان بدهکار بوده چیست؟
مهدیزاده: وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون فقط قول میدهند، در مسابقات جهانی قبلی که قهرمان شدم، فدراسیون گفت که 20 میلیون تومان جایزه مدال طلاست، در سال 2012 شش سال بود که کسی مدال طلا نگرفته بود، گفتند هرکسی طلا بگیرد، 20 میلیون جایزه میدهیم، من طلا گرفتم ولی هنوز جایزه من را ندادهاند.
همین الان فدراسیون به ما بدهکار است، اگر کمیته انضباطی تشکیل شود، حداقل ما به حق خودمان میرسیم، سه ماه است که به ما حقوق ندادهاند، ما زمانی که وارد اردو میشویم حقوق میگیریم، فدراسیون یک ماه قبل و دو ماه بعدازآن هنوز حقوقی به ما نداده است.
بچههای مردم از جیب خودشان رفتند و تلاش کردند و برای کشور افتخار کسب کردند، با بدترین شرایط، حالا آمدهاند به جای اینکه از ما تشکر کنند، تهدید میکنند که به کمیته انضباطی معرفی میشود.
به ما میگویند چرا صحبت میکنید و آبروی ما را میبرید؛ خوب اگر نمیتوانید اینجا را اداره کنید، بروید نه اینکه بمانید و کاراته کشور را نابود کنید.
به نظر من و بسیاری از قهرمانان کاراته، تمام مشکلات فدراسیون و تمام مشکلاتی که کاراته با آن دست وپنجه نرم میکند، به دلیل سوء مدیریت است، به دلیل این است که کارها دست افراد کاردان نیست.
تسنیم:. وضعیت کاراته قم را چطور ارزیابی میکنید؟
مهدیزاده: کاراته قم تا زمانی که دباغیان را دارد، غم ندارد و در بهترین وضعیت است چنان که ما در نوجوانان طلای آسیا را توسط حمیدرضا نجاتی گرفتیم، در بزرگسالان هم من توانستم طلای دانشجویان جهان و بازیهای آسیایی و برنز جهانی را کسب کنم، قم در هر رده سنی تیم ملی بازیکن دارد و دلیل این موضوع هم این است که استاد دباغیان وقت گذاشته و بالای سر جوانان قمی است تا آنان موفق شوند.
یک دوره بعد از عموزاده و کتیرایی، حدود 10 سال کاراته قم آن چنان که باید و شاید درخشش نداشت، آن هم به دلیل این بود که استاد دباغیان سرمربی تیم ملی بود و نمیتوانست برای بچههای قم وقت بگذارد، بعدازاینکه ایشان استعفا داد و در قم کار خود را شروع کرد، کاراته استان به روزهای اوج خود بازگشت.
تسنیم: حضور دباغیان تا این اندازه در رشد کاراته قم موثر بوده؟
مهدیزاده: قطعا همین طور است. من میگویم کسی که دارد این چنین زحمت میکشد، شرایطی برایش فراهم کنید که بتواند نفرات بیشتری را به تیم ملی معرفی نماید.
استعداد کاراته در قم وجود دارد، باید بدهیم به کسی که بلد باشد این استعداد را رشد دهد و شکوفا کند، نه اینکه برخی بیایند بهترین استعداد را تحویل بگیرند و خراب کنند.
در رشتههای دیگر فردی مثل استاد دباغیان نداریم که بتواند بازیکنانی را پرورش دهد و به بدنه تیم ملی تزریق کند.
امروز وضعیت فوتبال، ژیمناستیک و دیگر ورزشها را در قم مشاهده میکنید، نه اینکه قم در این ورزشها استعداد ندارد، نه! کسی را مثل استاد دباغیان ندارند که بتواند این استعدادها را پرورش دهد.
تسنیم: وضعیت مالی و رفاهی شما به عنوان قهرمان آسیا و جهان چگونه است؟
مهدیزاده: من برای اینکه بتوانم در دنیا پرچم کشورم را بالا ببرم و برای ایران افتخارآفرینی کنم، زحمات زیادی کشیدم، همه زندگیام را در این راه گذاشتم، ولی با این شرایط ادامه کار برای من سخت است، وقتی من نتوانم شغلی داشته باشم و سرپناهی، نمیتوانم آن طور که بایدوشاید برای کاراته وقت بگذارم و ناخودآگاه حذف میشوم؛ چون باید بروم وزندگی خودم را بسازم.
اگر مشکل شغل و مسکن من برطرف شود، باانگیزه بیشتری به کار خود ادامه میدهم و با توجه به اینکه الآن در سن 25 سالگی هستم، حداقل 10 سال دیگر میتوانم برای کشور و شهر خودم مدال بیاورم.
مثل فوتبالیستها خواسته زیادی هم نداریم که بگوییم مجوز واردات فلان خودرو لوکس را با ما بدهید، همین که شغل و مسکن مناسبی داشته باشم و در این زمینه دیگر دغدغهای نداشته باشم، برای من کافی است.
انتهای پیام/