افشای شکنجه در سیا تاکتیکی برای تحریف افکار عمومی

 اعتراضات به تبعیض نژادی به شهرهای مختلف آمریکا گسترش یافته است.درهمین حال  گزارشی از سوی سنا منتشر شد که در آن استفاده سیا از شکنجه در بازجویی از مظنونان تروریستی افشا شده بود، اما آن چه که در این هیاهو شکنجه گم شد، صدای اعتراض مردم آمریکا به مسئله کهنه تبعیض بود.

هنگام اعتراضات مردمی زمانی فرا می رسد که به اصطلاح به آن «لحظه اوج ‌گیری» یا «لحظه تشدید» اعتراضات می‌گویند و اگر سیستم حاکم کاری برای مقابله با تشدید وضعیت نکند ممکن است کار به جاهای باریک بکشد و دیگر روش‌های سرکوب اعتراضات توسط پلیس جوابگو نباشد.

در روزهای گذشته و با حکم دادگاه‌های آمریکا در تبرئه دو پلیس عامل مرگ دو جوان سیاه‌پوست، اعتراضات مردمی به اوج خود رسیده بود. در شهر فرگوسن از منطقه سنت لوئیز ایالت میزوری جوانی به نام «مایکل براون» در حالی که غیرمسلح بود به ضرب گلوله یک پلیس سفید پوست از پا درآمد و در نیویورک نیز سیاهپوستی دیگر به نام «اریک گارنر» زیر فشار افسر پلیس به گردن وی خفه شد و جمله او مبنی به این که «نمی توانم نفس بکشم» به شعار اعتراضات فزاینده اخیر به رفتار پلیس و تبعیض نژادی تبدیل شد.

دیری نپایید که این دو حکم و فیلم لحظه مرگ گارنر که به سرعت در شبکه های خبری و اجتماعی منتشر شد، موجی از اعتراضات را در این دو شهر و به تدریج در دیگر شهرهای بزرگ همچون واشنگتن و لس آنجلس برانگیخت و در این زمان بود که اعتراضات به تبعیض نژادی به «لحظه اوج» نزدیک می شد.

این همان لحظه ای بود که سیستم آمریکا باید کاری برای جلوگیری از تشدید آن می کرد و کاری که مقامات آمریکا با انتشار گزارش سیا کردند همین بود: محو کردن اعتراضات به تبعیض نژادی در هیاهوی برخاسته  از گزارش سنا.

این در حالی است که مدت‌ها بود که صحبت از انتشار چنین گزارشی در محافل آمریکایی شده بود و مدت‌ها وقت و رایزنی برای خلاصه کردن گزارش‌ های چندین هزار صفحه ای اولیه صرف شده بود اما زمان برای انتشار آنها مناسب تشخیص داده نشده بود.

این گزارش حاوی موارد متعدد از افشای روش های فریبکارانه و شکنجه گرانه سیا بود که این روزها همه صفحه های اصلی روزنامه ها و تحلیل ها را چه در خود آمریکا و در سراسر جهان به خود اختصاص داده است.

در نتیجه هر چه رسانه‌های خود آمریکا و همچنین دنیا به تک تک موارد افشا شده در این گزارش بیشتر بپردازند و به اصطلاح ابعاد این امر را روشن کنند، این امر به نفع سیاستمداران  آمریکایی برای به انحراف کشانیدن افکارعمومی از توجه به واقعیت کف خیابان‌های این کشور خواهد بود.

اما سئوال این است که چرا افشای شکنجه به نفع حاکمان آمریکا بود حال آن که خود این امر می تواند یک رسوایی برای واشنگتن بوده و به ماجراهای باریک تر و مشکلات امنیتی و حتی اعتراضات جهانی برای آمریکا ختم شود؟

نکته اول در پاسخ به این سوال این است: موضوع شکنجه در سیا موضوع جدیدی از دیدگاه صاحبنظران نبوده و حتی افکار عمومی نیز به خوبی باآن آشنا است چرا که پیش از این مواردی همچون غرق مصنوعی به رسانه ها درز کرده بود.

نکته دوم این که هیجان افکار عمومی درباره شکنجه را می توان با این ادعا که تهدیدات امنیتی علیه آمریکا و شهروندانش وجود دارند و باید به نحوی جلوی آنها را گرفت، توجیه کرد. کما این که ممکن است برخی از شهروندان موافق استفاده از روش‌های سخت بازجویی برای کسب اطلاعات از «مظنونین تروریستی» باشند آن هم در جامعه ای که یاد زخم ناشی از حملات تروریستی در یازده سپتامبر 2001 را از یاد نبرده است.

نکته سوم در منفعت انتشار این گزارش این بود که آن توسط کنگره‌ای منتشر شد که هنوز توسط دموکرات‌ها اداره می‌شود و بیشتر علیه مقامات سابقی است که در زمان رئیس جمهور جمهوریخواه یعنی جرج بوش سر کار بودند و این به نفع دولت اوبامای دموکرات است که در انتخابات اخیر قافله را به حریف جمهوریخواه باخته است.

به همین دلایل انتشار این گزارش در این زمان حساس را می توان موجه دانست بخصوص آن که آنقدر این گزارش جزئیات جالب برای رسانه های دارد که مدت ها به فکر تبعیض نژادی و اخبار آن در آمریکا نخواهند افتاد، بخصوص آن که هیاهوی تعطیلات سال نوی میلادی نیز به اوج خود نزدیک می شود.

انتهای پیام/