روز دانشجو، تاریخی فراموش نشدنی

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، «روز دانشجو، تاریخی فراموش نشدنی»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم دکترمصطفی جوان است که در آن می خوانید؛

از جمله جریانهایی که پس از کودتای 28 مرداد 1332 در مقابل دیکتاتوری نظامی وابسته به آمریکا در ایران شکل گرفت، جنبش دانشجویی بود.

پس از کودتای 28 مرداد1332،رژیم پهلوی با کمک اربابان آمریکایی به قدرت بازگشت. محمد رضا پس از رسیدن مجدد به قدرت در صدد بر آمد تا پایه های حکومت خود را تثبیت کند؛ اما از این امر غافل بود که مقاومت مردم به طور کامل از بین نرفته ومردم ایران در اولین فرصت،خشم خود را نشان خواهند داد.

مردم از نفاق وتفرقه ای که استبداد توانسته بود در میان آنها ایجاد کند، ناراحت بودند. امام خمینی(ره) رهبر نهضت هم در این میان تلاش می کرد تا صدای اعتراض مردم ایران را به رغم تلاش لندن و واشنگتن برای مشروع جلوه دادن رژیم کودتا و کسب امتیازات مورد نظر خود،به گوش جهانیان برساند. اما از سوی دیگر، دولت زاهدی در 12 آذر ماه تجدید رابطه با انگلستان را رسماً اعلام کرد و قرار شد که در این ارتباط دنیس رایت(کاردار سفارت انگلیس)چند روز عازم ایران شود، اما دانشجویان دانشکده های حقوق و علوم سیاسی،دندانپزشکی و دارو سازی دانشگاه تهران که مخالف این روند بودند،پس از انتشار این خبر مخالفت خود علیه تجدید روابط دیپلماتیک با انگلیس و دعوت «ریچارد نیکسون» (معاون آیزنهاور؛رئیس جمهور وقت آمریکا) را اعلام کردند.

دانشجویان در روز 14 آذر1332راهپیمایی های پرشوری در دانشکده های خودعلیه رژیم پهلوی برپا کردند. رژیم ستمشاهی که از خشم ملت بویژه دانشجویان نسبت به خود و اربابان آمریکایی از پیش آگاه بود، با تمام قوا متوجه دانشگاه شد.با این حال اعتراضهای دانشجویان همچنان ادامه پیدا کرد و در روز 15آذر، تظاهرات دانشجویان به خارج از دانشگاه کشیده شد و نیروهای نظامی شاه نیز طی در گیری با دانشجویان،شماری از آنان را مجروح و گروهی را دستگیر وزندانی کردند.

این درگیری ها تا آنجا کشیده شد که در صبح روز 16 آذر 1332،گارد مسلح رژیم پهلوی برای اولین بار وارد صحن دانشگاه شد تا فریاد مخالفان را در گلو خفه کند. مأموران گارد با حمله به دانشجویان بی پناه، سه تن از آنان به نام «احمد قندچی»، «آذرشریعت رضوی» و «مصطفی بزرگ نیا» را به شهادت رساندند.

جاری شدن خون این سه مبارز راه آزادی در نبردگاه دانشگاه تهران هنوز هم پس از گذشت 59سال الهام بخش دانشجویان ایران است و این گونه شد که روز 16آذر به عنوان مظهر پیکار متحد دانشجویان میهن دوست وآزادی خواه کشور بر ضد امپریالیسم آمریکا وانگلیس در تاریخ درخشان جنبش دانشجویی ایران به ثبت رسید.دانشجویان ایران 16 آذر را روز دانشجویان اعلام داشتند واز آن پس همه ساله با تجلیل از خاطره شهیدان جنبش دانشجویی ،این روز بزرگ وتاریخی را ارج می نهند.

گزارشی نیزاز واقعه ١٦ آذر سال ١٣٣٢ در ١٦ آذرسال ١٣٤١ از سوی شهید دکتر مصطفی چمران منتشر شد. دکتر چمران در آن زمان، دانشجوی دانشکده فنی دانشگاه تهران و شاهد عینی کشتار دانشجویان بوده است. خواندن این گزارش، خالی از لطف نیست.

از آن روز - یعنی ١٦ آذر ١٣٣٢ - سالها می‏گذرد؛ ولی وقایع آن روز چنان در نظرم مجسم است که گویی همه را به چشم می‏بینم؛ صدای رگبار مسلسل در گوشم طنین می‏اندازد. سکوت موحش بعد از رگبار، بدنم را می‏لرزاند. آه بلند و ناله جانگذار مجروحان را در میان این سکوت دردناک، می‏شنوم، دانشکده فنی خون آلود را در آن روز و روزهای بعد، به روشنی می‏بینم.

آن روز، ساکت ترین روزها بود و چون شواهد و آثار، احتمال وقوع حادثه ای را نشان می‏داد، دانشجویان بی اندازه آرام و هوشیار بودند که به هیچ وجه، بهانه ای به دست کودتاچیان حادثه ساز ندهند. پس چرا و چگونه دانشگاه گلوله باران شد و چطور سه نفر از بهترین دوستان ما، بزرگ نیا، قندچی و رضوی، به شهادت رسیدند؟

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها