پایان رویای سیاهپوستان در‌ آمریکا

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، زمانی که باراک اوباما در سال 2008 برای انتخابات ریاست جمهوری، نامزد شد و در مبارزات انتخاباتی خود در ایالت فیلادلفیا بر ضرورت یافتن راه‌حلی برای اختلافات نژادی در آمریکا تاکید کرد با توجه به همین سخنان و پیروزی اوباما در آن انتخابات، بسیاری گفتند آمریکا دوران نژادپرستی خود را پشت سر می‌گذارد.

آنها می گفتند حضور سه فرد سیاهپوست در کابینه اوباما از جمله اریک هولدر، وزیر دادگستری این کشور، می تواند تائیدی بر این گفته باشد. اما اتفاقات چند ماه گذشته و قتل شهروندان سیاهپوست این کشور به دست نیروهای پلیس سفیدپوست نشان داد که جامعه آمریکا تا رسیدن به برابری نژادی فاصله فراوانی دارد.

آماری تلخ در مورد سیاهپوستان

روزنامه ایندیپندنت در گزارشی با اشاره به آمار و ارقامی در جامعه سیاهپوستان، از حقایقی تلخ در مورد این بخش از جامعه آمریکا پرده برداشت. بنا بر این گزارش، سیاهپوستان حدود 14 درصد جمعیت کل آمریکا را تشکیل می دهند. از سوی دیگر، با گذشت 50 سال از تصویب قانون حقوق مدنی، فقط دو نفر از صد نماینده سنای آمریکا سیاهپوست هستند. در میان 500 شرکت معتبر و سرشناس آمریکایی، فقط ریاست ده شرکت بر عهده سیاهپوستان است. همچنین در میان میلیاردرهای آمریکایی فقط نام دو سیاهپوست دیده می شود؛ اوپرا وینفری و مایکل جردن.

براساس آماری که مرکز ملی فقر آمریکا در سال 2010 منتشر کرد، حدود 28 درصد سیاهپوستان آمریکا زیر خط فقر زندگی می کنند. این در حالی است که این آمار برای سفیدپوستان کمتر از 9 درصد است. مرکز تحقیقاتی پیو نیز سال گذشته در گزارشی اعلام کرد افراد سیاهپوست در مقایسه با سفیدپوستان آمریکا، شش برابر بیشتر در معرض زندانی شدن قرار دارند. حال در کنار این آمارهای تلخ باید یک واقعیت دیگر را به جامعه آمریکا اضافه کرد؛ کشته شدن افراد سیاهپوست به دست نیروهای پلیس سفیدپوست.

گرچه تنش های تازه در این کشور از ماه آگوست و به دنبال کشته شدن مایکل براون، نوجوان هجده ساله سیاهپوست به دست یک افسر پلیس در شهر فرگوسن شدت گرفته است، اما برخی آمارها نشان می دهد این موضوع در سال های گذشته نیز وجود داشته است. بنا به گزارش موسسه تحقیقاتی پرو پابلیک و به استناد آمار رسمی، کشته شدن نوجوانان سیاهپوست بین 15 تا 20 سال بین سال های 2010 تا 2012 تقریبا 20 برابر بیشتر از هم سن و سالان سفیدپوست بوده است.

وقتی نگاهی به این آمار در شهر فرگوسن می اندازیم، این حقیقت تلخ بیش از پیش نمایان می شود. 67 درصد ساکنان شهر فرگوسن در ایالت میسوری را سیاهپوستان تشکیل می دهند و براساس قوانین ایالتی، مسئولان این شهر باید در پایان هر سال مشخص کنند ماموران پلیس در سال چند بار رانندگان را برای بررسی کارت شناسایی و موضوعات دیگر متوقف کرده اند.

به گزارش بی.بی.سی فارسی، آمار نشان می دهد 86 درصد این رانندگان سیاهپوست بوده و این در حالی است که این آمار برای رانندگان سفیدپوست فقط 13 درصد بوده است. شاید تصور شود که پلیس دلایل موجهی در این زمینه داشته است، اما آمار حکایت از موضوع دیگری دارد. گزارش شده وقتی پلیس فرگوسن خودروی افراد مظنون را وارسی کرد، در خودرو های 33 درصد سفیدپوستان مواد مخدر و... پیدا کرده بود؛ آمار مشابه برای سیاهپوستان فقط 20 درصد بود. این به آن معناست با توجه به این که سفیدپوستان به نسبت بیشتر مرتکب جرم شده بودند ولی سیاهپوستان بیشتری متوقف و بازداشت می شدند.

در واقع این نوع برخورد ریشه در تاریخ چند صد ساله آمریکا دارد. در اواخر قرن هفدهم به پلیس در فیلادلفیا اجازه داده شد تا هر سیاهپوستی را که در خیابان ها می گشت متوقف و بازداشت کند. بر همین اساس، در برخی از مناطق آمریکا اگر یک افسر پلیس به دو نفر (یک سفیدپوست و یک سیاهپوست) در خیابان مظنون شود، این حق را دارد تا برخورد متفاوتی با آنها داشته باشد. این افسر پلیس می تواند از کنار مرد سفیدپوست براحتی گذشته، اما فرد سیاهپوست را تحت بازجویی قرار دهد. این نیروی پلیس اگر در جریان بازجویی یا در حین تلاش برای دستگیر کردن آن شخص احساس خطر کند، می تواند به عنوان یک مامور پلیس او را کشته و تحت پیگرد هم قرار نگیرد.

علائمی برای نشان دادن اعتراض

یکی از نکات برجسته در اعتراضات چند ماه گذشته در شهرهای مختلف آمریکا، نمادها و علائمی است که از سوی معترضان استفاده شده و استناد به آخرین حرف ها یا کارهای سیاهپوستان کشته شده به دست نیروهای پلیس دارد.

گفته می شود مایکل براون هجده ساله در حالی با شلیک 12 گلوله کشته شد که دست هایش به نشانه تسلیم بالای سرش بود. طی چند ماه گذشته و بخصوص پس از اعلام حکم برائت افسر پلیس شلیک کننده به سمت براون، معترضان در حالی که دست هایشان را بالای سر گرفته بودند نسبت به این حکم اعتراض داشتند. کشته شدن اریک گارنر، یکی از شهروندان سیاهپوست نیویورک نیز به نماد اعتراض دیگری برای مردم این کشور تبدیل شد. در حالی که نیروهای پلیس گردن او را بشدت گرفته بودند، خطاب به آنها می گفت: «نمی توانم نفس بکشم». تبرئه مامور قاتل گارنر نیز موجی تازه ایجاد کرد و این بار معترضان با حمل پلاکاردهایی و به صورت نمادین اعلام کردند: دیگر نمی توانیم در این جامعه نفس بکشیم.

حال اخبار تازه حکایت از ادامه این اعتراضات در نقاط مختلف آمریکا دارد. به گزارش منابع خبری، این اعتراضات در خیابان های نیویورک سیتی، کنتیکت، کلرادو، فلوریدا، رودآیلند، نیوجرسی و دیگر شهرها و ایالات آمریکا ادامه یافت.

در نیویورک معترضان با دراز کشیدن در خیابان ها به عملکرد خشونت بار پلیس اعتراض کردند، در منطقه نیوهون، کنتیکت نیز صدها معترض به خیابان آمدند. در فلوریدا نیز فعالان در خیابان های میامی راهپیمایی کردند. در رود آیلند نیز چند صد نفر خیابان های مرکز شهر را مسدود کرده و دست به راهپیمایی زدند. اکثر این راهپیمایی های اعتراضی به صورت صلح آمیز برگزار شد. با این حال، در جریان این تظاهرات و راهپیمایی های اعتراضی جمعه شب بیش از 280 نفر دستگیر شدند.

منبع: جام جم

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها